BMW Vision DC concept: Το επόμενο βήμα

Αντικρύζοντας το ηλεκτρικό μέλλον
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

25/6/2019

Η BMW είναι μια από τις παλαιότερες εταιρείες της βαριάς βιομηχανίας καθώς ιδρύθηκε το 1916 στο Μοναχό. Έκτοτε, βασικός της στόχος ήταν και παραμένει να βρίσκεται πάντοτε στη κορυφή και γι' αυτό το λόγο –όπως όλες οι εταιρείες- αφιερώνει αρκετό χρόνο και κεφάλαια στην εξέλιξη νέων τεχνολογιών. Για την BMW ο σχεδιασμός των οχημάτων της, είτε αφορούσε μοτοσυκλέτες είτε αυτοκίνητα, έπαιζε ανέκαθεν μεγάλο ρόλο και είναι κάτι που θέλει να εξελίσσει χωρίς όμως τα οχήματά της να χάνουν την ταυτότητά τους. Αναλογιζόμενη το ποιο θα είναι το μέλλον της μετακίνησης, αυτές τις μέρες παρουσίασε δύο νέα σχέδια. Το ένα αφορά τον κόσμο της αυτοκίνησης και την τεχνολογία της αυτόνομης οδήγησης.

Όσον αφορά το χώρο της μοτοσυκλέτας, αυτή τη φορά δεν έκανε κάποια νύξη προβάλλοντας κάποιο concept που να εστιάζει στην αυτόνομη οδήγηση όπως παλιότερα, αλλά παρουσίασε μια ηλεκτρική μοτοσυκλέτα που θα μπορούσε να αποτελεί το roadster του μέλλοντος! Ως γνωστόν, ο κινητήρας αποτελεί την καρδιά της μοτοσυκλέτας και γύρω από αυτόν σχεδιάζονται όλα τα επιμέρους εξαρτήματα που τον πλαισιώνουν, δίνοντας την τελική μορφή της μοτοσυκλέτας. Η BMW αντικρύζοντας το μέλλον, που κατευθύνεται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδους προς την ηλεκτροκίνηση και σεβόμενη την χαρακτηριστική σχεδίαση των μοτοσυκλετών της, παρουσίασε την Vision DC.

Πρόκειται για μια πρωτότυπη ηλεκτρική μοτοσυκλέτα άκρως φουτουριστική, μα συνάμα οικεία στο μάτι. Η BMW πέτυχε το στόχο της, που δεν ήταν άλλος απ’ το να είναι μπροστά στις νέες τεχνολογίες και παράλληλα να διατηρήσει το ξεχωριστό look των μοτοσυκλετών της. Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να βρει έναν τρόπο ώστε ο ηλεκτρικός κινητήρας να θυμίζει τον γνωστό boxer της.

Εκ κατασκευής οι ηλεκτρικοί κινητήρες είναι πολύ μικρότεροι σε διαστάσεις απ’ ότι οι κινητήρες εσωτερικής καύσης καθώς δεν έχουν τόσα πολλά κινούμενα μέρη.

Στο τέλος υπάρχει gallery με πλούσιο φωτογραφικό υλικό

Με σκοπό λοιπόν η BMW να φτιάξει μια ηλεκτρική μοτοσυκλέτα που θα παραμένει κοντά στα σχεδιαστικά πρότυπα των μοτοσυκλετών της με τους boxer κινητήρες, εφάρμοσε μια έξυπνη λύση ώστε να είναι παράλληλα πιο εύπεπτη και οικεία στους αναβάτες, που είναι απ’ τα ένα απ’ τα πιο συντηρητικά κοινά. Εκεί που προεξείχαν οι κύλινδροι του δικύλινδρου boxer, εγκατέστησε δύο βεντιλατέρ που στέλνουν φρέσκο αέρα στην καρδιά της ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας ώστε να την ψύχουν καλύτερα και συνδέονται με αυτή μέσω σωλήνων. Τόσο ο κινητήρας όσο και οι μπαταρίες βρίσκονται κάτω απ’ τη σέλα του αναβάτη και πλαισιώνονται από ένα αλουμινένιο κουτί με ψύκτρες. Μάλιστα, το κουτί αποτελεί το πλαίσιο της μοτοσυκλέτας που πάνω του δένουν τα επιμέρους εξαρτήματα της μοτοσυκλέτας.

Ο άξονας μετάδοσης και το μονόμπρατσο ψαλίδι είναι στην αριστερή πλευρά όπως στην σειρά R1250 και αφήνει από δεξιά σε κοινή θέα την εντυπωσιακή ζάντα. Μπροστά αντί για telelever έχουμε ένα τύπου Hossack πιρούνι (παρόμοιο με των Κ1300), που δένει αρμονικά με την αιχμηρή σχεδίαση του συνόλου. Η σέλα εκτείνεται σε όλο το μήκος της μοτοσυκλέτας και για να δέσει πάνω στο πλαίσιό της έχει δημιουργηθεί ένα χωροδικτύωμα, που μπερδεύει τον παρατηρητή κάνοντάς τον να νομίζει πως αυτό είναι το πλαίσιο και όχι το αλουμινένιο κουτί.

Για την υλοποίηση των σχεδίων η BMW δεν τσιγκουνεύτηκε το κόστος και φρόντισε το η Vision DC να φτιαχτεί απ’ τα καλύτερα υλικά της βιομηχανίας. Όπως είπαμε χρησιμοποίησε το αλουμίνιο για τις θερμοαπαγωγικές του ικανότητες και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του για την κατασκευή του πλαισίου, ενώ έχει γίνει εκτεταμένη χρήση carbon fiber. Απ’ την εμφάνιση δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν τα φωτιστικά σώματα τεχνολογίας LED, με τον προβολέα μπροστά να θυμίζει αυτούς που υπάρχουν στα μοντέλα της KTM όμως με ανεστραμμένο σχέδιο.

Η Vision DC αποτελεί μια αξιέπαινη προσπάθεια της BMW να συνδυάσει την παραδοσιακή εμφάνιση των μοτοσυκλετών της, που διατηρεί σχεδόν απαράλλαχτη εδώ και σχεδόν εκατό χρόνια κάνοντάς τες πάντοτε να ξεχωρίζουν, με τη τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Με αυτό τον τρόπο η BMW κάνει το επόμενο βήμα στην ιστορία της και βρίσκεται πιο κοντά στη δημιουργία μιας ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας παραγωγής, καθώς ήδη διαθέτει ηλεκτρικά αυτοκίνητα και σκούτερ στη γκάμα της.

 

 

Ετικέτες

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”