Australian tour 2015: Στο μεγάλο νησί του Νότου. Μια ασήμαντη κουκίδα…

6/7/2015

… Αυτό ακριβώς ήμουν –και αισθανόμουν– καθώς οδηγούσα εκείνο το απόγευμα την μαύρη ΚΤΜ 1050 μέσα στην επίπεδη απεραντοσύνη της Outback –προορισμός μου η πόλη Coober Pedy της νοτιοκεντρικής Αυστραλίας. Έχοντας αφήσει πίσω μου την παραθαλάσσια πόλη Port Augusta, οι ρόδες της μοτοσυκλέτας κυλούσαν πλέον πάνω στον Stuart Highway, τον οδικό άξονα της αυστραλιανής ερήμου που διασχίζει κάθετα την χώρα.
Για τα επόμενα 2.700 χιλιόμετρα θα οδηγούσα συντροφιά με τον δρόμο που χαράχτηκε πάνω στην πρωτότυπη διαδρομή του Άγγλου εξερευνητή John McDouall Stuart, του πρώτου λευκού που διέσχισε επιτυχώς την αυστραλιανή ήπειρο από το νότο προς το βορρά (1862) και ο οποίος εξερεύνησε ταυτόχρονα την Κεντρική Αυστραλία.


Αυτό που με φόβιζε όμως περισσότερο στο μοναχικό ταξίδι της Outback δεν ήταν η αφόρητη μοναξιά και η σιωπή, αλλά τα πτώματα των καγκουρό που αντίκριζα στις άκρες του δρόμου. Τα μακάβρια απομεινάρια της μοιραίας συνάντησης των συμπαθητικών ζώων με κάποιο τροχοφόρο, μοιραία έφεραν στο νου μου τις συμβουλές των ντόπιων: μην οδηγάς στην Outback μετά τη δύση του ήλιου, είναι η ώρα που τα ζώα βγαίνουν για βοσκή και κινδυνεύεις να χτυπήσεις κανένα από αυτά.


Έτσι, τηρώντας κατά γράμμα τις νουθεσίες τους, έφτασα στην πόλη Coober Pedy (530 χλμ. βόρεια της Port Augusta) λίγο πριν ο ήλιος ακουμπήσει στην γη. Η ιδιαιτερότητα που χαρακτηρίζει την Coober Pedy είναι το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της πόλης βρίσκεται κάτω από το έδαφος της γης. Οι οπαλορύχοι που δουλεύουν εδώ από το 1915, προκειμένου να προφυλαχτούν από τις ακραίες θερμοκρασίες, έχουν λαξεύσει στα σωθικά της γης σπίτια, εκκλησίες, ξενοδοχεία, αλλά και καταστήματα. Και φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην υπάρχουν εδώ Έλληνες. Περίπου 80-100 ομογενείς βρίσκονται εδώ, οι περισσότεροι συνταξιούχοι οπαλορύχοι, που επέλεξαν να παραμείνουν στον τόπο που έσκαψαν για τουλάχιστον 30 χρόνια…


Και μετά την Cooper Pedy, σειρά στην ταξιδιωτική ατζέντα μου είχε ο ιερός μονολιθικός βράχος των Αβοριγίνων Uluru–Ayers Rock. Για δυο μέρες περιπλανήθηκα στα όρια του Εθνικού Πάρκου Uluru–Kata Tjuta National Park και θαύμασα τον κοκκινωπό μονολιθικό βράχο (τον μεγαλύτερο του πλανήτη), πληροφορήθηκα για το τοπικό οικοσύστημα και ενημερώθηκα διεξοδικά για τον πολιτισμό των ιθαγενών Αβοριγίνων, των πρώτων κατοίκων της Αυστραλίας…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

 

 

 

 

Νέα τεχνολογία Continental TractionSkin: Vegan εναλλακτική στην παραδοσιακή κατασκευή ελαστικών

Η Continental καταργεί τη χρήση ζωικών λιπαντικών χάρη στη νέα επιφάνεια “microrough”
Continental Micro Skin
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

23/10/2025

Η γερμανική εταιρεία Continental ανατρέπει τα δεδομένα στην κατασκευή ελαστικών, παρουσιάζοντας την τεχνολογία TractionSkin, μια καινοτομία που καθιστά τα premium radial ελαστικά της όχι μόνο ασφαλέστερα στο στρώσιμο, αλλά και “vegan-friendly”

Κάθε φορά που αλλάζουμε ελαστικά στη μοτοσυκλέτα μας, η ίδια κουβέντα επαναλαμβάνεται, χρειάζεται προσοχή στα πρώτα χιλιόμετρα, μέχρι να φύγει το γλιστερό στρώμα της επιφάνειας. Είναι η φάση που όλοι οι αναβάτες θέλουν να αποφύγουν και που η Continental προσπαθεί να εξαλείψει με το σύστημα TractionSkin.

Αντί για την κλασική λεία επιφάνεια μεταξύ των αυλακώσεων, τα ελαστικά Continental βγαίνουν από το καλούπι με μια χαρακτηριστικά “τραχιά” επιφάνεια, η οποία προκύπτει φυσικά από το καλούπι χωρίς τη χρήση λιπαντικού. Μέχρι πρότινος, η καλύτερη λύση για την αποκόλληση ενός ελαστικού από τη μήτρα ήταν η χρήση λιπαντικού με βάση ζωικό λίπος. Η Continental όμως το απέφυγε πλήρως, δημιουργώντας έτσι και μια “vegan-friendly” διαδικασία παραγωγής.

Continental Traction Skin

Ο Graham Matcham, στέλεχος της Continental, εξηγεί, “Αν ένα ελαστικό κολλήσει στο καλούπι, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Παραδοσιακά χρησιμοποιούσαμε λιπαντικά για να αποφύγουμε αυτό το φαινόμενο, αλλά αυτή είναι και η αιτία που τα ελαστικά χρειάζονται στρώσιμο. Με το TractionSkin, το στάδιο αυτό είναι πολύ πιο σύντομο”.

Continental Traction Skin

Η επιφάνεια των ελαστικών έχει μια τραχιά υφή, σαν “τριμμένη” όψη, η οποία προκύπτει από το ίδιο το καλούπι. Οι μήτρες αποτελούνται από εννέα τμήματα που ανοίγουν, υποδέχονται το ελαστικό και στη συνέχεια το “αγκαλιάζουν” ξανά, ψήνοντάς το για 40 λεπτά στους 400°C. Έτσι ολοκληρώνεται η διαδικασία του βουλκανισμού και διαμορφώνεται τόσο το πέλμα όσο και η χαρακτηριστική επιφάνεια που επιτρέπει την αφαίρεσή του χωρίς την χρήση λιπαντικού.

Continental Traction Skin

Η Continental αποκαλεί το φινίρισμα αυτό “microrough”, και όπως λέει ο Matcham, “είναι σαν αντικολλητικό τηγάνι, η υφή είναι ελαφρώς πιο τραχιά από ότι θα περίμενε κανείς, αλλά το αποτέλεσμα είναι αποδοτικό”.

Κάθε καλούπι κοστίζει περίπου 30.000 έως 40.000 λίρες και εφαρμόζεται μόνο στα premium μοντέλα της εταιρείας, καθώς το κόστος δεν δικαιολογείται για μικρότερες εφαρμογές ή παραδοσιακότερες σταυρωτές πλέξεις ελαστικών.

Continental Traction Skin

Στην πράξη, το TractionSkin μειώνει σημαντικά την ανάγκη για προσεκτικό “στρώσιμο” και ταυτόχρονα εξαλείφει τη χρήση ζωικών παραγώγων, καθιστώντας τα ελαστικά Continental πιο ασφαλή, πιο φιλικά προς το περιβάλλον, με το πρόσθετο πως είναι και ηθικά συμβατά για τους Vegan φίλους.