Ιταλικοί θρύλοι στη νέα σειρά των ηλεκτρονικών βιβλίων του Alan Cathcart

Τρεις ιταλικές μοτοσυκλέτες ιστορικής σημασίας
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

21/11/2019

Φίλος και συνεργάτης επί δεκαετίες, ο Alan Cathcart ο "sir" της παγκόσμιας μοτοσυκλέτας δεν χρειάζεται συστάσεις. Δεν είναι ένας απλός freelancer που συνεργάζεται με το MOTO, αλλά ένας συνάδελφός σε διαρκή επικοινωνία.

Είναι απ’ τα πιο γνωστά ονόματα παγκοσμίως και η εμπειρία που έχει θεωρείται μια απ’ τις μεγαλύτερες καθώς έχει βρεθεί στη σέλα πολλών μοναδικών μοτοσυκλετών, από ευφάνταστες custom, πρωτότυπες μοτοσυκλέτες μέχρι και αγωνιστικές είτε της σύγχρονης εποχής είτε προηγούμενων δεκαετιών. Με αυτά να αποτελούν τροφή για σκέψη, έχει εκδώσει τρία βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή. αφιερωμένα σε τρεις μοτοσυκλέτες ορόσημα της ιστορίας των ιταλικών αγώνων και όχι μόνο.

Τα βιβλία έχουν εκδοθεί από την BRG Multimedia με το καθένα να κοστίζει €3.50 και είναι διαθέσιμα στο Amazon ή το Kindle Bookstore.

Η πρώτη θρυλική μοτοσυκλέτα είναι η V8 της Moto Guzzi, ενώ έπειτα σειρά έχει η Bicilindrica V-twin της ίδιας εταιρείας. Η λίστα ολοκληρώνεται με το τετρακύλινδρο 350 της MV Agusta, την τελευταία αγωνιστική μοτοσυκλέτα της εταιρείας, με την οποία συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα GP.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’50, η Moto Guzzi ήταν κυρίαρχη δύναμη στα GP στην κατηγορία των 350cc, ενώ το V8 αποτέλεσε το “όπλο” της για να προκαλέσει τις Gilera και MV Agusta στη διεκδίκηση του τίτλου. Μέχρι και σήμερα, είναι η μοναδική οκτακύλινδρη μοτοσυκλέτα που έλαβε μέρος στο πρωτάθλημα και δεν έφτασε ποτέ στο όριο των δυνατοτήτων της καθώς στο τέλος της σεζόν του 1956, η Moto Guzzi αποσύρθηκε απ’ το πρωτάθλημα. Παρότι το V8 δεν κατάφερε ποτέ να περάσει τη γραμμή τερματισμού πρώτο στα GP, τα χαρακτηριστικά του, η νίκη του στο κορυφαίο Imola Gold Cup και το ρεκόρ ταχύτητας των 286,4km/h(!) στον αγώνα του βέλγικου GP, ήταν αρκετά για να το μετατρέψουν σε έναν θρύλο στην ιστορία της μοτοσυκλέτας. Από την άλλη, η 20ετής πορεία του Bicilindrica των 500cc με τον δικύλινδρο V ήταν γεμάτη επιτυχίες, όπου στα χέρια του Stanley Woods κέρδισε τον αγώνα του Isle Of Man TT το 1935 και μετά ακολούθησαν πολλές νίκες στα GP.

Η μοτοσυκλέτα που περιγράφεται στο δεύτερο βιβλίο αφορά την τελική μορφή της Bicilindrica και είχε κερδίσει στον αγώνα του ισπανικού GP το 1953.

Το τελευταίο βιβλίο αναφέρεται στην μοτοσυκλέτα που πραγματικά αντιπροσώπευε το τέλος μιας εποχής. Το τετρακύλινδρο κόσμημα της MV Agusta, το 350 με πλαίσιο τιτανίου. Ο Giacomo Agostini πήρε τη νίκη στο Assen προσφέροντας ένα εξαιρετικό φινάλε στην σχεδόν τριαντακονταετή και γεμάτη επιτυχίες πορεία της διάσημης ιταλικής εταιρείας στα GP.

Κάθε ηλεκτρονικό βιβλίο της σειράς περιλαμβάνει όλη την ιστορία των μοτοσυκλετών, την πληρέστατη τεχνική της ανάλυση και τη δοκιμή τους σε πίστα, μεταφέροντας την άποψη του Alan Cathcart. Συνοδεύονται, επίσης από σπάνιο υλικό και εξαιρετικής ανάλυσης φωτογραφίες, που παρουσιάζουν τις μοτοσυκλέτες χωρίς φαιρινγκ και τεχνικές λεπτομέρειες των κινητήρων και των πλαισίων τους.

Πολωνός πέφτει με BMW R1250GS στο Περού – Το θάβει επιτόπου στο σημείο [VIDEO]

Το καλύτερο παράδειγμα για να μην αφαιρείσαι ούτε λεπτό
Πολωνός πέφτει με BMW R1250GS στο Περού – Το θάβει επιτόπου στο σημείο
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/6/2025

Μία μόλις στιγμή ελλιπούς προσοχής και η καταστροφή ήταν απόλυτη για την μοτοσυκλέτα, έτσι ώστε το μάθημα να μην γίνει ακόμη πιο σκληρό, από το να χάνεις την μοτοσυκλέτα σου την άλλη άκρη του κόσμου.

Ο Damian είναι ένας Πολωνός που δεν τον νοιάζει καθόλου να γίνει διάσημος ή να καλύψει με χορηγίες τα έξοδά του, όπως λέει ο ίδιος, μην με έχετε ως παράδειγμα, ζω την ζωή μου και τα όνειρά μου με τον δικό μου τρόπο.

Κι αυτό ακριβώς έκανε, επί δύο μήνες, έχοντας στείλει την μοτοσυκλέτα του στο Dallas, στο Texas ξεκινώντας έπειτα για την Λ.Αμερική, ο Damian ζούσε το όνειρο περνώντας στην Κολομβία, στον Ισημερινό και ολόκληρο το Περού μέχρι τα σύνορα με την Χιλή.

Είχε βάλει στόχο να επιστρέψει από διαφορετικό δρόμο, να ανέβει πιο κοντά στις παρυφές της λεκάνης απορροής του Αμαζονίου και έτσι έφτασε στην πόλη Κούσκο όπου αποφάσισε να μην είναι συνέχεια σε κεντρικούς δρόμους αλλά να δοκιμάσει κάτι πιο περιπετειώδες. Έτσι και αλλιώς από χώμα κινούνταν, απλά ήθελε κάτι ακόμη πιο δύσκολο, το βρήκε και κατάφερε να το περάσει μάλιστα!

Την στιγμή που έπεσε στο γκρεμό ο Damian σχολίαζε πως με βάση, τα ποτάμια, τα δύσβατα μονοπάτια και όλα όσα είχε περάσει, ο συγκεκριμένος δρόμος ήταν εκπληκτικά εύκολος.

Εκείνη ήταν και η στιγμή που θα μας δίδασκε πως δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο, από ακριβώς αυτό: Μία στιγμή με λιγότερη προσοχή.

Γύρισε πίσω να κοιτάξει αν οι μπότες του ήταν ακόμη δεμένες και μαζί πήρε και το τιμόνι πατώντας έξω από το μονοπάτι.

Μονάχα που το μονοπάτι ήταν σε γκρεμό που κρυβόταν από την πυκνή βλάστηση από μαλακή ξυλεία που δεν μπορούσε δυστυχώς να συγκρατήσει την μοτοσυκλέτα. Ήταν όμως αρκετό για να κρατήσει τον ίδιο!

Ο Damian δεν πρόλαβε ούτε να φωνάξει.

Το BMW R1250GS του 2022 έφυγε αμέσως στον γκρεμό και έμεινε μόνος του, με το μόνο που κατάφερε να ψελλίσει να είναι: «συμβαίνει στα αλήθεια τώρα αυτό;»

Αρκετή ώρα αργότερα βρήκε έναν αγρότη για να καταφέρει να κατέβει στην βάση του ποταμού και να βρει την μοτοσυκλέτα. Μόλις την αντίκρυσε απλά έκοψε μερικά φύλλα και τα έριξε επάνω της, σηματοδοτώντας την ματαιότητα κάθε προσπάθειας.

Εκείνη την ημέρα είχε μπροστά του 8 ώρες οδήγηση, για πολλές μέρες είχε περάσει κάθε κακουχία, κάθε δυσκολία και βαθιά περάσματα με την προσοχή του τεταμένη για να μην χάσει την μοτοσυκλέτα στα ποτάμια και τελικά χρειάστηκε μία μόνο στιγμή στο πιο εύκολο πέρασμα για να σταματήσει το ταξίδι του, ευτυχώς με τον ίδιο αλώβητο!