Σε απόγνωση ο Jorge Lorenzo

Πέρασε τα χειρότερα γενέθλια της ζωής του
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/5/2019

Το γεγονός πως στα ελεύθερα δοκιμαστικά της Παρασκευής πήγε να παρκάρει την Honda του στο box της… Ducati, δείχνει πόσο μεγάλη ψυχολογική πίεση είχε βάλει στις πλάτες του ο Jorge Lorenzo για τον αγώνα της Jerez. Από την αρχή της χρονιάς είχε δηλώσει πως στον αγώνα της Jerez θα είναι πανέτοιμος, τόσο σε ό,τι αφορά την αποκατάσταση της φυσικής του κατάστασης μετά τον τραυματισμό του, όσο και σε ό,τι αφορά την προσαρμογή του στη μοτοσυκλέτα της Honda. Μέσα σε όλα αυτά προσθέστε πως η Jerez είναι στην πατρίδα του την Ισπανία (έδρα της Repsol) και πως το Σάββατο ήθελε να γιορτάσει τα γενέθλιά του με ένα καλό αποτέλεσμα στα χρονομετρημένα. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έγινε όπως θα τα ήθελε. Πτώσεις την Παρασκευή και το Σάββατο και φυσικά οι χρόνοι και ο ρυθμός του κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικοί ήταν. Την ώρα που οι μισοί αναβάτες έσπαγαν το ρεκόρ πίστας ο ένας μετά τον άλλον, εκμεταλλευόμενοι την καινούρια άσφαλτο και τα εξελιγμένα ελαστικά της Michelin, ο Jorge Lorenzo έσπαγε τα φαίρινγκ της Honda. “Προφανώς είμαι απογοητευμένος. Μπορείς να το δεις στο πρόσωπό μου. Δεν είναι ένα χαρούμενο πρόσωπο αυτό”, δήλωσε μετά τον αγώνα στους δημοσιογράφους. Το ερώτημα φυσικά είναι να μάθουμε σε τι οφείλεται αυτό το κακό αποτέλεσμα. Κακό όχι μόνο ως προς τις προσδοκίες του ίδιου του Lorenzo, αλλά και ως προς τις δυνατότητες της μοτοσυκλέτας και της ομάδας του, η οποία είδε τη μία μοτοσυκλέτα της να κυριαρχεί όλο το τριήμερο και να κερδίζει “για πλάκα” τον αγώνα και την άλλη να χάνει τη μία θέση μετά την άλλη έως τον τελευταίο γύρο.

Η αλήθεια είναι ότι ο διπλός τραυματισμός του Lorenzo (ουσιαστικά έχασε τους τελευταίους αγώνας του 2018 λόγω σπασμένου ποδιού και έχασε ολόκληρη την προετοιμασία για το 2019 λόγω σπασμένου χεριού) είχε ως αποτέλεσμα να έχει κάνει τις λιγότερες ώρες οδήγησης σε υψηλό ρυθμό από οποιονδήποτε άλλο αναβάτη. Αυτό αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα αν προσθέσουμε την αλλαγή μοτοσυκλέτας και ομάδας. Μέχρι πέρσι οδηγούσε την ιδιότροπη Ducati, όπου τον ανάγκασε να αλλάξει εντελώς τον τρόπο που οδηγεί (σε σχέση με την Yamaha) για να φτάσει στο σημείο να κερδίζει αγώνες και μάλιστα του πήρε μία ολόκληρη αγωνιστική σεζόν για να το καταφέρει. Τώρα οδηγεί την αντίστοιχα ιδιότροπη Honda, όπου παρά τη σαφή βελτίωση σε σχέση με πέρσι, εξακολουθεί να απαιτεί τη σκληρή γόμμα της Michelin στον εμπρός τροχό σε όλες τις πίστες και σε όλες τις συνθήκες.

Από τότε που οι μοτοσυκλέτες των MotoGP απέκτησαν ξανά κινητήρες 1000cc εκτοξεύοντας την ιπποδύναμη και κυρίως τη ροπή τους, (τρώνε λάστιχα και κάνουν σούζες πιο εύκολα από τα 800cc) η Honda έχει σταθερά πρωταγωνιστικό ρόλο μόνο στα χέρια του Marquez. Όλοι οι άλλοι αναβάτες της Honda δυσκολεύονται να την ανεβάσουν στο βάθρο και για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να τους βοηθήσουν οι συνθήκες, οι συγκυρίες και να ευθυγραμμιστούν οι πλανήτες στον αστερισμό του Κενταύρου.

Σύμφωνα με τον Lorenzo: “Η Honda μεταφέρει υπερβολικό βάρος στον εμπρός στα φρένα και απαιτεί από εμένα να βάζω πολύ δύναμη στα χέρια. Δεν πονάω τόσο πολύ πλέον όταν οδηγώ (σ.σ. λόγω του τραυματισμού στον καρπό) αλλά ακόμα δεν μπορώ να κάνω σωστά τις ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης στο γυμναστήριο.” Και συνεχίζει: “Αυτό (η υπερβολική μεταφορά βάρους εμπρός) μου δημιουργεί μια αίσθηση ανασφάλειας και χάνω πάρα πολύ χρόνο στις εισόδους των στροφών σε σχέση με τον Nakagami, τον Cal και φυσικά τον Marc. Είμαι βέβαιος ότι έχει να κάνει με τη ρύθμιση του φρένου του κινητήρα στο κλείσιμο του γκαζιού, ίσως να σχετίζεται και με το πλαίσιο. Δεν το έχουμε βρει ακόμα. Δεν έχουμε κατανοήσει την ακριβή αιτία του προβλήματος.”

Στην πραγματικότητα όμως, το πρόβλημα του Lorenzo είναι οι υπερβολικές προσδοκίες που είχε δημιουργήσει στον εαυτό του. Όπως όλοι όσοι αρνούνται να αποδεχτούν την σαφή ανωτερότητα του Marquez, νόμιζε πως η μοτοσυκλέτα της Honda είναι – έστω και λίγο – καλύτερη και ευκολότερη από την Ducati. Νόμιζε ότι χρόνος προσαρμογής θα ήταν σχεδόν μηδενικός και ότι το μόνο του πρόβλημα είναι η αποκατάσταση του τραυματισμού του. Γι΄αυτό και είχε δώσει την υπόσχεση πως στον αγώνα της Jerez θα δούμε όλοι τις πραγματικές δυνατότητές του με τη μοτοσυκλέτα της Honda. Ειρωνικά θα λέγαμε, αυτός ήταν ένας από τους χειρότερους αγώνες που έχει κάνει στη μεγάλη κατηγορία.

Ο τραυματισμός δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί πλέον ως δικαιολογία. Η πίεση από εδώ και πέρα είναι αφόρητη για τον Ισπανό και το γνωρίζει. “Υπάρχουν μοτοσυκλέτες που τις καβαλάς και πάς γρήγορα από την πρώτη μέρα. Υπάρχουν αναβάτες που προσαρμόζονται γρήγορα στις αλλαγές. Υπάρχουν όμως και μοτοσυκλέτες που θέλουν χρόνο για να τις μάθεις και να τις εμπιστευτείς. Φαίνεται πως ανήκω στη δεύτερη κατηγορία”.

MotoGP Brno: Νίκη Marc Marquez χωρίς αντίπαλο – Ιστορικό σερί για Ducati

Τρέχει μόνος του
MotoGP Brno: Νίκη Marc Marquez χωρίς αντίπαλο – Ιστορικό σερί για Ducati
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/7/2025

Η 7η θέση του Martin ενώ φέτος έχει κάνει 6.000 χιλιόμετρα λιγότερα σε πίστα από τους υπόλοιπους, σε μοτοσυκλέτα που δεν είχε δοκιμάσει και σε νέα ομάδα με την οποία είναι και στα μαχαίρια, δείχνει πως έχουμε χάσει μερικές μάχες με τον Marquez. Με την εικόνα αυτή να συμπληρώνει που και που μέσα στην σεζόν ο Bezzecchi που σήμερα πάλεψε με τις εργοστασιακές Ducati, κέρδισε τον Bagnaia και ο Marc Marquez τον άφησε για όσο χρόνο ήθελε εκείνος να τον αφήσει εμπρός.

Μετά πέρασε και έφυγε, τόσο απλό το κάνει να φαίνεται. Δεν υπάρχει αντίπαλος για τον Marc Marquez που για πρώτη φορά εδώ και χρόνια είναι σε μοτοσυκλέτα που μπορεί να αναδείξει το ταλέντο που έχει.

Το ρεκόρ σερί νικών για την ιστορία της Ducati, ενώ δεν έχει κλείσει σεζόν στην εργοστασιακή ομάδα, είναι απλά η επισφράγιση πως οι Ιταλοί ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν όταν πήραν τον Alex Marquez και άνοιξαν, από τότε, τον κύκλο διαπραγματεύσεων με τον Marc Marquez.

Στην εκκίνηση ο Bagnaia κατάφερε να ξεκινήσει πολύ καλά και να κρατήσει τον Marc Marquez στην δεύτερη θέση με τον Bezzecchi ο οποίος έκανε μία φανταστική προσπέραση στον Quartararo.

Οι πρώτοι γύροι του Brno ήταν εξαιρετικοί για τους πολλούς θεατές που μαζεύτηκαν στις κερκίδες. Σχεδόν 220.000 μετά από μία πενταετία απουσίας είναι το παράδειγμα σε κάθε βαλτό δημοσιογράφο-prιτζή-προωθητή μίζας που λέει πως ο τάδε υπουργός θα φέρει τα MotoGP στην χώρα μας, όταν δεν μπορεί να εγγυηθεί μία τέτοια παρουσία. Σε μία χώρα χωρίς εθνικό προϊόν το να προσπαθείς να φέρεις το παγκόσμιο χρειάζεται δυνατές εγγυήσεις για τους θεατές και οι διοργανωτές ξέρουν πως όλοι μαζί δεν παρακολουθούν τα MotoGP ούτε οι μισοί για να μπορείς να πεις πως άλλοι τόσοι θα ταξιδέψουν και θα φέρουν τα νούμερα που χρειάζονται…

Ο Bagnaia σήμερα αντιστάθηκε λίγο περισσότερο, χρειάστηκε δύο φορές ο Marquez να προσπαθήσει και ο Bezzecchi βρέθηκε στο κατάλληλο σημείο για να περάσει εμπρός.

Ήταν μία φανταστική στιγμή για την Aprilia και μία μικρή έκπληξη για το κοινό αν και δεν υπήρχε κάποιος στις κερκίδες που να μην περίμενε τον Marc Marquez να κάνει την κίνησή του.

Στο μεταξύ ο Acosta δεν δυσκολεύτηκε να περάσει και αυτός τον Bagnaia και να είναι στην τρίτη θέση του βάθρου, μία εξαιρετική επίδοση για την πρώτη του φορά στην πίστα της Τσεχίας.

Ο Bastianini πέρασε και αυτός τον Bagnaia και είχαμε τις δύο KTM να ακολουθούν τον Marc Marquez που σημαίνει πως η εικόνα στον Sprint δεν είναι τυχαία και εν μέρη δικαιολογείται από την πίστα. Τελευταίος από τους τρόπους που βοηθά η πίστα είναι οι κερκίδες και το έντονο φιλο-KTM κλίμα. Σε άλλο αγώνισμα δεν θα έβρισκε καν την τελευταία θέση στις αιτίες αλλά τα MotoGP είναι από τα αθλήματα που η ψυχολογία παίζει τρομακτικά σημαντικό ρόλο και σε ένα σημείο επηρεάζεται και από εκεί. Όταν όλα πηγαίνουν καλά στο box τότε αυτή η μικρή λεπτομέρεια κάνει την διαφορά και τα πράγματα στο πορτοκαλί box πηγαίνουν για πρώτη φορά καλά σε αυτή τη σεζόν με τις εξελίξεις στο εργοστάσιο να οδεύουν προς την πλήρη λύση.

Όταν ο Bastianini περνούσε τον Bagnaia ο Alex Marquez έφτανε στο δικό του box έχοντας πέσει πάνω στον Mir καταλήγοντας και οι δύο εκτός αγώνα.

Το είπα εχθές, θα το πω και τώρα διότι πλέον είναι σίγουρο. Ο Mir έχει ένα μικρό ποσοστό ευθύνης για το γεγονός πως έχει κάνει ρεκόρ DNF με άλλους να τον ρίχνουν, λίγες από αυτές είναι οι φορές που έχει πέσει μόνος του. Δεν είναι μερίδιο ευθύνης ικανό να του το χρεώσει κανείς παρά μόνο να το επισημάνουμε ως μία κίνηση που μπορεί να κάνει την διαφορά. Να κρατά λιγότερο κλειστή την πόρτα, στους ταχύτερους. Πάντα θα φταίει ο πίσω, αλλά εδώ μιλάμε για το ρεκόρ πτώσεων προσπαθώντας να τον περάσουν. Ο Alex Marquez έκανε το λάθος, ήταν όλο δικό του και πήρε τον Mir παραμάζωμα ο οποίος ζήτησε τα ρέστα με τον Alex να του απαντά επίσης σε έντονο ύφος.

Στον 7ο γύρο και ενώ η παραπάνω αντιπαράθεση θα συνεχιζόταν από τα box, ο Bastianini που πίεζε να πλησιάσει τον Acosta σημειώνει πτώση μπροστά από τον Bagnaia και χωρίς πίεση από πίσω του. Απλά πάλευε να περάσει εμπρός και ένα μικρό λάθος ήταν αρκετό.

Την ίδια στιγμή που ο Bastianini σηκωνόταν από την αμμοπαγίδα ευτυχώς χωρίς τραυματισμό, ο Marc Marquez περνούσε τον Bezzecchi με έναν σεμιναριακό τρόπο καθώς φαινόταν να έχει υπολογίσει και την επόμενη στροφή στην κίνηση που έκανε. Πήρε την εσωτερική με την Aprilia δίπλα του και κρατώντας τα φρένα άνοιξε και την γραμμή τόσο – όσο για να μείνει μπροστά αλλά και να καταφέρει να κόψει την είσοδο του Bezzecchi.

Αμέσως μετά διέλυσε κάθε αμφιβολία καθώς ανέβασε την διαφορά τους στο 0,4, με τον ίδιο τρόπο που το κάνει πάντα: Να φαίνεται απλό και εύκολο.

Δεν τον ξανά πλησίασαν ποτέ, το αντίθετο μεγάλωνε συνεχώς την απόσταση.

Από τον 8ο γύρο δεν υπήρχε πλέον καμία μάχη για το βάθρο. Έτσι θα ήταν οι αγώνες αν ο Marc Marquez δεν είχε φτάσει στο σημείο να μείνει με το ένα χέρι σακατεμένο και είχε πάει στην Ducati νωρίτερα. Η απόσταση του Bagnaia με τον Acosta ήταν πλέον στο 1.8 και πιο πίσω επίσης υπήρχαν μικρές διαφορές, όχι ασφαλείας αλλά αρκετές για να μην υπάρχουν μάχες.

Ο αγώνας δεν θα μας έδινε άλλες μάχες. Ο Binder με τον Miller είχαν μία όμορφη στιγμή αλλά από μάχες είχαμε τελειώσει.

Ο Bagnaia μείωσε την απόσταση με Acosta αλλά όχι τόσο που να πλησιάσει και ο αγώνας στην ανανεωμένη πίστα του Brno έληξε όπως ακριβώς θα περίμενε κανείς. Με τον Marc Marquez όχι απλά νικητή, αλλά κατακτητή της πρώτης θέσης.

Όπως είπε ο Bezzecchi, δεν έμεινα κοντά του πολύ, αλλά αυτό που είδα όσο κατάφερα, ήταν πως ο Marc Marquez οδηγούσε πολύ ομαλά με εκπληκτική ροή. Αισθανόμουν ότι μπορούσαν να τον φτάσω σε κάποια σημεία αλλά για να το κάνω ήμουν πιο απότομος στα φρένα και στο γκάζι. Η μεγάλη μας διαφορά είναι πως εκείνος κρατούσε αυτόν ρυθμό με πολλαπλάσια ομαλότητα που ειδικά σε αυτή την πίστα είναι πολύ σημαντικό προσόν.

ΘΕΣΗ

ΒΑΘΜΟΙ

Αναβάτης

Ομάδα

Χρόνος

1

 

93M. Marquez

Ducati Lenovo Team

40:04.62

2

 

72M. Bezzecchi

Aprilia Racing

+1.753

3

 

37P. Acosta

Red Bull KTM Factory Racing

+3.366

4

 

63F. Bagnaia

Ducati Lenovo Team

+3.879

5

 

25R. Fernandez

Trackhouse MotoGP Team

+10.045

6

 

20F. Quartararo

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

+11.039

7

 

1J. Martin

Aprilia Racing

+15.820

8

 

54F. Aldeguer

BK8 Gresini Racing MotoGP

+16.781

9

 

33B. Binder

Red Bull KTM Factory Racing

+17.371

10

 

44P. Espargaro

Red Bull KTM Tech3

+18.163

11

 

43J. Miller

Prima Pramac Yamaha MotoGP

+18.669

12

 

10L. Marini

Honda HRC Castrol

+20.778

13

 

5J. Zarco

CASTROL Honda LCR

+20.961

14

 

79A. Ogura

Trackhouse MotoGP Team

+21.904

15

 

42A. Rins

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

+22.563

16

 

49F. Di Giannantonio

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

+24.729

17

 

88M. Oliveira

Prima Pramac Yamaha MotoGP

+27.640

18

 

7A. Fernandez

Yamaha Factory Racing Team

+28.310

Πτώσεις

   

23E. Bastianini

Red Bull KTM Tech3

 
   

36J. Mir

Honda HRC Castrol

 
   

73A. Marquez

BK8 Gresini Racing MotoGP