Ενεργητική αεροδυναμική από την Piaggio!

Μια προχωρημένη ιδέα
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

19/5/2020

Το θέμα των ενεργητικών αεροδυναμικών βοηθημάτων δεν είναι καινούργιο και μας έχει απασχολήσει στο παρελθόν, όπως πρόσφατα με την Honda, και φαίνεται πως τώρα μπαίνει και η Piaggio στον "χορό", με την εξέλιξη ενός συστήματος που κινεί ανεξάρτητα αεροδυναμικά φτερά εκατέρωθεν του σκούτερ, που το βοηθούν στο στρίψιμο.

Αν και οι πατέντες που κατέθεσε το εργοστάσιο δείχνουν το σύστημα πάνω σε ένα MP3, θα μπορούσε να είναι απλώς μια στρατηγική αποπροσανατολισμού. Με τους δύο τροχούς μπροστά, το MP3 δεν έχει ούτως ή άλλως πρόβλημα με την πρόσφυση του μπροστινού, ούτε συγκαταλέγεται στα οχήματα υψηλών επιδόσεων ώστε να επωφεληθεί από την κάθετη δύναμη που δημιουργείται. Μην ξεχνάτε ότι στην Piaggio ανήκουν οι Aprilia και Moto Guzzi, οπότε διαθέτει πολλά γρηγορότερα μοντέλα, που θα μπορούσαν να επωφεληθούν από ένα τέτοιο σύστημα.

Μελετώντας με μεγαλύτερη προσοχή τις πατέντες και τα κείμενα που τις συνοδεύουν, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η Piaggio σκοπεύει να χρησιμοποιήσει αυτή την ιδέα τόσο σε δίτροχα, όσο και σε τρίτροχα σκούτερ. Από την στιγμή που άλλαξαν πέρσι οι κανονισμοί στα WSBK επιτρέποντας τα ενεργά αεροδυναμικά βοηθήματα, εφόσον υπάρχουν καιστις εκδόσεις παραγωγής των μοτοσυκλετών, έχει νόημα να εφαρμοστεί το συγκεκριμένο σύστημα στην επόμενη γενιά των Aprilia RSV4.

Μιας και τα αεροδυναμικά φτερά είναι άμεσα συνδεδεμένα με τα αεροπλάνα, είναι λογικό η διάταξη των κινούμενων αυτών μερών να ακολουθεί την ίδια φιλοσοφία. Αυτό ακριβώς είναι που κάνει και το σύστημα της Piaggio. Με δύο, ανεξάρτητα, φτερά που ενεργοποιούνται μέσω μια ηλεκτρονικής μονάδας που είναι συνδεδεμένη με μια IMU, η μοτοσυκλέτα δεν βελτιώνει απλώς την συνολική κάθετη δύναμη, αλλά βοηθά τις κλίσεις κατά την διάρκεια των στροφών και την επαναφορά στην κάθετη θέση στις εξόδους.

Κάθε φτερό μπορεί να κινηθεί ανεξάρτητα μέσω ενός ηλεκτρικού μηχανισμού. Όταν το μπροστινό άκρο έχει κλίση προς τα κάτω και το πίσω προς τα πάνω, τα φτερά δημιουργούν κάθετη δύναμη. Όταν συμβαίνει το αντίθετο, τότε δημιουργείται ανυψωτική δύναμη. Και όταν είναι σε οριζόντια θέση, τότε είναι αεροδυναμικά ουδέτερο με ελάχιστη αεροδυναμική αντίσταση.

Σύμφωνα με την πατέντα, στην είσοδο μιας στροφής τα φτερά λειτουργούν με αντίθετες μεταξύ τους κατευθύνσεις, οπότε αυτό που είναι προς την εξωτερική πλευρά της στροφής δημιουργεί ανύψωση και το άλλο δημιουργεί κάθετη δύναμη. Το αποτέλεσμα είναι ότι η μοτοσυκλέτα θα πλαγιάσει άμεσα για την στροφή. Για να φτάσει στην απαιτούμενη κλίση τα δύο φτερά λειτουργούν συνδυαστικά. Κανονικά, η ιδέα θα ήταν και οι δύο πλευρές να δημιουργούν κάθετη δύναμη, φορτίζοντας το μπροστινό προς το έδαφος για να αυξηθεί η πρόσφυση, αλλά η πατέντα υπονοεί ότι υπάρχουν περιπτώσεις που έχει νόημα η δημιουργία ανυψωτικής δύναμης, μειώνοντας το βάρος που πέφτει στον μπροστινό τροχό για να ελαφρύνει η αίσθηση του τιμονιού, όταν για παράδειγμα θέλεις να κάνεις γρήγορες εναλλαγές κλίσεων. Στην έξοδο της στροφής, το εσωτερικό φτερό παίρνει κλίση για να δημιουργήσει ανυψωτική δύναμη, ενώ το εξωτερικό παίρνει αντίθετη κλίση για να δημιουργήσει κάθετη δύναμη, συμβάλλοντας στην μείωση της κλίσης.

Εκτός από τα πλεονεκτήματα στο στρίψιμο, η πατέντα μας δείχνει ότι όταν και τα δύο φτερά μετακινηθούν έτσι ώστε να δημιουργούν την μέγιστη κάθετη δύναμη, δημιουργούν παράλληλα κι ένα φαινόμενο "αερόφρενου", βοηθώντας στην επιβράδυνση της μοτοσυκλέτας. Αντίστοιχα, θα μπορούν να μετακινηθούν ανάλογα με την επιτάχυνση και την μέγιστη τελική στις ευθείες, προσθέτοντας για παράδειγμα κάθετη δύναμη κατά το αρχικό στάδιο της επιτάχυνσης για να μειωθούν οι σούζες και στην συνέχεια να έρθουν σε ουδέτερη θέση όσο αυξάνεται η ταχύτητα και μειώνεται ο ρυθμός της επιτάχυνσης.

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το RS660 σε μορφή concept που παρουσιάστηκε το 2018, έφερε λογότυπα που μαρτυρούσαν την ύπαρξη ενεργών αεροδυναμικών βοηθημάτων, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν πουθενά ορατά στην μοτοσυκλέτα. Δεν υπάρχει κάποια ένδειξη για την ύπαρξή τους στην μοτοσυκλέτα παραγωγής που είδαμε πέρσι, αλλά είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για μια ιδέα που την δουλεύει η εταιρεία. Μάλιστα, με το νέο RSV4 να βρίσκεται στην διαδικασία της εξέλιξης, σίγουρα αυτή η λύση εξετάζεται πολύ σοβαρά για να προστεθεί στον εξοπλισμό του.

 

 

KTM 390 Adventure 2025 - Παρουσιάστηκε και επίσημα [Video]

Σε δύο εκδόσεις R και X, με χυτούς και ακτινωτούς τροχούς και διαφορές σε αναρτήσεις και εργονομία
KTM 390 ADVENTURE R 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

30/1/2025

Πιστή στο ραντεβού της η KTM αποκάλυψε και επίσημα το νέο 390 Adventure του 2025, το οποίο θα είναι διαθέσιμο σε δύο εκδόσεις.

Η νέα μικρομεσαίου κυβισμού adventure της KTM θα είναι συγκεκριμένα διαθέσιμη ως 390 Adventure R με το "R" να κάνει το ντεμπούτο του στο μικρότερο μοντέλο της ομώνυμης οικογένειας για να χαρακτηρίζει εκείνη την έκδοση που έχει τις περισσότερες εκτός δρόμου δυνατότητες χάρη στους ακτινωτούς τροχούς των 21 και 18 ιντσών εμπρός και πίσω αντίστοιχα.

Αυτή δεν θα είναι και η μόνη διαφορά μεταξύ του 390 Adventure R και του δεύτερου μοντέλου της σειράς 390 Adventure X, το οποίο φέρει χυτές ζάντες αλουμινίου 19 και 17 ιντσών εμπρός και πίσω αντίστοιχα. Οι δύο μοτοσυκλέτες έχουν και διαφορές στις διαδρομές των αναρτήσεών τους με του R να φτάνουν τα 230 χλστ. και του Χ στα 200 χλστ. και στα δύο άκρα, ενώ οι WP APEX αναρτήσεις είναι ρυθμιζόμενες στην πιο σκληροπυρηνική έκδοση, με την πιο ασφάλτινη να φέρει ρύθμιση μόνο για την προφόρτιση του ελατηρίου του αμορτισέρ.

Τα φρένα είναι τα ίδια με εμπρός δίσκο 320 χλστ. και ακτινικά τοποθετημένη διπίστονη δαγκάνα της ByBre, με πίσω δίσκο 240 χλστ. και δαγκάνα ενός εμβόλου.

Το ατσάλινο πλαίσιο χωροδικτύωμα βασίζεται σε εκείνο του 390 Enduro που παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες και δεν έχει διαφορές μεταξύ των δύο εκδόσεων. Ωστόσο οι διαφορετικές διαδρομές των αναρτήσεων δίνουν και διαφορετικό μεταξόνιο με του R να βρίσκεται στα 1.481 χλστ. και του X στα 1.464 χλστ. Ατσάλινο είναι και το αφαιρούμενο υποπλαίσιο, επίσης χωροδικτύωμα. Ίδιο με των 390 Enduro και SMC R είναι το χυτό αλουμινένιο ψαλίδι.

Η σέλα του R βρίσκεται παράλληλα στα 870 χλστ. ενώ εκείνη του X στα 825, με το τιμόνι να είναι στην πρώτη περίπτωση αλουμινένιο και ατσάλινο στη δεύτερη, μία ακόμη εργονομική διαφορά μεταξύ των δύο.

Η απόδοση του υγρόψυκτου μοτέρ των 398,7 κ.εκ. παραμένει ίδια και στις δύο περιπτώσεις με 45 ονομαστικούς ίππους και 3,97 κιλά ροπής στις 8.500 και 7.000 σ.α.λ., με τον συμπλέκτη να είναι μονόδρομος, ενώ το βάρος με το μικρό ρεζερβουάρ των 14 λίτρων άδειο βρίσκεται και στις δύο εκδόσεις στα 165 κιλά.

Διαφορές εντοπίζονται και στα ηλεκτρονικά συστήματα υποβοήθησης του αναβάτη. Και τα δύο έχουν ρυθμιζόμενο ABS που απενεργοποιείται στον πίσω τροχό, με την επιλογή να διατηρείται και αν σβήσετε και απενεργοποιήσετε τη μοτοσυκλέτα, όμως μόνο το R έχει cornering traction control. Επίσης, το X έχει ένα λιγότερο πρόγραμμα λειτουργίας και "μένει" στα Offroad και Streer, με το R να προσθέτει σε αυτά το "Rain".

Τέλος, διαφορές έχουμε και στον πίνακα πληροφοριών με του 390 Adventure R να είναι η TFT οθόνη των πέντε ιντσών που βλέπουμε και στα υπόλοιπα 390, με το Χ, που αναμένεται να έχει σαφώς πιο προσιτή τιμή, να αρκείται σε μια LCD με δυνατότητα συνδεσιμότητας να υπάρχει και στις δύο περιπτώσεις.