Έτσι ολοκληρώθηκε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Enduro 2022!

Οι νικητές και οι Πρωταθλητές όλων των κατηγοριών

Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

5/12/2022

Το Σαββατοκύριακο 3 & 4 Δεκεμβρίου διεξήχθη στο Λουτράκι ο τελευταίος γύρος του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Enduro 2022 με τον 5ο και 6ο αγώνα της σεζόν, ενώ παράλληλα διεξήχθη στην ίδια διαδρομή και ο 4ος αγώνας του Κυπέλου Enduro.

Ο καιρός ήταν βροχερός για όλη την εβδομάδα πριν τον αγώνα, με τη βροχή να σταματά πριν την έναρξη του event, δημιουργώντας το ιδανικότερο τερέν για τους συμμετέχοντες.

Δυστυχώς για μια ακόμη φορά οι συμμετοχές για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Enduro ήταν απογοητευτικά λίγες, καθώς μόλις 25 αναβάτες στήθηκαν στην εκκίνηση -οι συμμετοχές είναι πάντα περισσότερες όταν ο αγώνας διεξάγεται κοντά στην Πρωτεύουσα . Καλύτερη εικόνα είχε το Κύπελο, με 59 συμμετοχές.

Σάββατο 3/12

Σημείο εκκίνησης του αγώνα ήταν το δημοτικό πάρκινγκ μέσα στο Λουτράκι, ενώ η μια από τις δυο ειδικές βρισκόταν σε μια στεγνή κοίτη ποταμού με βαρύ τερέν (βότσαλο), και η δεύτερη ήταν πιο ψηλά μέσα στο δάσος με πολύ γρήγορα περάσματα ανάμεσα στα δέντρα. Και οι δυο είχαν υψηλές ταχύτητες, προσφέροντας πλούσιο θέαμα.

Μεγάλος νικητής και των 2 ημερών στην Ε2 και στη γενική EnduroGP για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Enduro ήταν ο Παναγιώτης Κουζής της Sherco Hellas πάνω σε ένα SE-F 450, συμμετέχοντας για 2η φορά φέτος στο Enduro μετά τους Αγ. Θεοδώρους. Ο Κουζής, προερχόμενος από το Motocross έδειχνε να προσαρμόζεται ευκολότερα στην ταχύτητα των ειδικών και στο τερέν που δυσκόλεψε γρήγορα από τα περάσματα, και απαιτούσε ΜΧ ικανότητες.

Το στόρι του αγώνα ήταν ότι για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, ίσως και για πρώτη φορά στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού Enduro, τρεις αναβάτες (ο συντάκτης του ΜΟΤΟ Κίμωνας Καράμπελας με Husqvarna, ο Παναγιώτης Κακολύρης με Beta, και ο Αλέξης Ζώρας επίσης με Beta) διεκδικούσαν τον τίτλο στην EnduroGP, και όλα έδειχναν πως θα βλέπαμε δυνατές μάχες όλο το σαββατοκύριακο. Τελικά όμως, ο παράγοντας τύχη έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μάχη, με δυο περιστατικά να κρίνουν σε μεγάλο βαθμό την έκβαση της μάχης για τον τίτλο της γενικής.

Δεν πρόλαβε καλά-καλά να ξεκινήσει πρώτος την 1η ειδική το Σάββατο ο Καράμπελας, και μετά από λίγες στροφές ένα προστατευτικό δίχτυ από τη χάραξη της διαδρομής μπλέχτηκε στον πίσω τροχό της μοτοσυκλέτας του, με αποτέλεσμα να μπλοκάρει μέσα στην ειδική. Με το σκεπτικό πως η ειδική θα ακυρωνόταν, δέχτηκε εξωτερική βοήθεια για να μπορέσει να βγάλει το δίχτυ από τον τροχό του, όμως στο τέλος της ειδικής οι αγωνοδίκες αποφάσισαν να ακυρώσουν όχι την ειδική αλλά... τον Καράμπελα, για την προαναφερθείσα εξωτερική βοήθεια.

Στη συνέχεια του αγώνα η ατυχία χτύπησε και την πόρτα του Ζώρρα, όπου ένα τεχνικό πρόβλημα στη μοτοσυκλέτα του που δεν διορθωνόταν γρήγορα τον φόρτωσε με καπέλο, κάτι που τον έβγαλε και αυτόν από τη διεκδίκηση του τίτλου στη EnduroGP.

Το αποτέλεσμα ήταν να μην δούμε τελικά τη μάχη που θέλαμε για την EnduroGP, με τον Κακολύρη να μην αντιμετωπίζει δυσκολία στο να μαζέψει πολύτιμους βαθμούς το Σάββατο για την κατάκτηση του τίτλου την Κυριακή.

Τα αποτελέσματα του Σαββάτου στην EnduroGP βρήκαν 1ο τον Παναγιώτη Κουζή, δεύτερο τον Παναγιώτη Κακολύρη και τρίτο τον Δημήτρη Βαρσάμη .

Οι τρεις πρώτοι στη κάθε κατηγορία του Π.Π. Enduro για το Σάββατο ήταν οι εξής:

Ε1

  1. Βαρσάμης Δημήτρης
  2. Ντεβετζής Ιωάννης
  3. Μιχαηλίδης Νικόλαος

Ε2

  1. Κουζής Παναγιώτης
  2. Κακολύρης Παναγιώτης
  3. Atwill Phillip

Ε3

  1. Παπαθεοδώρου Χρήστος
  2. Ζαφειρίου Παναγιώτης
  3. Λεπεσιώτης Ιωάννης

EN

  1. Ντεβετζής Ιωάννης
  2. Μιχαηλίδης Νικόλαος
  3. Φλώρος Σπύρος

ES

  1. Θερριός Παναγιώτης
  2. Ζαφειρίου Παναγιώτης
  3. Δάλλας Κωνσταντίνος

Κυριακή 4/12

Το Σάββατο η διαδρομή του αγώνα για το ΠΠΕ περιελάμβανε 4 γύρους, ενώ την Κυριακή οι γύροι μειώθηκαν στους 3. Σημειώστε πως η Κυριακή ήταν η πιο σημαντική μέρα εκ των δύο, καθώς οι τίτλοι στις περισσότερες κατηγορίες δεν είχαν κριθεί ακόμα.

Ο Κουζής όπως είπαμε βγήκε πρώτος στην EnduroGP και στους 2 αγώνες, όμως εκείνος που στέφθηκε Πρωταθλητής EnduroGP 2022 αλλά και της E2 ήταν ο Παναγιώτης Κακολύρης (φωτό άνω) με μια 2η θέση την Κυριακή -ενώ χρειαζόταν τερματισμό μέσα στις πρώτες εννέα θέσεις για τον τίτλο.

Τρίτος στην EnduroGP αλλά και 2ος στην Ε2 για το 2022 βγήκε ο Κίμωνας Καράμπελας.

Ο Ζώρας, αποφασίζοντας να μην πιέσει την Κυριακή, πήρε τους βαθμούς που χρειαζόταν για να κατακτήσει την 3η θέση της EnduroGP για το 2022, ενώ παράλληλα στέφθηκε Πρωταθλητής της E3 για φέτος.

Ο Ιωάννης Ντεβετζης με ΚΤΜ κατέκτησε τον τίτλο στην κατηγορία EN (Νέων) για το 2022, και Πρωταθλητής ES (Senior) αναδείχθηκε ο Παναγιώτης Ζαφειρίου με μοτοσυκλέτα της ΤΜ.

Οι τρεις πρώτοι στη κάθε κατηγορία του Π.Π. Enduro για την Κυριακή ήταν οι εξής:

Ε1

  1. Δημήτρης Βαρσάμης
  2. Ντεβετζής Ιωάννης
  3. Ζβιντερίκος Απόστολος

Ε2

  1. Κουζής Παναγιώτης
  2. Κακολύρης Παναγιώτης
  3. Καράμπελας Κίμωνας

Ε3

  1. Παπαθεοδώρου Χρήστος
  2. Ζώρας Αλέξιος
  3. Ζαφειρίου Παναγιώτης

EN

  1. Ντεβετζής Ιωάννης
  2. Μιχαηλίδης Νικόλαος
  3. Φλώρος Σπύρος

ES

  1. Θερριός Παναγιώτης
  2. Ζαφειρίου Παναγιώτης
  3. Δάλλας Κωνσταντίνος

Στο Κύπελο Enduro είχαμε τους εξής νικητές την Κυριακή:

C1

Μπελίτσης Παναγιώτης

C2

Φλώρος Νικόλαος

C3

Πυρλής Άρης

CN

Στέργιος Άγγελος

CS

Αλεξόπουλος Φώτης

CH

Γκούβας Χρήστος

CE

Μανέτας Ιωάννης

Για τα αναλυτικά αποτελέσματα δείτε ΕΔΩ.

Θα επιστρέψουμε όταν αναρτηθούν επίσημα οι τελικές βαθμολογίες τόσο για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Enduro όσο και για το Κύπελλο.

Φωτογραφίες: Θοδωρής Ερμήλιος

KTM-Pedro Acosta: Τελειώνει η υπομονή του Ισπανού - "Δεν αποδέχομαι και δεν είμαι υπομονετικός"

Πιστεύει στο εγχείρημα των Αυστριακών – Απαιτεί όμως άμεσες λύσεις από την ομάδα
Pedro Acosta Red Bull KTM Factory Racing 2025
Από το

motomag

26/5/2025

Ο αναβάτης της Red Bull KTM Factory Racing, Pedro Acosta, δήλωσε πως η υπομονή του εξαντλείται με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Αυστριακοί στο MotoGP και πως δεν πρόκειται να περιμένει μια ζωή για να γίνει πρωταθλητής.

Το Grand Prix της Βρετανίας αποδείχθηκε δύσκολο για την KTM, καθώς κανένας από τους αναβάτες της δεν κατάφερε να προκριθεί από το Q1 στις κατατακτήριες, αν και ο Acosta κατάφερε να τερματίσει έκτος σε έναν χαοτικό αγώνα.

Το Σάββατο, ο Acosta σε δηλώσεις του, εξέφρασε την εμπιστοσύνη του στην KTM ότι μπορεί να φτιάξει μια καλή μοτοσυκλέτα, καλώντας ωστόσο την εταιρεία να προσφέρει λύσεις πιο άμεσα.

Μετά τον αγώνα της Κυριακής, τον οποίο χαρακτήρισε αγώνα απελπισίας, ο Acosta δήλωσε ότι η έλλειψη πρόσφυσης στο πίσω μέρος του έφερε πολλά προβλήματα.

"Λοιπόν, δεν ήταν παράξενος αγώνας. Ήταν ένας αγώνας απελπισίας", είπε.

"Είναι λυπηρό να βλέπεις ότι προσπαθείς να είσαι τέλειος στην επιτάχυνση και στην έξοδο των στροφών, προσπαθείς να μείνεις κοντά στους άλλους και μετά χάνεις τα πάντα στην επιτάχυνση, για κάτι ξεκάθαρο – δεν έχουμε την πρόσφυση που έχουν οι άλλες μοτοσυκλέτες. Αλλά έτσι είναι τα πράγματα και πρέπει να συνεχίσουμε."

Στην ερώτηση αν πρέπει να αποδεχτεί την κατάσταση και να μάθει να είναι υπομονετικός, ο Acosta απάντησε κοφτά: "Δεν αποδέχομαι και δεν είμαι υπομονετικός….Η ευκαιρία περνάει μία φορά στη ζωή. Δεν θα περάσω όλη μου τη ζωή για να γίνω πρωταθλητής σε αυτό το πρωτάθλημα. Χρειάζομαι βοήθεια από το εργοστάσιο. Είσαι νέος μέχρι να μην είσαι πια. Πολλοί αστέρες στο πρωτάθλημα αναδείχθηκαν γρήγορα και εξαφανίστηκαν το ίδιο γρήγορα. Freddie Spencer, τον θυμάσαι; Κέρδισε δύο τίτλους, μετά είχε κάτι με το χέρι του και δεν επέστρεψε ποτέ ο ίδιος."

"Στο τέλος, δεν είναι μόνο εγώ. Βλέπεις και τις τέσσερις KTM να μην περνάνε στο Q2 αυτό το Σαββατοκύριακο και να δυσκολεύονται πολύ. Χρειαζόμαστε βοήθεια από το εργοστάσιο. Τώρα μιλάω για τους τέσσερις αναβάτες – όχι μόνο για μένα."

Ο Acosta εξακολουθεί να συζητιέται για θέσεις άλλων ομάδων καθώς και την ενδεχόμενη αποχώρηση του από την KTM στο τέλος της σεζόν, αν και ο ίδιος επέμεινε για άλλη μια φορά πως έχει ακόμη έναν χρόνο συμβόλαιο και πιστεύει πραγματικά στο εγχείρημα της ομάδας. 

“Αλλά αυτό το Σαββατοκύριακο μίλησα πολύ σοβαρά και είπα ότι χρειάζομαι βοήθεια. Δεν θέλω να έρχομαι εδώ με την KTM μόνο για να καίω καύσιμα. Θέλω να αγωνίζομαι. Και σήμερα μπόρεσα να αγωνιστώ, περίπου, μέχρι ένα σημείο όπου ήμουν στο γκρουπ με τους Marc, Franco, Jack και Alex αλλά δεν μπορούσα να παλέψω. Και αυτό είναι που με καίει, να είσαι τόσο κοντά και να μην μπορείς να το πιάσεις, να μην μπορείς να το καταφέρεις, χωρίς να έχει σημασία τι κάνεις γιατί δεν φτάνει ποτέ.”