MotoGP: Στατιστικά με τις τούμπες 2019! - Ψηλά στις θέσεις ο Marquez αλλά όχι πρώτος

Χαμηλότερα τα ρεκόρ από άλλες χρονιές...
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/12/2019

Κι ενώ ο Marc Marquez έχει κλέψει την παράσταση με τα εξωπραγματικά σωσίματα που έκανε για άλλη μια χρονιά, ο πραγματικός πρωταθλητής στις τούμπες το 2019 στα MotoGP ήταν ο Johann Zarco, που ούτε λίγο ούτε πολύ κατέστρεψε 17 δερμάτινες φόρμες και αντίστοιχο αριθμό carbon φαίρινγκ. Η δεύτερη θέση ανήκει δικαιωματικά στον Jack Miller με 15 τουμπίδια φέτος. Πρόκειται για μεγάλη βελτίωση του Αυστραλού σε αυτόν τον τομέα, αφού το προσωπικό ρεκόρ πτώσεων το σημείωσε το 2016 με 25! Την τρίτη θέση μοιράζεται ο παγκόσμιος πρωταθλητής Marc Marquez με έναν “πρωτάρη” της κατηγορίας τον Franchesco Bagnaia, έχοντας και οι δύο από 14.

Αν λάβουμε υπόψη μας πως φέτος ο Marquez είχε την πιο επιτυχημένη αγωνιστική σεζόν στην καριέρα του, η τρίτη θέση στις πτώσεις δείχνει πως τουλάχιστον… προσπάθησε! Όχι βέβαια όσο πέρσι που είχε 23 τουμπίδια ή όσο είχε προσπαθήσει πρόπερσι, σημειώνοντας το απόλυτο ρεκόρ των 27 πτώσεων!

Πρόκειται για κάτι που είχαμε αναλύσει και τότε, πως δηλαδή ο Marquez σημείωνε ρεκόρ πτώσεων χωρίς όμως εγκαταλείψεις, που σημαίνει πως η συντρηπτική πλειοψηφία ήταν στις δοκιμές, κάνοντας αυτό που ξέρει καλύτερα, δοκιμάζοντας τα όρια...

Από την άλλη, όπως βλέπουμε οι αναβάτες της Pramac-Ducati έχουν κάνει καλό λογαριασμό σε ανταλλακτικά. Άλλος ένας αναβάτης με δορυφορική Ducati εμφανίζεται στην πρώτη πεντάδα με 12 πτώσεις, ο πρόσφατα απολυμένος μέσω e-mail κύριος Karel Abraham. Στη θέση του Abraham το 2020 θα είναι ο φωτεινός “πρωταθλητής της τούμπας” Johann Zarco, διότι στην Avintia έχουν υψηλούς στόχους για την επόμενη χρονιά…

Η πέμπτη θέση έχει άλλους δύο συγκάτοικους. Ο ένας φυσικά είναι ο Cal Cructhlow, ο οποίος κατέχει και τη δεύτερη καλύτερη επίδοση τα τελευταία πέντε χρόνια με 26 τούμπες το 2016. Στην πέμπτη θέση με 12 πτώσεις είναι και άλλος ένας “πρωτάρης”, ο Joan Mir. Στην έκτη θέση με 10 πτώσεις είναι οι εργοστασιακοί αναβάτες της Aprilia, δηλαδή ο Aleix Espargaro και ο Andrea Iannone. Άλλωστε όπως λένε, ο team mate είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος κάθε αναβάτη.

Από εκεί και κάτω αρχίζει ο μονοψήφιος αριθμός πτώσεων, με τον Rossi και τον μαθητή του Franco Morbidelli να έχουν στουκάρει οκτώ M1 ο κάθε ένας. Λιγότερο “ζημιάρηδες” για την Yamaha ήταν ο Vinales και ο Quartararo με έξι κατεστραμένες Μ1 φέτος.

Παρατηρώντας τα στατιστικά των πτώσεων, θα δούμε πως το 2016 παρουσιάζεται μια αύξηση των διψήφιων αριθμών των πτώσεων για τους περισσότερους αναβάτες των MotoGP κι αυτό έχει να κάνει κυρίως με την αλλαγή των ελαστικών από τα Bridgestone που είχαν συνηθίσει να οδηγούν, στα εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας Michelin. Από το 2018 όμως -και ειδικά φέτος- οι πτώσεις μειώθηκαν σημαντικά καθώς οι αναβάτες εξοικειώθηκαν με τα ελαστικά και τα όρια τους, αρχίζοντας μάλιστα να σπάνε και αρκετά ρεκόρ ταχύτερων γύρων.

MotoGP-Yamaha: Σε τέλμα η εξέλιξη της V4 για τους Ιάπωνες

Τα αποτελέσματα δεν είναι πολύ θετικά με τη μοτοσυκλέτα να υπολείπεται ακόμη σημαντικά έναντι της M1
v4
Από τον

Παύλο Καρατζά

27/10/2025

Ο Augusto Fernandez παραδέχτηκε ότι το νέο πρωτότυπο V4 της Yamaha δεν έδειξε βελτίωση στη Μαλαισία σε σχέση με το Misano μετά από ένα δύσκολο Σαββατοκύριακο στο Sepang: “Χρειαζόμαστε κάτι άλλο”.

Κάνοντας τη δεύτερη εμφάνισή της σε GP μετά το ντεμπούτο του τον Σεπτέμβριο στο Misano, η πρωτότυπη V4 μοτοσυκλέτα δεν έδειξε ιδιαίτερη πρόοδο, ίσως λίγο περισσότερο σε ρυθμό κυρίως αγώνα. Γεγονός είναι πάντως ότι έμεινε πολύ πίσω από την εν σειρά 4κύλινδρη M1 της Yamaha, ενώ αναμενόμενα η απόδοσή της δεν μπορεί να συγκριθεί ακόμη με τις υπόλοιπες V4.

Ο Fernandez ήταν πολύ μακριά από την κορυφή, με διαφορά +25,412 δευτερόλεπτα στο Sprint και +47,060 δευτερόλεπτα στο Grand Prix. Στο Misano, οι διαφορές ήταν +27,893 δευτερόλεπτα και +61,504 δευτερόλεπτα, αντίστοιχα.

Η διαφορά από τον πιο αργό από τους μόνιμους αναβάτες της Yamaha με εν σειρά κινητήρα ήταν +7,7 δευτερόλεπτα (Alex Rins) στο Sprint δέκα γύρων και 21,9 δευτερόλεπτα (Jack Miller) στο Grand Prix.

Επίσης, η V4 κατέγραψε μέγιστη ταχύτητα 329,2 km/h, σε σύγκριση με τα 341,7 χλμ./ώρα του Pedro Acosta της KTM, με την τελική ταχύτητα των υπόλοιπων αναβατών της Yamaha να κυμαίνεται από 333,3 χλμ./ώρα (Fabio Quartararo) έως 336,4 χλμ./ώρα (Jack Miller).

Ο Fernandez δήλωσε “Δύσκολο Σαββατοκύριακο για εμάς. Ξεκινήσαμε το Σαββατοκύριακο χειρότερα από ό,τι τελειώσαμε στο Misano, οπότε νιώθαμε ότι έπρεπε να ξεκινήσουμε ξανά να ανακαλύπτουμε τι χρειαζόμασταν για να βρούμε ξανά τη βάση. Το θετικό είναι ότι με όλη τη δουλειά που έχουμε κάνει, είμαστε τώρα στο ίδιο σημείο με το πώς τελειώσαμε τον αγώνα στο Misano. Μπορούμε να πούμε ότι το θετικό είναι μόνο αυτό, γιατί έχουμε μια σαφή κατεύθυνση να ακολουθήσουμε τουλάχιστον για την επόμενη δοκιμή και τον επόμενο αγώνα στη Βαλένθια. Αλλά χρειαζόμαστε εξαρτήματα, χρειαζόμαστε κάτι άλλο. Επειδή κάναμε ό,τι μπορούσαμε με αυτά που έχουμε, από πλευράς ρυθμίσεων. Έτσι, τουλάχιστον έχουμε μια κατεύθυνση να ακολουθήσουμε, αλλά τώρα χρειαζόμαστε τους μηχανικούς να εργαστούν σε νέα πράγματα και να ακολουθήσουν αυτήν την κατεύθυνση”.

Η επόμενη εμφάνιση του δοκιμαστή της Yamaha V4 με wild card είναι προγραμματισμένη για τον τελευταίο αγώνα της σεζόν στη Βαλένθια.