MotoGP: Στατιστικά με τις τούμπες 2019! - Ψηλά στις θέσεις ο Marquez αλλά όχι πρώτος

Χαμηλότερα τα ρεκόρ από άλλες χρονιές...
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/12/2019

Κι ενώ ο Marc Marquez έχει κλέψει την παράσταση με τα εξωπραγματικά σωσίματα που έκανε για άλλη μια χρονιά, ο πραγματικός πρωταθλητής στις τούμπες το 2019 στα MotoGP ήταν ο Johann Zarco, που ούτε λίγο ούτε πολύ κατέστρεψε 17 δερμάτινες φόρμες και αντίστοιχο αριθμό carbon φαίρινγκ. Η δεύτερη θέση ανήκει δικαιωματικά στον Jack Miller με 15 τουμπίδια φέτος. Πρόκειται για μεγάλη βελτίωση του Αυστραλού σε αυτόν τον τομέα, αφού το προσωπικό ρεκόρ πτώσεων το σημείωσε το 2016 με 25! Την τρίτη θέση μοιράζεται ο παγκόσμιος πρωταθλητής Marc Marquez με έναν “πρωτάρη” της κατηγορίας τον Franchesco Bagnaia, έχοντας και οι δύο από 14.

Αν λάβουμε υπόψη μας πως φέτος ο Marquez είχε την πιο επιτυχημένη αγωνιστική σεζόν στην καριέρα του, η τρίτη θέση στις πτώσεις δείχνει πως τουλάχιστον… προσπάθησε! Όχι βέβαια όσο πέρσι που είχε 23 τουμπίδια ή όσο είχε προσπαθήσει πρόπερσι, σημειώνοντας το απόλυτο ρεκόρ των 27 πτώσεων!

Πρόκειται για κάτι που είχαμε αναλύσει και τότε, πως δηλαδή ο Marquez σημείωνε ρεκόρ πτώσεων χωρίς όμως εγκαταλείψεις, που σημαίνει πως η συντρηπτική πλειοψηφία ήταν στις δοκιμές, κάνοντας αυτό που ξέρει καλύτερα, δοκιμάζοντας τα όρια...

Από την άλλη, όπως βλέπουμε οι αναβάτες της Pramac-Ducati έχουν κάνει καλό λογαριασμό σε ανταλλακτικά. Άλλος ένας αναβάτης με δορυφορική Ducati εμφανίζεται στην πρώτη πεντάδα με 12 πτώσεις, ο πρόσφατα απολυμένος μέσω e-mail κύριος Karel Abraham. Στη θέση του Abraham το 2020 θα είναι ο φωτεινός “πρωταθλητής της τούμπας” Johann Zarco, διότι στην Avintia έχουν υψηλούς στόχους για την επόμενη χρονιά…

Η πέμπτη θέση έχει άλλους δύο συγκάτοικους. Ο ένας φυσικά είναι ο Cal Cructhlow, ο οποίος κατέχει και τη δεύτερη καλύτερη επίδοση τα τελευταία πέντε χρόνια με 26 τούμπες το 2016. Στην πέμπτη θέση με 12 πτώσεις είναι και άλλος ένας “πρωτάρης”, ο Joan Mir. Στην έκτη θέση με 10 πτώσεις είναι οι εργοστασιακοί αναβάτες της Aprilia, δηλαδή ο Aleix Espargaro και ο Andrea Iannone. Άλλωστε όπως λένε, ο team mate είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος κάθε αναβάτη.

Από εκεί και κάτω αρχίζει ο μονοψήφιος αριθμός πτώσεων, με τον Rossi και τον μαθητή του Franco Morbidelli να έχουν στουκάρει οκτώ M1 ο κάθε ένας. Λιγότερο “ζημιάρηδες” για την Yamaha ήταν ο Vinales και ο Quartararo με έξι κατεστραμένες Μ1 φέτος.

Παρατηρώντας τα στατιστικά των πτώσεων, θα δούμε πως το 2016 παρουσιάζεται μια αύξηση των διψήφιων αριθμών των πτώσεων για τους περισσότερους αναβάτες των MotoGP κι αυτό έχει να κάνει κυρίως με την αλλαγή των ελαστικών από τα Bridgestone που είχαν συνηθίσει να οδηγούν, στα εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας Michelin. Από το 2018 όμως -και ειδικά φέτος- οι πτώσεις μειώθηκαν σημαντικά καθώς οι αναβάτες εξοικειώθηκαν με τα ελαστικά και τα όρια τους, αρχίζοντας μάλιστα να σπάνε και αρκετά ρεκόρ ταχύτερων γύρων.

MotoGP Μαλαισία: Pole Position Bagnaia – Παρατρίχα Quartararo

Τρίτη φορά στην σειρά!
MotoGP Μαλαισία: Pole Position Bagnaia – Παρατρίχα Quartararo
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

25/10/2025

Όταν ήρθε η ώρα για τα δοκιμαστικά της κορυφαίας κατηγορίας, ο ήλιος έκανε επιτέλους την εμφάνισή του πάνω από την Sepang σταματώντας τις απειλές για βροχή και μαζί του, φάνηκε να ξαναβρίσκει τη λάμψη του και ο Pecco Bagnaia. Όχι αμέσως, για λίγο δεν υπήρχε καμία Ducati εμπρός, μέχρι τελικά να κυριαρχήσουν στην πρώτη σειρά.

Ούτε και η Q1 ξεκίνησε πολύ καλά για τον Bagnaia, τελικά όμως σημείωσε τον δεύτερο καλύτερο χρόνο, πριν τελικά ο Ιταλός να βγει για μία και μοναδική προσπάθεια στην Q2, και αυτή αρκούσε για να του χαρίσει την τρίτη pole position της χρονιάς, ενώ το ρολόι έδειχνε ακόμη τέσσερα λεπτά πριν το τέλος.

Μόλις ένα εκατοστό του δευτερολέπτου πιο αργός, ο Alex Marquez ανέκαμψε θεαματικά ύστερα από ένα δύσκολο χθεσινό ξεκίνημα, εξασφαλίζοντας τη δεύτερη θέση. Την πρώτη σειρά της Ducati ολοκλήρωσε ο Franco Morbidelli, επιστρέφοντας καθώς τουλάχιστον δύο δεν κατάφεραν να τον κόψουν.

Ο Fabio Quartararo θα έδιωχνε τον Morbidelli αλλά από την επάνω μεριά γιατί πήγαινε σε ρυθμό που θα τον έφερνε πιο κοντά στο ρεκόρ πίστας που έχει ο Bagnaia από πέρσι. Ο Quartararo θα ήταν ο μόνος που θα κατέβαινε κάτω από το 1:57 που τελείως οριακά πέτυχε ο Bagnaia, όταν ένα λάθος στο τέλος ακύρωσε άλλη μία pole position για φέτος.

Στις στροφές 13 και 15 ο εξαιρετικός γύρος του χάλασε και έτσι ο Γάλλος περιορίστηκε στην 4η θέση. Ο Pedro Acosta είχε τη δική του ατυχία, καθώς έπεσε στην πρώτη στροφή λίγο πριν ξεκινήσει τη δεύτερη του προσπάθεια. Αν και ξαναμπήκε γρήγορα στη μάχη, δεν κατάφερε να βελτιώσει τον χρόνο του και έμεινε στην 5η θέση. Ο Fermin Aldeguer, που είχε πάρει το πρώτο εισιτήριο της Q1, είχε ένα χαοτικό Q2: έπεσε στη στροφή 4 αμέσως μετά τον καλύτερό του γύρο, ενώ στη συνέχεια είχε ακόμη ένα απρόσμενο περιστατικό καθώς επέστρεφε με τη μηχανή στο paddock. Με τη δεύτερη μοτοσυκλέτα του δεν βρήκε ξανά ρυθμό και έκλεισε την εξάδα στην 6η θέση.

Ο Joan Mir έχασε τη δεύτερη σειρά για μόλις ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου, ξεκινώντας 7ος, μπροστά από τους Fabio Di Giannantonio και Johann Zarco, με τον τελευταίο περίπου μισό δευτερόλεπτο πίσω από την pole. Με μεγαλύτερη διαφορά ακολούθησε η τέταρτη σειρά, με τους Alex Rins, Jack Miller και Pol Espargaro, οι οποίοι κινήθηκαν γύρω στο +1 δευτερόλεπτο από τον Bagnaia.

Η μέρα ξεκίνησε με υποσχέσεις για τον Luca Marini, που έδειχνε ανταγωνιστικός τόσο στα FP2 όσο και στο Q1, όμως οι κίτρινες σημαίες από την πτώση του Aldeguer τον καθυστέρησαν και δεν μπόρεσε να βελτιώσει, μένοντας 13ος. Στο ίδιο Q1, ο Marco Bezzecchi αντιμετώπισε δυσκολίες και περιορίστηκε στη 14η θέση, ενώ ο Raul Fernandez, νικητής του προηγούμενου αγώνα, συμπλήρωσε την πέμπτη σειρά εκκίνησης.

 

Ετικέτες