Δεν υπάρχουν λόγια, μόνο μαθήματα

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/9/2014

Από εχθές η μοτοσυκλετιστική κοινότητα έχει σοκαριστεί με το τραγικό δυστύχημα του David Holmes που έχασε τη ζωή του με τον πιο απότομο τρόπο. Πέφτοντας πάνω σε ένα αυτοκίνητο που του έκοψε το δρόμο, ουσιαστικά πριν προλάβει να φρενάρει.

Το συμβάν δεν είναι πρόσφατο, έχει περάσει κάτι λιγότερο από χρόνος, αλλά το video δόθηκε τώρα στη δημοσιότητα, αποτελώντας μέρος καμπάνιας για την αποτροπή των τροχαίων δυστυχημάτων.

Ο David θα ήταν απλά άλλος ένας αριθμός των θλιβερών στατιστικών, αν η οικογένειά του σε συνεργασία με το τοπικό τμήμα τροχαίας, δεν δεχόταν να επικοινωνήσει την τραγωδία της, και να δώσει όνομα στα θλιβερά στατιστικά.

Με απαράμιλλη ψυχραιμία και δύναμη, μπροστά στην κάμερα, η μητέρα του εξηγεί ποιος ήταν ο David, ποια η σχέση του με τις μοτοσυκλέτες, και που πήγαινε εκείνη τη μέρα, πριν αφήσει την πνοή του προφταίνοντας απλά να πει ένα: "Ωω"!

Το πόσο απότομα φεύγει από τη ζωή ένας άνθρωπος, εξαιτίας ενός μικρού λάθους, είναι που σοκάρουν σε αυτό το βίντεο.

Τη στιγμή που ο David οδηγούσε με 156 χιλιόμετρα, παραβιάζοντας το όριο ταχύτητας, ένα αυτοκίνητο από το αντίθετο ρεύμα, επιχείρησε να στρίψει στον κάθετο δρόμο κόβοντάς του το δρόμο. Ο οδηγός του Renault Clio δήλωσε αργότερα ότι δεν είδε ούτε τον David, ούτε και το αυτοκίνητο που μόλις είχε προσπεράσει και ερχόταν πίσω ακριβώς από τη μοτοσυκλέτα. Στο περιοδικό πιστεύουμε ότι κάθε τρακάρισμα στους δημόσιους δρόμους είναι στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, αποτέλεσμα συνδυασμού λαθών. Ακόμα κι αν μιλάμε για ποσοστά όπως 95-5% τις περισσότερες φορές φταίνε και οι δύο πλευρές. Με την ψυχραιμία λοιπόν που επιβάλλει η ίδια του η οικογένεια, θέλοντας το δυστύχημα του David να μην είναι μάταιο, αλλά να γίνει αφορμή για παραδειγματισμό, λέμε με τη σειρά μας ότι όποιος παραβιάζει το όριο ταχύτητας έχει κάνει ήδη το πρώτο βήμα. Από εκεί και πέρα είναι θέμα τύχης να μην διασταυρωθεί με κάποιον άλλο που θα κάνει το δικό του μικρό λάθος…

Στο γεωγραφικό λοιπόν διαμέρισμα της Αγγλίας που αποκαλείται απλά "East of England", γιατί είναι τέρμα ανατολικά, σε μια μικρή πόλη μέσα στο επίπεδο τοπίο που δεν προσφέρεται για μοτοσυκλετιστικές συγκινήσεις, ο David αποφάσισε να ανοίξει λίγο το γκάζι. Έφυγε από τη ζωή ακαριαία, κάνοντας κάτι που έχουμε πράξει όλοι μας. Ένα κοινό λάθος.

το σημείο του δυστυχήματος

Από όλα τα σοβαρά και θεμελιώδη για τη ζωή συμπεράσματα, που η ίδια του η οικογένεια μας καλεί να βγάλουμε από κοινού, ας δούμε κι ένα τελευταίο, δευτερεύον.

Η μοτοσυκλετιστική κοινότητα της Αγγλίας είναι ίσως η πιο δυνατή της Ευρώπης, όπως άλλωστε και οι διαπροσωπικές σχέσεις των Άγγλων, που σε πολλές περιοχές της χώρας είναι ιδιαίτερα ισχυρές. Στην κηδεία του David έδωσαν βουβό παρόν πολλοί μοτοσυκλετιστές που δεν τον γνώριζαν προσωπικά, ενώ και στην τελευταία του κατοικία, τον συνόδεψε μοτοσυκλέτα. Αυτή η αλληλεγγύη, που πρόσφατα μας φανερώθηκε μέσα από μια άλλη πολύ πιο χαρούμενη ιστορία, είναι μοναδική για τον κόσμο της μοτοσυκλέτας.

PHOTO BY SIMON FINLAY

Ο θάνατος του 38χρονου David θα πρέπει να γίνει ένα παράδειγμα προς αποφυγή, και όπως λέει η μητέρα του, να πιστέψουν αναβάτες και οδηγοί ότι δεν είναι τυχεροί. Γιατί εκείνη τη μέρα ήταν ταυτόχρονα άτυχοι τόσο ο οδηγός του αυτοκινήτου που έστριψε ενώ δεν έπρεπε ( θα είχε χτυπήσει τον David ακόμα και αν εκείνος δεν έτρεχε), όσο και ο ίδιος ο David που η πρόσθετη ταχύτητα δεν άφησε κανένα περιθώριο… Για την μητέρα του, Brenda, συνταξιούχα νοσοκόμα, ο πόνος είναι μόνιμος: "Δεν ήξερα ότι οι ραγισμένες καρδιές έχουν πραγματικό φυσικό πόνο, τώρα το ξέρω, το ένιωσα. Είναι ένας πραγματικός πόνος, καθόλου μεταφορικός".

Honda - Βοήθημα ισορροπίας!

CES2017: Η μοτοσυκλέτα που ισορροπεί μόνη της
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/1/2017

Χθες ήταν η πρώτη ημέρα της Έκθεσης CES (Consumer Technology Association) και μέσα στην μαγεία όλων όσων συνέβησαν, τα βλέμματα απέσπασε η παρουσίαση της Honda με την τεχνολογία Riding Assist, δείχνοντας ένα NC 750S, να μπαίνει στην σκηνή μόνο του, ακολουθώντας το UNI-CUB, την κινητή καρέκλα της Honda που το MOTO είχε «οδηγήσει» ανάμεσα σε ελάχιστους Ευρωπαίους στο Tokyo Motor Show το 2015, δύο χρόνια περίπου αφότου είχαν κυκλοφορήσει οι πρώτες φωτογραφίες.

Οι παρουσία αυτών των δύο μαζί, είναι σημαντική όπως θα δούμε παρακάτω.

(Για την παρουσίαση στο κοινό, είχαν τοποθετήσει τα μακριά αυτά μανιτάρια για την ώρα που θα τέλειωνε η μπαταρία του συστήματος)

Πριν την είσοδο του αυτο-οδηγούμενου NC750S στην σκηνή, είχαν προηγηθεί είκοσι λεπτά παρουσίασης από τον πρόεδρο της Honda Αμερικής και τον κ. Yoshiyuki Matsumoto πρόεδρο του R&D της Honda. Κατά την διάρκεια αυτής της παρουσίασης αναπτύχθηκε εν συντομία το πλάνο της Honda για το μέλλον και οι κινήσεις που έχει κάνει εξαγοράζοντας start-up εταιρίες για να εισέλθει άμεσα στην εποχή για την οποία (σύμφωνα με την ίδια) έχει ορίζοντα ωρίμανσης το 2040.

Ο πίθηκος που εξερευνά την τεχνολογία, είναι ο τρόπος της Honda να δείξει ότι αυτή την στιγμή απλά παίζουμε προσπαθώντας να ανακαλύψουμε τα εργαλεία του μέλλοντος

Όλα αυτά βέβαια θα είχαν περάσει λίγο-πολύ απαρατήρητα, αν το NC750 δεν ερχόταν μόνο του στην σκηνή, κι αν η Honda δεν μας έδειχνε ένα video που σαν υπάκουο σκυλάκι, το NC750 ακολουθούσε εκτός κτηρίου μία χαμογελαστή ερευνήτρια της Honda. Δεν λείπει και το έξυπνο μοντάζ που παρουσιάζει το NC να «κοιτά δεξιά και αριστερά» βγαίνοντας από την πόρτα… Μία τέτοια εικόνα, ενός κανονικού μοντέλου, πολλαπλασίασε τον αντίκτυπο.

Σε αντίθεση λοιπόν με το BMW VISION NEXT 100 που είναι απλά ένα στατικό πρωτότυπο το Riding Assist της Honda είναι λειτουργικό (ή στο περίπου, όπως θα εξηγήσουμε) και παράλληλα ένα μεγάλο βήμα πίσω από το Motobot της Yamaha. Η διαφορά με το Vision Next της BMW, είναι ότι η Honda δεν χρησιμοποιεί γυροσκόπια για να ισορροπήσει, ενώ το Motobot πρακτικά δεν ισορροπεί στατικά, μπορεί όμως και οδηγεί πολύ-πολύ καλύτερα… ας δούμε όμως τι έχει φτιάξει η Honda.

Καταρχήν η επιλογή του NC ως πλατφόρμα υλοποίησης δεν είναι καθόλου τυχαία και μάλιστα είναι ένας από τους βασικούς λόγους που η Honda μπορεί να δείξει ένα υπάρχον μοντέλο να κινείται μόνο του - αν δεν υπήρχε το NC στην γκάμα της, τότε θα βλέπαμε κάτι τελείως φουτουριστικό να ανεβαίνει στην σκηνή και όχι ένα υπάρχον μοντέλο. Ο λόγος είναι η τεράστια κλίση του δικύλινδρου προς τα εμπρός, με τους κυλίνδρους σχεδόν παράλληλους με το έδαφος και το ρεζερβουάρ τοποθετημένο κάτω από την σέλα, που αφήνουν άπλετο χώρο για την ανάπτυξη ενός τέτοιου συστήματος σε ένα νευραλγικό σημείο για την γεωμετρία της μοτοσυκλέτας. Ψηλά και ακριβώς στο κέντρο. Η Honda δεν αποκαλύπτει τίποτα πίσω από την τεχνολογία αυτή την στιγμή, όμως λέγοντας ο κ. Matsumoto ότι δεν χρησιμοποιεί γυροσκόπια αλλά την τεχνολογία του UNI-CUB και σε συνδυασμό με την μαρτυρία συνεργάτη που βρίσκεται στην CES και είδε από κοντά την μοτοσυκλέτα, μπορούμε να πούμε πάρουμε μία ιδέα από το τι συμβαίνει. Στο NC που χρησιμοποιούν για την επίδειξη της τεχνολογίας, έχουν τοποθετήσει ένα ηλεκτρικό μοτέρ στην έξοδο του κιβωτίου το οποίο και δίνει κίνηση στον πίσω τροχό. Η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου μοτέρ είναι η ταχύτητα εναλλαγής της φοράς κίνησης σε εκατοστά του δευτερολέπτου καθώς και ο πολύ ακριβής έλεγχός του, ώστε να πραγματοποιεί μικροσκοπικές κινήσεις του πίσω τροχού μπρος και πίσω. Τόσο μικροσκοπικές που είναι σαν απλά να διατηρεί την τάση στην αλυσίδα.

Αυτή βέβαια είναι η λεπτομέρεια του συστήματος, αλλά σημαντική: Γιατί μαρτυρά, μαζί με άλλες λεπτομέρειες, ότι δεν πρόκειται για πλήρως λειτουργική μοτοσυκλέτα αλλά ένα μοντέλο επίδειξης, εντυπωσιακής, το μόνο σίγουρο. Όλο το «μυστικό» βρίσκεται κρυμμένο πάνω από τον κινητήρα, εκεί που κανονικά θα ήταν ο αποθηκευτικός χώρος για ένα κράνος, ενώ πίσω από τον φουτουριστικό προβολέα κρύβονται τα όργανα πλοήγησης και η κάμερες, που στο video φαίνεται να ενεργοποιούνται σε καθεστώς «παρακολούθησης» από ένα διακόπτη στη βάση του προβολέα.

Γνωρίζοντας την καινοτομία των τροχών του UNI-CUB, δεν γίνεται να μην κάνεις έναν παραλληλισμό με την εμφάνιση του προβολέα, καθώς οι φωτεινοί κύλινδροι παραπέμπουν στην πατέντα του εμπρός τροχού. Το UNI-CUB είναι σαν εκείνα τα παλιά ποδήλατα, με έναν τεράστιο εμπρός τροχό κι έναν μικρό πίσω. Ο εμπρός τροχός όμως, αποτελείται από πολλούς κυλίνδρους που εξασφαλίζουν την πλάγια κίνηση εκτός από την εμπρός, σε συνδυασμό και με τον αντίστοιχο μικρότερο πίσω.

Το Riding Assist δεν σηματοδοτεί στροφή στην πορεία της Honda αλλά πίστη στον δρόμο που είχε πάντα, εκείνον της τεχνολογικής υπεροχής

Αντί για γυροσκόπια που βασίζονται στην αδράνεια κι έτσι προσθέτουν βάρος, για να ισορροπήσουν την μοτοσυκλέτα βασίστηκαν στην τεχνολογία του UNI-CUB που σημαίνει δεκάδες μικροσκοπικές κινήσεις κάθε δευτερόλεπτο σε πίσω τροχό και σε τιμόνι παράλληλα με τον εσωτερικό μηχανισμό σταθεροποίησης. Ένα άλλο στοιχείο, είναι το μοχλικό σύστημα που μετατρέπει την γωνία κάστερ και αυξάνει το ίχνος σε επίπεδα cruiser μοτοσυκλέτας, μία πρόσθετη λύση σε ένα πιθανό μέλλον που οι μοτοσυκλέτες οδηγούνται μόνες τους… Αυτή την στιγμή το Riding Assist της Honda είναι μονάχα μία επίδειξη τεχνολογικής υπεροχής και δεν μιλάμε για μία λειτουργική μοτοσυκλέτα, παρόλο που η υλοποίησή του πάνω σε ένα NC δείχνει σαν να είναι αυτό ακριβώς, κάτι έτοιμο.

Θα θυμίσω ένα κομμάτι από την ανάλυση του Motobot της Yamaha, που είχα κάνει για το περιοδικό μέσα από την συνέντευξη του επιστήμονα της ρομποτικής στην Yamaha. Στο διασυνδεδεμένο μέλλον της κίνησης στους δημόσιους δρόμους που έρχεται σύντομα, ή καλύτερα που θα γενικευτεί, αφού υπάρχει ήδη στο παρόν, η μόνη αστάθμητη παράμετρος θα μείνει η μοτοσυκλέτα. Το Motobot της Yamaha είναι η πρώτη προσπάθεια στην ιστορία της ανθρωπότητας, να μάθει σε μία μηχανή όλες εκείνες τις απίστευτα πολλές λειτουργίες του ανθρώπινου εγκεφάλου όταν οδηγεί μοτοσυκλέτα και το πέτυχε σε μεγάλο βαθμό. Το Riding Assist της Honda είναι η πρώτη προσιτή κατασκευαστικά λύση για την αυτόνομη κίνηση. Μαζί με σχεδιαστικές ασκήσεις όπως της BMW και όλα όσα έχουμε δει από την Kawasaki και σιγά-σιγά από όλους τους κατασκευαστές, τα βήματα αυτά αποτελούν κινήσεις προς την επίλυση του παραπάνω προβλήματος. Την θέση δηλαδή της μοτοσυκλέτας στο διασυνδεδεμένο και εν πολλοίς –δυστυχώς- ελεγχόμενο μέλλον στους δημόσιους δρόμους. Τοποθετώντας την ασπίδα της ασφάλειας και του μηδενισμού των τροχαίων, ο κόσμος θα πεισθεί να παραδώσει ένα κομμάτι ελευθερίας, όπως έχει αντίστοιχα παραδώσει ελευθερίες για να χρησιμοποιήσει το μέσο που επικοινωνούμε αυτή την στιγμή, για παράδειγμα. Τα λόγια του υπευθύνου της Honda Αμερικής έρχονται για να μην αφήσουν περιθώρια παρερμηνείας. Το R&D της Honda δημιούργησε, καιρό τώρα, ένα τμήμα στην silicon valley που σκοπό έχει την εξαγορά καινοτόμων start-up εταιριών, τις στρατηγικές συνεργασίες και την παρακολούθηση ουσιαστικά της τεχνολογίας. Να θυμίσω ότι και το Motobot της Yamaha ξεκίνησε σαν ιδέα από ένα σκοτεινό κτήριο στο Τόκυο, γιατί ήταν αργά το απόγευμα και είχαν φύγει όλοι, και υλοποιείται στην silicon valley, από το αντίστοιχο τμήμα της Yamaha…

Όπως αναφέρθηκε στην παρουσίαση της Honda, το διασυνδεδεμένο μέλλον δεν ανήκει ούτε στην ίδια, ούτε μπορεί να το υλοποιήσει και μόνη της. Χρειάζεται να μπουν τα πρωτόκολλα για την επικοινωνία οχήματος με όχημα, και οχήματος με υποδομή (V2V και V2I) πράγμα που για να γίνει απαιτείται η συμμετοχή όλων των κατασκευαστών αλλά και των κυβερνήσεων. Βήμα το οποίο έχει προχωρήσει το τελευταίο διάστημα με γεωμετρική πρόοδο, έναντι του αρχικού προγραμματισμού. Στο τέλος, ναι, θα έχουμε αυτόνομες μοτοσυκλέτες που θα παρκάρουν μόνες τους και θα στέκονται μόνες τους, που δεν θα κλέβονται και δεν ίσως να μας αποτρέπουν και από παραβάσεις, όμως πρόκειται για ένα μέλλον που δεν θα έρθει το ίδιο γρήγορα για όλους. Κι εδώ που είμαστε εμείς, ευτυχώς(;) θα αργήσει πολύ περισσότερο…  

Ετικέτες