WorldSBK: Το σόου ξεκίνησε - 1η μέρα δοκιμών Jerez 2019

Δυναμική παρουσία της Yamaha
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

24/1/2019

Με τα δοκιμαστικά στην πίστα της Jerez, παραδοσιακά, ξεκινά κι επίσημα το φετινό πρωτάθλημα με 16 αναβάτες απ’ την μεγάλη κατηγορία, 12 απ’ τα WorldSSP καθώς και μια έκπληξη απ’ την WorldSSP300 κατηγορία, όπως θα δούμε παρακάτω, μπαίνοντας όλοι τους στην πίστα γεμάτοι όρεξη να ρυθμίσουν τις μοτοσυκλέτες τους και να προσθέσουν τα τελικά στάδια εξέλιξης. Η πίστα της Jerez κατά τη διάρκεια του χειμερινού διαλείμματος δέχτηκε την απαραίτητη συντήρηση, έχοντας πλέον νέα άσφαλτο. Οι καιρικές συνθήκες ήταν με το μέρος τους επιτρέποντάς τους να εκμεταλλευτούν πλήρως το χρόνο που είχαν στην διάθεση τους, στον μέγιστο βαθμό.

Ο Alex Lowes βρέθηκε στην κορυφή των χρονομετρήσεων, ολοκληρώνοντας τον γρηγορότερο γύρο στο 1:40,422 δουλεύοντας εντατικά στις ρυθμίσεις της μοτοσυκλέτας του. Η σταθερότητα που είχε στους χρόνους του κατά την διάρκεια των δοκιμών, φανερώνει πως ο Βρετανός αναβάτης έχει σχεδόν ολοκληρώσει το κεφάλαιο της τελικής εξέλιξης της μοτοσυκλέτας του και προετοιμάζεται πλέον για τον αγώνα στο Philip Island.
Ο πολυπρωταθλητής Rea, το μεγάλο φαβορί κάθε χρονιάς, αποφάσισε να μην ξεκινήσει απ’ το πρωί τις δοκιμές αλλά περίμενε μέχρι οι συνθήκες στην πίστα να γίνουν καλύτερες και ως εκ τούτου βγήκε απ’ το γκαράζ το μεσημέρι. Εστίασε κυρίως στην προετοιμασία του για τον πρώτο αγώνα του πρωταθλήματος και το απόγευμα μετά από κάμποσους γύρους βρέθηκε πρώτος στις χρονομετρήσεις, πριν τελικά ο Lowes κάνει τον γρηγορότερο γύρο. Τελείωσε την πρώτη μέρα ερχόμενος δεύτερος με τη διαφορά να μετριέται στα χιλιοστά του δευτερολέπτου.
Τρίτος στον πίνακα των χρονομετρήσεων βρέθηκε ο Leon Haslam που υπήρξε team mate του Rea, παλιότερα όταν βρισκόντουσαν στην Honda στα WSBK. Ο Βρετανός αναβάτης πέρασε το χειμώνα δουλεύοντας στην φυσική του κατάσταση –όπως και οι περισσότεροι αναβάτες- αλλά παράλληλα είχε και ένα χειρουργείο στον αστράγαλό του ώστε να αφαιρέσει τις βίδες που είχε από παλιότερο τραυματισμό. Γεμάτος όρεξη και διάθεση να εξοικειωθεί με την μοτοσυκλέτα του μπήκε στην πίστα με σκοπό να γνωρίσει καλύτερα τα ηλεκτρονικά βοηθήματα της μοτοσυκλέτας του, ολοκληρώνοντας τις δοκιμές του με διαφορά 0,435 απ’ τον δεύτερο. Για την Kawasaki όμως οι δοκιμές δεν τελειώνουν στην Jerez, καθώς έχουν προγραμματίσει να πάνε και στο Portimao την ερχόμενη βδομάδα για περαιτέρω βελτίωση.
Εκπληκτικές ήταν και οι επιδόσεις του Τούρκου αναβάτη Toprak Razgatlioglu (Turkish Piccetti Racing) καθ’ όλη τη διάρκεια των δοκιμών, καθώς το πρωί βρισκόταν στην κορυφή του πίνακα, ενώ ολοκλήρωσε τη μέρα πίσω απ’ τον Haslam με κενό 0,559.
Την πεντάδα των κορυφαίων χρόνων έκλεισε ο Michael van der Mark δοκιμάζοντας διάφορους συνδυασμούς, παίζοντας με τις βασικές ρυθμίσεις της μοτοσυκλέτας, νέα τμήματα του πλαισίου καθώς και τα ηλεκτρονικά. Την έκτη και έβδομη θέση πήραν αντίστοιχα οι Marco Melandri και Sandro Cortese οδηγώντας για πρώτη φορά τις πλήρως εργοστασιακές R1. Εκμεταλλεύθηκαν την ευκαιρία των δοκιμών ώστε να ερευνήσουν τις δυνατότητές τους και στο ίδιο πνεύμα μαζί μ’ αυτούς κινήθηκε η GRT Yamaha WorldWSBK Team που φέτος θα κάνει το ντεμπούτο της στη μεγάλη κατηγορία.

Η εργοστασιακή ομάδα της Ducati με τον Chaz Davies και τον Alvaro Bautista δούλεψε σε σχετικά υποτονικούς ρυθμούς κρίνοντας μόνο απ’ τις χρονομετρήσεις των αναβατών. Ο Alvaro μπορεί αυτή τη φορά να μην κονταροχτυπιόταν με τον Rea όπως πέρσι τον Νοέμβριο, όμως ολοκλήρωσε τη πρώτη μέρα με 44 γύρους στην πίστα. Οι αναβάτες βρέθηκαν στην όγδοη και ένατη θέση αντίστοιχα, εστιάζοντας περισσότερο στην βελτίωση και στην εκμετάλλευση των δυνάμεων της V4 R. Ο Davies όπως δείχνει έχει αναρρώσει πλήρως απ’ τον τραυματισμό του και έχοντας δουλέψει με την φυσική του κατάσταση, ήταν γεμάτος όρεξη για οδήγηση όμως αργά το απόγευμα είχε μια μικρή πτώση –χωρίς να τραυματιστεί σοβαρά- στην πέμπτη στροφή της πίστας με αποτέλεσμα να σταματήσει τις δοκιμές.
Την δεκάδα ολοκλήρωσε ο Jordi Torres, έχοντας ολοκληρώσει πάνω από 80 γύρους στην πίστα, ενώ πίσω του με διαφορά 2,444, βρέθηκε ακόμη ένας αναβάτης της Kawasaki, ο Leandro Mercado (Orelac Racigng VerdNatura). Έπειτα ακολούθησαν οι Eugene Laverty (Team Goeleven) και Michael Ruben Rinaldi (Barni Racing Team) που κατέλαβαν την 12η και 13η θέση αντίστοιχα, ενισχύοντας την εικόνα της Ducati στην πίστα καθώς έχουν στη διάθεσή τους την Panigale V4 R. Τελευταίος των χρονομετρήσεων βρέθηκε ο Alessandro Delbianco (Althea Mie Racing Team) με την CBR1000RR που ήταν ο πρώτος–απ’ την μεγάλη κατηγορία- που μπήκε στην πίστα το πρωί.

Η BMW Motorrad WolrdSBK Team δεν απουσίαζε απ’ τις δοκιμές, όμως οι αναβάτες της δεν χρησιμοποίησαν τους πομπούς ώστε να έχουν εικόνα απ’ τις ανεπίσημες χρονομετρήσεις. Τόσο ο Tom Sykes όσο και ο Markus Reiterberger εστίασαν στο να εκμαιεύσουν τα μυστικά απ’ τις μοτοσυκλέτες τους και κυρίως αυτών της λειτουργίας των ηλεκτρονικών βοηθημάτων.
Οι αναβάτες των WorldSSP έλαβαν μέρος κι αυτοί με τον Federico Caricasulo (BARDAHL Evan Bros. WorldSSP Team) να είναι γρηγορότερος, ενώ πίσω του ακολούθησαν οι Raffaele De Rosa (MV AGUSTA Reparto Corse) κι ο team mate του Randy Krummenacher (BARDAHL Evan Bros. WorldSSP Team). H ομάδα της Kawasaki Puccetti Racing με τον Lucas Mahias και τον Hikari Okubo βρέθηκε στην τέταρτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα, ενώ οι Cluzel και Perolari βρίσκονταν κατά πόδας ολοκληρώνοντας τις δοκιμές τους με 49 γύρους.
Τέλος, μπορεί ο Delbianco να ήταν ο πρώτος που μπήκε στην πίστα απ’ την μεγάλη κατηγορία, αλλά επειδή οι κυρίες προηγούνται, η Ana Carrasco –πρωταθλήτρια 2018 της WorldSSP- ήταν αυτή που έβαλε την πρώτη μοτοσυκλέτα στην Jerez, οδηγώντας το Kawasaki Ninja 400 της στις 9:30π.μ., όμως δεν έλαβε μέρος στις δοκιμές καθώς βρισκόταν εκεί λόγω των προωθητικών κινήσεων των χορηγών της.

 

  1. Alex Lowes (Pata Yamaha Official WorldSBK Team) 1:40.442
  2. Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK) 1:40.450 +0.08
  3. Leon Haslam (Kawasaki Racing Team WorldSBK) 1:40.877 +0.435
  4. Toprak Razgatlioglu (Turkish Puccetti Racing) 1:41.001 +0.559
  5. Michael van der Mark (Pata Yamaha Official WorldSBK Team) 1:41.047 +0.605
  6. Marco Melandri (GRT Yamaha Team) 1:41.119 +0.677
  7. Sandro Cortese (GRT Yamaha Team) 1:41.203 +0.761
  8. Chaz Davies (Aruba.it Racing – Ducati) 1:41.375 +0.933
  9. Alvaro Bautista (Aruba.it Racing – Ducati) 1:41.857 +1.415
  10. Jordi Torres (Team Pedercini Racing) 1:41.973 +1.531
  11. Leandro Mercado (Orelac Racing VerdNatura) 1:42.886 +2.444
  12. Eugene Laverty (Team Goeleven) 1:43.376 +2.934
  13. Michael Ruben Rinaldi (BARNI Racing Team) 1:43.973 +3.531
  14. Alessandro Delbianco (Althea MIE Racing Team) 1:45.437 +4.995
Ετικέτες

Bimota - Επιστρέφει στα Motul WSBK το 2025!

Με κινητήρα από το ZX-10RR, αλλά με διαφορετικό πλαίσιο - Ένα βήμα παραπάνω από την πρακτική του Pierer Group στο MotoGP
motomagBimota – Η επιστροφή του θρύλου στα Motul WSBK το 2025
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

24/4/2024

Η Bimota, μετά από πολλά χρόνια απουσίας από το Παγκόσμιο αγωνιστικό στερέωμα, επιστρέφει μέσω της συνεργασίας της με την Kawasaki στα Motul WSBK το 2025, με το πλαίσιο να είναι ιταλικής κατασκευής, ενώ ο κινητήρας -και τα περισσότερα μέλη της ομάδας- θα προέρχονται από το Akashi.

Οι παλαιότεροι θα γνωρίζουν ότι η Bimota δεν είναι άσχετη με τους αγώνες μοτοσυκλέτας, μετρώντας ήδη από το 1980, εφτά μόλις χρόνια μετά την ίδρυσή της, το πρώτο της Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στα 350 κυβικά, με τον Jon Ekerold να οδηγεί στην κορυφή μία δίχρονη, δικύλινδρη Bimota YB3. Η επιτυχία συνεχίστηκε το 1987 με τον θρύλο Virginio Ferrari καβάλα στο YB4R να κατακτά το πρωτάθλημα στην κατηγορία TT Formula 1. Το 1988 ήταν η χρονιά που το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SBK έκανε την εμφάνισή του, με τους Davide Tardozzi και Stephane Mertens να ανεβαίνουν 7 φορές συνολικά στο πρώτο σκαλί του βάθρου, στην παρθενική χρονιά του WSBK. Μετά από κάποια χρόνια αγωνιστικής ανομβρίας, ο ταλαντούχος εκλιπών Anthony Gobert με ένα SB8R είδε πρώτος την καρό σημαία στο υγρό Philip Island, το 2000.

Bimota – Η επιστροφή του θρύλου στα Motul WSBK το 2025

Μετά από 25 χρόνια, η Bimota σε συνεργασία με την Kawasaki επανέρχεται στο Παγκόσμιο στερέωμα των αγώνων, ξεκινώντας από τη σεζόν του 2025. Το πλαίσιο της μοτοσυκλέτας, που ακόμα δεν έχει εμφανιστεί, θα είναι της Bimota, σχεδιασμένο εντός των εγκαταστάσεών της, με τον τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα να έρχεται από το Ninja ZX-10RR. Και όχι μόνο αυτός, καθώς πολλά μέλη από την εργοστασιακή ομάδα της Kawasaki KRT θα μεταπηδήσουν στο box της Bimota. Ένα ορόσημο για την Kawasaki Racing Team, η οποία μετρά σχεδόν σαράντα χρόνια αγωνιζόμενη με μοτοσυκλέτες που μπορείς να αγοράσεις στην πλησιέστερη αντιπροσωπεία.

Η ονομασία της νέας ομάδας θα είναι "Bimota by Kawasaki Racing Team", όχι μόνο εξαιτίας της πράσινης ιστορίας στον θεσμό των Motul WSBK, αλλά και χάρη στο μειοψηφικό πακέτο του 49,9%της Bimota, το οποίο ανήκει στο Akashi από το 2019. Όπως είναι λογικό, ένας βασικός στόχος για τη δημιουργία της νέας ομάδας είναι η διαφήμιση της Bimota, καθώς μέσα από τους αγώνες θα μπορέσει να προωθήσει καλύτερα τις μοτοσυκλέτες της (και πρώτα απ' όλα κάποια μελλοντική replica της αγωνιστικής της μοτοσυκλέτας), αγγίζοντας ένα ευρύτερο κοινό. Με τη σειρά του, η αύξηση της δημοφιλίας της ιταλικής εταιρείας που κατασκευάζει μοτοσυκλέτες-έργα τέχνης στο χέρι, με εξαιρετική προσοχή στην λεπτομέρεια, αναμένεται να φέρει γενικότερη αύξηση στις πωλήσεις μοτοσυκλετών Bimota και περισσότερα έσοδα στα ταμεία.

Bimota – Η επιστροφή του θρύλου στα Motul WSBK το 2025

Το επόμενο λογικό βήμα λοιπόν έγινε, από την στιγμή που η Kawasaki απέκτησε το πλειοψηφικό πακέτο της ιταλικής εταιρείας. Σε αντίθεση με το παρελθόν, αυτή την φορά η Bimota έχει ισχυρότερη οικονομική επιφάνεια, χάρη στην στήριξη του Akashi. Ταυτόχρονα, η τεχνογνωσία των πράσινων, οι οποίοι μετρούν ήδη 7 Παγκόσμιους τίτλους, θα αποτελέσει σημαντικό υποστηρικτικό παράγοντα, γλιτώνοντας χρόνο, κόπο και χρήμα από την δημιουργία ενός τμήματος R&D από το μηδέν.

Bimota – Η επιστροφή του θρύλου στα Motul WSBK το 2025

Αν και η αγωνιστική μοτοσυκλέτα της Bimota δεν έχει ακόμα παρουσιαστεί, δεν περιμένουμε να δούμε στις πίστες το ιδιόρρυθμο hub-steering μπροστινό του εργοστασίου από το Rimini. Αν και με πολλά πλεονεκτήματα, το βασικό μειονέκτημα της απουσίας σωστής πληροφόρησης τέτοιου είδους συστημάτων διεύθυνσης για το τι ακριβώς συμβαίνει κάτω από τον μπροστινό τροχό, έχει αφήσει το πιο απλό κατασκευαστικά τηλεσκοπικό πιρούνι να κυριαρχήσει στους αγώνες.

Ετικέτες