"2 generations' ride"

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

2/4/2018

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης είναι ένας από τους πλέον γνωστούς αρθρογράφους ταξιδιωτικών με μοτοσυκλέτα, και κάθε τάξίδι του είναι και μία πρόκληση για το αδύνατο. Μακριά από συμβατικούς προορισμούς που τους συνδυάζει με… αντισυμβατικές μοτοσυκλέτες, τα ταξίδια του Μητσάκη έχουν πάντα κάτι ιδιαίτερο να μεταφέρουν. Τώρα, το νέο του project δεν θα μπορούσε να μην ακολουθήσει την συγκεκριμένη φιλοσοφία, με ένα concept που δεν έχει να κάνει τόσο με τον προορισμό ή με το τι μοτοσυκλέτα θα επιλέξει για να το κάνει, αλλά με τη σύνθεση του ταξιδιού. Όπως θα διαβάσετε παρακάτω στην παρουσίαση του ταξιδιού αυτού από τον ίδιο τον Κωνσταντίνο Μητσάκη, πρόκειται για ένα "βάπτισμα του πυρός" και τη μεταλαμπάδευση της εμπειρίας στην επόμενη γενιά:

"Την συναρπαστική ιστορία δρόμου "2 generations' ride" ετοιμάζονται να ζήσουν πατέρας και γιός, ταξιδεύοντας μαζί για 20 μέρες στην σέλα μιας Honda CRF 1000 Africa Twin. Ο γνωστός ταξιδευτής Κωνσταντίνος Μητσάκης ξεκινά στις 2/4/2018 ένα ιδιαίτερο οδοιπορικό 5.400 χιλιομέτρων σε τέσσερεις ευρωπαϊκές χώρες (Ιταλία, Αυστρία, Γερμανία, Γαλλία), με συνεπιβάτη την καλύτερη παρέα, τον 11χρονο γιο του Γιώργο.
Οι δύο δίτροχοι περιηγητές της Γηραιάς ηπείρου θα επιδιώξουν να μοιραστούν μοναδικές ταξιδιωτικές εμπειρίες, αναζητώντας την περιπέτεια στο όνειρο, στο απρόβλεπτο, στην ίδια την ζωή. Οδοιπόροι-αναζητητές στην ίδια σέλα, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης κι ο μικρός Γιώργος σκοπεύουν να περιπλανηθούν σε ευρωπαϊκές γειτονιέςς, να επισκεφθούν διάσημα ιστορικά-μνημειακά αξιοθέατα της ηπείρου μας και να γνωρίσουν τις φυσικές ομορφιές του κάθε τόπου.

“Ταξιδέψτε πάνω στην σέλα μιας μοτοσυκλέτας και όχι μέσα από την εικονική πραγματικότητα μιας οθόνης. Αναζητήστε βιώματα ρεαλιστικά και συναισθήματα αληθινά…”. Αυτό το μήνυμα θέλει να στείλει ο μικρός μοτοσυκλετιστής μέσα από το οδοιπορικό "2 generations' ride". Αποδέκτες του η νέα γενιά, και όχι μόνο…
ο ταξίδι "2 generations' ride" τυγχάνει της ευγενικής χορηγίας των εταιριών “Honda – Αφοι Σαρακάκη Α.E.B.M.E”, “Superfast Ferries” / “ANEK Lines”, “Daqinese” / “AGV” και “photoagora.gr”.

Ετικέτες

Honda CRF1000L

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

4/7/2022

Με την πρωτεύουσα Rabat να χάνεται από τους καθρέπτες της μαύρης DAYTONA ROCKSTAR 500, είχε ουσιαστικά ξεκινήσει το ταξίδι προς τον μακρινό νότο του Μαρόκου, με προορισμό τα σύνορα της Μαυριτανίας (2.000 χλμ.).

Παραπέμποντας για την επιστροφή την γνωριμία με την Casablanca και το Marrakech, οι πόλεις που επιλέχθηκαν να φιλοξενήσουν την μαροκινή διαδρομή μου ήταν η Agadir και η Laayoune, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των χιλιομέτρων θα ακολουθούσαν την ακτογραμμή του Ατλαντικού Ωκεανού.

Για τις τέσσερεις επόμενες μέρες, τα στοιχεία που χαρακτήρισαν το καθημερινό ταξίδι των αισθήσεων ήταν η μοναξιά του δρόμου, οι ελάχιστοι οικισμοί καθοδόν και η ερημοποίηση του τοπίου, ενώ ειδυλλιακή ήταν η εικόνα του γαλάζιου ωκεανού που πρωταγωνιστούσε στα δεξιά του οδικού άξονα.

Η πόλη Laayoune θεωρείται η άτυπη πρωτεύουσα της Δυτικής Σαχάρας, μια τεράστια σε έκταση περιοχή που διεκδικεί από το 1976 –μέσω των ανταρτών του μετώπου Πολισάριο– την αυτονομία της από το Μαρόκο. Μέχρι τότε ήταν ισπανική αποικία, την οποία όμως εγκατέλειψαν οι Ισπανοί.

Ταξιδεύοντας από την Laayoune ως τα σύνορα της Μαυριτανίας (850 χλμ.), το πέρασμά μου από την νοητή γραμμή του Τροπικού του Καρκίνου ήταν το σημαντικότερο γεγονός της διαδρομής.

Όμως, η έρημος που είχε τις δικές της αντιρρήσεις για την επέλαση του Έλληνα αναβάτη, προσπάθησε για δυο μέρες με αμμοθύελλες και ισχυρούς πλευρικούς ανέμους να διακόψει την πορεία μου. Αρκετά δυναμική η προσπάθεια της τοπικής φύσης, αλλά το πείσμα μου αποδείχθηκε ισχυρότερο. Τελικά κατάφερα να μείνω όρθιος και να συνεχίσω!

Στα σύνορα Μαρόκου–Μαυριτανίας δεν ταλαιπωρήθηκα πολύ –μόλις 2 ώρες παρέμεινα στις τελωνειακές εγκαταστάσεις. Μετά πάτησα την μίζα της μαύρης DAYTONA ROCKSTAR 500 και ξεκίνησα.

Η διαδρομή από τα σύνορα της Μαυριτανίας ως την πρωτεύουσα Nouakchott (420 χλμ.) ήταν ένα περιπετειώδη ταξίδι στην αμμώδη γη της Μαυριτανίας, με καυτές καιρικές συνθήκες (43C), καλοδιατηρημένο οδικό άξονα, αφόρητη μοναξιά και με απέραντους σαγηνευτικούς αμμόλοφους.

Χρειάστηκαν 7 ώρες επίπονης οδήγησης για να αντικρίσω τα πρώτα σπίτια της Nouakchott, όπου παρέμεινα για τις δυο επόμενες μέρες. Πρωτίστως για να ξεκουραστώ και κατά δεύτερο να γνωρίσω την μαυριτανική πρωτεύουσα, η οποία ωστόσο δεν με ξετρέλανε! Λίγα τα αξιοθέατά της (Τζαμί Mosque Saudi Arabia, Πάρκο Parc de la leberte), ενώ σκόνη, άμμο και σκουπίδια υπήρχαν σ’ όλη την έκταση της πόλης.

Ωστόσο, με την παρουσία μου στην Nouakchott είχα πλέον φτάσει σε απόσταση αναπνοής από το Dakar – μόλις 560 χλμ. με χώριζαν από τον θρυλικό προορισμό μου. Σύντομα θα ξεκινούσα το τελευταίο ετάπ στο δικό μου ταξιδιωτικό rally Dakar…