Πέντε μοντέλα που ΔΕΝ θα δούμε το 2020

Για να ξέρουμε τι μας περιμένει
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

11/7/2019

Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να ξεκαθαρίσουμε λίγο το τοπίο σχετικά με το ποια μοντέλα που περιμένουμε και έχουν δημιουργήσει μεγάλη προσμονή, δεν θα δούμε του χρόνου. Ας ξεκινήσουμε με μια από τις πιο πολυσυζητημένες μοτοσυκλέτες που είναι σίγουρο ότι δεν θα μπει στην παραγωγή το 2020.

No1: Suzuki GSX-1300R Hayabusa

Το Hypersport μοντέλο της Suzuki μετρά 20 χρόνια απ' τη δημιουργία του, το 1999, και ήταν η πρώτη μοτοσυκλέτα παραγωγής με τελική μεγαλύτερη από 300km/h. Έκτοτε δέχτηκε αρκετές ανανεώσεις, ενώ το 2008 παρουσιάστηκε και η τελευταία πλέον γενιά της για την ευρωπαϊκή αγορά. Να τονίσουμε πως η Hayabusa συνεχίζει να παράγεται κανονικά αλλά πλέον δεν πληροί της προδιαγραφές Euro4 της Ε.Ε., με αποτέλεσμα να είναι διαθέσιμη μόνο σε συγκεκριμένες αγορές παγκοσμίως. Όπως έχουμε γράψει στο παρελθόν η Suzuki δουλεύει πάνω στη δημιουργία της τρίτης γενιάς της θρυλικής Hypersport μοτοσυκλέτας και καταθέτει ανά τακτά χρονικά διαστήματα πατέντες γι' αυτή. Τα πράγματα όμως έχουν ξεφύγει, διότι οι περισσότεροι με το που δουν τις πατέντες τις συνδέουν με τον άμεσο ερχομό του μοντέλου, όμως στην πραγματικότητα δεν θα γίνει το 2020 αλλά το 2021. Όποτε οι επεξεργασμένες φωτογραφίες και τα διάφορα video που υπάρχουν στο διαδίκτυο με το νέο Hayabusa εξοπλισμένο με turbo κινητήρα και πιο αιχμηρή εμφάνιση, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

 

No2: Suzuki Recursion

Το φουτουριστικό, αλλά με κλασική συνάμα σχεδίαση, concept της Suzuki κοντεύει να κλείσει δεκαετία, από τότε που εμφανίστηκε πρώτη φορά. Ήταν εξοπλισμένο με έναν δικύλινδρο κινητήρα turbo 600cc, με έναν επικεφαλής εκκεντροφόρο και τράβηξε την προσοχή του κοινού, όμως δεν το είδαμε ποτέ να παίρνει “σάρκα και οστά”. Το εργοστάσιο απ’ το Hamamatsu συνεχίζει όλα αυτά τα χρόνια την εξέλιξη τόσο του κινητήρα, που μεγάλωσε σε κυβισμό και απέκτησε δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους, όσο και του πλαισίου με ενεργό ρόλο στο σύστημα εισαγωγής του αέρα στον κινητήρα, που είδαμε στις πιο πρόσφατες πατέντες της. Παρ' όλα αυτά παραμένει σχεδόν απίθανο να το δούμε στο άμεσο μέλλον. Γενικότερα η Suzuki έχει βάλει μπροστά -από πέρσι κιόλας- ένα πενταετές πλάνο για τη δημιουργία ενός νέου εργοστασίου 40 στρεμμάτων που θα ενισχύσει τις δυνατότητές της στην παραγωγή νέων μοντέλων και στην εξέλιξή τους. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που δεν παρουσιάζει τόσα πολλά νέα μοντέλα συγκριτικά με το πιο ένδοξο παρελθόν της. Άλλος ένα είναι ότι έχει στρέψει την προσοχή της στις ασιατικές αγορές, στις οποίες επενδύει περισσότερο (με πιο πρόσφατη τη δημιουργία του Gixxer250) με αποτέλεσμα αυτό να έχει αντίκτυπο στα μοντέλα που προορίζονται για την παγκόσμια αγορά και κατ’ επέκταση την συρρίκνωση της γκάμας της.

 

No3 & No4: Kawasaki SC-01 Spirit Charger και SC-02 Soul Charger

Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει απ’ το Tokyo Motor Show και την έκθεση στο Μιλάνο, τότε που η Kawasaki παρουσίασε ένα σκίτσο και έναν κινητήρα από μελλοντικά concept της, τα οποία δεν έχουν ξαναεμφανιστεί. Με αφορμή τη δημιουργία των H2 και H2R παρουσίασε τον κινητήρα του SC-01 Spirit Charger, έναν τετρακύλινδρο κινητήρα, υπερτροφοδοτούμενο και μικρότερο από 1.000cc. Στο Μιλάνο αργότερα, παρουσίασε μόνο ένα σκίτσο απ’ το SC-02 Soul Charger, χωρίς να μπαίνει σε λεπτομέρειες. Έκτοτε, το ιαπωνικό περιοδικό Young Machine έχει ασχοληθεί αρκετά με τα concept της Kawasaki και έχει δημιουργήσει ψηφιακά επεξεργασμένες εικόνες, που εικάζουν πώς θα ήταν η μοτοσυκλέτα αν έμπαινε στην παραγωγή. Μάλιστα, το έχει μετονομάσει σε Mach και έχει επεξεργαστεί τον κινητήρα του ZX-6R, βάζοντάς του ένα αντίστοιχο σύστημα υπερτροφοδότησης σαν αυτό του H2. Ως προς την εμφάνιση παραπέμπει σε αυτήν των ομώνυμων μοντέλων απ’ τα 80ies, ενώ οι τροχοί είναι ακτινωτοί και δείχνουν μεγαλύτεροι από 17 ίντσες. Η αλήθεια είναι πως η Kawasaki Heavy Industries έχει όλη την τεχνογνωσία και τις εγκαταστάσεις να δημιουργήσει μια μοτοσυκλέτα σαν αυτή, όμως μέχρι στιγμής δεν έχει δώσει νέα σημάδια πως ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο.

 

No5: Honda RVF1000R

Το σενάριο της δημιουργία της RVF1000R δεν είναι αποτελεί κάποιο τρανταχτό νέο. Συζητήθηκε αρχικά μετά την δημιουργία της απλησίαστης σε τιμή RCV213-S, ενώ έκτοτε έχει απασχολήσει πολλές φορές την επικαιρότητα. Το 2017 μάλιστα, η Honda είχε καταθέσει πατέντες σχετικά με την εξέλιξη μιας μοτοσυκλέτας με V4 κινητήρα και τότε για ακόμη μια φορά το Young Machine έσπευσε να δημιουργήσει άλλη μια ψηφιακή απεικόνιση για το πως θα ήταν η έκδοση παραγωγής. Το πρώτο εξάμηνο του 2019 έχει ήδη περάσει και αρκετές ιστοσελίδες του ξένου τύπου έχουν αναφερθεί στην παρουσίαση του μοντέλου φέτος, όμως η Honda δεν έχει δείξει κάποιο νέο σχέδιό της. Βέβαια, το γεγονός ότι μιλάμε για τη Honda, που είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση επειδή είναι πάρα πολύ προσεκτική ώστε να μην διαρρέουν τα μυστικά της, κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα. Σίγουρα, η έλευση των προδιαγραφών Euro5 και το γεγονός ότι φέτος το CBR1000RR Fireblade SP2 πάει άπατο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Motul WSBK, καθώς είναι απ’ τις πιο απαρχαιωμένες τεχνολογικά μοτοσυκλέτες στο θεσμό, αποτελούν δύο απ’ τους πιο σημαντικούς λόγους να δούμε την RVF1000R στην παραγωγή το 2020. Απ’ την άλλη η σιωπή της Honda αφήνει αρκετά ερωτηματικά και γι' αυτό το λόγο και την αφήσαμε τελευταία στη λίστα μας, κρατώντας πάντα μικρό καλάθι.

Τα νέα μοντέλα που θα δούμε σχεδόν σίγουρα στην αγορά το 2020 είναι το KTM 390 Adventure, ενώ πολύ πιθανό είναι να συνοδευτεί απ’ τον ερχομό του SMC 790. Απ’ τη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου περιμένουμε τον ερχομό του νέου Suzuki V-Strom 1000, που ο κατασκοπευτικός φακός το έχει ήδη φωτογραφίσει σε προχωρημένο στάδιο της εξέλιξής του. Ακόμη, η πράσινη ιαπωνική εταιρεία ετοιμάζει την επαναφορά των θρυλικών τετρακύλινδρων μοτοσυκλετών των 250cc και τα πράγματα πλέον είναι αρκετά προχωρημένα σχετικά με το Ninja 250. Όμως το μικρό τετρακύλινδρο superbike είναι πολύ πιθανό να μην έρθει στην ευρωπαϊκή αγορά αλλά να περιοριστεί μόνο στις ασιατικές αγορές, εκεί που το δικύλινδρο Honda CBR250RR έχει κάνει πάταγο. Ακόμη, αναμένουμε την έλευση των νέων μοντέλων της Harley Davidson, όπως το Bareknuckle, καθώς και τα υπόλοιπα νέα της μοντέλα.

MV Agusta Brutale Serie Oro 2026 - Με 148 ίππους στοχεύει στην κορυφή των μεσαίων γυμνών [Gallery]

Πλήρες ηλεκτρονικό οπλοστάσιο – 195 κιλά χωρίς καύσιμο
MV Agusta Brutale Serie Oro 2026
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

3/11/2025

Με τη Serie Oro η MV Agusta αποκάλυψε τη νέα μεσαία Brutale, την οποία εμείς έχουμε ήδη οδηγήσει ως πρωτότυπο! Είναι η μοτοσυκλέτα που φέρνει μαζί της περισσότερη φιλικότητα στην καθημερινότητα έναντι της Brutale 800 RR που αντικαθιστά αλλά και κορυφαία συνολικά απόδοση για την κατηγορία.

Στο τεύχος του ΜΟΤΟ που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στα περίπτερα (#672) μπορείτε να διαβάσετε τις εντυπώσεις μας από τη νέα γυμνή MV Agusta, η οποία θα λέγεται σκέτο Brutale και το όνομά της δεν έχει ως συνθετικό κάποιον αριθμό που να σχετίζεται με τον κυβισμό του κινητήρα της, όπως είχαμε συνηθίσει μέχρι σήμερα.

Η νέα τρικύλινδρη Brutale θα πάρει τη θέση της 800 RR των 140 ίππων και έρχεται να τοποθετηθεί πάνω από την “entry level” 800 αλλά κάτω από την 4κύλινδρη 1000 χρησιμοποιώντας τον νέο 950 EVO κινητήρα που γνωρίσαμε αρχικά στην Enduro Veloce. Έναν κινητήρα που δεν πέρασε αυτούσιος στην Brutale και δέχτηκε πολλές και σημαντικές αλλαγές με στόχο να αυξήσει σημαντικά την απόδοσή του και να την φέρει σε κορυφαίο επίπεδο. Πολλές και σημαντικές είναι οι αλλαγές και στα υπόλοιπα σημεία της μοτοσυκλέτας που θέλει να στρογγυλοκαθίσει στην κορυφή της κατηγορίας της όχι μόνο με τις επιδόσεις της αλλά και με τη συνολική της απόδοση, τη σχεδίασή της, όπως και με την αξιοπιστία της. Όμως ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή ξεκινώντας από τη σχεδίαση.

Mv Agusta Brutale Serie Oro 2026

Εδώ στο ΜΟΤΟ γνωρίζαμε για την παρουσίαση της νέας μεσαίας Brutale παραγωγής ημέρες πριν από την επίσημη αποκάλυψή της καθώς η MV Agusta την παρουσίασε διαδικτυακά σε επιλεγμένα μέσα και από τις δύο όχθες του Ατλαντικού όπου και θα είναι διαθέσιμη. Δε χρειάζεται δεύτερη ματιά για να καταλάβει κανείς ότι έχει μπροστά του μία Brutale με το design της σπορ naked να αποτελεί εξέλιξη του γνωστού σχεδίου του μεγάλου Massimo Tamburini και αυτή ήταν και η πρόθεση των σημερινών σχεδιαστών που παραδέχονται υπό τη μορφή κολακείας τις αντιγραφές που έχουν κάνει άλλοι κατασκευαστές τμημάτων της Brutale όλα αυτά τα χρόνια, κάτι βέβαια που συνεχίζεται και σήμερα. 

Ο σήμα κατατεθέν προβολέας ακολουθεί τη σχεδίαση του προηγούμενου αλλά είναι ολοκαίνουργιος με τα LED που κατεβαίνουν στην περιφέρειά του αλλά δεν τον κυκλώνουν να του δίνουν μια χαρακτηριστική ταυτότητα. Το ντεπόζιτο έχει επίσης χαρακτηριστική σχεδίαση Brutale και θυμίζει εκείνο της 800 αλλά είναι επίσης ολοκαίνουργιο και πιο στενό στα πλάγια και άλλαξε γιατί οι άνθρωποι της MV Agusta ήθελαν να το κάνουν τέλειο, όπως μας είπαν χαρακτηριστικά. Όλα μοιάζουν άλλα όλα είναι διαφορετικά με πι έντονες ίσως αλλαγές εκείνες που έχουν πραγματοποιηθεί στην ουρά της μοτοσυκλέτας -με επιρροές απί την Dragster-, όπως και στο τελικό της εξάτμισης, το οποίο αφήνει τις γωνίες και τις ακμές στην άκρη και επιστρέφει στις στρογγυλές απολήξεις που είναι παράλληλα και ξεχωριστές μεταξύ τους. Αυτή βέβαια είναι η εξάτμιση -από τιτάνιο- της Serie Oro, η οποία σχεδιάστηκε σε συνεργασία με την Termignoni και μένει να δούμε αν θα υπάρχουν διαφορές σε σχέση με εκείνη της στάνταρ έκδοσης της Brutale.

Mv Agusta Brutale Serie Oro 2026

Στη Serie Oro το ανθρακόνημα έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλά μέρη της μοτοσυκλέτας, αλλού βαμμένο και αλλού άβαφο για να μην το μπερδεύει ο παρατηρητής με ένα απλό πλαστικό κομμάτι, ενώ νέο είναι και το βαθύ μεταλλικό κόκκινο χρώμα ,το οποίο έχει ταιριάξει με το ασημί “Ago” της MV Agusta που φέρει το παρατσούκλι του Agostini.

Φιλικότερη θέση οδήγησης και για ψηλούς
Θέλοντας να αλλάξουν τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας αλλά όχι και την ταυτότητά της οι Ιταλοί ασχολήθηκαν πολύ με την οδηγησιμότητά της θέλοντας να την κάνουν πολύ πιο εύκολη και για το μέσο αναβάτη αλλά και για τον πιο έμπειρο, έναντι της Brutale 800 RR. Κατά τη διαδικτυακή παρουσίαση μας είπαν ότι θεωρούν την άνεση που νιώθει ένας αναβάτης πάνω στη μοτοσυκλέτα ως έναν παράγοντα που συντελεί στη συνολική της απόδοση ( χαρακτήρισαν την άνεση ως performance factor), ενώ θέλουν να δουν περισσότερες Brutale στο μέλλον να χρησιμοποιούνται καθημερινά. Τέλος στην old school ιταλική σχολή όπου έπρεπε να πηγαίνεις όλο και πιο γρήγορα για να “ξυνήσουν” το πλαίσιο και οι αναρτήσεις και να αρχίσουν να δουλεύουν σωστά. Τώρα αυτό γίνεται από χαμηλότερη ταχύτητα ώστε ο αναβάτης να μη νιώθει ότι βρίσκεται πάνω σε μια μοτοσυκλέτα που τα καταφέρνει καλά μόνο στην πίστα.

Mv Agusta Brutale Serie Oro 2026

Για να πετύοχυν το παραπάνω οι Ιταλοί ξεκίνησαν με την αναθεώρηση του εργονομικού τριγώνου της θέσης οδήγησης, κάνοντας παράλληλα τη μοτοσυκλέτα πιο ευρύχωρη για τους ψηλότερους. Έναντι της 800 RR το τιμόνι βρίσκεται 20 χλστ. ψηλότερα και 10 πιο χλστ. μπροστά με τη νέα σέλα να είναι κατά 20 χλστ. πιο φαρδιά στο εμπρός μέρος της, κοντά στο ρεζερβουάρ αλλά και 40 χλστ. φαρδύτερη στο πίσω. Είναι επίσης και 40 χλστ. πιο μακριά και έτσι επιτρέπει ένα σαφώς μεγαλύτερο εύρος κίνησης, ενώ έχει και 10 χλστ. περισσότερο αφρώδες. Τα μαρσπιέ, τέλος, έχουν τοποθετηθεί 30 χλστ. ψηλότερα και 10 χλστ. πιο πίσω, έναντι της Brutale 800RR.

Η οθόνη είναι μικρή σχετικά σε μέγεθός με διαγώνιο στις πέντε ίντσες με την MV Agusta να επιλέγει συνειδητά, με νέα γραφικά και μενού και πλήρη συνδεσιμότητα, ενώ ενσωματώνει αντικλεπτικό σύστημα, σύστημα ανίσχευσης πτώσης και αποστολής sms, όπως και σύστημα γεωεντοπισμού. Ο αναβάτης μπορεί να επιλέξει μεταξύ πέντε προγραμμάτων λειτουργίας για τον κινητήρα και το πλήρες ηλεκτρονικό οπλοστάσιο έχοντας στη διάθεσή του τα Rain, Urban, Sport, Race και Custom. Στάνταρ είναι επίσης το cruise control, όπως και το launch control.

​    ​​    ​

Στους 148 ίππους ο 950 EVO 
Ο 3κύλινδρος των 931 κ.εκ. της Enduro Veloce δεν φτιάχτηκε μόνο για την ιταλική adventure, ωστόσο δεν μετακόμισε και αυτούσιος στην Brutale και αποτελεί εξέλιξη του συγκεκριμένου μοτέρ που αύξησε σημαντικά την απόδοσή του και προσαρμόστηκε στο νέο του ρόλο. Με αντίστροφα περιστρεφόμενο στρόφαλο, ο κινητήρας παραμένει στα 931 κ.εκ. με τη μέγιστη ισχύ να έχει ανέβει στους 148 ίππους στις 11.200 σ.α.λ., ενώ όπως και στην Enduro Veloce, το 85% της ροπής, που έχει μέγιστη τιμή τα 10,9 χιλιογραμμόμετρα στις 8.400, είναι διαθέσιμο από τις 3.000 σ.α.λ. Η καμπύλη της ροπής αναμένεται και εδώ επίπεδη και για τη βελτίωση στην απόδοση ο πρώτος μεγάλος υπεύθυνος είναι η πλήρως ανασχεδιασμένη κεφαλή με βελτιστοποιημένο κύκλωμα ψύξης, μεγαλύτερες βαλβίδες από ατσάλι και ανασχεδιασμένη εισαγωγή και εξαγωγή. Νέες είναι και οι έδρες των βαλβίδων από υλικό που παρουσιάζει αυξημένη αντοχή στη φθορά, ενώ νέοι είναι και το προφίλ των εκκεντροφόρων, ενώ η συμπίεση έχει ανέβει στο 13,4:1. Οι αλλαγές συνεχίζονται στη νέα φλάντζα κεφαλής, τα νέα πιστόνια και την αναθεώρηση του κυκλώματος λίπανσης, όπως και των θαλάμων καύσης. Νέο τέλος είναι το σώμα ψεκασμού των 50 χλστ. Πολλές από τις αλλαγές που έκαναν οι Ιταλοί δεν αφορούν αποκλειστικά την αύξηση της απόδοσης και έχουν να κάνουν και με τη διατήρηση της αξιοπιστίας του κινητήρα (βλ. λίπανση και ψύξη) καθώς θέλουν οι μοτοσυκλέτες τους να είναι πλήρως ανταγωνιστικές και σε αυτόν τον νευραλγικό τομέα με την 5ετή εργοστασιακή εγγύηση της MV Agusta να ισχύει και για το νέα Brutale.

Mv Agusta Brutale Serie Oro 2026

Οι Ιταλοί μας είπαν ότι για να φτάσουν στην κορυφαία, για την κατηγορία απόδοση, πήραν ως σημείο αναφοράς τον δικύλινδρο κινητήρα του KTM 990 Duke -των θεωρούν έναν από τους καλύτερους κινητήρες στην κατηγορία- αλλά και τον V2 του Ducati Streetfighter, όχι του καινούργιου των 120 ίππων αλλά του προηγούμενου που ήταν σαφώς πιο δυνατό και απέδιδε 153 ίππους. Χαρακτηριστικά ανέφεραν ότι σε σχέση με το γυμνό των Αυστριακών το δικό τους μοτέρ είναι ισχυρότερο κατά 10 άλογα στις 4.500 σ.α.λ. και ένα χιλιογραμμόμετρο ροπής, με τη διαφορά στην ισχύ να ανεβαίνει στα 20 στις 10.000 σ.α.λ.  και τη διαφορά στη ροπή να διατηρείται. Παρόμοια είναι η υπεροχή του 950 EVO και απέναντι στο μοτέρ της Ducati για το οποίο βέβαια δεν έχουν πλέον λόγο να ανησυχούν. Σημαντικά ισχυρότερος είναι ο κινητήρας και σε σχέση με εκείνον της Brutale 800 με 20 ίππους περισσότερους στις 4.000 σ.α.λ. (+3 χιλιογραμμόμετρα), με τη διαφορά να ανεβαίνει στους 30 στις 7.000 σ.α.λ.

Αλλαγές και σε πλαίσιο-αναρτήσεις-φρένα
Το ατσάλινο πλαίσιο χωροδικτύωμα είναι επίσης ένα ακόμη σημείο όπου υπάρχουν πολλές ομοιότητες με εκείνο της 800 RR αλλά και εδώ οι αλλαγές είναι μεγάλες. Η MV Agusta αναφέρει ότι αναθεωρήθηκε η στρεπτική του ακαμψία και μειώθηκε το βάρος του, ενώ το αλουμινένιο ψαλίδι έγινε πιο μακρύ και έτσι μεγάλωσε και το μεταξόνιο που φτάνει τα 1.433 χλστ., με το ίχνος στα 93 χλστ. Το βάρος της Brutale είναι 195 κιλά με άδειο το ρεζερβουάρ των 16,5 λίτρων, ενώ η απόσταση της σέλας από το έδαφος βρίσκεται στα 850 χλστ.

Mv Agusta Brutale Serie Oro 2026

Η Serie Oro, ως η περιορισμένης παραγωγής έκδοσης θα φέρει κορυφαίο πακέτο φρένων της Brembo και θα είναι η πρώτη μεσαίου κυβισμού που θα έχει στον εξοπλισμό της τις ακτινικής τοποθέτησης 4πίστονες δαγκάνες Hypure, όπως και ακτινική τρόμπα της ιταλικής εταιρείας με πιστόνι 17 χλστ. με τους δίσκους να έχουν διάμετρο 320 χλστ. 
Στις αναρτήσεις προτιμήθηκε η Ohlins και το πλήρως ρυθμιζόμενο ανεστραμμένο πιρούνι NIX 30 των 43 χλστ. που φέρει στα καλάμια του επίστρωση νιτριδίου του τιτανίου (TiN) και το TTX 36 αμορτισέρ, επίσης πλήρως ρυθμιζόμενο. Ως ελαστικά πρώτης τοποθέτησης επιλέχθηκαν τα Pirelli Diablo Rosso IV.
Οι ζάντες είναι αλουμινένιες σφυρήλαστες στα 3,5 κιλά πίσω και τρία μπροστά, δύο κιλά ελαφρύτερες από ότι αν ήταν χυτές. 

Η Serie Oro θα παραχθεί σε 300 αριθμημένα αντίτυπα και σύμφωνα με την MV Agusta η τιμή θα είναι έκπληξη αλλά όχι με την κακή έννοια, γιατί θα είναι χαμηλότερη σε σχέση με αυτή που μπορεί να περιμένει το κοινό.