MotoGP - Πώς φτάσαμε στα 366,1 χ.α.ω τελικής ταχύτητας!

Το πιο πρόσφατο ρεκόρ καταγράφηκε στην ευθεία του Mugello από τον Binder, στον αγώνα Sprint
motomagMotoGP – Πώς φτάσαμε στα 366,1 χ.α.ω τελικής ταχύτητας!
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

4/1/2024

Το ιταλικό GP του 2023 στην πίστα του Mugello έφερε νέο ρεκόρ τελικής ταχύτητας, με τον εργοστασιακό αναβάτη της Red Bull KTM, Brad Binder, να σημειώνει στον αγώνα Sprint του Σαββάτου το εξωφρενικό νούμερο των 366,1 χ.α.ω., με τη μεγάλη κατηγορία να πλησιάζει ακόμα περισσότερο τον αριθμό 400 που έχουμε συνηθίσει περισσότερο στα dragster!

Η μεγάλη ευθεία εκκίνησης-τερματισμού των 1.141 μέτρων του Mugello, μας έχει συνηθίσει στις υψηλές τελικές. Εκεί είναι και το σημείο που συνήθως βλέπουμε να σπάει το ρεκόρ, και το 2023 δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Τα 366,1 χλμ/ώρα που έγραψε ο Brad Binder θα θεωρούνταν απόλυτα εξωφρενικό νούμερο μέχρι πριν λίγα χρόνια, όμως η ραγδαία εξέλιξη και η πρόοδος της τεχνολογίας στην υψηλότερη μορφή του μηχανοκίνητου αθλητισμού με μοτοσυκλέτα το κατέστησε εφικτό. Αξίζει να σημειωθεί για τους φίλους της αυστριακής εταιρείας πως η επιτυχία αυτή του Binder ήταν η δεύτερη φορά που η εργοστασιακή ομάδα της KTM σημείωσε την υψηλότερη τελική στη μεγάλη κατηγορία των MotoGP.

MotoGP – Πώς φτάσαμε στα 366,1 χ.α.ω τελικής ταχύτητας!

Μία ακόμα πίστα που ωθεί τα πρωτότυπα των MotoGP στο όριο περιστροφής των κινητήρων είναι αυτή στην Doha του Κατάρ, ωστόσο τον Νοέμβριο του 2023, όπου η Losail αποτέλεσε τον προτελευταίο γύρω του πρωταθλήματος, δεν είδαμε να σπάει εκεί το φράγμα των 360 χ.α.ω. Ένας από τους παράγοντες που οδήγησαν σε αυτό ήταν το γεγονός ότι η ευθεία εκκίνησης-τερματισμού ήταν για το 2023 διαφορετική, μικρότερη κατά 30 μέτρα σε σύγκριση με τις προηγούμενες χρονιές. Εκεί, η Ducati ήταν αυτή που σημείωσε την υψηλότερη τελική με τους Enea Bastianini, Marco Bezzecchi και Zohan Zarco να γράφουν 356,4 χ.α.ω.

Μπορεί η σεζόν του 2023 να είχε μία νέα προσθήκη στο καλεντάρι της, αυτή της Buddh International Circuit, κοντά στο Δελχί της Ινδίας, ωστόσο παρά την μεγάλη πίσω ευθεία των 1.006 μέτρων δεν καταφέραμε να δούμε να σπάει το φράγμα των 360 χ.α.ω. Αν και σαν πίστα χαρακτηρίζεται από ροή που βοηθάει στην επίτευξη υψηλής ταχύτητας, ο Aleix Espargaro με την RS-GP ήταν αυτός που έφτασε τα 356,4 χιλιόμετρα στον αγώνα Sprint. Από την άλλη βέβαια, μιλάμε για μία άγνωστη πίστα για τους αγωνιζόμενους, κάτι που σημαίνει ότι το ρεκόρ αυτό μπορεί να καταρριφθεί στα επόμενα χρόνια, μέχρι και το 2027 όταν τα MotoGP θα υποδεχτούν τους κινητήρες των 850 κυβικών.

Η υψηλή τελική είναι σημαντικό κομμάτι στα MotoGP, καθώς σου δίνει τη δυνατότητα να εκμεταλλευτείς στο μέγιστο το slipstreaming και κάνει πιο εύκολες τις προσπεράσεις στο τέλος της ευθείας. Αυτό, το επιβεβαίωσε και ο Αυστραλός, ο οποίος δήλωσε χαρακτηριστικά ότι η μοτοσυκλέτα του είναι “πύραυλος”, δίνοντας τα εύσημα στην ομάδα του. Ο χαρακτηρισμός “πύραυλος”, δεν είναι καθόλου άσχετος, αν κανείς σκεφτεί ότι τα συμβατικά επιβατικά αεροσκάφη φτάνουν τα 240-285 χ.α.ω. προτού απογειωθούν, με τα ελαφριά μονοκινητήρια να χρειάζονται ακόμα λιγότερα χιλιόμετρα γι’ αυτό.

MotoGP – Πώς φτάσαμε στα 366,1 χ.α.ω τελικής ταχύτητας!

Πάμε να δούμε την εξέλιξη όσον αφορά την τελική ταχύτητα από την απαρχή της τετράχρονης κατηγορίας MotoGP:

Κοιτάζοντας την ιστορία, πίσω στο 2002, την πρώτη χρονιά της τετράχρονης εποχής, ο Tohru Ukawa με Honda σημείωσε "μόλις" 324,5 χ.α.ω. Το 2003 το ρεκόρ αυτό έσπασε η Ducati του Loris Capirossi, πετυχαίνοντας τελική 332,4 χ.α.ω, για να επιστρέψει στη Honda και τον Alex Barros το 2004 με 343 χ.α.ω. Οι παραπάνω μετρήσεις έλαβαν χώρα στην πίστα του Mugello.

MotoGP – Πώς φτάσαμε στα 366,1 χ.α.ω τελικής ταχύτητας!

Χρειάστηκαν δύο ακόμη χρόνια, μέχρι να φτάσουμε στη Shanghai το 2006, όπου ο Makoto Tamada με Honda θα αφήσει το σημάδι του γράφοντας 343,7 χ.α.ω τελικής στα προκριματικά. Η χρονιά αυτή ήταν και η τελευταία που βλέπαμε τον κινητήρα των 990 κυβικών, καθώς το 2007 τα MotoGP “έπεσαν” στα 800 κυβικά.

Αυτό μπορεί να καθυστέρησε λίγο το να δούμε υψηλότερη τελική ταχύτητα, όμως δεν το απέτρεψε. Ο αναβάτης της Honda, Dani Pedrosa, το 2009 θα γράψει νέο ρεκόρ στο Mugello με 349,3 χ.α.ω., που θα καταφέρει να κρατήσει για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Το 2012 τα MotoGP ανεβαίνουν στα 1.000 κυβικά, όμως μέχρι το 2014 δεν θα δούμε να αλλάζει χέρια ο τίτλος της υψηλότερης τελικής. Αυτή είναι η χρονιά που ο Andrea Iannone καβάλα σε Ducati έγραψε 349,6 χ.α.ω., πλησιάζοντας έτσι πολύ κοντά στο φράγμα των 350 χ.α.ω.

MotoGP – Πώς φτάσαμε στα 366,1 χ.α.ω τελικής ταχύτητας!

Τελικά, αυτό θα σπάσει ένα χρόνο αργότερα, το 2015, από τον 8 φορές -πλέον- Παγκόσμιο Πρωταθλητή, Marc Marquez και την ομάδα της Honda, στην Doha του Κατάρ. Δεν θα κρατήσει πολύ, όμως, καθώς την ίδια χρονιά στο Mugello, ο Iannone θα πάρει πίσω τον τίτλο, με το ρεκόρ των 354,9 χ.α.ω.

H Ducati θα συνεχίσει να διατηρεί τον τίτλο με τον Andrea Dovizioso να σημειώνει στο ιταλικό GP 356,5 χ.α.ω. το 2018, ενώ το 2019 θα σταματήσει "τη βελόνα" στα 356,7 χ.α.ω. Να σημειώσουμε ότι εκείνη την εποχή αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους και τα αεροδυναμικά βοηθήματα στο μπροστά τμήμα του φαίρινγκ των μοτοσυκλετών.

MotoGP – Πώς φτάσαμε στα 366,1 χ.α.ω τελικής ταχύτητας!

Προχωράμε 2 χρόνια για να βρεθούμε στο 2021, με τα “φτερά” στα φαίρινγκ να έχουν μπει για τα καλά στην ζωή μας. Εκείνη την χρονιά, ο Johann Zarco πάνω στην Pramac Ducati θα περάσει την “παγίδα ταχύτητας” με 362,4 χ.α.ω. Λίγους γύρους μετά, στο Mugello, ο εργοστασιακός αναβάτης της KTM, Brad Binder θα ισοφαρίσει τον Γάλλο.

Το ιταλικό GP θα έρθει ξανά στο προσκήνιο το 2022, με τον Jorge Martin της Pramac Ducati, να ανεβάζει τον πήχη στα 363,6 χ.α.ω, αξιοποιώντας το slipstreaming στη μεγάλη ευθεία εκκίνησης-τερματισμού των 1.141 μέτρων. Ο ίδιος είχε δηλώσει μετά τον αγώνα ότι ο δυνατός αέρας στην είσοδο της πρώτης στροφής ήταν αυξητικός παράγοντας του κινδύνου που αντιμετώπιζαν οι αναβάτες σε αυτά τα χιλιόμετρα.

MotoGP – Πώς φτάσαμε στα 366,1 χ.α.ω τελικής ταχύτητας!

Το 2023 ο Brad Binder (KTM) επέστρεψε στην κορυφή της λίστας με την υψηλότερη τελική, σπάζοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ με 366,1 χ.α.ω. Μαζί του, το ρεκόρ του Martin έσπασε και ο εργοστασιακός αναβάτης της Ducati, Enea Bastianini με 364,8 χ.α.ω., ενώ κατά τη διάρκεια του ιταλικού GP, 12 συνολικά αναβάτες κατάφεραν να σπάσουν το φράγμα των 360 χ.α.ω. Απίστευτες ταχύτητες που αναδεικνύουν την πρόοδο, την εξέλιξη και το επίπεδο που βρίσκονται σήμερα τα MotoGP.

Όπως δήλωσε και ο Jack Miller, σε αυτό το παιχνίδι της εξέλιξης δεν υπάρχει όριο. Αυτό είναι σίγουρο, καθώς κάθε χρόνο βλέπουμε και κάτι καινούργιο. Αρκεί απλά να σκεφτούμε πόσο απίθανα έμοιαζαν κάποτε τα 300 χ.α.ω. Όταν σπάσαμε το φράγμα αυτό, βάλαμε νέο στόχο, φτάνοντας τα 360 χ.α.ω. Η διαφορά από εκεί στα 370 δεν δείχνει μεγάλη, και τα 400 πλησιάζουν ολοένα και περισσότερο…

MotoGP – Πώς φτάσαμε στα 366,1 χ.α.ω τελικής ταχύτητας!

Είναι σαφές ότι τα αεροδυναμικά βοηθήματα έχουν συντελέσει κομβικό ρόλο στην επίτευξη τόσο υψηλών ταχυτήτων. Μπορεί ναι μεν να επηρεάζουν ελαφρώς την ροή του αέρα, όταν μιλάμε για τελική ταχύτητα, όμως με τις ιπποδυνάμεις των σύγχρονων πρωτότυπων των MotoGP, η κάθετη δύναμη που προσφέρει είναι πολύ μεγαλύτερη, αντισταθμίζοντας το αμελητέο μειονέκτημα. Αν δεν ήταν τόσο αποτελεσματικά, τότε δεν θα τα είχαν υιοθετήσει όλοι οι κατασκευαστές. Άσχετα αν αρέσουν ή όχι, μιλάμε για μία τεχνολογία που έφερε αποτελέσματα και αυτό σημαίνει ότι ήρθε για να μείνει. Δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει από το 2027 και μετά, όπου οι κινητήρες θα χάσουν 150 κυβικά, ενώ ταυτόχρονα τα καύσιμα θα γίνουν 100% συνθετικά. Ίσως να αργήσουμε να δούμε τέτοια νούμερα ξανά. Ίσως πάλι να μην ξαναδούμε, μέχρι κάτι άλλο να αλλάξει. Όπως και να ‘χει όμως, οι τελικές αυτές έχουν γραφτεί στην ιστορία και η μείωση του κυβισμού και τα συνθετικά καύσιμα, το μόνο που μπορεί να σημαίνουν είναι ακόμα μεγαλύτερος χώρος για εξέλιξη, την οποία στο τέλος θα την δούμε εμείς στις μοτοσυκλέτες που χρησιμοποιούμε καθημερινά στον δρόμο.

MotoGP – Πώς φτάσαμε στα 366,1 χ.α.ω τελικής ταχύτητας!

Ακολουθούν οι 10 υψηλότερες τελικές στην ιστορία των MotoGP:

1. Brad Binder (KTM): 366.1 km/h – Sprint, Mugello 2023
2. Enea Bastianini (Ducati): 364.8 km/h – Sprint, Mugello 2023
3. Jorge Martin (Ducati): 363.6 km /h – Race, Mugello 2022
4. Maverick Viñales (Aprilia): 363.6 km/h – Sprint, Mugello 2023
5. Fabio Di Giannantonio (Ducati): 363.6 km/h – Race, Mugello 2023
6. Johann Zarco (Ducati): 362.4 km/h - FP4, Doha 2021
7. Brad Binder (KTM): 362.4 km/h - FP3, Mugello 2021
8. Jack Miller (KTM): 362.4 km/h - Sprint, Mugello 2023
9. Johann Zarco (Ducati): 362.4 km/h – Sprint, Mugello 2023
10. Michele Pirro (Ducati): 361.2 km/h – Sprint, Mugello 2023

 

 

Ετικέτες

MotoGP – Οι τεχνικές αλλαγές στις μοτοσυκλέτες του 2024

Τι είδαμε στην Valencia και μπορούμε να περιμένουμε στο πρώτο τεστ της χρονιάς στην Μαλαισία
motomagMotoGP – Οι τεχνικές αλλαγές στις μοτοσυκλέτες του 2024
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

30/1/2024

Με αφορμή τα δοκιμαστικά στην πίστα της Sepang στην Μαλαισία, που θα διεξαχθούν στις 6-8 Φεβρουαρίου, αλλά και το “Shakedown” των ομάδων με τους αναβάτες εξέλιξης στις 1-3 Φεβρουαρίου, ρίχνουμε μία ματιά στα νέα τεχνολογικά "καλούδια" και τις αλλαγές που θα έχουν οι μοτοσυκλέτες της μεγάλης κατηγορίας το 2024, με ορισμένα από αυτά να έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους στο τελευταίο δοκιμαστικό του 2023 στην Valencia, όπου ο Marc Marquez με την Ducati μονοπώλησαν το ενδιαφέρον.

Με αφορμή τα πρώτα δοκιμαστικά της χρονιάς, που παραδοσιακά γίνονται κάθε χρόνο στην Μαλαισία, πάμε να δούμε τι έχουν ήδη δοκιμάσει οι αναβάτες αγωνιζόμενοι και εξέλιξης για κάθε εργοστάσιο ξεχωριστά, αλλά και τι περιμένουμε να δούμε στην Sepang.

MotoGP – Οι τεχνικές αλλαγές στις μοτοσυκλέτες του 2024

Ακολουθώντας την αλφαβητική σειρά ξεκινάμε με την Aprilia, η οποία η αλήθεια είναι ότι στην Valencia δεν φάνηκε ότι είχε να δείξει κάτι ενδιαφέρον. Αν και ο Vinales σημείωσε πολύ καλούς χρόνους, ολοκληρώνοντας τα δοκιμαστικά στην πρώτη θέση -κάτι σύνηθες για εκείνον που όμως μέχρι σήμερα δεν έχει μεταφραστεί σε ανάλογες επιδόσεις και στους αγώνες- το εργοστάσιο του Noale δεν τράβηξε ιδιαίτερα τα βλέμματα πάνω του.

Μετά το τέλος, ωστόσο, των δοκιμαστικών, ο Vinales παραδέχθηκε ότι κατά την διάρκεια του μονοήμερου δοκιμαστικού στην Valencia, δοκιμάστηκαν διαφορετικά ψαλίδια, με το καθένα να δίνει διαφορετικές κατευθύνσεις για την εξέλιξη. Ακόμη, ο Ισπανός εργοστασιακός αναβάτης δοκίμασε ένα διαφορετικό πακέτο αεροδυναμικών βοηθημάτων, χωρίς όμως να αποκαλυφθούν περαιτέρω λεπτομέρειες. H Aprilia είχε επίσης τον Raul Fernandez (Trackhouse Racing MotoGP), ο οποίος πήρε το βάπτισμα του πυρός με την RS-GP του 2023, που πάνω της είχε μερικά εξαρτήματα του 2024.

MotoGP – Οι τεχνικές αλλαγές στις μοτοσυκλέτες του 2024

Οι Ιταλοί έχουν μόνοι τους παραδεχτεί ότι το 2023 δεν ήταν καλή χρονιά για τους ίδιους, καθώς δεν κατάφεραν να επιτύχουν τους στόχους που είχαν θέσει, επομένως η λογική λέει ότι τα δύο δοκιμαστικά της Sepang θα φέρουν αρκετά νέα για το 2024. Μάλιστα, για τη νέα χρονιά ο Miguel Oliveira της δορυφορικής Trackhouse Racing MotoGP, θα βρίσκεται και αυτός πάνω σε μία RS-GP του 2024. Αυτό από μόνο του είναι μεγάλη αναβάθμιση αν κανείς σκεφτεί ότι πέρυσι έτρεχε με πρωτότυπο του 2022, ενώ αναμφίβολα η Aprilia περιμένει να δει και από τον Πορτογάλο καλύτερα αποτελέσματα, αντίστοιχα. Αρκεί η νέα χρονιά να αποδειχθεί πιο τυχερή από την περσινή για τον ίδιο, μιας και το 2023 οι τραυματισμοί δεν του επέτρεψαν να αγωνιστεί για μεγάλο μέρος του Πρωταθλήματος.

MotoGP – Οι τεχνικές αλλαγές στις μοτοσυκλέτες του 2024

Συνεχίζουμε με την Ducati, η οποία ήδη από τα δοκιμαστικά της Valencia έδειξε ότι κρατά την επιτυχημένη συνταγή που της έχει χαρίσει τα δύο Παγκόσμια Πρωταθλήματα, το 2022 και το 2023. Ο Πρωταθλητής αναβάτης και τις δύο χρονιές, Francesco Bagnaia (Ducati Lenovo Team) δήλωσε ότι η νέα μοτοσυκλέτα είναι ο καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσει το 2024. Στην ισπανική πίστα, είδαμε ότι η είσοδος στις στροφές βελτιώθηκε, με τον Pecco να αναζητά ακόμα την καλύτερη έξοδο από αυτές. Ένα σημείο που πιθανότατα θα δούμε αλλαγές, ήδη από το Shakedown στις 1-3 Φεβρουαρίου με τον Michele Pirro πάνω στην Desmosedici GP24, είναι στον τομέα της αεροδυναμικής. Ο ίδιος ο Γενικός Διευθυντής της Ducati, Gigi Dall'Igna, άλλωστε παραδέχθηκε κατά την παρουσίαση των ομάδων για το 2024 ότι έχουν γίνει σημαντικές αλλαγές στο πακέτο των αεροδυναμικών βοηθημάτων. Το Borgo Panigale, είναι το εργοστάσιο που τα τελευταία χρόνια ηγείται στο συγκεκριμένο κομμάτι και δεν φαίνεται διατεθειμένο να παραδώσει τη σκυτάλη.

MotoGP – Οι τεχνικές αλλαγές στις μοτοσυκλέτες του 2024

Κάτι ακόμα που σίγουρα θα τραβήξει τα βλέμματα στην Sepang είναι ο Marc Marquez, ο οποίος στην πρώτη του επαφή με την μοτοσυκλέτα της Gresini Racing MotoGP έδειξε ότι επέστρεψε, σημειώνοντας μέχρι και το μεσημέρι τον δεύτερο ταχύτερο χρόνο στα δοκιμαστικά της Valencia. Μαζί του και ομόσταυλός του θα είναι ο αδερφός του, Alex, ο οποίος θα πρέπει να αποδείξει ότι δεν έρχεται πάντα δεύτερος στις οικογενειακές αγωνιστικές υποθέσεις. Η ομάδα του Valentino Rossi, Pertamina Enduro VR46, με τους Marco Bezzecchi και Fabio Di Giannantonio έρχεται στη Μαλαισία με νέο χορηγό και νέα χρώματα στην GP23. Ο Franco Morbidelli (Prima Pramac Racing), έχει ήδη λάβει το βάπτισμα του πυρός με το πρωτότυπο του 2023 και το ίδιο περιμένουμε και για τους υπόλοιπους δορυφορικούς αναβάτες, που πέρυσι είχαν την έκδοση του 2022.

MotoGP – Οι τεχνικές αλλαγές στις μοτοσυκλέτες του 2024

Αναμφίβολα η εταιρεία που χρειάζεται επειγόντως αλλαγές και βελτιώσεις είναι ο πρώην Βασιλιάς του MotoGP, η Honda. Το ιαπωνικό εργοστάσιο μετρά ήδη τέσσερις σεζόν που αντιμετωπίζει δυσκολίες, μένοντας στις πίσω θέσεις. Η νέα χρονιά βρίσκει το big H σε μία ιδιαίτερη θέση, καθώς ο Marc Marquez, μετά από 10 χρόνια συνεργασίας δεν θα είναι στο ρόστερ του. Στα δοκιμαστικά της Valencia, η Honda έφερε ένα ολοκαίνουργιο RC213V, το οποίο φάνηκε ότι έχει κάνει κάποια πρώτα μικρά θετικά βήματα στην εξέλιξη. Ο εργοστασιακός αναβάτης της Repsol Honda Team, Joan Mir, επιβεβαίωσε με τα λεγόμενά του τη θετική εξέλιξη, δηλώνοντας ότι η μοτοσυκλέτα είχε καλύτερη αίσθηση και άκουγε τις εντολές του Ισπανού καλύτερα από πριν. Η ξαφνική αυτή μεγάλη αλλαγή στη συμπεριφορά και την απόδοση του RC213V ήρθε χάρη σε μία ολοκληρωτική αναθεώρηση. Το πλαίσιο ήταν νέο, όπως και η μεγαλύτερη αεροτομή στην ουρά, ενώ η Honda ισχυρίζεται ότι έχει καταφέρει να μειώσει το βάρος της νέας μοτοσυκλέτας της κατά 8 κιλά! Όλες αυτές οι αλλαγές έφεραν όπως φάνηκε στη Valencia, καλύτερη πρόσφυση για το πίσω ελαστικό και έκαναν πιο εύκολη την οδήγηση της μοτοσυκλέτας. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ίσως η αίσθηση του μπροστινού, ένα σημείο το οποίο έχει δεχτεί έντονες επικρίσεις και από τον Ισπανό πολυπρωταθλητή, Marc Marquez, και ήταν κάτι που χρειαζόταν άμεσα να αλλάξει, καθώς η ασάφεια στο όριο είναι κάτι που οδηγεί σε εύκολες -και πολλές φορές επώδυνες- πτώσεις.

MotoGP – Οι τεχνικές αλλαγές στις μοτοσυκλέτες του 2024

Από την άλλη ο Takaaki Nakagami (LCR Honda Idemitsu), είχε ήδη δοκιμάσει μία έκδοση του 2024 στα δοκιμαστικά του Misano, στην μέση της προηγούμενης χρονιάς. Τότε, οι δηλώσεις του Ιάπωνα ήταν διαφορετικές και αρνητικές. Σύμφωνα με τον ίδιο το RC213V είχε διαφορετική αίσθηση, όχι όμως καλύτερη καθώς τα σημεία αδυναμίας παρέμεναν. Θα είναι ενδιαφέρον αν θα δούμε την Honda να φέρνει στοιχεία -ή και ολόκληρη ακόμα- την μοτοσυκλέτα που είχε δοκιμάσει ο Nakagami μεσούντος του 2023, στη Μαλαισία. Οι νέες προσθήκες του ιαπωνικού εργοστασίου, Luca Marini (Repsol Honda Team) και Johann Zarco (LCR Honda Castrol) δεν είχαν την ευκαιρία να κάνουν δηλώσεις. Κρίνοντας όμως από τους χρόνους τους, με τον Marini να είναι ο ταχύτερος μεταξύ των αναβατών του Big H, αλλά και τη γενικότερη συμπεριφορά τους στα box των ομάδων τους, τα πράγματα γέρνουν προς τη θετική πλευρά. Οι έξι μέρες δοκιμών θα είναι κρίσιμες για τη Honda, με τις παραχωρήσεις να της επιτρέπουν να συμμετέχει με τους εργοστασιακούς της αναβάτες και στο Shakedown στις 1-3 Φεβρουαρίου. 

MotoGP – Οι τεχνικές αλλαγές στις μοτοσυκλέτες του 2024

Για τα μέλη του Pierer Group, KTM και GASGAS, ένα από τα πιο σημαντικά σημεία για την νέα χρονιά είναι ο ερχομός του rookie Pedro Acosta, ο οποίος υπέγραψε συμβόλαιο με την Red Bull GASGAS Tech3 για το 2024. Ο νεαρός αναβάτης αναμφίβολα θα τραβήξει πάνω του τα βλέμματα, τόσο κατά το Shakedown, όσο και κατά τα δοκιμαστικά λίγες μέρες μετά, όπου θα έχει την ευκαιρία να δει πού βρίσκεται σε σχέση με τους υπόλοιπους αναβάτες.

MotoGP – Οι τεχνικές αλλαγές στις μοτοσυκλέτες του 2024

Στη Valencia οι Brad Binder και Jack Miller της Red Bull KTM Factory Racing, είχαν ένα νέο πακέτο αεροδυναμικών στις μοτοσυκλέτες τους. Το καμουφλάζ, όμως, που χρησιμοποίησαν οι πορτοκαλί δεν επέτρεψε να φανούν καθαρά οι διαφορές. Αυτό που είδαμε ήταν ότι η νέα εξάτμιση που είδαμε πριν το τέλος της σεζόν του 2023, όπως και το πολυσυζητημένο carbon πλαίσιο, παραμένουν και αναμένεται να τα δούμε και στη Μαλαισία.

MotoGP – Οι τεχνικές αλλαγές στις μοτοσυκλέτες του 2024

Το έτερο ιαπωνικό εργοστάσιο, η Yamaha, αντιμετωπίζει αντίστοιχα προβλήματα με τη Honda, της οποίας αναμφίβολα θα παρακολουθεί την πορεία στην Sepang. Στη Valencia, ο Fabio Quartararo (Monster Energy Yamaha MotoGP) δοκίμασε πολλά νέα εξαρτήματα, όπως νέο κινητήρα, νέα αεροδυναμικά αλλά και καινούργιο πλαίσιο. Με την ολοκλήρωση του μονοήμερου δοκιμαστικού ήρθαν και οι δηλώσεις του Γάλλου, για τις πρώτες του εντυπώσεις. Όπως ανέφερε τα αεροδυναμικά ήταν μία σημαντική βελτίωση, ενώ ο κινητήρας ήταν ελαφρώς καλύτερος, χωρίς μεγάλες διαφορές από το 2023. Ένα σημείο που θα ασχοληθούν έντονα στις έξι μέρες που θα βρεθούν στην Sepang, οι Fabio Quartararo και Alex Rins προσπαθώντας να βρουν το κάτι παραπάνω στην απόδοση του κινητήρα, κομμάτι που τα τελευταία χρόνια η Yamaha “πονάει”. Οι δυο τους, χάρη στις νέες παραχωρήσεις που ισχύουν για τα ιαπωνικά εργοστάσια, θα λάβουν μέρος και στο Shakedown για δεύτερη φορά από τότε που ήταν ακόμα rookies. Εκτός από τα παραπάνω, το εργοστάσιο της Iwata συνεχίζει να δουλεύει πάνω σε διαφορετικές εξατμίσεις και ψαλίδια, που εδώ και ένα χρονικό διάστημα έχουν αρχίσει να δοκιμάζουν.

Οι αναβάτες εξέλιξης των ομάδων, μαζί με τους rookie και τους αναβάτες των Honda και Yamaha ταξιδεύουν ήδη στη Μαλαισία, για τα δοκιμαστικά που έχουν προγραμματιστεί για τις 1-3 Φεβρουαρίου. Λίγες ημέρες μετά, στις 6-8/2, όλοι οι αναβάτες που αγωνίζονται στην μεγάλη κατηγορία, θα βρεθούν στην ασιατική χώρα, προκειμένου να δοκιμάσουν τις αλλαγές που θα φέρουν τα εργοστάσια στις μοτοσυκλέτες τους, μετά το καλοκαιρινό διάλειμμα.

Ετικέτες