Με την MOTUL στο Sachsenring: Το πιο κρίσιμο αποτέλεσμα του πρωταθλήματος…

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/7/2016

Ταλέντο, ομαδικότητα, στρατηγική και συγχρονισμός, ήταν ο μαγικός συνδυασμός που χρειάστηκε για να αλλάξουν οι… μπότες που θα πατούσαν στην πρώτη θέση του βάθρου! Η ομάδα που θα κατάφερνε την υψηλότερη βαθμολογία στους παραπάνω παράγοντες θα κέρδιζε και τον αγώνα και αυτό ακριβώς έγινε. Ωστόσο δεν υπήρχε σίγουρη συνταγή επιτυχίας, γιατί ακόμα κι αν ξανά γινόταν τα πάντα από την αρχή με τον ίδιο τρόπο, υπήρχε σοβαρή πιθανότητα να μην είναι ίδια η κατάταξη, καθώς το ρίσκο που πήρε ο Marquez ήταν τεράστιο. Το γεγονός ότι τα κατάφερε δείχνει για άλλη μία φορά το ταλέντο του, αλλά όπως είπε ο ίδιος σήμερα, υπήρχε σοβαρή πιθανότητα να μην τελείωνε τον αγώνα!

Ο Marquez κέρδισε με μία τεράστια διαφορά είκοσι και βάλε δευτερολέπτων, και η κίνηση που του έδωσε την νίκη, ήταν η αλλαγή σε slick μόλις στον 13 γύρο, παρόλο που για τρεις γύρους γλιστρούσε σε επικίνδυνο βαθμό. Η ομάδα είδε πόσο γρήγορα στέγνωνε η πίστα, μελέτησε και τον Iannone που είχε μπει πρώτος σε μία απροσδόκητη στιγμή, έχοντας γενικότερα ένα από τα πιο περίεργα Σαββατοκύριακα, και αξιολόγησε γρήγορα την εικόνα, αλλάζοντας σε slick και όχι σε ενδιάμεσα ελαστικά! Όπως θα δούμε παρακάτω, δεν σκεφτόντουσαν και άλλη περίπτωση…

Επειδή στις κερκίδες οι οπαδοί που ξεχωρίζουν είναι του Rossi, και καθώς ο ίδιος πάλευε μέχρι εκείνη την στιγμή για την πρώτη θέση, μ’ έναν Marquez που μετρούσε ήδη μία ανώδυνη έξοδο και έχανε θέσεις κι ένα Lorenzo να μην δείχνει κανένα απολύτως σημάδι αγωνιστικής διάθεσης, δεν γίνεται να μην σχολιάσουμε την αλλαγή στην διάθεσή τους. Ένα πέπλο απογοήτευσης είχε απλωθεί πάνω από το Sachsenring, που τιναζόταν προς τα πάνω και ξανά έπεφτε βαρύ στην πίστα, κάθε φορά που ο Rossi προσπερνούσε την είσοδο των pit και συνέχιζε τον αγώνα με τα ίδια ελαστικά… Όταν πλέον μπήκε μαζί με τους υπόλοιπους που διεκδικούσαν τις πρώτες θέσεις, ούτε η αλλαγή, ούτε και η επιλογή του βγήκε σε καλό. Και δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που κάνει ακριβώς το ίδιο λάθος. Ο Rossi έχασε από κακές αποφάσεις κι αυτό είναι πάντοτε δυσκολότερο να το χωνέψει κανείς.

Τα θερμά συγχαρητήρια και εκείνο το φιλικό χτύπημα στην πλάτη που σημαίνει «επιτέλους τα κατάφερες» αξίζει ο Cal Crutchlow, ο μόνιμος άτυχος του MotoGP για μεγάλο διάστημα που πέρσι είχε πέσει και στο Sachsenring, και φέτος τα κατάφερε με τον καλύτερο τρόπο να βρεθεί στην δεύτερη θέση του βάθρου. Ο Dovizioso, ο ευγενικότερος στις δηλώσεις του ανάμεσα στους Ιταλούς αναβάτες, συμπλήρωσε το βάθρο κάνοντας έναν εξαιρετικό αγώνα και μάλιστα από την αρχή, εκεί που η πίστα ήταν τόσο βρεγμένη που έκανε τα πράγματα επικίνδυνα.

Σε αυτή την κατάσταση είναι που εκμηδενίζονται οι διαφορές και βλέπουμε αναβάτες με λιγότερο ανταγωνιστικές μοτοσυκλέτες, ή μικρότερη εμπειρία, να  ζουν το όνειρό τους οδηγώντας τον αγώνα. Και πέρα από εξαιρετικές περιπτώσεις, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα είναι για σύντομο χρόνο καθώς η πτώση καραδοκεί. Ο Jack MILLER ήταν η εξαίρεση που είδαμε στο Assen να κερδίζει σε αυτές τις συνθήκες ενώ βρέθηκε εκεί στις αλλαγές να οδηγεί και τον χθεσινό αγώνα για σχεδόν δύο γύρους, και ο Danilo Petrucci ήταν εκείνος που έζησε το όνειρό του για σχεδόν επτά γύρους και μετά επιβεβαίωσε τον κανόνα, με πτώση στον δέκατο γύρο…

Οι αναβάτες που έχουν στόχο το πρωτάθλημα δεν πρόκειται να ριψοκινδυνέψουν ποτέ μία πτώση και μειώνουν ρυθμό όταν η βροχή κάνει την εμφάνισή της, με αποτέλεσμα τότε να έχουμε πάντοτε νέες παρουσίες στις πρώτες θέσεις. Και ακριβώς επειδή γνωρίζουν τον παραπάνω κανόνα, δεν μπαίνουν και στην λογική του κυνηγητού… Συγχαρητήρια όμως στον Petrucci γιατί είχε όλα όσα χρειαζόταν για να γίνει εξαίρεση όπως ο Miller στον προηγούμενο αγώνα, κάνοντας πολύ καλό χρόνο και στα δοκιμαστικά, με άδοξο όμως τέλος…

Ο Marquez κατάφερε μία καθαρή νίκη, χωρίς να μπορείς να του προσάψεις το παραμικρό, ενώ και οι θεωρίες που ακούστηκαν από ιταλικά κυρίως site, πως ίσως πήδηξε σε μοτοσυκλέτα που είχε ήδη ταχύτητα, δεν ευσταθούν. Τα δεδομένα της τηλεμετρίας το αποδεικνύουν αυτό, όπως και αυτό το video!

 

Αν κάτι μπορείς να πεις ότι «έσωσε» τον Marquez από τις πίσω θέσεις της κατάταξης, πέρα από όλα τα παραπάνω, είναι η μηδενική του εμπειρία με τα ενδιάμεσα ελαστικά! Όπως είπε ο ίδιος στην συνέντευξη τύπου, η δική του ομάδα δεν έχει τρίτη επιλογή, είναι είτε βρόχινα, είτε slick ελαστικά. Καλό είναι να υπάρχουν πολλές επιλογές, αλλά οι πολλές επιλογές μερικές φορές γυρνάνε boomerang, όπως ακριβώς έγινε με την περίπτωση του Rossi αλλά και του καημένου Redding. Το «καημένος» ταιριάζει με την όψη που είχε το πρόσωπό του, όταν εξαιτίας των ελαστικών έχασε μία τεράστια ευκαιρία για το βάθρο και τερμάτισε τέταρτος.

Η πολυφωνία των πολλών επιλογών που σαστίζουν και τους καλύτερους ακόμη, καθώς και η απουσία σαφέστατου πλάνου σε πολλές ομάδες, ήταν τα χαρακτηριστικά που ανέδειξε ο καιρός στον χθεσινό αγώνα, που είχαμε πει χαρακτηριστικά ότι θα είναι ο πρωταγωνιστής για άλλη μία φορά.

Ευχαριστούμε την MOTUL για την φιλοξενία της και την ευκαιρία που έδωσε σ’ έναν αναγνώστη μας, (Γεώργιος Πασιόπουλος) να ζήσει από κοντά τον μαγικό κόσμο των MotoGP! Θα ακολουθήσει άρθρο του με την εμπειρία του, όπως την έζησε! 

Ετικέτες

Hervé Poncharal: Ένας μικρός απολογισμός μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP

Ο ιδρυτής της Tech3 μιλά για την εξέλιξη του MotoGP, την ασφάλεια, τους νέους επενδυτές και το μέλλον του θεσμού
Poncharal
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/10/2025

Μετά την ανακοίνωση της εξαγοράς της Red Bull KTM Tech3 από τον Guenther Steiner, ο Hervé Poncharal, ο άνθρωπος που ίδρυσε την ομάδα το 1989, κάνει τον απολογισμό μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP.

Ο Poncharal υπήρξε από τους σημαντικότερους παράγοντες του paddock. Ιδιοκτήτης και επικεφαλής ομάδας, αλλά και πρόεδρος της IRTA από το 2005 έως το 2025, υπηρέτησε τον θεσμό σε όλα τα επίπεδα. Πριν ιδρύσει την Tech3, ξεκίνησε την πορεία του δίπλα στον Jean-Louis Guillou της Honda Γαλλίας, στη "χρυσή" εποχή των ’70s και ’80s.

Από το 1989, η Tech3 υπήρξε σύμβολο του "rock-and-roll" πνεύματος του MotoGP: ανεξάρτητη ομάδα, με οικογενειακό χαρακτήρα αλλά και σημαντικές επιτυχίες. Στη σέλα της πέρασαν ονόματα όπως οι Kocinski, Jacque, Nakano, Edwards, Toseland, Crutchlow, Dovizioso, Zarco, Bastianini και Viñales. Η πώληση στον Steiner και σε Αμερικανούς επενδυτές σηματοδοτεί όχι μόνο το τέλος μιας εποχής, αλλά και μια νέα σελίδα για το MotoGP.

Από τα ’80s μέχρι σήμερα

"Όταν ξεκινούσαμε, το μόνο που θέλαμε ήταν να ζούμε από το πάθος μας. Δεν είχαμε καν σίγουρη συμμετοχή σε κάθε αγώνα. Ούτε μόνιμα passes, ούτε ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε νερό στο paddock. Παρ’ όλα αυτά, ζούσαμε το όνειρο", θυμάται ο Poncharal.

Poncharal

Η μάχη για την ασφάλεια

"Η πρώτη μας προτεραιότητα ήταν η ασφάλεια. Πιέσαμε για μεγαλύτερες ζώνες διαφυγής. Θυμάμαι ακόμα τα τραγικά ατυχήματα των Saarinen και Pasolini στη Monza. Τότε μπαίναμε στο Σαββατοκύριακο με τη σκέψη ότι κάποιοι ίσως να μη βγουν ζωντανοί. Σήμερα, η ασφάλεια έχει βελτιωθεί θεαματικά".

Liberty Media και το μέλλον

Με την είσοδο της Liberty Media, ο Poncharal βλέπει ευκαιρίες: "Έχουν τεράστια εμπειρία σε μάρκετινγκ και χορηγίες. Μπορούμε να μάθουμε πολλά. Αλλά το MotoGP και η F1 είναι διαφορετικοί κόσμοι. Το MotoGP είναι ριζωμένο στη μοτοσυκλέτα, η F1 στο αυτοκίνητο. Δεν θέλουμε μόνο ανάπτυξη· θέλουμε να μείνουμε ανταγωνιστικοί".

Poncharal

Το θέαμα του MotoGP

"Οι αγώνες μας είναι πιο συναρπαστικοί από την F1. Υπάρχουν συνεχείς μάχες και προσπεράσεις, βλέπεις το σώμα του αναβάτη να παλεύει στη σέλα – καθαρή αδρεναλίνη. Χρειαζόμαστε όμως περισσότερη δουλειά στο κομμάτι της εικόνας και της κοινωνικής δικτύωσης".

Οι ομάδες σήμερα

Το ενδιαφέρον επενδυτών αυξάνεται: "Όλοι βλέπουν τι πέτυχε η Liberty στη F1 και περιμένουν κάτι ανάλογο. Υπάρχουν φήμες για ενδιαφέρον ακόμη και από οδηγούς όπως οι Hamilton και Verstappen. Αυτό ανεβάζει την αξία των ομάδων".

Οικονομικά και προκλήσεις

"Ένα ανεξάρτητο MotoGP team χρειάζεται περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Τα έξοδα χωρίζονται σε leasing μηχανών (5–7 εκατ.), προσωπικό (4 εκατ. για περίπου 60 άτομα) και αμοιβές αναβατών (περίπου 5 εκατ., ανάλογα με τα συμβόλαια)".

Poncharal

Το DNA του MotoGP

"Οι αναβάτες μας είναι οι μοτοσυκλετιστές-μονομάχοι του 2025. Το πάθος, ο κίνδυνος, η ένταση – είναι μοναδικά. Το MotoGP πρέπει να προσελκύσει νέους fans, χωρίς να χάσει την ταυτότητά του. Αυτό που έχουμε είναι ένα άθλημα ανθρώπων, γεμάτο ιστορίες και ήρωες. Σήμερα μόνο ο Marc Márquez είναι πραγματικό icon· πρέπει να δημιουργήσουμε κι άλλα".

Ο Poncharal αφήνει πίσω του μια κληρονομιά που άλλαξε το MotoGP: οικογενειακό πνεύμα, μάχη για την ασφάλεια, ανεξαρτησία και πάθος. Με την Tech3 σε νέα χέρια, το μέλλον προμηνύεται συναρπαστικό.