MotoGP: QATAR

Αποτελέσματα πρώτων ελεύθερων δοκιμαστικών
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

16/3/2018

Με σχεδόν 350km/h στο τέλος της μεγάλης ευθείας, η Ducati του Andrea Dovizioso σημείωσε τον ταχύτερο χρόνο των πρώτων ελεύθερων δοκιμαστικών στην πίστα του Qatar, ακολουθούμενη από την Yamaha του Γιατρού με τελική 344km/h και τρίτη την Honda του Marquez με 346km/h τελικής. Μάλιστα η Honda του Marquez ήταν πιο γρήγορη στην ευθεία από την Ducati του Jorge Lorenzo που σταμάτησε στα 345km/h. Η τελική ταχύτητα σε αυτή την πίστα είναι ιδιαίτερης σημασίας λόγω της σχεδίασής της (γι΄αυτό τα Ducati δεν είχαν... φτερά στο φαίρινγκ) και το γεγονός ότι μια Yamaha αλλά και μια Suzuki (Andrea Iannone) βρίσκονται μέσα στην πρώτη τετράδα, είναι πολύ ευχάριστα νέα για όσους ευελπιστούν να δουν και φέτος ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα με περισσότερους από δύο-τρεις αναβάτες να μάχονται για τον τίτλο. Την μεγαλύτερη τελική πάντως πέτυχε η “δορυφορική” Ducati του Danillo Petrucci με ένα εξωπραγματικό 351km/h!

Ο νικητής του περσινού αγώνα Maveric Vinales δεν κατάφερε προς το παρόν να μπει στη δεκάδα, σημειώνοντας τον 11ο χρόνο, παρά το γεγονός ότι η τελική του ταχύτητα στην ευθεία ήταν ίδια με της μοτοσυκλέτας του Valentino Rossi.

Τα ΚΤΜ και τα Aprilia είχαν μέγιστη ταχύτητα από 345km/h τα πρώτα και 344km/h τα δεύτερα, δείχνοντας ότι ο κινητήρας τους έχει ανταγωνιστικές επιδόσεις. Αντίθετα τα δορυφορικά Honda της EG 0,0 Marc VDS είχαν αισθητά την μικρότερη τελική, που δεν ξεπέρασε τα 339km/h.

 

  1. Andrea Dovizioso ITA Ducati Team (GP18) 1m 55.366s [Lap 12/14] 349km/h (Top Speed)
  2. Valentino Rossi ITA Movistar Yamaha (YZR-M1) 1m 55.427s +0.061s [16/18] 344km/h
  3. Marc Marquez ESP Repsol Honda (RC213V) 1m 55.743s +0.377s [17/18] 346km/h
  4. Andrea Iannone ITA Suzuki Ecstar (GSX-RR) 1m 55.816s +0.450s [17/17] 343km/h
  5. Jorge Lorenzo ESP Ducati Team (GP18) 1m 55.888s +0.522s [9/16] 345km/h
  6. Johann Zarco FRA Monster Yamaha Tech3 (YZR-M1) 1m 55.943s +0.577s [15/16] 343km/h
  7. Cal Crutchlow GBR LCR Honda (RC213V) 1m 55.989s +0.623s [9/16] 349km/h
  8. Alex Rins ESP Suzuki Ecstar (GSX-RR) 1m 55.997s +0.631s [16/17] 342km/h
  9. Danilo Petrucci ITA Pramac Ducati (GP18) 1m 56.076s +0.710s [10/16] 351km/h
  10. Tito Rabat ESP Reale Avintia (GP17) 1m 56.111s +0.745s [17/17] 340km/h
  11. Maverick Viñales ESP Movistar Yamaha (YZR-M1) 1m 56.130s +0.764s [19/19] 344km/h
  12. Dani Pedrosa ESP Repsol Honda (RC213V) 1m 56.265s +0.899s [17/17] 346km/h
  13. Aleix Espargaro ESP Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 1m 56.313s +0.947s [11/14] 344km/h
  14. Alvaro Bautista ESP Angel Nieto Team (GP17) 1m 56.528s +1.162s [14/14] 344km/h
  15. Hafizh Syahrin MAL Monster Yamaha Tech3 (YZR-M1)* 1m 56.544s +1.178s [17/17] 341km/h
  16. Jack Miller AUS Pramac Ducati (GP17) 1m 56.680s +1.314s [16/17] 344km/h
  17. Pol Espargaro ESP Red Bull KTM Factory (RC16) 1m 56.999s +1.633s [14/16] 345km/h
  18. Scott Redding GBR Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 1m 57.115s +1.749s [13/15] 340km/h
  19. Takaaki Nakagami JPN LCR Honda (RC213V)* 1m 57.183s +1.817s [13/18] 343km/h
  20. Thomas Luthi SWI EG 0,0 Marc VDS (RC213V)* 1m 57.211s +1.845s [14/14] 338km/h
  21. Franco Morbidelli ITA EG 0,0 Marc VDS (RC213V)* 1m 57.273s +1.907s [13/15] 339km/h
  22. Bradley Smith GBR Red Bull KTM Factory (RC16) 1m 57.389s +2.023s [18/18] 343km/h
  23. Xavier Simeon ESP Reale Avintia (GP16)* 1m 59.151s +3.785s [14/16] 345km/h
  24. Karel Abraham CZE Angel Nieto Team (GP16) 1m 59.462s +4.096s [9/9] 340km/h

 

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.