Όσοι είχαν την τύχη να οδηγήσουν στο Portimao γούρλωσαν τα μάτια όταν ανακοινώθηκε πως ο τελευταίος αγώνας των MotoGP φέτος θα γίνει στην πίστα της Πορτογαλίας. Οι μεγάλες υψομετρικές διαφορές σε συνδυασμό με την χάραξη που επιτρέπει να οδηγείς με ροή και υψηλές ταχύτητες, αποτελούν εγγύηση για άφθονο θέαμα με τα κτήνη των 250+ ίππων. Κι ακριβώς αυτό είδαμε σήμερα στα ελεύθερα δοκιμαστικά, όπου τα super slow motion video που ανέβαζε η Dorna στο tweeter κόβουν την ανάσα. Ο Nakagami ήταν ο πρώτος που πήρε μια γεύση από την άσφαλτο του Portimao, χάνοντας το μπροστινό, τραυματίζοντας το χέρι του. Τις δερμάτινες φόρμες τους έγδαραν επίσης ο Alex Rins και ο Valentino Rossi, αλλά χωρίς να έχει αναφερθεί κάποιος τραυματισμός τους.
Οι χρόνοι το πρωί στα FP1 ήταν πολύ κοντά, κάτι απόλυτα λογικό, καθώς η πίστα είναι εντελώς άγνωστη για τους αναβάτες και τους μηχανικούς. Ο “τοπικός ήρωας” Miguel Oliveira της KTM-Tech 3 ξεσήκωσε τους συμπατριώτες τους σημειώνοντας τον ταχύτερο χρόνο, αλλά ο Maverik Vinales ήταν μόλις 0,040’ στη δεύτερη θέση πίσω του και τρίτος ήταν ο Aleix Espargaro με την Aprilia του, που συνεχίζει να δείχνει πολύ καλά στοιχεία εξέλιξης μετά τους δύο αγώνες στη Valencia. Βέβαια ήταν ο μόνος που στο τεστ γνωριμίας των αναβατών με την πίστα που είχε διοργανώσει η Dorna πριν ένα μήνα, είχε οδηγήσει στο Portimao της εργοστασιακή μοτοσυκλέτα, ενώ οι υπόλοιποι αναβάτες ήταν με μοτοσυκλέτες δρόμου.
Πάντως επιβεβαίωσε την πρόοδο που έχει κάνει η Aprilia και ήταν πάλι ο τρίτος ταχύτερος στα απογευματινά δοκιμαστικά του FP2. Η απογευματινή μάχη για τον ταχύτερο χρόνο ήταν μεταξύ Vinales και Zarco και διήρκησε μερικά λεπτά στο τέλος, με εναλλαγές στην πρώτη θέση. Τελικά ο Γάλλος έγραψε στο ταμπλό 1:39.417 που είναι μέχρι στιγμής είναι ο ταχύτερο χρόνος που έχει γίνει με μοτοσυκλέτα σε αυτή την πίστα.
MotoGP: Joan Mir - Τώρα επέστρεψα στο φυσικό μου στυλ
H επιστροφή της Honda στα MotoGP έφερτε τον Joan Mir στο φυσικό του στυλ φρεναρίσματος
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
19/12/2025
Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής του μιλά για τη δύσκολη διαδρομή, το σημείο καμπής της σεζόν 2025 και γιατί νιώθει ξανά ο εαυτός του πάνω στη Honda RC213V.
Ο Joan Mir επέστρεψε φέτος στο βάθρο του MotoGP με τη Honda, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία του παρουσία με τη Suzuki. Μια επιστροφή που για καιρό έμοιαζε αβέβαιη, αν αναλογιστεί κανείς ότι στα δύο πρώτα του χρόνια με τη Honda είχε καταφέρει μόλις δύο τερματισμούς εντός δεκάδας.
Η σεζόν 2025 ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, ο Mir τερμάτισε μόλις σε έναν από τους έξι πρώτους αγώνες, με την κακοτυχία, τα συμβάντα και το υπερβολικό ρίσκο να συνεχίζουν να τον ταλαιπωρούν.
"Στο πρώτο μέρος της χρονιάς, το καλύτερο που μπορούσες να κάνεις με αυτή τη μοτοσυκλέτα ήταν μια έβδομη θέση", εξήγησε, "Αν κάποιος έκανε κάτι παραπάνω, ήταν λόγω συνθηκών ή περίεργων καταστάσεων. Αλλιώς, το πραγματικό δυναμικό ήταν να τα βάλεις όλα κάτω και να πάρεις μια έβδομη θέση.
"Στο Aragon ήμασταν έβδομοι. Αλλά εκτός αν έλειπε κάποιος, ήταν πολύ δύσκολο να κάνεις κάτι καλύτερο".
Ακολούθησε μια έκτη θέση στην Αυστρία, ανάμεσα σε νέες εγκαταλείψεις, όμως το πραγματικό σημείο καμπής ήρθε μετά την εισαγωγή των τελευταίων αεροδυναμικών και μηχανολογικών αναβαθμίσεων της RC213V στη Βαρκελώνη.
"Μετά τη Βαρκελώνη βελτιώσαμε λίγο την αεροδυναμική και τον κινητήρα. Αυτό ήταν κάτι που με ενοχλούσε πάρα πολύ. Και εκεί έκανα το 'κλικ'", είπε ο Mir.
Δύο αγώνες αργότερα, όλα έδεσαν στην Ιαπωνία. Στο Motegi, ο Mir χάρισε στην εργοστασιακή Honda το πρώτο της βάθρο στο MotoGP μετά τον Marc Marquez στο ίδιο σιρκουί το 2023, προσθέτοντας τη δική του επιτυχία σε μια σεζόν που είχε ήδη δει νίκη και βάθρο από τον Johann Zarco με την δορυφορική LCR Honda.
Ο Ισπανός επανέλαβε το κατόρθωμα και στη Sepang, σε έναν αγώνα που ο ίδιος θεωρεί τον καλύτερό του για το 2025.
"Για το ίδιο το δυναμικό της μοτοσυκλέτας", εξήγησε. "Η Sepang παραδοσιακά δεν είναι καλή πίστα για αυτή τη μοτοσυκλέτα. Και αυτό που κάναμε εκεί ήταν κάτι πολύ σημαντικό.
"Κανονικά δυσκολευόμαστε με την πρόσφυση. Και η Sepang είναι μια πίστα με πολύ χαμηλό grip.
"Για να το αντισταθμίσουμε, έπρεπε απλώς να φρενάρουμε πάρα πολύ, ρισκάροντας περισσότερο από τους άλλους. Έπεσα στο sprint, οπότε δεν ήθελα να κάνω το ίδιο λάθος ξανά.
"Διαχειρίστηκα την κατάσταση πολύ καλά. Οπότε θα πω ότι η Sepang ήταν ο καλύτερός μου αγώνας".
Στη Μαλαισία, ο Mir ενθουσίασε τους φιλάθλους με τα θεαματικά, πολύ αργά φρεναρίσματά του, ένα φυσικό του χαρακτηριστικό που είχε αναγκαστεί να περιορίσει στα χρόνια της Suzuki.
"Με τη Suzuki αυτό δεν ήταν το στυλ", παραδέχτηκε. "Έπρεπε να προσαρμοστώ στη μοτοσυκλέτα, να κυλάω περισσότερο, να φρενάρω λίγο νωρίτερα και να αφήνω τα φρένα πιο νωρίς. Γιατί αυτή η μοτοσυκλέτα απαιτούσε τέτοιο στυλ.
"Τώρα με τη Honda επέστρεψα στο φυσικό μου στυλ. Όπως το είχα στη Moto3 και στη Moto2. Είναι κάτι που απολαμβάνω πολύ, να φρενάρω πολύ δυνατά και να 'ρίχνω' πραγματικά τη μοτοσυκλέτα στο έδαφος, αλλά είναι πολύ δύσκολο, γιατί ρισκάρω περισσότερο από τους άλλους και πρέπει να βρεις το όριο και την αυτοπεποίθηση.
"Μπορεί να προκαλέσει κάποιες πτώσεις, αλλά αν μπορέσω να οδηγώ με λίγο περισσότερο περιθώριο, μπορούμε να το ελέγξουμε".
Παρά τα βάθρα, ο υψηλός αριθμός μηδενικών αποτελεσμάτων, 21 στους 44 αγώνες, άφησε τον Mir μόλις 15ο στο πρωτάθλημα, πίσω από τον Zarco και τον team-mate του στη Honda, Luca Marini.
Ωστόσο, η συνολική "στροφή" στην απόδοση, που αποτυπώθηκε και στην άνοδο της Honda από το rank D στο C στο σύστημα παραχωρήσεων, του δίνει αισιοδοξία για το 2026.
"Ήταν μια χρονιά-κλειδί", κατέληξε. "Μια χρονιά όπου μπορέσαμε να γυρίσουμε την κατάσταση, από το λιγότερο στο περισσότερο.
"Ίσως περίμενα λίγο περισσότερο απ’ όσο ήλπιζα. Είχαμε πολλή κακοτυχία και καμία συνέπεια. Αλλά σε ό,τι αφορά την απόδοση, το δυναμικό του αναβάτη και το δυναμικό της Honda να αντιστρέψει την κατάσταση, ήταν μια πολύ θετική σεζόν.
"Τώρα χρειαζόμαστε ακόμη ένα 'κλικ', για να βρούμε περισσότερη συνέπεια και λίγο περισσότερες δυνατότητες. Γιατί αν πρέπει να πηγαίνω πάντα έτσι, στο όριο, θα είναι δύσκολο.
"Αλλά ελπίζω του χρόνου να ξεκινήσουμε από εδώ και να ανέβουμε".
