MiniGP Cup 2018: 2ος γύρος, 23 Σεπτεμβρίου, Μέγαρα

Αγώνας γεμάτος θέαμα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

5/10/2018

Mε τις καλύτερες συνθήκες έγινε ο 2ος αγώνας της χρονιάς για το MiniGP Cup αφού, τόσο οι σημαντικά αυξημένες συμμετοχές ακόμα και από την μακρινή Ρόδο, όσο ο τέλειος καιρός και η πεντακάθαρη πίστα, φρόντισαν να ξεσηκώσουν του αθλητές οι οποίοι με την σειρά τους φρόντισαν να «ξεσηκώσουν» με την πανγρήγορη οδήγησή τους τους αρκετούς θεατές που συγκεντρώθηκαν στην πίστα καρτ του Αυτοκινητοδρομίου Μεγάρων. Αξίζει σημειωθεί το γεγονός ότι την προηγούμενη ημέρα του αγώνα υπήρξε προπόνηση αθλητών με κάρτ και έτσι η πίστα απέκτησε την μέγιστη πρόσφυση ενώ οι περισσότεροι αθλητές του MiniGP Cup μπόρεσαν και αυτοί να κάνουν ελεύθερες δοκιμές και να προετοιμαστούν καλύτερα για τον Κυριακάτικο αγώνα. Όπως ξεκίνησε η χρονιά, έτσι και στα Μέγαρα υπήρξαν 2 αγωνιστικά σκέλη σε κάθε κατηγορία με ξεχωριστή βαθμολογία το καθένα, στοιχείο που ήρθε για να μείνει αφού συμβάλει στην αύξηση του αγωνιστικού θεάματος και στην ανάπτυξη της εμπειρίας των αθλητών.

Με τα δεδομένα αυτά, ήδη από τις πρώτες πρωινές δοκιμές έγινε φανερή η ταχύτητα των αθλητών με τον 10χρονο Βασίλη Παντελεάκη

 (ΑΡΗΣ, RMU) να αποδεικνύει έμπρακτα την στοχευμένη συνολική προετοιμασία του και, ξεκινώντας από την pole position με την καθαρόαιμη αγωνιστική μοτοσυκλέτα του, να φτάνει σε δύο αναμφισβήτητες νίκες στην κατηγορία MiniGP1 σημειώνοντας μάλιστα το απόλυτο ρεκόρ ταχ. Γύρου της πίστας καρτ των Μεγάρων όλων των κατηγοριών!! Ο μεγάλος του αντίπαλος, ο λίγο νεαρότερος πεισματάρης Δωδεκανήσιος (Κως) Σπύρος Φουρθιώτης (ΛΕΜΟΤ, Ohvale) έκανε ότι μπορούσε, βελτίωσε κατά πολύ το προσωπικό του ρεκόρ, αλλά περιορίστηκε σε 2 δεύτερες θέσεις με την μοτοσυκλέτα του να μην «βολεύεται» στις απαιτήσεις τις «ανοικτής» πίστας. Αρκετά πιο πίσω ο Κορίνθιος rookie Γιάννης Παλιογιάννης (ΜΟΛΠ, Kayo) τα πήγε περίφημα στον 2ο του μόλις αγώνα. Μοναχικά ο, γνωστός και καταξιωμένος λάτρης του MiniGP Cup, Νίκος Ελευθεριάδης (Ο65, IMR) αφού ο προσωπικός του αντίπαλος Γιώργος Γερακιανάκης (ΑΡΗΣ) απουσίαζε πήρε 2 ακόμα νίκες στην κατηγορία MiniGP.

Βελτιώνοντας κατά 1,5 και πλέον δευτερόλεπτα το προσωπικό του ρεκόρ γύρου, ο Κωνσταντίνος Μαυρόπουλος (Ο65, IMR) έκανε το 4 στα 4 στις νίκες φέτος στην KidGP, με τον Γιώργο Μαυρόπουλο (Ο65, IMR) να βελτιώνει πάρα πολύ το ρεκόρ του (4+ δευτ) και να φτάνει άνετα στις δευτεριές χωρίς να απειληθεί από τον «όλο και μαθαίνω» Σπύρο Αντωνίου (ΦΙΑΜ, IMR) ενώ ο μικρότερος όλων Σαράντης Γεωργιάδης (ΟΔΜΑΑ, IMR) κατάφερε να περάσει τις δυσκολίες μιας πτώσης σε προπόνηση και να χαρεί την δεύτερη αγωνιστική  συμμετοχή του.

Σίγουυρα η έκπληξη του αγώνα ακούει στο όνομα Αλέξανδρος Αρναουτάκης (Ικαρος, IMR) ο οποίος, στην πρώτη του συμμετοχή στο MiniGP Cup και στην κατηγορία Open PitBikes, τα «πήρε όλα και έφυγε» (και στο όλα συμπεριλαμβάνεται και ένα σασμάν που παρέδωσε πνεύμα ανάμεσα στα σκέλη αλλά η ομάδα του το άλλαξε τάχιστα) αποδεικνύοντας ότι στην Ρόδο το «μικρόβιο» του MiniGP έχει «πιάσει» για τα καλά και ήδη εδραιώνεται «σχολή-παραγωγή» αθλητών εκεί.

Ο γνωστός Σωτήρης Στυλιάδης (ΑΡΗΣ, IMR) έκανε ότι μπορούσε για να αντιμετωπίσει τον Αρναουτάκη αλλά, έχοντας τον νου του και στην βαθμολογία όπου προηγείται με άνεση πλέον, αρκέστηκε σε 2 δεύτερες θέσεις. Εκμεταλλευόμενος την ταχύτατη μοτοσυκλέτα του, ο «παλιός» Νίκος Λιόλιος (Ο65, IMR) πήρε τις 2 τρίτες θέσεις. Λίγο πιο πίσω, στο α’ σκέλος, ο Νίκος Γεωργόπουλος (Ο65, Kayo) επανέκαμψε ανανεωμένος μετά τον τραυματισμό του σε οδικό ατύχημα και επικράτησε του καταξιωμένου Αντώνη Καλέμη (Ο65, IMR) ο οποίος δεν απειλήθηκε από τον Χρήστο Φωτιάδη. Στο β’ σκέλος ήταν ο Ηλίας Δίπλας (Αρτεμις, IMR) αυτός που τα ‘βαλε με τον Α. Καλέμη σε μια μονομαχία που παρακολούθησε από κοντά ο πρώην κυπελλούχος MiniGP Δημήτρης Καρακώστας (ΑΡΗΣ, Honda – έπεσε στο α’σκέλος) ο οποίος συμμετείχε με μια υποτονική μοτοσυκλέτα για να στηρίξει τον θεσμό αλλά και να κάνει μια καλή προπόνηση εν όψει του τελευταίοθ αγώνα για το ΠΠΤαχύτητας

Αυξημένες συμμετοχές και στο «ξανανανεωμένο» IMR Cup όπου ο Μανώλης Τανής (Ο65) και πολυνίκης Γιάννης Λογοθέτης (Ο65) μοιράστηκαν τις νίκες αλλά και από μία πτώση (ο Λογοθέτης συνέχισε και τερμάτισε 4ος) και ήταν ο Γιώργος Μπερτσάτος (Ο65) αυτός που με 2 δευτεριές πήρε την νίκη, συνολικά, της ημέρας, σταθερός ο Γιώργος Φράγκος (Ο65) αλλά και ο Καλαματιανός (!) Βασίλης Κουδούνης (ΛΕΜΟΚΑ), δεν μπόρεσε να αποφύγει το λάθος ο Κώστας Τσικρικάς (ΦΙΑΜ).

Λόγω των σχολικών υποχρεώσεων για τις παρελάσεις, ο επόμενος και τελευταίος αγώνας μεταφέρεται από την 28η για την 14η Οκτωβρίου.

Ευχαριστούμε τον Θ.Ερμήλιο για τις φωτό.

 

Royal Enfield Himalayan 450 έκδοση Rally - Στον αγώνα Rallye TT Cuenca 2024

Με τον Ινδό αγωνιζόμενο CS Santosh να κάνει αγωνιστικό comeback μετά το τρομακτικό ατύχημά του το 2021
CS Santosh - Εξελίσσοντας τη Royal Enfield Himalayan 450
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

10/10/2024

Μετά από το παραλίγο μοιραίο ατύχημα που είχε στο Rally Dakar 2021 οδηγώντας μοτοσυκλέτα της Hero, ο Ινδός αγωνιζόμενος CS Santosh, έκανε αγωνιστικό comeback στον ισπανικό αγώνα Rallye TT Cuenca 2024, οδηγώντας μια Rally έκδοση της Royal Enfield Himalayan 450, και αφήνοντας υπόνοιες είτε για περαιτέρω εξέλιξη του μοντέλου, είτε για την έλευση μιας νέας Rally έκδοσης.

Σημειώνουμε εδώ πως ο CS Santosh έχει παίξει τον δικό του ρόλο στην εξέλιξη της Himalayan 411της Royal Enfield -ποιος θα ξεχάσει το προωθητικό teaser βίντεο στο οποίο σε ένα άλμα έσπασε το μαρσπιέ της μοτοσυκλέτας…

O CS Santosh κατόπιν συνέδεσε το όνομά του περισσότερο με τη Hero, ως αναβάτης εξέλιξης αλλά και ως αγωνιζόμενος, μέχρι το εξαιρετικά άσχημο ατύχημα του 2021 στο Dakar, που παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή του. Στη συνέχεια ο Ινδός αποχώρησε από τη Hero το 2022, για να εμφανιστεί την ίδια χρονιά στο event Royal Enfield Rider Mania της Royal Enfield, έχοντας ενταχθεί πλήρως στο προσωπικό εξέλιξης της εταιρείας που έχει βάση το Chenai.

Himalayan 450 Rally

Η συμμετοχή του CS Santosh στο Rally TT Cuenca του 2024 είναι σημαντική τόσο για τον ίδιο τον Ινδό αναβάτη, που είχε μεγάλο δρόμο ανάρρωσης μετά το ατύχημα του 21 που τον άφησε με σημαντικές νευρολογικές ζημιές και απώλεια μνήμης μεταξύ άλλων, όσο και για τη Royal Enfield που έχει ανάγκη από τοπικούς αγωνιζόμενους που θα εξελίξουν περαιτέρω τη Himalayan.

Πελούσης

Φυσικά η εξέλιξη της μοτοσυκλέτας σε αγωνιστική ράλι έκδοση δεν γίνεται αποκλειστικά από την ινδική εταιρεία, αλλά και από πολλούς ιδιώτες αγωνιζόμενους και αγωνιστικές ομάδες, όπως έγινε και στην Ελλάδα με τις MUVUS και Ace Parts του Χρήστου Βλάμη να συμμετέχουν και να τερματίζουν στο Greece Rally 2024 με μια ειδικά διαμορφωμένη Himalayan 450 και αναβάτη τον Χρήστο Πελούση.

Το 2015 ο CS Santosh είχε γίνει ο πρώτος Ινδός αναβάτης που συμμετείχε στο Rally Dakar, και τώρα βάζει ξανά πόδι στην αγωνιστική δράση, με τη Royal Enfield.

“Συναρπαστικά γεγονότα επίκεινται, καθώς ξεκινώ να ανακαλύπτω ξανά αυτές τις περιπέτειες σε δύο τροχούς και είμαι χαρούμενος που δίνω στον εαυτό μου μια τέτοια ευκαιρία, αναλογιζόμενος πόσο άλλαξε η ζωή μου για το καλύτερο μετά από το ατύχημά μου στο Dakar του 2021” αναφέρει σε ανάρτησή του στο Instagram ο CS Santosh, για την επιστροφή του στους αγώνες rally.

Πριν το Rallye TT Cuenca του 24, ο Ισπανός αναβάτης Salvatore Di Benedetto είχε λάβει μέρος με μια προηγούμενη ράλι έκδοση της Himalayan στον αγώνα Swank Rally De Sardegna, ενώ τώρα η εξέλιξη συνεχίζεται με τον CS Santosh.

Himalayan 450 Rally

Για την ώρα δεν υπάρχει επίσημη ανακοίνωση της Royal Enfield για συμμετοχή της στο Rally Dakar, αν και προηγούμενες δηλώσεις ανθρώπων της εταιρείας έχουν υπονοήσει κάτι τέτοιο.

Για την ώρα δεν γνωρίζουμε τις αλλαγές που έχουν γίνει στη μοτοσυκλέτα, που στις φωτογραφίες δείχνει να φέρει διαφορετικό πιρούνι, αναρτήσεις με μεγαλύτερες διαδρομές, εξάτμιση Akrapovic, επίπεδη μονοκόμματη σέλα, και ψηλότερα τοποθετημένο προβολέα. Φυσικά διαθέτει πύργο για τα όργανα πλοήγησης, ενώ το περίεργο είναι πως στον αγώνα η συγκεκριμένη Himalayan είχε… χαμηλό και όχι ψηλό φτερό!

Rally Cuenca

Το ράλι Cuenca είχε 38 συμμετοχές, με τον CS Santosh να τερματίζει προετελευταίος στην 30η θέση, όμως λαμβάνοντας υπόψη πως ο Ινδός είχε να αγωνιστεί από το 21, έχοντας εντωμεταξύ επανέλθει από τους… νεκρούς, η έμφαση σαφώς και πηγαίνει στο ότι τερμάτισε, έστω και 2 ώρες πίσω από τους πρώτους που συμμετείχαν όμως με αγωνιστικά 450.

Βρισκόμαστε σε αναμονή για περισσότερους αγώνες με το Himalayan 450, περιμένοντας να δούμε την εξέλιξη της μοτοσυκλέτας.