Honda Cub: Παπί Θρη Ντι

Από τον

Βασίλη Καραχάλιο

30/5/2014

Το ξέρουν και οι πέτρες, όπως άλλωστε διαπιστώσαμε πρόσφατα στην αποστολή του ΜΟΤΟ στα Λευκά Όρη της Κρήτης με παπιά. Για τους περισσότερους από μας, ήταν το πρώτο μας μηχανάκι, ή τουλάχιστον ένα από τα πρώτα που οδηγήσαμε. Κι όχι μόνο εμείς. Το Honda Super Cub παρουσιάστηκε το 1958, ως το 1974 είχαν πουληθεί δέκα εκατομμύρια από δαύτα, ως το 2005 πενήντα, το μέτρημα το 2008 έλεγε 60 και τα τελευταία στοιχεία της Ηοnda, ως το Μάρτιο του 2014, 87 ολόκληρα εκατομμύρια. Αν τα βάζαμε όλα αυτά το ένα πίσω από το άλλο, το πρώτο θα απείχε από το τελευταίο 165.300 χιλιόμετρα, χοντρικά τέσσερις φορές την περίμετρο της γης.
Ειδικά στην Ελλάδα, η πρώτη εικόνα που έρχεται στο μυαλό με την λέξη παπί είναι ενός εξάβολτου ή δωδεκάβολτου Honda C50, ανάλογα με την ηλικία του καθενός. Και μπορεί στις ΗΠΑ να σταμάτησε να πωλείται το 1983, αλλά στον υπόλοιπο κόσμο που έχει ανάγκη φθηνής και αξιόπιστης μετακίνησης, το παπί ζει και βασιλεύει.

Παράγεται σε 15 εργοστάσια σε 14 χώρες, με βασικότερες την Ταϊλάνδη, την Ινδονησία, το Βιετνάμ, την Βραζιλία, την Κίνα, την Νιγηρία και φυσικά την Ιαπωνία, ενώ πωλείται σε 160 χώρες. Το τελευταίο κατόρθωμα της Honda είναι πως κατοχύρωσε το τρισδιάστατο σχήμα του παπιού ως δικό της. Είναι η πρώτη τρισδιάστατη πατέντα στην Ιαπωνία για οποιουδήποτε είδους όχημα, και κάτι εξαιρετικά σπάνιο για βιομηχανικό προϊόν γενικά. Στην Ευρώπη, ξέρουμε πως έχουν κατοχυρωθεί ως 3D τα σχήματα των Vespa και του πρώτου 500 της Fiat. 
H αιτιολόγηση για την χορήγηση αυτής της 3D πατέντας είναι πως η Ηοnda έχει διατηρήσει την βασική σχεδίαση του παπιού όλα αυτά τα χρόνια, άσχετα από τις τεχνολογικές και λειτουργικές βελτιώσεις που έχουν γίνει. Σαν αποτέλεσμα, λέει το σκεπτικό, όταν το κοινό βλέπει ένα Cub, το αναγνωρίζει ως προϊόν της Ηonda, κι αυτός ήταν ο κύριος λόγος που το Ιαπωνικό Γραφείο Ευρεσιτεχνιών χορήγησε και την 3D πατέντα στην Honda.  


Η φωτογραφία με το μαύρο παπί που δημοσιεύουμε είναι μία από αυτές που συνόδευαν την αίτηση για την κατοχύρωση του 3D σχήματος του παπιού. Θα παρατηρήσετε πως δεν υπάρχουν πάνω του λογότυπα ή διακοσμήσεις, όπως στα παπιά παραγωγής. Αυτό δεν είναι παράλειψη, αλλά έχει γίνει επίτηδες. Αυτό που μετράει, στην περίπτωση της κατοχύρωσης ενός τρισδιάστατου σχήματος, είναι η γενική εντύπωση, που δεν εξαρτάται από χρώματα ή λογότυπα. Επομένως, η τρισδιάστατη εικόνα ενός αντικειμένου είναι ο καθοριστικός παράγοντας για την αναγνώριση της προέλευσής του, του κατασκευαστή του δηλαδή. Στην περίπτωσή μας, οι Ιάπωνες του Γραφείου Ευρεσιτεχνιών κατοχύρωσαν το τρισδιάστατο σχήμα αυτού του παπιού, κρίνοντας πως είναι αυτομάτως αναγνωρίσιμο ως Honda. Κι επειδή πρόκειται για μια καινούργια πρακτική, είναι επόμενο πως θα υπάρχουν ερωτήσεις που δεν έχουν απαντηθεί ακόμα, καθώς η παγκόσμια νομοθεσία δεν είναι ξεκάθαρη σ’ αυτό το θέμα. Τι γίνεται με τα παπιά των άλλων εταιριών; Τι δικαιώματα δίνει στην Honda αυτή η κατοχύρωση; Ακόμα και η Κίνα έχει υπογράψει συμφωνία που την αναγκάζει να σέβεται τις κατοχυρωμένες Ιαπωνικές πατέντες, αυτό όμως μέχρι σήμερα δεν έχει σταματήσει πολλούς κατασκευαστές της από το να αντιγράφουν ασύστολα, όχι μόνο την Ηonda αλλά και τις υπόλοιπες εταιρίες.


Είναι επίσης προφανές πως τα κριτήρια για την κατοχύρωση τρισδιάστατων σχημάτων δεν μπορεί να είναι χαλαρά, ή να εξαρτώνται από τα χρώματα και τα γραφικά. Πρέπει να ξεχωρίζουν σε βάθος χρόνου, με το σχήμα τους να μην έχει αλλάξει ουσιαστικά, οπότε να μπορούν και οι κατασκευαστές τους να αποδείξουν πως το σχήμα τους έχει αποκτήσει ισχυρή προστιθέμενη αξία στα μάτια του κοινού. Κι έτσι, ένα κατοχυρωμένο τρισδιάστατο σχήμα δεν αφορά μόνο την εικόνα, αλλά συνδέεται με αξίες όπως η ευχρηστία, η ποιότητα, η οικονομία και η αξιοπιστία, που έχουν βελτιώσει τις ζωές των ανθρώπων που έζησαν μαζί του. Ακριβώς όπως το σκεφτόταν και ο Soichiro Honda. 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 10ο - Το ταξίδι των 20.000 χλμ. έφτασε στο τέλος του [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 Μόντρεαλ μέσω... Νέας Υόρκης!
SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

30/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 ολοκληρώθηκε, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να διανύουν συνολικά 20.000 χιλιόμετρα.

Η επιστροφή για τον Μητσάκη και το ADXTG 400 ξεκίνησε από τα βορειοδυτικά της Βόρειας Αμερικής και το Deadhorse / Prudhoe Bay της Αλάσκας, με κατεύθυνση προς την ανατολική άκρη της ηπείρου. Στο φινάλε, η διαδρομή επιφύλασσε μια απρόσμενη αλλά συμβολική παράκαμψη στη Νέα Υόρκη, πριν το ταξίδι ολοκληρωθεί στο Μόντρεαλ.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την τελευταία του ανταπόκριση:

"Προσεγγίζοντας το ηλιόλουστο Τορόντο, το κοντέρ του SYM ADXTG 400 είχε καταγράψει 18.250 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα. Η βόλτα γνωριμίας με το  κοσμοπολίτικο κέντρο του Καναδά μού αποκάλυψε μια πόλη με υψηλά στάνταρ διαβίωσης και μοντέρνο αστικό τοπίο, η οποία δικαίως κατέχει μια ξεχωριστή θέση στο χάρτη των πόλεων του κόσμου. Παράλληλα, στο προάστιο Hamilton βρέθηκα στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το τρίτο που λειτουργεί στον Καναδά), ενώ δεν παρέλειψα να επισκεφθώ τους κοντινούς καταρράχτες του Νιαγάρα και να θαυμάσω ένα ανυπέρβλητο θαύμα της φύσης…

Και μετά το Τορόντο, τι κάνω; Η λογική “έδειχνε” το φινάλε του ταξιδιού στο Μόντρεαλ (540 χλμ.), αλλά το συναίσθημα με “έσπρωχνε” αλλού! Πού; Μα φυσικά στην παγκόσμια Νέα Υόρκη (690 χλμ.)! Εκεί ποθούσα να γράψω τον επίλογο του βορειοαμερικανικού ταξιδιού μου: από τα δάση των κωνοφόρων της Αλάσκας, ήθελα διακαώς να περπατήσω στα “δάση” των ουρανοξυστών της Νέας Υόρκης! Και τελικά, χωρίς δεύτερη σκέψη, πάτησα μίζα και ξεκίνησα με προορισμό την high-tech αμερικανική μεγαλούπολη. Εκεί θα “έκοβα” το photo-finish του SYM ARCTIC ROUTE 2025… 

Ώρες αργότερα, “Welcome to New York”! Οδηγώντας με δέος το SYM ADXTG 400 στους δρόμους της άκρως προκλητικής και τολμηρής αμερικανικής mega city, έπιασα τον εαυτό μου να συμπεριφέρεται σαν ένα χωριατόπουλο που μόλις έχει πρωτοέρθει στη μεγάλη πόλη. Έχοντας το κεφάλι διαρκώς στραμμένο ψηλά, εύγλωττη ήταν η απορία μου για το πόσο ψηλά μπορούν να φτάσουν, όχι μόνο οι ουρανοξύστες αυτής της πόλης αλλά και τα όρια της ανθρώπινης δύναμης. Εδώ, η πραγματικότητα ξεπερνούσε κατά πολύ τη φαντασία…

Η εκκεντρική Νέα Υόρκη είναι αναμφίβολα μια παγκόσμια μητρόπολη που κρατά τα σκήπτρα της οικουμένης και ασκεί στους επισκέπτες της μια παράξενη όσο και ανεξήγητη γοητεία -αυτό το ένιωσα κι εγώ! Σίγουρα δεν συγκρίνεται με καμία άλλη πόλη στον κόσμο και το αστικό της σκηνικό συνθέτει την ταυτότητα μιας άκρως συναρπαστικής μεγαλούπολης: Broadway, 5th Avenue, Wall Street, Times Square, Central Park, Empire State, Bronx, Manhattan, Columbus Circle, Rockefeller Center… Κι εγώ, ο δίτροχος ταξιδευτής του SYM ARCTIC ROUTE 2025, ρολάροντας συνεπαρμένος στους πολύβουους δρόμους του “Big Apple”, σιγοτραγουδούσα μέσα από το κράνος το διάσημο τραγούδι του Frank Sinatra: NEW YORK, NEW YORK..."