Motul WSBK 2019: Πρασίνισε το Misano!

Θεαματικό το φινάλε του Misano
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

24/6/2019

Τελικά η απόφαση της Dorna να βάλει σφήνα τον Tissot Superpole Race, έναν αγώνα μισής διάρκειας, το πρωί της Κυριακής πριν το δεύτερο σκέλος, δεν ήταν λάθος. Γενικότερα το Misano αποδείχτηκε πολύ πιο θεαματικό απ' τη Jerez, λόγω των απρόσμενων εξελίξεων που οφείλονταν τόσο στις πτώσεις που είχαμε στα δοκιμαστικά, όσο στον άστατο καιρό του Σαββάτου με την έντονη βροχόπτωσηΑπ’ την άλλη τα σύννεφα είχαν εξαφανιστεί τελείως και ο καιρός ήταν ηλιόλουστος την Κυριακή. Μάλιστα, η θερμοκρασία της ασφάλτου στον Tissot Superpole Race ήταν στους 35 οC και στο δεύτερο σκέλος έφτασε δέκα βαθμούς πιο πάνω, σε αντίθεση με το Σάββατο που ήταν στους 25 οC. Ως εκ τούτου τα ελαστικά είχαν γίνει σαν τσίχλες πάνω στην καυτή άσφαλτο και έδωσαν τη δυνατότητα στους αναβάτες να γυρίζουν 10’’ πιο κάτω απ’ τους χρόνους του πρώτου σκέλους στο 1:36, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν αντιμετώπισαν προβλήματα με την πρόσφυση.

Tissot Superpole Race

Οι 10 γύροι του Sprint Race ήταν γεμάτοι με θέαμα, όπως ήθελε η Dorna πάρα τη μικρή διάρκειά του, αλλά και εκπλήξεις… Με το που έσβησαν τα φώτα είδαμε έναν εκρηκτικό Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK) να στρίβει πρώτος απ’ τη πέμπτη θέση. Στον ίδιο γύρο, ο Alvaro Bautista (ARUBA.IT Racing – Ducati) είχε ήδη οπλίσει την Panigale V4 R και εξαπέλυσε την επίθεσή του στον Sandro Cortsese (GRT Yamaha WorldSBK) τον οποίο και  πέρασε στην όγδοη στροφή. Ο Bautista έχοντας φτάσει στη δεύτερη θέση και πίσω απ’ τον Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK), ήταν έτοιμος να δώσει άπλετο θέαμα στους θεατές του Misano, με τη μονομαχία του με τον αναβάτη της Kawasaki.

Στο δεύτερο γύρο, ο Bautista έκανε την επίθεσή του στην ευθεία, εκμεταλλευόμενος τον πανίσχυρο κινητήρα της Ducati και πήρε τα ηνία του αγώνα. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα ο αναβάτης της Ducati μας πρόσφερε έναν αγώνα όπως τους πρώτους του πρωταθλήματος, καθώς έβαλε το κεφάλι κάτω και εξαφανίστηκε σε άλλη διάσταση! Ο περσινός πρωταθλητής Rea απ’ την πλευρά του δεν κατάφερε να ανταγωνιστεί στο στεγνό τον Ισπανό, όμως όλα έδειχναν πως θα κατακτούσε το δεύτερο σκαλί του βάθρου. Στους τελευταίους γύρους του αγώνα όμως η ατυχία χτύπησε την πόρτα τόσο του Cortese, που έπεσε στην 16η στροφή, όσο και του Rea, που είχε μια πολύ ομαλή πτώση στην 10η στροφή, χάνοντας το μπροστινό.

Ο Rea όμως μας απέδειξε για άλλη μια φορά το λόγο που είναι πρωταθλητής, καθώς με το που σταμάτησε η μοτοσυκλέτα του να σέρνεται, τινάχτηκε στον αέρα, την ξανακαβάλησε και τερμάτισε τελικά πέμπτος! Ο Tom Sykes έχοντας δείξει στο πρώτο σκέλος πόσο ανταγωνιστικός είναι στο Misano τερματίζοντας δεύτερος, κατά τη διάρκεια του Sprint Race πάλευε με λύσσα για μια δεύτερη θέση στο βάθρο, όταν ο διάολος έσπασε κυριολεκτικά το ποδάρι του στο παρά πέντε. Μισό γύρο πριν την καρό σημαία, η S1000RR τον πρόδωσε λόγω μιας μηχανικής βλάβης με αποτέλεσμα να αποσυρθεί απ’ τον αγώνα λίγο πριν τη λήξη του, χάνοντας πολύτιμους βαθμούς. Η καρό σημαία έπεσε με τον Bautista να κατακτά την 30η νίκη της Ducati στο Misano και τον Alex Lowes να τερματίζει επιτέλους δεύτερος μετά από μια σειρά ατυχών γεγονότων που ξεκίνησαν απ'τον αγώνα της Jerez. Ο ομόσταβλος του Rea, Leon Haslam έδωσε έναν εξαιρετικό αγώνα και απ’ την έναρξη ξεκίνησε να κερδίζει θέσεις. Σε συνδυασμό με τις πτώσεις των αναβατών και την εγκατάλειψη του Sykes ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου, που είναι το 400ο της Kawasaki στο Motul WSBK. Ο Τούρκος Toprak Razgatlioglu (Turkish Puccetti Racing) ήταν φοβερός για άλλη μια φορά και τερμάτισε τέταρτος. Πίσω απ’ τον Rea, στην έκτη θέση τερμάτισε ο Melandri με τον Rinaldi να έρχεται έβδομος. Όγδοος πέρασε τη γραμμή τερματισμού ο Michele Pirro με τους Mercado και Zanetti να τερματίζουν ένατος και δέκατος αντίστοιχα.

 

Δεύτερο σκέλος

Το καλύτερο όμως το φύλαγαν για το τέλος. Με τη θερμοκρασία της ασφάλτου να έχει φτάσει τους 45 βαθμούς, το πρόβλημα δεν ήταν το πόσο γρήγορα θα ζεσταθούν τα ελαστικά, αλλά το πόσο θα αντέξουν… Στην εκκίνηση ο Bautista κατάφερε να διατηρήσει την pole position -που είχε απ’ την νίκη του στον Tissot Superpole Race- και ηγήθηκε του αγώνα με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Εξαιρετικά ανταγωνιστικός ήταν και ο Toprak Razgatlioglu που κέρδισε μια θέση, στρίβοντας τρίτος μετά την εκκίνηση και απείλησε τον Halsam που ήταν δεύτερος στη στροφή τέσσερα. Πριν τη λήξη του πρώτου γύρου ο Jonathan Rea κατάφερε στη 14η στροφή να προσπεράσει τον Razgaltioglu και να περάσει τρίτος. Ο Bautista συνέχισε να ηγείται του αγώνα μέχρι το δεύτερο γύρο, όμως στη τέταρτη στροφή έχασε για άλλη μια φορά το μπροστινό της μοτοσυκλέτας του και έπεσε ομαλά.

Όπως όλοι οι αναβάτες που διψούν για δόξα, έτσι και ο Bautista δεν τα έβαλε κάτω. Όσο η μοτοσυκλέτα του σερνόταν στην άσφαλτο και με το πόδι του πλακωμένο απ’ αυτή, ο Bautista δεν άφησε ούτε το τιμόνι ούτε το συμπλέκτη. Μόλις σταμάτησε να σέρνεται σηκώθηκε και ξαναμπήκε στον αγώνα, όμως πλέον ήταν τελευταίος. Παρόλα αυτά πάλεψε αβυσσαλέα και κατάφερε να τερματίσει 15ος, ενώ στις δηλώσεις του είπε πως πίεσε παραπάνω έχοντας μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, γεγονός που οδήγησε σε αυτό το λάθος. Ο Rea απ’ την πλευρά του, είπε στο τέλος: “Η θερμοκρασία της ασφάλτου ήταν πολύ μεγάλη και δεν ήμουν σίγουρος για το ρυθμό μου. Αισθανόμουν πως ήμουν αργός αλλά δεν ήθελα να πιέσω περισσότερο. Είδα τον Alvaro να πέφτει πολύ νωρίς στον αγώνα και οι συνθήκες ήταν αντίξοες, ιδίως για το μπροστά ελαστικό. Το πίσω δεν είχε πρόσφυση και σπίναρε συνέχεια.

Παρά το γεγονός ότι ο Bautista είχε βγει απ’ την εξίσωση που έπρεπε να λύσει ο Rea για να στεφθεί νικητής, τα πράγματα δεν ήταν εύκολα για αυτόν. Όταν έπεσε ο Bautista είδαμε τον Pocket Rocket Leon Halsman να είναι πρώτος και τον Rea να έχει πίσω του τον αφηνιασμένο Τούρκο Toprak Razgatlioglu να τον κυνηγά και να διψά για αίμα. Μάλιστα, οι επιδόσεις του Τούρκου ήταν τόσο εξαιρετικές που στη τέταρτη στροφή του δεύτερου γύρου πέρασε τον Rea και έναν γύρο αργότερα στη πρώτη στροφή βρέθηκε να ηγείται του αγώνα! Στον ίδιο γύρο 13 στροφές πιο μετά ο Rea προσπέρασε τον όμοσταβλό του και ξεκίνησε να κυνηγά τον Τούρκο! Ο Halsam όταν κατέβηκε στη τρίτη θέση, ήρθε σε επαφή με τη μοτοσυκλέτα Melandri που ήταν τέταρτος, χωρίς να πέσουν, όμως αυτό έδωσε την ευκαιρία στους Razgatlioglu και Rea να ξεκολλήσουν απ’ τους υπόλοιπους αναβάτες και να αναμετρηθούν σε μια επική μονομαχία για την κατάκτηση της νίκης.

Ο Razgatlioglu (Turkish Puccetti Racing) ήταν απλά επικός! Για το μεγαλύτερο μέρος ηγήθηκε του αγώνα και απέδειξε έμπρακτα πως μπορεί να οδηγήσει τόσο γρήγορα όσο ο Rea την ZX-10RR και πως το ταλέντο δεν έχει εθνικότητα! Μόλις 12 γύρους πριν το τέλος οι μάχες είχαν χωριστεί σε διάφορα πεδία με την Kawasaki να τρίβει τα χέρια της, βλέποντας τρεις αναβάτες της στο βάθρο! Στη πρώτη γραμμή του μετώπου είχαμε τους Rea και Razgatlioglu να κονταροχτυπιούνται μέχρι εσχάτων, ενώ οι Marco Melandri και Alex Lowes είχαν πλησιάσει πάλι τον Haslam που ήταν τρίτος, με τον ο Rinaldi που ήταν πέμπτος να έχει αυξήσει το ρυθμό του και να πλησιάζει. Τρεις γύρους πριν το τέλος, ο Marco Melandri (GRT Yamaha WorldSBK) έπεσε στην όγδοη στροφή, αφού τα ελαστικά είχαν αρχίσει να παραδίδουν πνεύμα λόγω των αντίξοων συνθηκών, ενώ στους πρώτους γύρους του αγώνα είχε πέσει και ο ομόσταβλός του Sandro Cortese, με αποτέλεσμα οι ελπίδες της GRT Yamaha για ένα καλό αποτέλεσμα να κατακερματιστούν τελείως.

Τέσσερις γύρους πριν το τέλος και μετά από αλλεπάλληλες επιθέσεις, ο Rea κατάφερε να δώσει το τελικό χτύπημα στον Razgatlioglu στην ευθεία της πίστας, καθώς τον πέρασε και έστριψε πρώτος. Όμως, ο Razgatlioglu σαν μαινόμενος ταύρος έστρεψε τα κέρατά του στον περσινό πρωταθλητή Rea και στην τέταρτη στροφή βρέθηκε χιλιοστά πίσω απ’ τη μοτοσυκλέτα του Rea. Κάνοντας endo κατάφερε να αποφύγει μια καταστροφική σύγκρουση και για τους δύο! Οι μάχες συνέχισαν, όμως τελικά ο Rea κατέκτησε την 75η νίκη της καριέρας του παρά την τελευταία απόπειρα του Razgatlioglu να τον περάσει στην έξοδο της στροφής πριν την ευθεία. Παράλληλα, ο Jonathan Rea έγινε ο αναβάτης που έχει πάρει τους περισσότερους πόντους στο Motul WSBK . Το χατ-τρικ της Kawasaki κατάφερε να ολοκληρώσει ο Leon Haslam και να στεφθούν οι πράσινοι ως η απόλυτα κυρίαρχη δύναμη στο δεύτερο σκέλος του Misano! Τέταρτος πέρασε τη γραμμή τερματισμού ο Alex Lowes, με τον Michael Ruben Rinaldi να κλείνει τη πεντάδα. Ο Tom Sykes ολοκλήρωσε τον έβδομο γύρο του πρωταθλήματος με ανάμεικτα συναισθήματα, έχοντας μια δεύτερη θέση στο πρώτο σκέλος, μια απόσυρση στον Sprint Race και μια έκτη στο δεύτερο σκέλος. Μέσα στη δεκάδα τερμάτισε ο Chaz Davies, περνώντας τη καρό σημαία έβδομος. Οι Pirro, Zanetti και Torres έκλεισαν τη δεκάδα τερματίζοντας όγδοος, ένατος και δέκατος αντίστοιχα.

Με την αυλαία του Misano να πέφτει, ο Rea κατάφερε να κλείσει περισσότερο το βαθμολογικό χάσμα που τον χωρίζει απ’ τον Bautista στους μόλις 16 βαθμούς! Ο Michael van der Mark που μετά το τρομακτικό highside που είχε στα δοκιμαστικά δεν κατάφερε να λάβει μέρος στον αγώνα, παραμένει τρίτος στη βαθμολογία του πρωταθλήματος, ενώ ο Lowes κατάφερε να κλείσει την απόσταση που τους χωρίζει.

Ετικέτες

Jonathan Rea – Δεν μπορούμε να αφήσουμε μοτοσυκλέτες που κοστίζουν 50.000 να αγωνίζονται εναντίον αυτών που κοστίζουν 20.000 ευρώ

Φωτογραφίζει ξεκάθαρα την Ducati Panigale V4 R
motomag Jonathan Rea – Δεν μπορούμε να αφήσουμε μοτοσυκλέτες που κοστίζουν 50.000 να αγωνίζονται εναντίον αυτών που κοστίζουν 20.000 ευρώ
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

23/11/2023

Ο Rea ο οποίος εδώ και μερικές εβδομάδες αποτελεί τον νέο αναβάτη της Pata Yamaha Prometeon WSBK, στην EICMA εξέφρασε τις ανησυχίες του για τον νέο κανονισμό του ελάχιστου συνολικού βάρους ενώ ταυτόχρονα ανέφερε πως η διαφορά κόστους που υπάρχει μεταξύ των μοτοσυκλετών παραγωγής που χρησιμοποιούνται ως βάση για τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες του θεσμού πρέπει να αντιμετωπιστεί με κάποιον τρόπο από την διοργανώτρια αρχή.

O Ιρλανδός πολυπρωταθλητής αναφερόμενος στον νέο κανονισμό του ελάχιστου συνολικού βάρους αναβάτη/μοτοσυκλέτας που κυρίως πλήττει τον Alvaro Bautista, με τον Ισπανό να πρέπει να προσθέσει 7 κιλά στην Panigale V4 R δήλωσε: “Ο Alvaro έχει πολύ καλή φυσική κατάσταση και με την Ducati θα βρουν μια λύση για να παραμείνουν μπροστά.” Όμως ο Rea έβαλε και ένα ακόμα ζήτημα στην έκθεση του Μιλάνου, εκφράζοντας τις ανησυχίες του σχετικά με τη διαφορά κόστους μεταξύ των μοτοσυκλετών παραγωγής οι οποίες χρησιμοποιούνται ως βάση για τις αγωνιστικές τους μοτοσυκλέτες. “Αποτελεί πρόβλημα που υπάρχουν μοτοσυκλέτες οι οποίες κοστίζουν 50.000 ευρώ και αγωνίζονται ενάντια σε άλλες που κοστίζουν 20.000. Η Dorna σε συνεργασία με την διοργανώτρια αρχή του WSBK πρέπει να βρει μία λύση σε αυτό το ζήτημα ώστε να μειωθεί η ψαλίδα.”

WSBK

Φυσικά οι δηλώσεις του Rea φωτογραφίζουν την Ducati Panigale V4 R (αλλά και την νέα BMW M1000RR που ξεπερνά τα 30.000€) καθώς αυτή είναι η μοτοσυκλέτα που όλοι θέλουν να κερδίσουν στο WSBK, ωστόσο όταν ρωτήθηκε γιατί η Yamaha δεν βγάζει και αυτή στην παραγωγή μία ανάλογη έκδοση δεν είχε να δώσει κάποια απάντηση... Πριν εφαρμοστεί στο WSBK ο κανονισμός για την τιμή λιανικής πώλησης, η Honda έτρεχε με τα RC-30/RC-45 που κόστιζαν όσο δύο Fireblabe, η Yamaha με τα OW-01 και R7 που επίσης είχαν αστρονομικές τιμές και η Kawasaki με τα περιορισμένης παραγωγής και εξίσου πανάκριβα ZXR750RR. Επίσης τότε οι κανονισμοί ήταν πολύ πιο χαλαροί ως προς τις μηχανολογικές επεμβάσεις, με αποτέλεσμα οι εργοστασιακές μοτοσυκλέτες να μην έχουν ούτε μια βίδα ίδια με τις μοτοσυκλέτες παραγωγής. Ο κανονισμός για την τιμή λιανικής πώλησης ήρθε από την κατηγορία Superstock 1000, σε μια εποχή όπου στα WSBK είχαν σοβαρές εργοστασιακές ομάδες μόνο η Aprilia και αργότερα η Kawasaki, με σαφή στόχο να κάνουν φτηνότερους τους αγώνες για τις εταιρείες που ξόδευαν ήδη τεράστια ποσά για τα MotoGP, όπως και έγινε. Μόνο που όταν ο ανταγωνισμός μεγαλώνει, αυτομάτως εκτοξεύεται και το κόστος, διότι στους αγώνες πάντα κερδίζει στο τέλος όποιος δίνει τα περισσότερα λεφτά για R&D, τα περισσότερα λεφτά για δοκιμές, τα περισσότερα λεφτά για καλούς μηχανικούς, τα περισσότερα λεφτά για καλούς αναβάτες... Κι όσο πιο αυστηροί γίνονται οι κανονισμοί, τόσο πιο ακριβή γίνεται στο τέλος μια κατηγορία, διότι όλοι ψάχνουν την διαφορά στις λεπτομέρειες. Αυτό έγινε και στα WSBK τώρα. Έφτιαξαν κανονισμούς που επιτρέπουν ελάχιστες αλλαγές στις μοτοσυκλέτες παραγωγής, οπότε και οι κατασκευαστές δημιούργησαν μοντέλα παραγωγής με αγωνιστική τεχνολογία, τα οποία είναι φυσικά πανάκριβα. Ο Rea λοιπόν, έρχεται και να πει αυτό που λένε όλοι όταν η αγαπημένη τους εταιρεία δυσκολεύεται στους αγώνες (επειδή δεν χώνει τα λεφτά που χώνουν οι πρώτοι...) και ήταν η αιτία που πήγε άπατη η κατηγορία Superstock 1000. Λέει λοιπόν να γίνουν οι μοτοσυκλέτες όσο πιο "normal" γίνεται για να αυξηθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των αναβατών. Μόνο που στην πραγματικότητα κανείς δεν θέλει να δει αγώνες με μοτοσυκλέτες που μπορεί να δει και στην καφετέρια της πόλης του. Θέλει να βλέπει εξωτικές μοτοσυκλέτες στους αγώνες! Θέλει δίχρονα V4 να εκτοξεύουν τους αναβάτες στο διάστημα, θέλει τετράχρονα να στροφάρουν στις 20.000 με φτερά και τουρμπίνες... Αν ήθελε normal μοτοσυκλέτες τότε τα Superstock 1000 θα ήταν τώρα ο βασιλιάς των αγώνων και όχι τα MotoGP... Έστω η Moto2 που έχουν όλοι τον ίδιο κινητήρα. Σε κάθε περίπτωση, μπορεί να απέχουμε αρκετούς μήνες από το ξεκίνημα της νέας σεζόν στο WSBK, ωστόσο τα παιχνίδια τακτικής και ψυχολογίας έχουν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα.