Αποκάλυψη MOTO: Σκέψη για ακύρωση της EICMA 2020 – Επιμένει να γίνει η ANCMA

Δύο στρατόπεδα για την EICMA
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/4/2020

Δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί επίσημα, όπως συνέβη με την KTM και την BMW, αλλά τόσο η Ducati όσο και η Triumph ετοιμάζουν σενάρια για παρουσίαση των νέων τους μοντέλων χωρίς να χρειαστεί να παραστούν στην EICMA τον επόμενο Νοέμβριο. Αυτό θα σημαίνει πως οι βασικοί Ευρωπαίοι κατασκευαστές θα απουσιάζουν από την μεγαλύτερη Ευρωπαϊκή και ταυτόχρονα την μεγαλύτερη Έκθεση μοτοσυκλέτας παγκοσμίως. Παραδοσιακά, η μεγαλύτερη Έκθεση μοτοσυκλέτας του κόσμου που συγκεντρώνει εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες πραγματοποιείται στις αρχές Νοεμβρίου και εκεί αποκαλύπτονται όλα τα νέα μοντέλα για την επόμενη σεζόν.

Δεν είναι όμως αυτό, το σημαντικότερο πράγμα που κάνει η EICMA. Αυτός είναι απλά ο λόγος που έχει τεράστια επισκεψιμότητα και ταξιδεύουν τόσοι πολλοί για να βρεθούν στα αχανή περίπτερά της. Προφανώς δεν είναι ασήμαντος λόγος ύπαρξης, και η πληθώρα Ελλήνων επισκεπτών το αποδεικνύει.

Η EICMA είναι σημαντική γιατί φέρνει κοντά όλο τον εμπορικό κόσμο της μοτοσυκλέτας, σε ένα σημείο τις ίδιες ημέρες. Διαφορετικά ο CEO της Yamaha δεν θα συναντήσει για δύο ώρες τον CEO της KTM, όπως ο ίδιος έχει πει στο MOTO! Θα μιλήσουν προφανώς, παρότι ανταγωνιστές, αλλά να βρεθούν από κοντά και για τόσο πολύ θα είναι δύσκολο. Κι αν αυτό ισχύει την κορυφή του εμπορικού κόσμου, τότε φανταστείτε τί ισχύει για τους εμπόρους λιανικής που θέλουν να δουν από κοντά τους ανθρώπους των εταιρειών, να δουν τα νέα προϊόντα και να κλείσουν νέες εμπορικές συμφωνίες. Σε τρίτο επίπεδο υπάρχει η ανάγκη να δεις νέα προϊόντα από την Ασία και από άλλους κατασκευαστές που είναι αδύνατο να το κάνεις από το ίντερνετ. Διότι αν πάρουμε για λίγο το μυαλό μας από το κράνος, το μπουφάν και το παντελόνι, που κανονικά κι αυτά δεν γίνεται να αρχίσεις να τα πουλάς, αν πρώτα δεν τα πιάσεις στα χέρια σου, υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι προμηθευτές, τα προϊόντα των οποίων θα τα επιλέξεις μονάχα αν τα δεις από κοντά. Από ανταλλακτικά, μέχρι και πλαίσια ολόκληρα, νέες ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες ή και νέες μάρκες μοτοσυκλετών ακόμη, οι συμφωνίες αυτές γίνονται μονάχα στην EICMA.

Ως εμπορική λοιπόν έκθεση, η EICMA είναι όχι απλά σημαντική αλλά απολύτως απαραίτητη. Προφανώς κι αυτό ισχύει για όλες τις εμπορικές Εκθέσεις, απλά το ευρύ κοινό ξεχνά πως η EICMA έχει κι αυτό τον ρόλο. Θεωρεί πως είναι ένας χώρος που απλά βλέπεις τα καινούρια μοντέλα, όπως συμβαίνει στις Εκθέσεις στην Ελλάδα για παράδειγμα.

Δεν υπάρχει όμως άλλο σημείο στον χώρο και τον χρόνο για κάθε ένα έτος ξεχωριστά, που να υπάρχει περίπτωση να δεις όλα τα μεγάλα στελέχη της μοτοσυκλέτας μαζεμένα σε ένα σημείο. Από δημοσιογραφική πλευρά, αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που το MOTO επενδύει σε δυνάμεις και κόστος, ώστε όχι απλά να είμαστε στην EICMA αλλά να είμαστε παντού μέσα στην EICMA. Εκτός από το να ακούσουμε, έχουμε την ευκαιρία να μεταφέρουμε και τις θέσεις της Ελλάδας απευθείας στην υψηλότερη βαθμίδα αποφάσεων, κι αυτό είναι εξίσου σημαντικό για όλους μας.

Το επόμενο είναι να δούμε τα νέα μοντέλα από κοντά. Το από κοντά είναι η μεγάλη διαφορά που ξεχωρίζει τις παρουσιάσεις των νέων μοντέλων στο περιοδικό και το motomag, πριν τις οδηγήσουμε για πρώτη φορά. Διότι αλλιώς μιλάς για κάτι που το έχεις πιάσει και έχεις καθίσει στην σέλα του, ιδιαίτερα όταν το Δελτίο Τύπου μιλά για αλλαγή στην εργονομία – Να ένα παράδειγμα. Δεν είναι τυχαίο που πέρσι, ένας από τους πρώτους που έσπευσε να δει από κοντά τα νέα μοντέλα των υπολοίπων, ξεκινώντας από την KTM και το 1290 Super Duke R, ήταν ο κ. Domenicali CEO της Ducati. Δεν ήξερε λέτε όλες τις λεπτομέρειες για τον ανταγωνιστή του Streetfighter που ο ίδιος ετοίμαζε; Τις ήξερε απ’ έξω κι ανακατωτά, αλλά ήθελε να το δει κι από κοντά, για μία πληθώρα αυτονόητων λόγων. Και η πρώτη ευκαιρία που έχει κανείς για αυτό, είναι στην EICMA.

Ξεχωριστά σαν εταιρείες, η BMW και η KTM μπορούν να δώσουν λύσεις για όλα τα παραπάνω. Το δίκτυό τους είναι ήδη ανεπτυγμένο σε όλο τον κόσμο, δεν θα βρουν νέους αντιπροσώπους στην EICMA για όσες ελάχιστες χώρες δεν έχουν ήδη κάποια εμπορική συμφωνία. Τα μοντέλα τους θα μπορούσαν να τα έχουν παντού για να τα δει κάποιος από κοντά και να διοργανώσουν μία online παρουσίαση, όπως αναγκάστηκε για παράδειγμα η Ducati να κάνει για το Streetfighter, όταν ακυρώθηκε η οδηγική παρουσίαση στο Ascari που ήταν προγραμματισμένο να πάμε. Το ίδιο και με την BMW μόλις τις προηγούμενες ημέρες με το R18.

Έτσι κι αλλιώς, πολύ καιρό πριν την πανδημία, η BMW είχε ήδη πάρει αντίστοιχες αποφάσεις, όπως αποκαλύψαμε πρώτοι στον κόσμο εδώ, για το S1000R

Τα παραπάνω όμως δεν μπορούν να γίνουν από όλους ανεξαιρέτως. Η EICMA κρύβει ένα τεράστιο αριθμό προϊόντων, τα νέα μπουφάν, τα κράνη, τα χιλιάδες αξεσουάρ, είναι μία μόνο από τις πολλές παραμέτρους που την κάνουν τόσο πλούσια και που κάθε βήμα στους τεράστιους διαδρόμους δεν μπορεί να σβήσει ούτε με μία ώρα σερφαρίσματος.

Οι μέχρι τώρα on-line παρουσιάσεις μοντέλων που προέκυψαν από ακυρωμένες παρουσιάσεις με φυσική παρουσία, κρίθηκαν επιτυχημένες και από τους δύο, που τις δοκίμασαν. Δεν είχαν όμως τον ίδιο αντίκτυπο, όπως προφανώς και δεν είχαν το ίδιο έξοδο. Ενώ έγιναν και σε μία περίοδο που είναι όλοι κλεισμένοι στο σπίτι… Ζυγίζοντάς τα όλα μαζί, το πρόσημο καταλήγει να είναι θετικό και να οδηγεί τους συγκεκριμένους να σκέπτονται να αποφύγουν φέτος την EICMA.

Ξεκάθαρα για λόγους υγείας αυτή είναι μία απόφαση προς την σωστή κατεύθυνση. Ο συνωστισμός στην EICMA είναι από μόνος του μία ξεχωριστή εμπειρία. Από εμπορική και επικοινωνιακή πλευρά, είναι λάθος. Μόνο τις φωτογραφίες που βγάζει κάθε ένας από τους 700.000 επισκέπτες στην σέλα των νέων μοντέλων να υπολογίσει κανείς και το μέτρο των ημερών που διανύουμε, «η αλληλεπίδραση στα κοινωνικά δίκτυα» δηλαδή, είναι ένα τεράστιο πρόσθετο, που δεν μπορείς να μαζέψεις με καμία καμπάνια.

Για αυτό και η απόφαση των BMW και KTM είναι προς την σωστή κατεύθυνση, διότι βασίστηκε μονάχα σε λόγους υγείας και όχι ως μία μόνιμη λύση, απέναντι στις Εκθέσεις.

Μαζί τους τάσσονται και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι κατασκευαστές, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, απλά δεν προέχει αυτή την στιγμή μία σχετική ανακοίνωση.

Όμως ο νέος Πρόεδρος της EICMA, κ.Paolo Magri, θεωρεί πως η απόφαση των δύο είναι εσπευσμένη και τονίζει πως η EICMA παραμένει προγραμματισμένη στις ημερομηνίες της. Ούτε και ο ίδιος όμως στρέφεται απέναντί τους, αντιθέτως την χαρακτηρίζει απόλυτα δικαιολογημένη. Ταυτόχρονα και βιαστική.

«Περνάμε μία πολύ κρίσιμη στιγμή, ιδιαίτερα σύνθετη και με δυναμικές ξαφνικές αλλαγές, μία στιγμή που απαιτεί συνοχή και μεγάλη προσοχή προς τους μακρινούς στόχους της μοτοσυκλετιστικής βιομηχανίας και της αλυσίδας που την εφοδιάζει. Για αυτό τον λόγο, ήδη έχουμε ξεκινήσει τον συνεχή διάλογο με όλους, τόσο τους μεγάλους κατασκευαστές, όσο και τους μικρότερους εμπορικούς εκθέτες, για να δούμε την δυναμική κάθε σεναρίου και κάθε πιθανής λύσης. Προς το παρόν η EICMA δεν αναβάλλεται και παραμένει στο πρόγραμμα τόσο για φέτος, όσο και το επόμενο έτος, στις ίδιες ημερομηνίες στις αρχές Νοεμβρίου».

Ο κ. Paolo Magri αφήνει πρακτικά κάθε σενάριο ανοικτό, και το ενδεχόμενο να υπάρχει μία πολύ πιο «μαζεμένη» Έκθεση, αποκλειστικά για εμπορικούς σκοπούς, κλειστή για το κοινό, είναι αυτή την στιγμή το επικρατέστερο. Το πρόβλημα βέβαια, και μιλάμε εκ πείρας, είναι πως στην EICMA δεν κρατάς εύκολα τις πόρτες κλειστές στο κοινό, όχι γιατί δεν υπάρχει επιτήρηση, αλλά γιατί με 1.800 Εκθέτες - δέκα προσκλήσεις να μοιράσει ο καθένας, έχεις ήδη δημιουργήσει συνωστισμό…

Καθόλου τυχαίο επίσης, το γεγονός πως στο ξέσπασμα ακριβώς της κρίσης, είχαμε την διάλυση του διοικητικού συμβουλίου της EICMA, παρόλο που η προηγούμενη διοργάνωση ήταν η πιο πετυχημένη που υπήρξε. Ο κ. Dell ‘Orto που ήταν ο προηγούμενος πρόεδρος της Έκθεσης, της γνωστής εταιρείας και όχι συνωνυμία, είναι ταυτόχρονα και ικανότατος στην πολιτική. Διέγνωσε πολύ νωρίς αυτό το οποίο ερχόταν και θέλοντας να στοχεύσει στην εταιρεία του, έφυγε στο απόγειο της EICMA έχοντας κάνει ρεκόρ κέρδους στην τεράστια ιστορία της.

Το πρόβλημα για την Intermot είναι ακόμη μεγαλύτερο. Η Intermot είναι μία Έκθεση στην Γερμανία που διεξάγεται κάθε δύο χρόνια και εναλλάσσεται με την Έκθεση του Τόκυο. Όποτε γίνεται του Τόκυο δεν γίνεται της Γερμανίας, σε μια ισορροπία που δεν επιβλήθηκε αλλά προέκυψε. Μία ακύρωση θα ήταν διπλό κακό για την Intermot που πολλές φορές υπάρχουν νέα μοντέλα που παρουσιάζονται πρώτα εκεί και μετά στην EICMA. Φέτος θα γινόταν το ίδιο, γιατί το 2021 εξαιτίας των νέων περιορισμών και των αναγκαστικών ανανεώσεων θα υπάρχουν πολλά νέα μοντέλα μοτοσυκλέτων και η σκέψη των κατασκευαστών ήταν να δείξουν κάποια από αυτά στην Intermot και τα υπόλοιπα στην EICMA. Προς το παρόν δεν υπάρχει αντίστοιχο σχόλιο από την Intermot, όπως αυτό του κ.Magri από την EICMA, πέρα από την ανακοίνωση πως παραμένει σταθερά στην ημερομηνία της.

Ορισμένοι κατασκευαστές θα ήθελαν να κρατήσουν τα νέα μοντέλα που ετοιμάζουν για το 2021 και να τα βγάλουν πολύ αργότερα, ακόμη και το 2022, αν η Ευρωπαϊκή Ένωση άλλαζε την ημερομηνία επιβολής των Euro5 κανονισμών. Αν αυτό δεν γίνει και ταυτόχρονα δεν αλλάξει και η EICMA της ημερομηνία της για τους πρώτους μήνες του 2021, τότε τον ρόλο αυτό θα μπορούσε να τον παίξει η Intermot μεταφερόμενη στις αρχές του 2021. Ήδη η KTM ασκεί πιέσεις για αλλαγή ημερομηνίας στην EICMA, αν αυτό δεν περάσει θα κάνει το ίδιο για την Intermot.

Όσο για το πόσο νωρίς είναι όλα αυτά για να συζητιούνται, όπως είπε ο κ.Magri, οι εμπορικοί αντιπρόσωποι και οι Εκθέτες θα διαφωνήσουν μαζί του. Ο προγραμματισμός, η κατασκευή των περιπτέρων που ανανεώνονται κάθε χρόνο και πάνω από όλα ο προϋπολογισμός, απαιτούν κινήσεις πάνω σε αμετάκλητες αποφάσεις που καλό είναι να παρθούν το δυνατόν νωρίτερα…

Ένα επίσης είναι σίγουρο, πως αυτή την στιγμή όλοι εύχονται να περάσει η πανδημία με το κακό που έγινε τώρα, χωρίς να μεγαλώσει περισσότερο. Πράγμα προφανώς σημαντικότερο.

...και δεν είναι μόνο τα μοντέλα που μαζεύονται όλα σε ένα σημείο, αλλά και οι παγκόσμιοι όπως ο Herlings με τον οποίο έχεις την ευκαιρία να μιλήσεις αν είσαι εκεί!

Να ένα ακόμη παράδειγμα από αυτά που μόνο αν τα δεις από κοντά, έχεις κάτι να πεις...

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

Ετικέτες

Honda RC30: Εξαψήφιο ποσό για τη νικηφόρα VFR750R του Joey Dunlop

Η 1η VFR750R που κέρδισε στο Isle of Man TT - Βγήκε 1η φορά σε δημοπρασία από τον Bonhams
Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/10/2025

Ένα πραγματικά πολύτιμο κομμάτι αγωνιστικής ιστορίας βγήκε στο σφυρί στη δημοπρασία Autumn Stafford Sale του οίκου Bonhams με τη Honda RC30 που οδήγησε ο Joey Dunlop σε διπλή νίκη στο IOMTT να αλλάζει χέρια για εξαψήφιο ποσό.

Σχεδιασμένη και κατασκευασμένη τη 10ετία του '80 από την HRC χωρίς συμβιβασμούς στο κόστος (καινούργια κόστιζε όσο δύο GSX-R750) και με στόχο να κερδίσει το νεοσύστατο τότε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, η εξωτική για την εποχή της RC30 είναι μια μοτοσυκλέτα σταθμός στην ιστορία της Honda από τεχνολογική σκοπιά -έφερε τεχνολογίες από το MotoGP στον δρόμο- αλλά και για την επιρροή που άσκησε στην εξέλιξη των superbikes από την εμφάνισή της και έπειτα.

Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025

Η VFR750R RC30 ήταν η μοτοσυκλέτα με την οποία η Honda κέρδισε τα δύο πρώτα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Superbike με τον Fred Merkel στη σέλα της, ενώ δύο ακόμη Παγκόσμια Πρωταθλήματα TT Formula 1 κέρδισε με αυτή ο Carl Fogarty. Με την RC30 η Honda συμμετείχε με επιτυχία και σε αγώνες αντοχής κερδίζοντας σε Le Mans, Spa και Suzuka αποδεικνύοντας ότι η μοτοσυκλέτα της ήταν πολυτάλαντη αλλά και αξιόπιστη. 

Στη φήμη της RC30 τη δική του συνεισφορά είχε ο θρύλος Joey Dunlop. Ο Βορειοιρλανδός με 26 νίκες στο ΤΤ βρίσκεται στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας πίσω μόνο από τον ανιψιό του Michael Dunlop που έχει 33 και είχε δηλώσει ότι η RC30 άλλαξε τα πάντα για αυτόν στο Isle of Man καθώς του έδινε την ακρίβεια και την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν για να πιέσει στο όριο και να οδηγήσει στον γνωστό καταιγιστικό του ρυθμό που έκανε τον "Yer Maun" τόσο αγαπητό στο κοινό.

Τον Ιούνιο του 1988 ο Dunlop οδήγησε την RC30 σε νίκη στη Formula 1 TT με μέση ωριαία τα 187,09 χλμ./ώρα και έπειτα κέρδισε με την ίδια μοτοσυκλέτα και στην Senior TT κάνοντας ρεκόρ ταχύτερου γύρου με μέση ωριαία 190,77 χλμ./ώρα. Με αυτή τη μοτοσυκλέτα ο Dunlop έτρεξε και σε κάποιους αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Superbike την ίδια χρονιά καταφέρνοντας μάλιστα να ανέβει στο βάθρο στον γύρο του Donington.

Η νικηφόρα RC30 παρέμεινε στην οικογένεια Dunlop και μετά τον τραγικό χαμό του Dunlop. Είναι μάλιστα η μοτοσυκλέτα που βρισκόταν μέχρι πρότινος σε περίοπτη θέση στην παμπ της οικογένειας Dunlop, "Joey's Bar", στο Ballymoney της Β.Ιρλανδίας και αυτή ήταν η πρώτη φορά που βγήκε σε δημοπρασία.

Με πλαίσιο σταμπαρισμένο από την HRC και φουλ αγωνιστικό κιτ, αλλά και καρμπυρατέρ μαγνησίου που εξέλιξαν οι Ιάπωνες αποκλειστικά για τις κορυφαίες τους αγωνιστικές, η μοτοσυκλέτα απέσπασε το ποσό των 151.830 ευρώ στη δημοπρασία του Bonhams.