MotoGP Τσεχίας: Τράβηξε χαρτί στο 20!

"Στους αγώνες το ρίσκο είναι εκείνο που αποδίδει"
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/8/2017

Όλα τα σενάρια βγήκαν αληθινά στο MotoGP του Brno, με τον καιρό να καθορίζει την εξέλιξη του αγώνα και την στρατηγική να καθορίζει τον νικητή. Σε επανάληψη εκείνου το βρόχινου Sachsenring πέρσι και σχεδόν σε κάθε τελευταίο αγώνα που χρειάστηκε γρήγορη αλλαγή μοτοσυκλέτας, ο Marquez έδειξε ότι έχει την καλύτερη στρατηγική, ή μάλλον ότι ξέρει να παίρνει το ρίσκο και μάλιστα του βγαίνει! Και σχεδόν πάντα ο Rossi κάνει άλλον έναν μαγικό αγώνα σκαρφαλώνοντας θέσεις για να διορθώσει την δική του επιλογή…

«Προπονησούλα» οδηγώντας μόνος του μπροστά μέχρι την νίκη ο Marquez, σερφάροντας για το πρωτάθλημα σε ήρεμα νερά, όμως μέχρι εκείνο το σημείο που μόνο η πτώση θα τον σταματούσε, τα πάνα έδειχναν ότι είχε κάνει το λάθος. Όπως δηλαδή τότε στο Sachsenring που έβαλε τα Slick πριν στεγνώσει η πίστα και όλοι λέγαμε ότι μόλις πέταξε κάθε ευκαιρία από το παράθυρο, μόνο και μόνο για να διαψεύσει τους πάντες, ακόμα και τα αρνητικά μυαλά της ομάδας του και να κερδίσει.

Η μητέρα των επαναλήψεων γέννησε σήμερα το αδερφάκι του Sachsenring, με τον Marquez να κοιτά τους πάντες πονηρά και να τραβάει χαρτί στο 20… ποιος να το περίμενε ότι θα μάντευε τόσο καλά πως η βροχή δεν θα έπεφτε ξανά; Ποιος πέρα από την ομάδα του που έμαθε να εμπιστεύεται το ρίσκο του, θα μπορούσε να πάρει την ευθύνη για αυτό που έκανε σήμερα ο Marquez; Που για να λέμε την αλήθεια του βγήκε από καθαρή τύχη;

Βάζοντας τα μαλακά βρόχινα ελαστικά και ετοιμάζοντας την δεύτερη μοτοσυκλέτα του με Slick, όταν όλοι οι υπόλοιποι μεγάλοι αναβάτες είχαν τις δεύτερες μοτοσυκλέτες έτοιμες για βροχή, ο Marquez είχε εκπονήσει ένα σχέδιο που αν και πέτυχε στο μισό του, ήταν τόσο καλό που απέδωσε. Υπολόγιζε να χτίσει μία μικρή διαφορά από τους υπόλοιπους και να αλλάξει γρήγορα και πρώτος ελαστικά για στεγνή πίστα, ανακάπτοντας και κερδίζοντας την διαφορά. Το θέμα ήταν να μην επέστρεφε η βροχή, που οπτικά τίποτα δεν μαρτυρούσε μία τέτοια εκδοχή, το αντίθετο έλεγε όποιος έβλεπε τον ουρανό. Όμως εκεί στην Honda έχουν πέσει τόσες φορές μέσα στην πρόβλεψη τους, που θα αρχίσουν τα σενάρια. Μπορεί να έχουν κατεβάσει κανένα βουδιστή γκουρού από τα βουνά της Ιαπωνίας και διαβάζει τα σύννεφα ή τα διατάζει κιόλας, μπορεί οι τεχνολογικά προηγμένοι Ιάπωνες να έχουν φτιάξει τον καλύτερο μίνι-μετεωρολογικό σταθμό που προβλέπει αν θα πέσει νερό γύρω από την πίστα, μπορεί απλά να είναι κωλόφαρδος ο Marquez, το γεγονός παραμένει ότι του βγαίνει το ρίσκο με τις αποφάσεις που παίρνει για τον καιρό!

Αρχίζοντας η πίστα να στεγνώνει πολύ πιο γρήγορα από αυτό που περίμενε ο καθένας, ακόμα και η Honda, ο Marquez βρέθηκε σε μειονεκτική θέση και ενώ ξεκίνησε πρώτος, είδε τον Lorenzo να ανεβαίνει γρήγορα και να μπαίνει μπροστά του. Κόβοντάς του την ευκαιρία να χτίσει μία μικρή διαφορά για να μπει στα πιτ πρώτος, ο Marquez αντιλαμβανόταν ότι με την πίστα να στεγνώνει γρήγορα έχανε κάθε ευκαιρία που ήθελε να δημιουργήσει. Όπως είπε ο ίδιος, η απόφαση για τα Slick στην δεύτερη είχε παρθεί από την αρχή, αλλά τα μαλακά πίσω το αποφάσισε την τελευταία στιγμή. Χάνοντας συνεχώς θέσεις βγήκε αμέσως για αλλαγή και πήρε έτσι άλλο ένα ρίσκο. Με την πίστα να έχει διαδρόμους με διαφορετικό χρώμα, αλλά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν κατάλληλη για Slick ελαστικά, ο Marquez παρατρίχα να πέσει όπως στις ελεύθερες δοκιμές ή να αρχίσει να γλιστρά σώζοντας με δυσκολία, όπως στα χρονομετρημένα. Την ώρα που ο Rossi, που στο μεταξύ είχε περάσει την κορυφή της κούρσας οδηγώντας τον αγώνα, αποφάσιζε –καθυστερημένα- να μπει για αλλαγή ελαστικών, ο Marquez θα περνούσε τον Zarco που εντελώς αναπάντεχα δεν μπήκε πίσω από τον Rossi. Ο Ισπανός θα έχτιζε έτσι διαφορά στα 22 δευτερόλεπτα, που αργότερα έπεσε στα 12 μπροστά από τον Pedrosa ο οποίος τόνισε πως έπρεπε να αλλάξει μοτοσυκλέτα έναν γύρο νωρίτερα και ότι δεν μπορείς να ξέρεις τι θα κάνει ο καιρός, αν και εκείνη την στιγμή γελούσε και έδειχνε την μοτοσυκλέτα του Marquez… Μέχρι το σημείο όμως που ο Marquez οδηγούσε μοναχικά τον αγώνα, είχαν γίνει τόσα πολλά στα pit και τόσα λάθη από μεγάλες και μικρές ομάδες, που χωρά πολύ κουβέντα.

εξαιρετική οδήγηση από τον Rossi για να ανακάμψει, μετά την αλλαγή!

Πρώτο ζήτημα η Ducati που δεν είχε έτοιμες τις μοτοσυκλέτες με Slick ελαστικά και ρυθμίσεις. Ούτε του Lorenzo, ούτε του Dovizioso. Το αποτέλεσμα ήταν να μπει ο Dovizioso καθυστερημένα, ταυτόχρονα με τον Rossi ενώ ο Lorenzo που μπήκε νωρίτερα καθυστέρησε να αλλάξει τόσο πολύ, που ποτέ δεν ανέκαμψε την διαφορά. Ήταν μία από τις ελάχιστες στιγμές στην σύγχρονη καριέρα του, που βρέθηκε να οδηγεί την κούρσα σε συνθήκες κακής πρόσφυσης και όταν ήρθε η ευκαιρία να οδηγήσει στο στεγνό η ομάδα του την πέταξε από το παράθυρο.

Εκείνη την ώρα θα γινόταν κάτι ακόμα πιο χαζό, για τα δεδομένα επαγγελματισμού που κυριαρχεί στο MotoGP, πράγμα που απλά δείχνει ότι και οι καλύτεροι κάνουν λάθη. Ο Aleix Espargaro θα έφευγε χωρίς να τον κρατήσει η ομάδα του την στιγμή που ο Iannone πήγαινε να μπει στα pit και φρενάροντας απότομα για να τον αποφύγει, μπλόκαρε τον εμπρός τροχό και έπεσε μέσα στα pit, μπροστά στους μηχανικούς του!

Ενώ ο Marquez μπήκε στον δεύτερο γύρο, αλλάζοντας σε Slick μαζί με άλλους αλλά κερδίζοντας μόνος του το προβάδισμα, ο Rossi με τον Dovizioso μπήκαν στον τέταρτο όταν ο τρίτος ήταν ήδη μία ασφαλής επιλογή. Για αυτό και η ομάδα του Rossi του είχε ετοιμάσει ήδη πίνακα που τον καλούσε στα pit, σε περίπτωση που συνέχιζε. Βγαίνοντας από τα pit ο Rossi ήταν στην 13η θέση με τον Vinales λίγο πιο μπροστά του αλλά ακόμα εκτός δεκάδας, καθώς είχε αλλάξει μοτοσυκλέτα νωρίτερα. Οι δύο Yamaha θα έβαζαν το κεφάλι κάτω με στόχο το βάθρο. Η πρώτη θέση, που εκείνη την στιγμή είχε 20 δευτερόλεπτα διαφορά, έμοιαζε ήδη εκτός από κάθε πιθανότητα που ήταν στο χέρι τους. Με τον Rossi να κάνει εξαιρετικό αγώνα χωρίς ρίσκο, μένοντας πίσω από κάποιον αναβάτη που για αρκετή ώρα, να δεν ερχόταν η ασφαλής προσπέραση, και τον Vinales να είναι λίγο πιο επιθετικός, οι Yamaha σταδιακά ανέβαιναν. Ο Pol Espargaro καθυστέρησε τον Rossi λίγο περισσότερο από αυτό που θα περίμενε και ο ίδιος, ο Petrucci και ο «πονεμένος» Cruthlow καθυστέρησαν εξίσου και τους δύο, όμως τελικά οι δύο Yamaha έκαναν έναν εξαιρετικό αγώνα από την στιγμή που άλλαξαν ελαστικά και μετά, μπαίνοντας πίσω από τις δύο Honda. Είχε προηγηθεί και η άνοδος του Pedrosa στην δεύτερη θέση, του αναβάτη που με αυτό το βάθρο ισοφάρισε την πορεία του με τα ονόματα των Rossi και Agostini, σε μία πίστα που είχε νικήσει το ’14 τον Marquez που κυνηγούσε τότε το πρωτάθλημα. Ο Pedrosa είναι ο πολύτιμος αναβάτης που θα φέρει σίγουρους βαθμούς σε μια ομάδα και στο Brno ήταν πολύ γρήγορος από τις δοκιμές.

Ξεχνώντας την πρώτη θέση, ο αγώνας είχε μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθώντας την μάχη για την δεύτερη και μετά για την τρίτη θέση και όλες από εκεί και πίσω, καθώς ο Rossi είχε βάλει στόχο να μην χάσει ούτε έναν πόντο ακόμα, από εκείνους που είχε ήδη απωλέσει με την αλλαγή μοτοσυκλετών.

Ο καιρός έπαιξε τεράστιο ρόλο όλη την ημέρα και ανέδειξε την στρατηγική που θα καθόριζε τον νικητή. Όπως μου είχε πει και ο Kevin Schwantz, που έχει χαρίσει το όνομά του σε στροφή αυτής της πίστας, όταν τότε στο Sachsenring βλέπαμε μαζί υπό την φιλοξενία της MOTUL την στρατηγική του Marquez να αποδίδει, «το ρίσκο κερδίζει πρωτάθλημα σε αυτό το επίπεδο αγώνων, όχι το ανάποδο»!

Διδακτική λοιπόν ημέρα με μπόλικο θέαμα, κι αν κανείς αναρωτιέται αν ποτέ θα εκλείψει το θέαμα από τα MotoGP, οι προηγούμενες κατηγορίες έχουν την απάντηση. Στην Moto3 ο Mir, πρώτος στο πρωτάθλημα ήταν τέταρτος στην τετράδα που κυνηγούσε την πρώτη θέση, ξεχωρίζοντας από τους υπόλοιπους για ένα μεγάλο διάστημα όταν διαλύθηκε η βροχή που όλη την ημέρα ερχόταν με κύματα. Ο Fenati δεύτερος σε βαθμούς πίστευε μέχρι την τελευταία στιγμή πως θα τα καταφέρει, έχοντας αφήσει πίσω τους τον Bo Bendsneyder της KTM που ενθουσιασμένος οδηγούσε για αρκετούς γύρους πριν μείνει πίσω, όταν ο Mir έκανε την επίθεση και πέρασε εμπρός κερδίζοντας έναν αγώνα που στην καλύτερη περίπτωση έλεγες πως ίσως ανέβει στο βάθρο.

Στην Moto2 που διακόπηκε και ξεκίνησε μόλις για 6 γύρους στην βροχή, ο Luthi έκανε μία επίθεση από το πουθενά και κυριάρχησε στον αγώνα, δηλαδή στους έξι αυτούς γύρους, με τεράστια διαφορά, παίρνοντας επίσης ένα μεγάλο ρίσκο με τα ελαστικά. Άκρως διδακτική ημέρα λοιπόν, για τις ίδιες τις ομάδες πρώτα, για τους αναβάτες έπειτα και μετά για τους θεατές! 

 

 

η πτώση του Alvaro BAUTISTA πίσω από τον Lorenzo

Alvaro BAUTISTA

 

Ετικέτες

Βιογραφία Marc Marquez: «Στα 12 ήμουν τόσο μικροκαμωμένος που χρειάστηκαν οριακές πατέντες στη μοτοσυκλέτα»

«Η μητέρα μου ξεσκόνιζε τους γιατρούς για την ανάπτυξή μου»
Βιογραφία Marc Marquez: «Στα 12 ήμουν τόσο μικροκαμωμένος που χρειάστηκαν οριακές πατέντες στη μοτοσυκλέτα»
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/12/2025

Διαβάζοντας την βιογραφία του Marc Marquez, ανακαλύπτει κανείς μικρά σημεία με μεγάλη όμως σημασία, τόσο για το χτίσιμο ενός πρωταθλητή από πολύ νωρίς, όσο και για την νοοτροπία μίας ολόκληρης χώρας, κυρίως όμως για την προσήλωση της οικογένειας αποκλειστικά στους αγώνες και στην βελτίωση του μικρού αθλητή. Ο Marc εξιστορεί:

Είναι δεύτερη χρονιά στο τοπικό, ιδιαίτερα σημαντικό πρωτάθλημα της Κατανολονίας και είναι μόλις 12 ετών, αγωνιζόμενος στα 125 με την Honda RS125R. Την προηγούμενη χρονιά είχε ανέβει από τα 50 κυβικά στα 125 όπου νικητής ήταν τότε ο Pol Espargaro. Ο Marc τερμάτισε δεύτερος στην πρώτη του χρονιά με την RS125!

Σημειώστε εδώ πως ένα τοπικό πρωτάθλημα έβγαζε σε κάθε φουρνιά αναβάτες για το παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Την δεύτερη χρονιά του στο GP της Καταλονίας έχει ήδη την στόφα του πρωταθλητή, αλλά η μοτοσυκλέτα είναι το μεγάλο του πρόβλημα. Στην εκκίνηση δεν πατά κάτω παρά μόνο όταν κάθεται στραβά με το ένα πόδι, πράγμα που το δυσκολεύει και έτσι δεν γίνεται να φεύγει κάθε φορά πρώτος.

Η ομάδα του είχε ήδη προσθέσει βάρος στην μοτοσυκλέτα και δέρμα στην φόρμα του για να έχουν το ελάχιστο που απαιτείται όμως από πλευράς εργονομίας δεν είχαν καταφέρει πολλά.

Τότε ήταν που μπήκαν στην διαδικασία να κοντύνουν το μήκος του ρεζερβουάρ κατά 15 ολόκληρους πόντους, για να μπορεί να φτάσει τα κλιπόν ο Marc και να μην δυσκολεύεται στην οδήγησή του.

Τότε ήταν που τον απελευθέρωσαν κιόλας.

Δεν κέρδισε απλά το τοπικό Πρωτάθλημα Ταχύτητας Καταλονίας στην κατηγορία των 125 κυβικών το 2005, αλλά κατατρόπωσε τους υπόλοιπους καθώς σε ορισμένους αγώνες κέρδιζε με 20 δευτερόλεπτα διαφοράς!

Τερμάτιζε μισή πίστα εμπρός από τους υπόλοιπους που είχαν όλοι τους, μοτοσυκλέτες με την ίδια ιπποδύναμη!

Παράλληλα η μητέρα του είχε πάρει σβάρνα τους γιατρούς υποβάλλοντας τον Marc Marquez σε κάθε γνωστή ιατρική εξέταση της εποχής εκείνης ψάχνοντας τρόπους να τον κάνει να ψηλώσει περισσότερο. Δεν τα κατάφερε, έκανε όμως τον δικό της αγώνα.

Εκείνη η χρονιά που κόντυναν το ρεζερβουάρ της μοτοσυκλέτας ενώ της είχαν προσθέσει βάρος, απελευθερώνοντας τον Marc, ο μικρός αθλητής εκτός από πρωταθλητής Καταλονίας στα 125 κυβικά της Ταχύτητας, πήρε και τον τίτλο στο Supermotard στην κατηγορία των 85 κυβικών.

Ο άνθρωπος που έκοψε τα 15 εκατοστά, ήταν ο Emilio Alzamora, που λίγα χρόνια πριν ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής στα 125 και απόδειξη ότι δάσκαλοι μπορούν να γίνουν λίγοι, όχι όλοι και δεν εξαρτάται η καριέρα τους ως δάσκαλοι από το τι πώς οδηγούν οι ίδιοι.

Την επόμενη χρονιά, μόλις στα 13, ο Marc Marquez πήρε ξανά το πρωτάθλημα της Καταλονίας και ήταν έτοιμος για το Ισπανικό Πρωτάθλημα CEV, τον προθάλαμο για τα MotoGP. Εκείνη την χρονιά τερμάτισε 8ος και ήταν ο νεότερος αναβάτης.

Το πρόβλημα των κιλών παρέμενε.

Από την ηλικία των 11 ετών ο Marc Marquez ήταν μόλις 29 κιλά σταθερά!
Για αυτό και η μητέρα του είχε γυρίσει όλους τους γιατρούς της Ισπανίας ψάχνοντας εκείνον που θα βοηθούσε τον γιό της να κερδίσει βάρος!

Στο CEV ο Alzamora έπρεπε να βρει τρόπο να προσθέσει 21 κιλά έρμα στην μοτοσυκλέτα με τρόπου που θα διατηρεί την ευελιξία της!

Μόλις 15 ετών, μπαίνει στα MotoGP με τον Alzamora να πιέζει για να μην περιμένει μέχρι τα 16…

Ετικέτες