FIM Endurance World Championship 2023 - Νικήτρια στο Bol d'Or η Suzuki, Πρωταθλήτρια η Yamaha

Δραματικό φινάλε, καθώς η -Πρωταθλήτρια εν τέλει- YART λίγο έλειψε να χάσει τον τίτλο από υπερθέρμανση κινητήρα
FIM Endurance World Championship 2023, Bol d’Or: Νικήτρια η ομάδα της Suzuki, πρωταθλήτρια η ομάδα της Yamaha
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

18/9/2023

Η Yamalube YART Yamaha EWC Official Team με τους Niccolò Canepa, Marvin Fritz και Karel Hanika κατάφερε μετά από έναν αμφίρροπο αγώνα στο Bol d’Or να κατακτήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής 2023, με τη Suzuki Yoshimura SERT Motul, να κερδίζει για 19η φορά στην ιστορία της τον διάσημο αγώνα αντοχής.

Το ξεκίνημα του τελευταίου αγώνα της χρονιάς για το FIM EWC στην πίστα Paul Ricard της Γαλλίας ήταν συναρπαστικό, καθώς η βροχή που είχε πέσει λίγο πριν την εκκίνηση του αγώνα έκανε την επιλογή ελαστικών σπαζοκεφαλιά. Ομάδες και οδηγοί δεν είχαν αποφασίσει τι ελαστικά θα χρησιμοποιήσουν, ενώ οι ομάδες που ξεκίνησαν με βρόχινα ελαστικά μετά από 15 λεπτά αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στα pits ώστε να βάλουν slick ελαστικά καθώς η πίστα είχε στεγνώσει σε μεγάλο βαθμό.

EWC

Στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς τον τίτλο του EWC διεκδικούσαν έξι ομάδες, με την Yamalube YART Yamaha EWC Official Team, να βρίσκεται πιο κοντά σε σχέση με τους υπόλοιπους. Ωστόσο στους αγώνες Endurance πολλά μπορούν να συμβούν και πολλές φορές ο παράγοντας τύχη παίζει καθοριστικό ρόλο. Όσον αφορά την τύχη, στη Γαλλία η ομάδα της YART την είχε με το μέρος της. Με την περσινή πρωταθλήτρια ομάδα της F.C.C. TSR Honda France να τίθεται εκτός αγώνα λόγω μηχανικής βλάβης από πολύ νωρίς, οι μνηστήρες του τίτλου μειώθηκαν με το καλημέρα στους πέντε. Λίγο αργότερα εκτός διεκδίκησης τίτλου θα έβγαινε και η ομάδα της BMW Motorrad World Endurance Team καθώς δύο μη προγραμματισμένα pit stop την έθεσαν εκτός. Στην πρωτοπορία του αγώνα είχε βρεθεί η ομάδα της TATI Team Beringer Racing καθώς η απόφαση της στα αρχικά στάδια του αγώνα να χρησιμοποιήσει ενδιάμεσα ελαστικά, της έδωσε το προβάδισμα. Ωστόσο η πρωτοπορία της κράτησε για πολύ λίγο καθώς ένα μηχανικό πρόβλημα στη μοτοσυκλέτα της Kawasaki οδήγησε την ομάδα σε οριστική εγκατάλειψη.

Yamaha YART

Η “απόσυρση” της TATI Team Beringer Racing, άνοιξε τον δρόμο για τις ομάδες της Yamalube YART Yamaha EWC Official Team, Suzuki Yoshimura SERT Motul, Honda Viltaïs Racing και BMW Motorrad World Endurance Team. H ομάδα της YART η οποία με έναν τερματισμό μέχρι και την ένατη θέση θα κέρδιζε τον τίτλο, είχε βρεθεί αρκετές φορές στην πρωτοπορία του αγώνα ωστόσο λίγο αργότερα θα αντιμετώπιζε μηχανικά προβλήματα που θα έβαζαν εκ νέου φωτιά στο Πρωτάθλημα. Η Yamaha R1 με το επετειακό livery για τα 25 χρόνια της R1, ανέβαζε ανησυχητικά θερμοκρασία, και ως εκ τούτου χρειάστηκε αρκετές φορές να σταματήσει στα pits, μέχρι να λύσουν οι μηχανικοί το πρόβλημα. Το στραβοπάτημα της YART, εκμεταλλεύτηκε η ομάδα της SERT περνώντας στην πρώτη θέση -σημειώστε πως η SERT επί της ουσίας τις τελευταίες εννέα ώρες του αγώνα είχε δύο αναβάτες, τους Gregg Black και Étienne Masson, καθώς ο Sylvain Guintoli υπέφερε από στομαχικές διαταραχές με αποτέλεσμα ο Γάλλος στον τελευταίο του αγώνα με τα χρώματα της Suzuki να μην μπορεί να βοηθήσει.

EWC

Από την άλλη τα βλέμματα όλων ήταν στραμμένα στην ομάδα της YART καθώς μια πιθανή εγκατάλειψη μπορεί να άλλαζε τα δεδομένα όσον αφορά το πρωτάθλημα. Ωστόσο η Yamaha R1, άντεξε μέχρι το τέλος με τους Niccolò Canepa, Marvin Fritz και Karel Hanika να τερματίζουν στην τέταρτη θέση, κατακτώντας ταυτόχρονα το φετινό πρωτάθλημα αντοχής με την ομάδα της YART. Από την άλλη η ομάδα της SERT κατάφερε να κερδίσει το 86ο Bol d'Or, ολοκληρώνοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την δύσκολη φετινή χρονιά. Οι Gregg Black, Étienne Masson ήταν χαρούμενοι με την επιτυχία τους μετά το τέλος του αγώνα, ενώ ο καταπονημένος Sylvain Guintoli έκλεισε το κεφάλαιο Suzuki Endurance με νίκη. Στη δεύτερη θέση ολοκλήρωσε τον αγώνα η περσινή νικήτρια του αγώνα ομάδα της Honda Viltaïs Racing με τους Florian Alt, Steven Odenaal Leandro Mercado. Το βάθρο συμπλήρωσε η ομάδα της BMW Motorrad World Endurance Team, με τους Jérémy Guarnoni, Illya Mykhalchyk και Markus Reiterberger. Στην τέταρτη θέση όπως σας είπαμε τερμάτισε η πρωταθλήτρια ομάδα της Yamalube YART Yamaha EWC Official Team, με τους Niccolò Canepa, Marvin Fritz και Karel Hanika να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας μετά την επικράτηση τους. Πίσω από τους φετινούς πρωταθλητές στην πέμπτη θέση βρέθηκε η ομάδα της Team Kawasaki Webike Trickstar.

EWCEWC

Ετικέτες

IoMTT 2025: 3η νίκη για τους αδερφούς Crowe στο νησί!

Στην κατηγορία sidecar - Έσπασαν και το ρεκόρ γύρου, στα 194,73 χλμ./ώρα!
IoMTT Sidecar
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/6/2025

Οι Ryan και Callum Crowe κατέκτησαν την τρίτη τους νίκη στους αγώνες Isle of Man TT, με επικράτηση στον πρώτο αγώνα 3wheeling.media Sidecar TT το απόγευμα της Δευτέρας, καταρρίπτοντας παράλληλα και το ρεκόρ ταχύτερου γύρου στην κατηγορία Sidecar.

Τα δύο αδέρφια από το Μανξ κυριάρχησαν απόλυτα με την Opul/Kelproperties LCR Honda, καταγράφοντας νέο ρεκόρ γύρου με 194,76 χλμ./ώρα και τερματίζοντας 1 λεπτό και 17 δευτερόλεπτα (!) μπροστά από τους Ben Birchall/Patrick Rosney. Το βάθρο συμπλήρωσαν οι Lee Crawford/Scott Hardie.

Με ιδανικές συνθήκες στο Mountain Course, αν και μειώμενος από τρεις σε δύο γύρους, ο αγώνας ξεκίνησε στις 2:00 μ.μ. Οι Crowe πήραν αμέσως τον έλεγχο, προηγούμενοι στο Glen Helen στον πρώτο γύρο με προβάδισμα 11,3 δευτερολέπτων από τους Birchall/Rosney (Hager/Wyckham Blackwell LCR Honda).

Αυτοί με τη σειρά τους είχαν μόλις 0,1 δευτερόλεπτο διαφορά από τους Blackstock/Lawrence (Dave Holden Racing LCR Yamaha), ενώ οι Crawford/Hardie (Team ARC/SJH Bodyworks LCR Kawasaki) ήταν άλλα 2 δευτερόλεπτα πίσω στην τέταρτη θέση. Οι Ellis/Clement (Brookland Sand & Aggregates CES Yamaha) ήταν επίσης στο παιχνίδι, μόλις 1,5 δευτερόλεπτο πίσω από τους Crawford/Hardie στην πέμπτη θέση.

Side Car IoMTT 2025

Ο πρωτοεμφανιζόμενος George Holden, με συνοδηγό τον Mark Wilkes, βρισκόταν την έκτη θέση με την Barnes Racing DMR Yamaha. Ο επίσης πρωτοεμφανιζόμενος Steve Kershaw - με συνοδηγό τον Rhys Gibbons - αναγκάστηκε να εγκαταλείψει στο Ballacraine με την Express Tyres/Quattro Group LCR Honda.

Μπροστά, οι Crowe ήταν ασταμάτητοι, σημειώνοντας τον ταχύτερο σκέλος όλων των εποχών από το Glen Helen έως το Ballaugh, αυξάνοντας το προβάδισμά τους στα 20 δευτερόλεπτα, ενώ η μάχη για τις θέσεις 2 έως 4 κρινόταν από μόλις 1,7 δευτερόλεπτα. Οι Ellis/Clement έμειναν άλλα 6 δευτερόλεπτα πίσω, ενώ οι Holden/Wilkes προηγούνταν των Clarke/Johnson (Eddy’s Moto CES Yamaha) κατά 0,6 δευτερόλεπτα.

Μέχρι το Ramsey, οι Crowe είχαν αυξήσει το προβάδισμά τους στα 25 δευτερόλεπτα και βρίσκονταν ήδη κοντά στο ρεκόρ γύρου. Η μάχη για τη δεύτερη θέση συνεχιζόταν έντονα, με μόλις 2,8 δευτερόλεπτα να χωρίζουν τους Birchall/Rosney, Blackstock/Lawrence, και Crawford/Hardie.

Καθώς ο γύρος προχωρούσε, οι Crowe μείωσαν ελαφρώς τον ρυθμό τους, αλλά ολοκλήρωσαν τον πρώτο γύρο με ταχύτητα 192,184 χ.α.ω, αποκτώντας προβάδισμα 36,2 δευτερολέπτων από τους Birchall/Rosney (186,250 χ.α.ω.). Οι Blackstock/Lawrence (185,859 χ.α.ω.) ακολουθούσαν 2.4 δευτερόλεπτα πίσω, με τους Crawford/Hardie (185,766 χ.α.ω.) άλλα 0.5 δευτερόλεπτα πιο πίσω. Την εξάδα έκλειναν οι Ellis/Clement (182,689 χ.α.ω.) και Clarke/Johnson (181,147 χ.α.ω.).

Οι Crowe ξεκίνησαν τον δεύτερο γύρο με ακόμα έναν τομέα ρεκόρ από την εκκίνηση έως το Glen Helen—και ξανά έως το Ballaugh—τρέχοντας 5 δευτερόλεπτα ταχύτερα από τον ρυθμό ρεκόρ. Οι Birchall/Rosney εξασφάλισαν τη δεύτερη θέση, 6,4 δευτερόλεπτα μπροστά από τους Crawford/Hardie, ενώ οι Blackstock/Lawrence σταμάτησαν λίγο μετά το Barregarrow για ρυθμίσεις.

Ο ρυθμός ρεκόρ συνεχίστηκε με έναν εκπληκτικό τομέα από Ballaugh έως Ramsey, φέρνοντας τους Crowe 10 δευτερόλεπτα κάτω από το ρεκόρ. Αυτό μειώθηκε σε 7 δευτερόλεπτα στο Bungalow, αλλά ολοκλήρωσαν τον γύρο με ταχύτητα 194.764χ.α.ω, εξασφαλίζοντας τόσο τη νίκη στον αγώνα με διαφορά 1 λεπτού και 17 δευτερολέπτων, όσο και το απόλυτο ρεκόρ γύρου για sidecar.

Οι Birchall/Rosney κατέγραψαν τον ταχύτερο γύρο της εβδομάδας τους για να εξασφαλίσουν τη δεύτερη θέση, 17.3 δευτερόλεπτα μπροστά από τους Crawford/Hardie. Ήταν τα παρθενικά βάθρα στο TT για τους Rosney, Crawford και Hardie. Οι Ellis/Clement πήραν την τέταρτη θέση, με τους Clarke/Johnson να τερματίζουν πέμπτοι – με τον Clarke να γίνεται ο ταχύτερος πρωτοεμφανιζόμενος οδηγός sidecar στην ιστορία του TT.

Οι Holden/Wilkes ολοκλήρωσαν μια εξαιρετική εμφάνιση στην έκτη θέση, μπροστά από τους Ramsdens. Οι Blackstock/Lawrence επανήλθαν στον αγώνα και τερμάτισαν όγδοοι, ακολουθούμενοι από τους Lambert/Haynes και Dawson/Sims.