MRCG - Ρεπορτάζ από την 3η Συνάντηση

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

25/4/2016

Η τρίτη συνάντηση του Facebook group – MRCG (Motorcycle Restoring and Customizing Greece) έγινε το Σάββατο 23 Απριλίου στον Ωρωπό, όπου παραβρέθηκαν πάρα πολλά μέλη και τελικά εξελίχθηκε σε μία από τις καλύτερες μοτοσυκλετιστικές συγκεντρώσεις που έχουν γίνει εδώ και πολύ καιρό. Προσωπικά θα την θεωρήσω καλύτερη και από πανελλήνια συγκέντρωση, την στιγμή που έχω πάει στις τελευταίες δεκαέξι ή δεκαεπτά, αν συγκρίνω απλά και μόνο το κλίμα που επικρατούσε, αφού διαφέρουν σ’ ένα σωρό πράγματα με πρώτο και καλύτερο την διάρκεια διεξαγωγής.

Η ωραιότερη απορία διατυπώθηκε, ως συνήθως, από άνθρωπο που δεν έχει σχέση ούτε με μοτοσυκλέτες, ούτε φυσικά και με το group και είναι το καλύτερο έναυσμα για μία μικρή εισαγωγή: «Καλά και τι θα κάνετε εκεί, γιατί να μαζευτείτε;»

Απορίες βέβαια είχαν και οι κάτοικοι, καθώς με το που φτάνω, γίνεται ο παρακάτω διάλογος από οδηγό αυτοκινήτου που ξαφνικά είδε εκατοντάδες μοτοσυκλέτες να έχουν στενέψει τον παραλιακό δρόμο και κάτι ηχεία και κιθάρες στην παραλία:

«Τι συναυλία έχει, ποιος θα τραγουδήσει;»

«Τα μηχανάκια» του λέω με χαμόγελο, αλλά δεν…

«Ναι τα βλέπω τα μηχανάκια, αλλά ποιος θα έρθει; Ροκάς;»

«Τα μηχανάκια θα τραγουδήσουν, για αυτά γίνεται η εκδήλωση, είναι δύσκολο να το καταλάβεις όμως ό,τι βλέπεις είναι ουσιαστικά μία παρέα, μπες και στο MRCG…» αλλά είχε ήδη φύγει έχοντας μία γκριμάτσα απορίας.. Χωρίς συναυλία τι θέλουν όλοι αυτοί!

Το MRCG είναι μία παρέα που αυξάνεται σε μέγεθος μ’ έναν από τους ταχύτερους ρυθμούς για τα ελληνικά δεδομένα και καθημερινά τα μέλη αυτής της παρέας συναντιούνται και ανταλλάσσουν απόψεις στο Facebook. Παίρνουν ιδέες και βρίσκουν λύσεις για όλα όσα θέλουν να κάνουν στις μοτοσυκλέτες τους και συχνά γίνεται κάτι μαγικό: Χαρίζουν ο ένας στον άλλο όσα χρειάζονται.. ενίοτε και μοτοσυκλέτες ολόκληρες! Με αυτό τον τρόπο έχει φτιαχτεί μία κοινότητα, μία παρέα ανθρώπων με κοινά γούστα και εικόνες, όπου κυριαρχεί το «φτιάξ’το μόνος σου» και «να πεθάνουν τα σκούτερ». Εμπνευστής και ψυχή της παρέας αυτής είναι ο Λάζαρος Αλεξάκης, ο άνθρωπος που υπογράφει την τελευταία σελίδα του MOTO μία δεκαετία τώρα, και θωρεί τις παλιότερες μοτοσυκλέτες, όπως ο γλύπτης ένα κομμάτι μάρμαρο.. Θέλοντας να βρει περισσότερους με την ίδια ιδεολογία, δημιούργησε την ομάδα στο Facebook - και ευτυχώς έθεσε τις κατευθυντήριες γραμμές από πολύ νωρίς, καθώς σύντομα το πράγμα αυτό μεγάλωσε με ρυθμό που κανείς δεν περίμενε.

 

Ως ένα από τα πρώτα μέλη της ομάδας, έχω παρευρεθεί στις συναντήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι στιγμής, ώστε να μπορώ να πω με βεβαιότητα, πως από εδώ και πέρα χάνεται η έννοια του ραντεβού της παρέας και πλέον ισχύουν τα μεγέθη μίας συγκέντρωσης. Επειδή δεν κόβονται εισιτήρια και δεν υπάρχει είσοδος και άλλα τέτοια γραφικά και ωραία, που δεν έχουν χώρο σε μία παρέα αλλά σε κάτι τελείως διαφορετικό, δεν είναι και εύκολο να υπολογίσει κανείς πόσοι ήταν στην πραγματικότητα αυτοί που παρευρέθηκαν. Με βάση ένα ρεαλιστικό νούμερο όμως, μιλάμε για 800 – 1000 μοτοσυκλέτες που από το απόγευμα έρχονταν και έφευγαν, κάνοντας τους κατοίκους του Ωρωπού να απορούν μέχρι αργά το βράδυ, για το ποιος θα τραγουδήσει στα μηχανήματα που έβλεπε στημένα στην παραλία.

Ευγενική χορηγία συγκεκριμένων μελών, όλα όσα στήθηκαν και κουβαλήθηκαν. Ένα τεράστιο πανό είχε τυπωθεί στην Θεσσαλονίκη μπροστά στο οποίο ένας φωτογράφος, επίσης αφιλοκερδώς, φωτογράφιζε όσους ήθελαν να έχουν ένα αναμνηστικό και μάλιστα με άψογο αποτέλεσμα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι όλοι όσοι ήρθαν, το έπραξαν έχοντας λίγο-πολύ την ίδια οπτική κι αυτό βοήθησε ώστε να υπάρχει ένα υπέροχο κλίμα, που σπάνια συναντάς.

 

 

Όπως ακριβώς γίνεται την πρώτη φορά που ένας φίλος σε καλεί για μία μπύρα το βράδυ, για να γνωρίσεις μία νέα παρέα με τύπους που έχουν τα ίδια μ’ εσένα μυαλά, με την ίδια ακριβώς όρεξη ήρθαν και τα μέλη του MRCG στην τρίτη τους συνάντηση. Ήταν η ευκαιρία να δουν από κοντά ανθρώπους με τους οποίος συνομιλούν γραπτώς και να ζωντανέψουν ορισμένες από τις φωτογραφίες που έβλεπαν τόσο καιρό, ακούγοντας και πολλές φορές… μυρίζοντας τα μηχανάκια! Τι περισσότερο να ζητήσει κανείς και πόσο δύσκολο να εξηγήσεις σε κάποιον που δεν ξέρει, την αξία αυτής της συνάντησης. Είδα να δημιουργούνται πολλά πηγαδάκια και να εξελίσσονται παράλληλες ιστορίες. Μέχρι και διαφορές λύθηκαν επί τόπου: «θυμάσαι εκείνο που είχες πει;» «έχεις δίκιο, άλλη φορά θα βάζω ένα εμοτζι να μην παρεξηγούμαστε»!

Από την κυρία που καπνίστηκε με διχρονίλα, μέχρι την συμφωνία αγοραπωλησίας που παραλίγο να κλείσει επί τόπου, η συγκέντρωση του MRCG είχε τόσα πολλά που στο τέλος ο καθένας, για διαφορετικούς λόγους, πέρασε εκπληκτικά. Και όλοι μαζί για τον ίδιο, γιατί είναι όλοι τους μία τεράστια παρέα.

Υπήρχε επίσης και μία ακόμη πρωτοπορία για την συγκέντρωση αυτή. Μαζεύτηκαν τόσες πολλές μοτοσυκλέτες χωρίς να υπάρχει κανένα –απολύτως- ευτράπελο. Στο επίκεντρο ήταν οι μοτοσυκλέτες, η δουλειά που είχε κάνει ο καθένας στην δική του νιώθοντας περήφανος, και όχι η επίδειξη ικανοτήτων. Παραδειγματισμένοι από το ζωικό βασίλειο, δύο τοπικοί ήρωες ένιωσαν την υποχρέωση να προστατεύσουν την περιοχή τους κάνοντας λίγη φασαρία, καθώς χωρίς να το περιμένουν είδαν μπροστά τους όλο αυτόν τον κόσμο, και κάποιος από την παρέα μπήκε στον κόπο να απαντήσει. Μαζί μ’ ένα μικρό burnout αργά το βράδυ, αυτά ήταν όλα κι όλα όσα συνέβησαν και ουδεμία σχέση έχουν με τα περιστατικά που υπάρχουν, όταν συγκεντρώνονται πολλές μοτοσυκλέτες και μπόλικος εγωισμός, σε ένα στενό χώρο…

Στήθηκε κάτι χωρίς οργάνωση, χωρίς υπευθύνους, κι αυτό είναι από μόνο του υπέροχο και ταυτόχρονα σπάνιο για την Ελλάδα. Κι όπως ακριβώς συμβαίνει με τα όμορφα πράγματα σ’ αυτό τον τόπο, κάποιος βρέθηκε να προσπαθήσει να υποβιβάσει την αξία μίας συνάντησης που γίνεται μόνη της, από τον κόσμο τον ίδιο. Υπάρχουν λέσχες μοτοσυκλέτας που έχουν πολύ καιρό να δουν μία συγκέντρωση με αυτό το μέγεθος και αντιδρούν με άκομψο τρόπο, μόλις βλέπουν ότι κάτι μπορεί να γίνει μόνο του, χωρίς κανείς να βγάλει λεφτά. Πολλές φορές, αυτός ήταν ο βασικός λόγος για να γίνει μία εκδήλωση… Έχω περάσει από τουλάχιστον πέντε λέσχες πανελλαδικά ως ενεργό μέλος, κι άλλες τόσες ως σποραδικός επισκέπτης και είμαι μάρτυρας σε κάθε μία από αυτές για την ύπαρξη τουλάχιστον μίας δικαστικής διαμάχης. Κοινός παρονομαστής; Τα χρήματα που έβγαιναν από εκδηλώσεις και δραστηριότητες. Δεν είναι δύσκολο λοιπόν να κατανοήσει κανείς, την καχυποψία με την οποία αντέδρασαν μέλη άλλης λέσχης, όταν είδαν να οργανώνεται μία συγκέντρωση χωρίς κανείς να βάζει χρήμα στην τσέπη. Θεώρησαν βέβαιο πως ο «διοργανωτής» είχε όφελος, χωρίς όμως να έχουν καμία εικόνα, μονάχα όσα προφανώς θεωρούν δεδομένα, από προσωπική εμπειρία… Πώς αντέδρασε η παρέα του MRCG σε αυτό και στην περίπτωση που κάποιος αναζητούσε έναν υπεύθυνο; Με το χιούμορ που την διακρίνει. Αστειεύτηκαν ότι υπεύθυνος της συγκέντρωσης είναι ο «Βασίλης» και αρκετοί από αυτούς εμφανίστηκαν με μπλούζες που έγραφαν «Εγώ είμαι ο Βασίλης». Άντε μετά να βρεις την άκρη…

 

φωτογραφίες: MRCG

Υ.Γ: Κανείς τελικά δεν ξέρει τι έγινε με "πέρκερ" (κωδική ονομασία της ομάδας για τα burger) πόσο κόστιζαν - κατά μέσο όρο- και που εξαφανίζονταν οι παραγγελίες, αν και η εσωτερική έρευνα στοχοποιεί συγκεκριμένα μέλη...

Ετικέτες

Αναβάτης με 1.000.000+ χιλιόμετρα εμπειρίας παρακολουθεί το City ART

Ο "Μαγγελάνος" μας μιλά για την προσωπική του εμπειρία στο γνωστό σεμινάριο οδήγησης
City ART σεμινάριο οδήγησης Μαγγελάνος
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

26/7/2024

Ένας αναβάτης με τεράστια οδηγική εμπειρία έρχεται "αντιμέτωπος" με το σεμινάριο οδήγησης City ART, το πρώτο σχετικό σεμινάριο που παρακολουθεί στη ζωή του.

Η εποχή που ζούμε έχει τα κακά αλλά έχει φυσικά και τα πολύ καλά της, πράγματα που μέχρι πριν από 20-30 χρόνια αποτελούσαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας και για τα ελληνικά δεδομένα. 

Αναφερόμαστε στο Διαδίκτυο και την Εποχή της Πληροφορίας στην οποία ζούμε, εποχή που προσφέρει εξαιρετικά εύκολη πρόσβαση σχεδόν σε οποιουδήποτε είδους πληροφορία και γνώση μπορεί να χρειάζεται κάποιος, με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να βάζουν το δικό τους λιθαράκι τα τελευταία χρόνια και να πηγαίνουν τα πράγματα στο επόμενο επίπεδο.

City ART σεμινάριο οδήγησης Μαγγελάνος

Πλέον μπορείς να βρεις ένα video και έναν ειδικό, εντός και εκτός εισαγωγικών, που να σου δείχνει αυτό που θέλεις να μάθεις ή να κάνεις καλύτερα, κάτι που ισχύει για όλα σχεδόν τα πράγματα, από το σωστό βράσιμο του αυγού, για παράδειγμα, έως και την ψηφιακή μοντελοποίηση ενός αντικειμένου σε τρεις διαστάσεις.

Ωστόσο υπάρχουν και κάποια πράγματα που η θεωρητική γνώση δεν αρκεί, για να φτάσει ή να περάσει κάποιος στο επόμενο επίπεδο απόκτησης δεξιοτήτων, τις οποίες και να μπορεί να χρησιμοποιεί σωστά στην πράξη. Αν ήταν έτσι όλοι όσοι θέλουν να εξειδικευτούν σε κάτι παρακάμπτοντας σχολεία, σχολές και πανεπιστήμια σήμερα θα ήταν επιτυχημένοι χειρουργοί, μηχανολόγοι μηχανικοί ή ό,τι άλλο ήταν αυτό που ήθελαν να γίνουν όταν ήταν παιδιά.

Σίγουρα η εμπειρία και η αυτοεκπαίδευση αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία στην απόκτηση γνώσης, αλλά το πάσης φύσεως "σχολείο", όπου η γνώση μεταφέρεται από ειδικούς που έχουν πιστοποιηθεί για τις γνώσεις τους και μπορούν να τις μεταφέρουν με σωστό τρόπο στους ενδιαφερόμενους είναι και εκείνο που κάνει τη διαφορά ακόμη και για το πιο απλό πράγμα. Μειώνει τον κόπο και σε πολύ μεγάλο βαθμό και τον χρόνο που απαιτείται για να μάθει κάποιος ή να βελτιώσει μια δεξιότητα, η οποία εκτός από τη θεωρία χρειάζεται φυσικά και την πράξη.

Με τα χρόνια μαθαίνεις πολλά, μπορείς όμως να μάθεις πολλά και σε μικρό χρονικό διάστημα και αυτό είναι κάτι που επιβάλλεται για κάθε μοτοσυκλετιστή που θέλει να παραλείψει πολλά επίπονα και κοστοβόρα από κάθε άποψη "βήματα" και να φτάσει πιο γρήγορα στην ουσία που δεν είναι άλλη από το να χαίρεται την οδήγηση της μοτοσυκλέτας του και να απολαμβάνει παράλληλα υψηλότερα επίπεδα ασφάλειας, ακόμη και στη ζούγκλα της πόλης. Όσο πιο νωρίς τόσο πιο καλά, αλλά ποτέ δεν είναι αργά για κανέναν, ασχέτως εμπειρίας και ηλικίας.

City ART σεμινάριο οδήγησης Μαγγελάνος

Με περισσότερα από 1.000.000 χιλιόμετρα στο ενεργητικό του σε περισσότερες από 70 χώρες και μάλιστα με διαφορετικές μοτοσυκλέτες, ο Πάνος Μαρκάκης, γνωστός στους μοτοσυκλετιστικούς κύκλους και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως "Μαγγελάνος" είναι αναμφίβολα ένας μη τυπικός αναβάτης μοτοσυκλέτας. Και αυτός βρέθηκε στην πίστα καρτ των Μεγάρων για να παρακολουθήσει το τελευταίο πριν τις αυγουστιάτικες διακοπές θεωρητικό και πρακτικό σεμινάριο City ART και με δεδομένη την εμπειρία που έχει στους δύο τροχούς η άποψή του έχει το δικό της ειδικό βάρος. Τον "Μαγγελάνο" μπορείτε να τον βρείτε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: στο Facebook, στο Instagram και στο YouTube Δείτε τι μας είπε μετά την παρακολούθηση του City ART.

MOTO: Πες μας λίγα λόγια για σένα και τη σχέση σου με τη μοτοσυκλέτα. 

-Μακράκης Παναγιώτης το όνομα μου, αλλά γυρίζω ακούγοντας το Μαγγελάνος, παρατσούκλι που μου είχε προσάψει καλός φίλος! Από τα πρώτα ταξίδια  και αφού τον συναντούσα έξω από τα Ιωάννινα σε ένα χωριό που έμενε, επιστρέφοντας από Ευρώπη μου έδωσε μια ευχή: "Εύχομαι να μοιάσεις στον Μαγγελάνο και να τον ξεπεράσεις!"

Έτσι εδώ και 20 χρόνια ταξιδεύω εκτός Ελλάδος πάνω σε δυο τροχούς σαν "Μαγγελάνος". Η σχέση μου με την μοτοσυκλέτα ξεκίνησε πριν 27 χρόνια (50 ετών τώρα) εικονικά στην αρχή, διαβάζοντας ότι έντυπο υπήρχε σε περιοδικά τότε σε ότι έχει να κάνει με μοτοσυκλέτα. Μετά τον στρατό έπεισα τους γονείς ότι για να εργαστώ χρειάζομαι μοτοσυκλέτα και έτσι απόκτησα το πρώτο μου παπί. Μετά η συνέχεια ήταν ανοδική αγοράζοντας την πρώτη μηχανή 650 κ.εκ.

City ART σεμινάριο οδήγησης Μαγγελάνος

MOTO: Σε πόσες χώρες έχεις ταξιδέψει και πόσα χιλιόμετρα έχεις κάνει περίπου; 

-Έχω ταξιδέψει σε 75 χώρες σε Ευρώπη, Ασία, Αφρική, διανύοντας περίπου 1.000.000 χιλιόμετρα.

MOTO: Τι μοτοσυκλέτες είχες στα ταξίδια σου;

-Έχω ταξιδέψει με 155 κ.εκ. scrambler, sport-touring 1200 κ.εκ., 1400 κ.εκ., on-off 650 κ.εκ. και 1000 κ.εκ., 

MOTO: Πώς απέκτησες τις γνώσεις σου αναφορικά με την οδήγηση μοτοσυκλέτας; (Είναι μόνο εμπειρικές ή προέρχονται και από σεμινάρια)

-Οι γνώσεις μου είναι καθαρά εμπειρικές οδηγώντας σε δημοσίους δρόμους, Πίστα ποτέ, σεμινάρια ποτέ, εκτός από το πρόσφατο σεμινάριο με το City ART.

MOTO: Ποιος λαός συμπεριφέρεται πιο σωστά σε περιβάλλον πόλης με τη μοτοσυκλέτα του; (τήρηση ΚΟΚ, αντίληψη, ευγένεια κτλ.)

-Αρκετοί  Ευρωπαίοι, Σκανδιναβοί, με κορύφωση τους Ελβετούς.

MOTO: Σε σχέση με τις χώρες και τους λαούς που έχεις επισκεφτεί πού κατατάσσεις τους Έλληνες αναβάτες αναφορικά με την παιδεία τους. 

-Μας κατατάσσω με τους Βαλκάνιους 100%

MOTO: Είναι περισσότερο ή λιγότερο σχετικοί με την οδήγηση σε σχέση με τους άλλους;

-Είμαστε λιγότερο σχετικοί από πολλούς Ευρωπαίους.

City ART σεμινάριο οδήγησης Μαγγελάνος

MOTO: Τι ήταν αυτό που σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση στο City ART;

-Μου έκανε εντύπωση ο επαγγελματισμός και οι γνώσεις του κ. Σπύρου Κούτρα και των συνεργατών του. Απλοποιούσαν κάθε απορία που υπήρχε στο μυαλό του μαθητή, και κάθε δυσκολία όταν περνούσε στην πράξη οδηγώντας στην πίστα. 

MOTO: Έχοντας κάνει τόσα χιλιόμετρα με μοτοσυκλέτα και έχοντας τόσο μεγάλη εμπειρία στον δρόμο, νιώθεις ότι βελτιώθηκες σαν αναβάτης μετά το σεμινάριο;

-Δεν ξέρω αν βελτιώθηκα οδηγικά σαν αναβάτης, σίγουρα όμως αναθεώρησα αρκετά πράγματα στο μυαλό μου όπως τα είχα μάθει και ήξερα.

MOTO: Πιστεύεις ότι είναι απαραίτητο αυτό το σεμινάριο για έναν αρχάριο αναβάτη;

-Το πιστεύω 100% γιατί βάζει τον αρχάριο αναβάτη στον μαγικό κόσμο της μοτοσυκλέτας με ασφάλεια και σεβασμό προς τους άλλους!

MOTO: Παρακολουθώντας το City ART πιστεύεις ότι βγαίνει κερδισμένος και ένας αναβάτης που θεωρείται έμπειρος;

-Ναι αφού η γνώση δεν σταματά ποτέ και είναι καλό να παίρνουμε κάποια μαθήματα μια στο τόσο, από έμπειρους δασκάλους, που έχουν αφιερώσει χρόνια σε αυτό που αγαπούν και που τόσο καλά κάνουν. 

MOTO: Θεωρείς ότι ο αναβάτης μετά την παρακολούθηση του σεμιναρίου έχει τα εφόδια για να αντιμετωπίσει με ασφάλεια αυτά που θα του τύχουν κατά την οδήγηση στο αστικό περιβάλλον;

-Εννοείται ότι μετά από κάθε σεμινάριο-σχολείο ο κάθε αναβάτης μπορεί να αντιμετωπίσει χωρίς φόβο, και με μεγάλη αυτοπεποίθηση κάθε δυσκολία που μπορεί να συμβεί σε αστικό περιβάλλον και όχι μόνο!

Αν ένας αναβάτης με την εμπειρία του "Μαγγελάνου" πήρε κάτι από το City ART είναι δεδομένο ότι θα ωφεληθεί (πολύ περισσότερο) ο νέος αναβάτης, αυτός που κάνει τις πρώτες του βόλτες με δύο τροχούς. Είναι ακόμη νωρίς, ο εγκέφαλός του δεν έχει καταγράψει και συσσωρεύσει λάθη 10ετιών και έτσι είναι πολύ πιο εύκολο να μπει στον "σωστό δρόμο" τώρα που είναι αρχή και αυτός ο δρόμος ανοίγει με το City ART.

Τι είναι το City ART
Με περισσότερη από μία 10ετία δραστηριότητας στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό το City ART (City΄s Advance Rider Training) είναι το πρόγραμμα εκπαίδευσης αναβατών που δημιουργήθηκε από την μοναδική και εμπειρότατη ομάδα του πλέον διάσημου και καταξιωμένου σχολείου οδήγησης μοτοσυκλέτας στον κόσμο, του California Superbike School.

Μια "συντόμευση" του California Superbike School, το City ART είναι βασισμένο στο πρόγραμμα εκπαίδευσης μοτοσυκλετιστών των Ειδικών Δυνάμεων των ΗΠΑ και δημιουργήθηκε μετά από αίτηση του Υπουργείου Αμύνης για μείωση των ατυχημάτων των ένστολων αναβατών. 

Μετά από 14+ χρόνια εφαρμογής του εν λόγω εκπαιδευτικού προγράμματος στις ΗΠΑ, το ποσοστό μείωσης των ατυχημάτων ξεπέρασε το 40%, απόδειξη του άριστου σχεδιασμού του. Αυτό το πρόγραμμα για τον σωστό έλεγχο της μοτοσυκλέτας (του scooter και του παπιού) έχει "μεταφερθεί" επί τις ουσίας στο σύνολό του και στην Ελλάδα με το City ART το οποίο μέσα σε έξι περίπου ώρες "εφοδιάζει" τον αναβάτη που θα το παρακολουθήσει με θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις που θα τον "συντροφεύσουν" στην υπόλοιπη ζωή του.

Ο νέος κύκλος του City ART ξεκινά στις 15 Σεπτεμβρίου και οι ημερομηνίες των σεμιναρίων θα ανακοινωθούν στις αρχές Αυγούστου. Μείνετε συντονισμένοι και κάντε το πρόγραμμά σας, ενώ βρείτε την επίσημη σελίδα του σχολείου στο Facebook εδώ.