Dani Pedrosa: Ένας MotoGP Legend!

Η μέγιστη τιμή για τον Ισπανό αναβάτη
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

16/11/2018

Λίγο πριν τον τελευταίο του αγώνα ως αναβάτης των MotoGP και της Repsol Honda Team (αφού θα συνεχίσει την πορεία του ως αναβάτης εξέλιξης για την εργοστασιακή ομάδα της ΚΤΜ), ο Dani Pedrosa μπήκε στο MotoGP Legends Hall of Fame στην Valencia.

Η ανακήρυξή του ως Θρύλος των MotoGP έγινε λίγο πριν τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή στα 125 το 2003 και στα 250 το 2004 και το 2005), ο οποίος είναι και ένας από τους πιο επιτυχημένους αναβάτες όλων των εποχών στην μεγάλη κατηγορία.
Ο βραχύσωμος Ισπανός ξεκίνησε την διεθνή αγωνιστική του καριέρα το 2001 στα 125GP, όπου σαν rookie ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και τερμάτισε στο πρωτάθλημα όγδοος. Την επόμενη χρονιά ήρθαν και οι νίκες στο ενεργητικό του τερματίζοντας στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος, ενώ το 2003 κέρδισε τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο παίρνοντας πέντε νίκες εκείνη την σεζόν. Στο τέλος μάλιστα εκείνης της χρονιάς είχε σπάσει και τους δύο αστραγάλους του σε μία πτώση, αλλά παρόλα αυτά μεταπήδησε το 2004 στα 250, όπου πήρε κι εκεί τον τίτλο στην πρώτη του χρονιά στην κατηγορία! Έγινε τότε και ο νεότερος αναβάτης που πήρε νίκη στα 250 (18 ετών και 202 ημερών), αλλά και ο νεότερος πρωταθλητής της κατηγορίας όντας 19 ετών και 18 ημερών όταν τελείωσε το πρωτάθλημα.


Το 2006, ο Pedrosa πέρασε στην μεγάλη κατηγορία και χρειάστηκε μόλις τέσσερις αγώνες για να φτάσει στην πρώτη του νίκη στην Shanghai, ενώ με τους τερματισμούς τους στο βάθρο και την δεύτερη νίκη που πήρε στο Donington, χρίστηκε ως ένας από τους πιο πετυχημένους αναβάτες της κατηγορίας, τερματίζοντας και στην πέμπτη θέση του πρωταθλήματος. Την επόμενη χρονιά αναδείχθηκε δεύτερος πίσω από τον Casey Stoner, ενώ ήταν μέσα στην πρώτη τριάδα στο πρωτάθλημα του 2008, παρά το γεγονός ότι είχε σπάσει το χέρι του στις δοκιμές πριν την έναρξη της σεζόν, αλλά και το ότι είχε μείνει εκτός από δύο αγώνες λόγω τραυματισμών.
Οι τραυματισμοί γενικότερα ήταν κάτι που ταλαιπώρησε αρκετά τον Pedrosa όλα αυτά τα χρόνια, αλλά πάντοτε ήταν μέσα στους διεκδικητές του τίτλου, με αποκορύφωμα το 2012 που έχασε το πρωτάθλημα για λίγο έχοντας πάρει και τις περισσότερες νίκες του μέσα σε μια χρονιά. Το 2017 ήταν μια σημαδιακή χρονιά για τον Dani, καθώς σημείωσε την 300η συμμετοχή του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα (στον αγώνα της πατρίδας του στη Jerez), ενώ έγινε και ο πρώτος αναβάτης στην ιστορία που έχει κερδίσει τουλάχιστον έναν αγώνα σε κάθε σεζόν, για 16 συνεχόμενα έτη! Η απόσυρσή του από τους αγώνες φέτος, τον βρίσκει ως τον τρίτο αναβάτη με τα περισσότερα βάθρα, πίσω από τους Valentino Rossi και Giacomo Agostini.
Ο Πρόεδρος της FIM, Vito Ippolito, τόνισε στην ομιλία του κατά την βράβευση του Pedrosa, ότι αποτελεί ένα παράδειγμα προς όλους τους αναβάτες και ιδιαίτερα τους νεότερους, για τον τρόπο που έτρεχε και που κέρδιζε, με κύριο χαρακτηριστικό του πόσο "καθαρός" αναβάτης ήταν. Ο Carmelo Ezpeleta, CEO της Dorna Sports, μίλησε για τα ανάμικτα συναισθήματά του, καθώς ήταν ευτυχής για την συμμετοχή του Pedrosa στο Hall of Fame, αλλά το γεγονός ότι ένας αναβάτης με τόση προϊστορία πίσω του φτάνει στο σημείο να αποσυρθεί του προκάλεσε ιδιαίτερη θλίψη.


Ο Pedrosa ήταν εμφανώς συγκινημένος, καθώς όπως είπε ο ίδιος, σε αυτό το ορόσημο της ζωής του εξακολουθεί να δέχεται την υποστήριξη του κόσμου, των διοργανωτών, αλλά και των αντιπάλων που αντιμετώπισε όλα αυτά τα χρόνια. Στην ερώτηση για το ποια στιγμή είναι αυτή που ξεχωρίζει στην πολυετή καριέρα του, ο Dani απάντησε ότι ήταν η κατάκτηση του πρώτου του πρωταθλήματος, το οποίο εκπλήρωνε ένα όνειρο ζωής. Πλέον, ο Pedrosa βάζει το όνομά του στην μακρά λίστα των Θρύλων των MotoGP μαζί με τους Giacomo Agostini, Mick Doohan, Geoff Duke, Wayne Gardner, Mike Hailwood, Daijiro Kato, Eddie Lawson, Anton Mang, Angel Nieto, Wayne Rainey, Phil Read, Jim Redman, Kenny Roberts, Jarno Saarinen, Kevin Schwantz, Barry Sheene, Marco Simoncelli, Freddie Spencer, Casey Stoner, John Surtees, Carlo Ubbiali, Alex Crivillé, Franco Uncini, Marco Lucchinelli, Randy Mamola, Kork Ballington και τον αείμνηστο Nicky Hayden.

Ετικέτες

MotoGP: Celestino Vietti – “Είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μου"

Οι πρώτες εντυπώσεις του Vietti πάνω σε μοτοσυκλέτα της μεγάλης κατηγορίας
Vietti Valencia MotoGP Test
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

21/11/2025

Ο Celestino Vietti κάλυψε το κενό του τραυματία Franco Morbidelli, ανεβαίνωντας για πρώτη φορά πάνω στη Ducati Desmosedici, στο MotoGP Test της Βαλένθια.

Μετά την ολοκλήρωση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Moto2 για το 2025, ο Celestino Vietti περίμενε να επιστρέψει στην Ιταλία για τις χειμερινές του διακοπές. Ωστόσο, μετά τον τραυματισμό του Franco Morbidelli στον καρπό στην εκκίνηση του Grand Prix της Βαλένθια, προέκυψε ένα κενό στην ομάδα του “γιατρού” Pertamina Enduro VR46 Racing για τις δοκιμές της Τρίτης.

Μετά από συμφωνία μεταξύ των VR46, Ducati και SpeedRS, ο νεαρός Ιταλός είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει τη μοτοσυκλέτα MotoGP της Ducati στο Circuit Ricardo Tormo.

"Σίγουρα είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μου", δήλωσε ο Vietti μετά τις δοκιμές.

"Θέλω να ευχαριστήσω την VR46, τη Ducati και την ομάδα μου στην VR46, SpeedRS, γιατί μου έδωσαν την ευκαιρία να οδηγήσω την καλύτερη μοτοσυκλέτα στον κόσμο. Απόλαυσα κάθε γύρο που έκανα και ελπίζω στο μέλλον να έχω περισσότερες ευκαιρίες να την οδηγήσω".

Συγκρίνωντας τη Ducati Desmosedici με τη μοτοσυκλέτα Moto2 που οδηγεί συνήθως, ο Vietti εντυπωσιάστηκε κυρίως από τα carbon φρένα της MotoGP. "Η ταχύτητα που φτάνει είναι απίστευτη, αλλά η μεγαλύτερη διαφορά βρίσκεται στο πόσο γρήγορα σταματάει η μοτοσυκλέτα", εξήγησε.

"Το σημείο φρεναρίσματος είναι κοντά σε αυτό μιας MotoGP, αλλά φτάνεις πολύ πιο γρήγορα, είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Χρειάζομαι περισσότερους γύρους για να το κατανοήσω καλύτερα".

Κατά τη διάρκεια των δοκιμών, ο Team Manager της VR46 Pablo Nieto αποκάλυψε ότι ο Vietti θα ολοκλήρωνε μόνο 15 γύρους, αλλά ο Ιταλός δεν είδε το pit board και τελικά συμπλήρωσε 24.

"Μερικές φορές δεν το έβλεπα γιατί έπρεπε να πατήσω το κουμπί για τη συσκευή", είπε ο Vietti, "Ήμουν απόλυτα συγκεντρωμένος σε ό,τι έπρεπε να κάνω και όχι στην πινακίδα. Αλλά, όπως είπα, απόλαυσα κάθε γύρο και κάθε στροφή της πίστας, είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ".