BMW R1200GS – Προσπάθεια για μέγιστη κλίση καταλήγει άδοξα [VIDEO]

Τα όρια τα αναζητάμε στις πίστες
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

3/12/2020

Για τα όρια στην μοτοσυκλέτα ισχύει αυτούσιο ένα παλιό γνωμικό του θυμόσοφου λαού που το χρησιμοποιεί για άλλο πράγμα, ταιριάζει όμως γάντι: «Αν ψάχνεις συνέχεια το όριο στην μοτοσυκλέτα σου πρόσεχε γιατί μπορεί τελικά να το βρεις».

Δημοσιεύουμε ένα πρόσφατο video με ένα συγκεκριμένο στόχο, μία αφορμή για να πούμε κάτι σημαντικό: Τα όρια στην μοτοσυκλέτα, όσο καλός κι αν είσαι, τα σκαλίζεις στην πίστα με την ασφάλεια που αυτή σου προσφέρει. Διαφορετικά το ρίσκο είναι τεράστιο και παραμένει ανεξάρτητο από τις οδηγικές ικανότητες του αναβάτη. Ο Marquez στην πίστα σώζει εκείνα που δεν μπορούν να σωθούν. Και στο παράδειγμα του video η κατάληξη θα ήταν πολύ διαφορετική αν αντί για χαντάκι είχαμε πολλά μέτρα αμμοπαγίδας.

Η τοποθεσία είναι κάπου στο Μεξικό και όχι, δεν οδηγούν αντίθετα εκεί αλλά ο αναβάτης είχε ήδη κάνει το λάθος στρίβοντας εκεί που δεν θα έπρεπε. Προφανώς επίσης δεν είναι τυχαία μαζεμένοι όλοι αλλά περιμένουν να καταγράψουν την μέγιστη κλίση του GS και δυστυχώς δεν γράφουν μόνο αυτό:

Τα σύγχρονα ελαστικά αυτών των μοτοσυκλετών περνούν προδιαγραφές μέχρι 45ο μοίρες και δουλεύουν με άνεση έως και τις 50ο αν η πρόσφυση του δρόμου το επιτρέπει. Όπως και η διάρκεια που έχουν ζήσει πάνω σε μοτοσυκλέτα φυσικά. Από εκεί και πάνω τα πράγματα δυσκολεύουν, για παράδειγμα ένα από τα πιο γνωστά ελαστικά της κατηγορίας αυτής έχει μαθηματικό όριο τις 58ο και το μαθηματικό όριο δεν επαληθεύεται ποτέ σε συνθήκες δημόσιου δρόμου. Έτσι κι αλλιώς αυτές οι κλίσεις δεν έρχονται γιατοί οι μοτοσυκλέτες αυτές πολύ νωρίτερα έχουν αρχίσει να αφήνουν μέταλλο ξύνοντας μαρπσιέ ή κάγκελα και κυλίνδρους που στην περίπτωση του GS εύκολα μπορεί να γίνει χωρίς να πέσεις. Όχι παντού και πάντα βέβαια, όχι οπουδήποτε και σίγουρα όχι χωρίς ρίσκο. Ούτε πηγαίνοντας υπερβολικά γρήγορα, διότι η μέγιστη κλίση επηρεάζεται και από την ταχύτητα φυσικά. Κι όσο περισσότερο ρισκάρεις σε δημόσιο δρόμο, τόσο πιο σίγουρο είναι πως θα σημειώσεις ατύχημα… Οι προσπάθειες εντυπωσιασμού έχουν τεράστιο ρίσκο και είναι και στην χώρα μας μία βασική αιτία ατυχημάτων. Ας μην το ξεχνάμε…

Ετικέτες

Ο Dean Harrison με κλασική Honda στο Goodwood Revival

Ο νικητής του Isle of Man TT θα οδηγήσει μια ρέπλικα της ιστορικής Hansen Honda CR450 του 1967
Honda CR450 Hansen
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/9/2025

Ο Dean Harrison, νικητής του Isle of Man TT και τακτικός στο BSB Supersport, θα δώσει το παρών στο Goodwood Revival (12–14 Σεπτεμβρίου) αγωνιζόμενος με μια ρέπλικα της θρυλικής Hansen Honda CR450 του 1967.

Ο Harrison θα συμμετάσχει στο Barry Sheene Memorial Trophy, μοιραζόμενος τα αγωνιστικά καθήκοντα με τον ιδιοκτήτη της μοτοσυκλέτας, Chris Barfe, έμπειρο αναβάτη κλασικών μοτοσυκλετών με πολλαπλές εμφανίσεις στο Revival και πρώην Sales Manager της Honda UK απέναντι σε ένα εντυπωσιακό line up αντιπάλων.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’60, η Honda είχε ήδη κατακτήσει τη φήμη της στα παγκόσμια GP με τις εντυπωσιακές τετρακύλινδρες και εξακύλινδρες μοτοσυκλέτες της, αλλά αυτές δεν μπορούσαν να τρέξουν στην Αμερική λόγω των κανονισμών της AMA. Η λύση ήρθε μέσα από μια πιο «προσγειωμένη» αλλά στρατηγική επιλογή: την CB450, τη μεγάλη δικύλινδρη street μοτοσυκλέτα της εποχής.

Μετά από πιέσεις του Bob Hansen, μάνατζερ της Honda στο Wisconsin, και με την υποστήριξη της American Honda, δημιουργήθηκαν ειδικά «αγωνιστικά μέρη» για την CB450 ώστε να μπορέσει να σταθεί στον ανταγωνισμό της κατηγορίας. Έτσι γεννήθηκαν οι Hansen Hondas – οι πρώτες «μεγάλες» Honda που έτρεξαν σοβαρά σε AMA διοργανώσεις.

Η πρώτη μεγάλη τους εμφάνιση έγινε στη Daytona το 1967, όπου οι μοτοσυκλέτες της Hansen Racing στάθηκαν αξιοπρεπέστατα απέναντι σε καταξιωμένους κατασκευαστές. Ο Swede Savage τερμάτισε 10ος, ενώ ο Larry Schaffer ακολούθησε λίγο πιο πίσω. Μια πολύ καλή επίδοση για την πρώτη συμμετοχή, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι οι μοτοσυκλέτες ήταν ουσιαστικά βασισμένες σε ένα μοντέλο κυκλοφορίας.

Η επιτυχία αυτή έδειξε ότι η Honda μπορούσε να παίξει ρόλο και στην αμερικανική σκηνή, πέρα από τα GP, και ενίσχυσε την εικόνα της CB450 ως μιας πραγματικά ισχυρής και σύγχρονης μοτοσυκλέτας για την εποχή της.

H Honda 450 Racer ήταν η πρώτη σοβαρή απόπειρα της ιαπωνικής εταιρείας να κερδίσει κύρος στο αμερικανικό αγωνιστικό στερέωμα, μια κίνηση που έβαλε τις βάσεις για τη μετέπειτα κυριαρχία της Honda σε κάθε είδους αγώνες.

Dean Harrison“Το Revival είναι πάντα ένας απίθανος αγώνας – μια μοναδική εμπειρία με φοβερή ατμόσφαιρα”, δήλωσε ο Harrison. “Υπάρχει τόσο μεγάλη ποικιλία από κλασικές μοτοσυκλέτες που δεν ξέρεις ποτέ τι να περιμένεις· το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν κατεβαίνει η ζελατίνα, όλοι θα τα δώσουν όλα! Ανυπομονώ να ξαναβρεθώ στο Goodwood μετά από μερικά χρόνια και να συνεργαστώ με τον Chris πάνω σε αυτή τη μικρή, κλασική Honda”.

Από την πλευρά του, ο Barfe τόνισε: “Γνώρισα τον Dean σε μια εκδήλωση αντιπροσώπου νωρίτερα φέτος και του πρότεινα να συνεργαστούμε για το Revival. Εκτός από το απίστευτο ταλέντο του, έχει και μεγάλη μηχανική ευαισθησία, κάτι πολύ σημαντικό για αγώνες με κλασικές μοτοσυκλέτες. Αυτό που πέτυχε φέτος για τη Honda, ειδικά με τις δύο νίκες στο TT, είναι αξιοθαύμαστο. Είναι τιμή μου να αγωνιστώ μαζί του αυτό το Σαββατοκύριακο”.

Το Goodwood Revival υπόσχεται άλλη μία χρονιά γεμάτη πάθος, ήχο από κλασικά δίχρονα και τετράχρονα, και τη μαγεία της αγωνιστικής ιστορίας.