Ταξίδι "Amazonas 2021" – Γ Ανταπόκριση

11/10/2021

Ένα υδάτινο ταξίδι στα νερά του Αμαζονίου ήταν η κρυφή επιθυμία –ένα όνειρο μάλλον– των νεανικών μου χρόνων, τότε που άρχισα να εξερευνώ τον κόσμο μέσα από τα νοερά μονοπάτια ενός απλωμένου χάρτη. Η πραγμάτωση εκείνου του μακρινού ονείρου μπορεί να άργησε αρκετά, αλλά εντέλει ήρθε όταν αναβάτης και μοτοσυκλέτα βρεθήκαμε να διαπλέουμε τον Αμαζόνιο στην διαδρομή Santarem – Manaus. Ήταν ένα ανεπανάληπτο ταξίδι στα θολά νερά του Αμαζονίου που διήρκησε 18 ώρες, ενώ φτάνοντας στην Manaus, το διάπλατο χαμόγελό μου μαρτυρούσε τι είχε προηγηθεί εν πλω και τι θα ακολουθούσε τις επόμενες τέσσερεις μέρες στην πρωτεύουσα της Αμαζονίας.

Με εξαίρεση το κομμάτι της παλαιάς πόλης (μιλάμε για τις γειτονιές γύρω από την πλατεία Sao Sebastiao και το εμβληματικό κτίσμα Amazon Theater), η υπόλοιπη αστική εικόνα της Manaus δεν κατάφερε να με ταρακουνήσει ιδιαίτερα. Αυτό όμως που πραγματικά με ενθουσίασε ήταν η ολοήμερη εκδρομή με πλοιάριο που έκανα πέριξ της Manaus. Με αμέτρητα φωτογραφικά κλικ εγκλώβισα στην μνήμη μου παραδοσιακούς οικισμούς αυτοχθόνων ιθαγενών, τοπικά ήθη και έθιμα, παρόχθια τροπική βλάστηση, ροζ δελφίνια και παραποτάμια χωριά. Όλος ο κόσμος της Αμαζονίας παρέλασε μπροστά από τα μάτια μου...

Η Manaus, που ιδρύθηκε από τους Πορτογάλους το 1669, βρίσκεται 370 χλμ. νότια του γεωγραφικού σημείου απ’ όπου διέρχεται η νοητή γραμμή του Ισημερινού (τοποθεσία Caracarai) και χωρίζει τον πλανήτη σε Βόρειο και Νότιο Ημισφαίριο. Αδυνατώντας να αντισταθώ στον “πειρασμό” του Ισημερινού, πραγματοποίησα με την μαύρη Honda XRE 300 RALLY μια αυθημερόν καταδρομική εξόρμηση 740 χιλιομέτρων και ευτύχησα να βάλω ρόδα στο γεωγραφικό πλάτος 0 μοίρες.

Επιστροφή στην Manaus και δείπνο κατόπιν με τον Joan Tagino, τον ιδιοκτήτη της εταιρίας "Tagino Adventure Tour", ο οποίος μου είχε παραχωρήσει την Honda XRE 300 RALLY για το ταξίδι της Αμαζονίας. Στο πλούσιο παλμαρέ του, o αεικίνητος Joan είχε μεταξύ άλλων δυο εθνικά πρωταθλήματα enduro και μια συμμετοχή στο Rally Dakar (2013). Θαυμαστή φυσιογνωμία ο Βραζιλιάνος φίλος…

Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο Joan Tagino με παρότρυνε να συνεχίσω το αμαζόνιο οδοιπορικό μου μέχρι την πόλη Porto Velho (887 χλμ. νοτιότερα), διατρέχοντας τον φημισμένο οδικό άξονα BR 319, γνωστός ως “Ghost Road”. Και το καλύτερο; Ο Joan μού έκανε δώρο το αεροπορικό εισιτήριο Porto Velho – Manaus, προκειμένου να επιστρέψω έγκυρα στην Manaus και να προλάβω το αεροπορικό ταξίδι της επιστροφής για Ελλάδα. Πώς να του πω μετά όχι;

Στις δύο μέρες που χρειάστηκα για να προσεγγίσω την Porto Velho, ο δυσκολοδιάβατος BR 319 επιβεβαίωσε την ονομασία “Ghost Road”. Μιλάμε για 460 χωμάτινα χιλιόμετρα, παντελή απουσία βενζινάδικων και οικισμών για 480 χιλιόμετρα, πυκνή βλάστηση, μοναξιά και ελάχιστη κίνηση καθοδόν. Φτάνοντας οριακά –σε χρόνο– στην Porto Velho, παρέδωσα την μαύρη Honda XRE 300 RALLY στις εγκαταστάσεις της "Tagino Adventure Tour", άλλαξα αμέσως ρούχα και με την ψυχή στο στόμα πρόλαβα την πτήση για Manaus. Ουφ, τα κατάφερα…

Κάπου εδώ όμως, η δίτροχη περιπλάνησή μου στην Αμαζονία έλαβε τέλος. Παρά τις δυσκολίες του δρόμου, το άγνωστο τροπικό περιβάλλον και τις ιδιαίτερες κλιματικές συνθήκες που αντιμετώπισα καθοδόν, το νοτιοαμερικανικό ταξίδι “Amazonas 2021” αποδείχθηκε τελικά μια συναρπαστική ταινία δρόμου, που ταξίδεψε την ψυχή και τα όνειρά μου στα σκονισμένα μονοπάτια ενός αληθινού χάρτη…

Κωνασταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

27/10/2022

Η είσοδός μου (ξανά) στo ιταλικό έδαφος σηματοδότησε την αρχή του τέλους του “RIDE THE CLASSIC WAY”, αφού λιγότερα από 600 χλμ. με χώριζαν πλέον από το λιμάνι της Ancona, την «πύλη εξόδου» μου από την χώρα. Η πρώτη διανυκτέρευσή μου στην Ιταλία πραγματοποιήθηκε στην κωμόπολη Bormio, ενώ η επόμενη διανυκτέρευση ήταν προγραμματισμένη να γίνει στην ατμοσφαιρική Verona.

Με την πλάτη γυρισμένη στα ψηλά αλπικά βουνά, ξεκίνησα με αμείωτο κέφι το δίτροχο οδοιπορικό μου στις επίπεδες εκτάσεις της Βόρειας Ιταλίας, με επόμενο προορισμό την πόλη του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας! Όμως, οδηγώντας στην διαδρομή Bormio–Edolo–Brescia–Verona (230 χλμ.) μέσω ενός δικτύου εθνικών οδών (όχι autostrada), «έχασα την μπάλα» με αντίπαλο τον χρόνο. Στάση κάθε λίγο για φωτογράφιση τοπίων, στάση για εσπρεσάκι, στάση για την εξερεύνηση γραφικών κωμοπόλεων καθοδόν, στάση δίπλα στις όχθες της λίμνης Iseo… Τελικά, έφτασα μετά από 6 ολόκληρες ώρες στη πόλη της Verona!

Για τις ερωτευμένες ψυχές που θέλουν να ζήσουν ένα δυνατό, ρομαντικό παραμύθι και να περιηγηθούν σε μια πόλη με ιταλική φινέτσα, πλούσια ιστορία, σαιξπηρική ατμόσφαιρα και μεσαιωνικά αρχιτεκτονήματα, η Verona του ποταμού Adige αποτελεί τον ιδανικό προορισμό. Με αφετηρία τη διάσημη πλατεία Piazza Bra, η Verona με ταξίδεψε πίσω στο χρόνο, μέσα από μια μεγάλη βόλτα που έκανα στα κυριότερα μνημεία–αξιοθέτά της: η ρωμαική Αρένα, το σπίτι της Ιουλιέτας, η γοητευτική πλατεία Piazza delle Erbe, οι τάφοι της δυναστείας Σκαλιτζέρι και η γέφυρα Σκαλιτζέρι.

Η τελευταία οδική αποστολή της μαύρης BMW R18 CLASSIC επί ιταλικού εδάφους έλαβε χώρα στη διαδρομή Verona–Rimini–Fano–Ancona (330 χλμ.). Η θριαμβευτική Αψίδα του Αυγούστου, ένα μνημειακό κτίσμα που ανεγέρθηκε στην παραθαλάσσια πόλη Fano από τον αυτοκράτορα Αύγουστο (9 μ. Χ.), στάθηκε η αφορμή να σταθμεύσω στο κέντρο της Fano και να αναζητήσω το καλοδιατηρημένο ρωμαικό μνημείο -για την ιστορία, ιδρυτής της Fano ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας (49 π. Χ.).

Με την άφιξη στο πολυσύχναστο λιμάνι της Ancona, το “RIDE THE CLASSIC WAY” έριξε τίτλους τέλους μετά από 3.200 υπέροχα, απροβλημάτιστα χιλιόμετρα σε Ιταλία, Ελβετία, Λιχτενστάιν, Γερμανία και Γαλλία. Ενώ το υδάτινο ταξίδι Ancona–Patra που ακολούθησε στα νερά της Αδριατικής και του Ιονίου με το σύγχρονο πλοίο της ANEK LINES “OLYMPIC CHAMPION”, μ’ έφερε πίσω στην αγκαλιά της πατρίδας μετά από 19 ημέρες. Ένα ακόμα δίτροχο οδοιπορικό στους δρόμους του κόσμου ολοκληρώθηκε με τις καλύτερες αναμνήσεις!

Παραδίδοντας το κλειδί της BMW R18 CLASSIC στον κ. Γ. Δουλγερίδη της BMW MOTORRAD HELLAS, μου ζητήθηκε να περιγράψω επιγραμματικά τις εντυπώσεις μου από την «συμβίωσή» μου με την εμβληματική Cruiser της BMW. Αντίθετα με τις όποιες αρχικές επιφυλάξεις μου, η BMW R18 αποδείχτηκε εντέλει μια ευκολοδήγητη και απολαυστική μοτοσυκλέτα, η οποία με καταγοήτευσε με την νοσταλγική σχεδίασή της, με συνάρπασε με τον «Big Boxer» κινητήρα της και την κτηνώδη ροπή του, και με ταξίδεψε σε δρόμους στριφτερούς με χάρη μπαλαρίνας.