Δοκιμή Voge 300DS 2022 - Με την αύρα του μεγάλου αδερφού

Με τα βασικά στοιχεία του 500DS στο DNA του
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

19/7/2022
Το 300DS της Voge διατηρεί σε πολύ μεγάλο βαθμό τα βασικά στοιχεία του μεγαλύτερου 500DS, που το έκαναν να εδραιωθεί στην ελληνική αγορά από την πρώτη ημέρα
 
Η Voge μας συστήθηκε στην Ελλάδα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μέσω του δικύλινδρου 500DS, που πέρα από την αναμενόμενη για κινέζικη μοτοσυκλέτα ελκυστική τιμή και του πλούσιου και σύγχρονου εξοπλισμό του, μας έδειξε πως έχει και τα απαιτούμενα “ποιοτικά” χαρακτηριστικά για να ικανοποιήσει οδηγικά τον αναβάτη. Ο μικρότερος μονοκύλινδρος αδερφός του στην κατηγορία των 300 κυβικών ονομάζεται 300DS και ακολουθεί πιστά την ίδια συνταγή, με ελάχιστες αποκλείσεις, οι οποίες όμως δικαιολογούνται ως ένα βαθμό από τα στάνταρ της κατηγορίας. Οι ομοιότητες στην εξωτερική εμφάνιση δεν είναι φυσικά τυχαίο γεγονός και τις περισσότερες φορές χρειάζεται να ρίξεις μια δεύτερη ματιά για να καταλάβεις πως έχεις μπροστά σου το μονοκύλινδρο 300 και όχι το δικύλινδρο 500.
 
Ο ευκολότερος τρόπος για να τα ξεχωρίσεις στα γρήγορα είναι να κοιτάξεις τον εμπρός τροχό, όπου στο 300 υπάρχει μόνο ένας δίσκος με “no name” δαγκάνα, αντί για τους δύο δίσκους με δαγκάνες της Nissin στο 500. Ο συνολικός όγκος του φαίρινγκ και γενικά ολόκληρης της μοτοσυκλέτας δεν έχει τεράστια διαφορά από το 500, οπότε το 300DS είναι μια κανονική μοτοσυκλέτα της μεσαίας κατηγορίας, προσφέροντας αντίστοιχους χώρους και ανέσεις για δύο άτομα. Η εργονομία της θέσης οδήγησης θα βολέψει χωρίς ιδιαίτερα παράπονα αναβάτες με ύψος έως 1,80μ, ενώ το ύψος της σέλας στα 810mm από το έδαφος δεν είναι απαγορευτικό για τους κοντούς αναβάτες, καθώς είναι αρκετά στενή στο εμπρός τμήμα της και δεν σου ανοίγει τα πόδια, οπότε πατάς με σιγουριά κάτω.
 
Επίσης καλό θα ήταν να τονίσουμε το γεγονός, πως η στάση του σώματος πάνω στο 300DS έχει μια φυσικότητα που σπάνια βρίσκεις σε μοτοσυκλέτες των κινέζικων εταιρειών. Το τιμόνι έχει τη σωστή απόσταση από το σώμα σου, είναι στο σωστό ύψος και έχει το σωστό πλάτος για να χειρίζεσαι με ευκολία τη μοτοσυκλέτα σε όλες τις ταχύτητες και παίζει σημαντικό ρόλο στον τομέα της άνεσης. Σε συνδυασμό με την αρκετά αφράτη σέλα και τις ποιοτικές αποσβέσεις του upside-down πιρουνιού, το 300DS δεν βασανίζει τον αναβάτη του και δεν γίνεται κουραστικό στην πολύωρη οδήγηση μέσα στην κίνηση της πόλης.
 
Με τον συνεπιβάτη δεν ήταν τόσο γενναιόδωροι οι σχεδιαστές, καθώς φαίνεται πως προτίμησαν να ακολουθήσουν τη λογική της “μοντέρνας”, κοντής, σπορ ουράς, οπότε το κομμάτι της σέλας που αντιστοιχεί στον συνεπιβάτη έχει μικρό μήκος. Τουλάχιστον είναι αντίστοιχα αφράτη με του αναβάτη και δεν νομίζουμε να ακούσετε παράπονα στις βόλτες μικρών και μεσαίων αποστάσεων. 
 
Με το πλεονέκτημα της μοτοσυκλέτας
Σε αυτή την κατηγορία κυβισμού και τιμής, τα scooter είναι οι απόλυτοι κυρίαρχοι της αγοράς και η αλήθεια είναι πως μέχρι πριν από λίγα χρόνια δεν υπήρχε αντίλογος από την μεριά των μοτοσυκλετών για να τραβήξει το ενδιαφέρον του κόσμου. Τώρα όμως που σιγά-σιγά εμφανίζονται μοντέλα σαν το Voge 300DS, ανακαλύπτουμε πάλι τα βασικά πλεονεκτήματα των μικρο-μεσαίων μοτοσυκλετών. Το μεγαλύτερο όλων είναι η ανώτερη άνεση που προσφέρουν στους βομβαρδισμένους δρόμους των πόλεων. Η πλειοψηφία των scooter σε αυτή την κατηγορία κυβικού/τιμής έχουν κούτσουρο αναρτήσεις πίσω και σε συνδυασμό με τα μικρά ροδάκια τους, κάνουν κάθε μικρή λακκούβα να φαίνεται σαν χαράδρα. Το 300DS με την πίσω ανάρτηση μοχλισμού και το πολύ καλό πιρούνι είναι Rolls-Royce σε σύγκριση με τα scooter. Επίσης οδηγώντας το 300DS τον χειμώνα, καταλαβαίνεις ότι είναι μπαρούφα η πεποίθηση που έχει δημιουργηθεί στον κόσμο πως η ποδιά των scooter προστατεύει από το κρύο. Μόνο αν τους βάλεις κουβέρτα για τα πόδια και μεγάλη ζελατίνα για το στήθος, σταματάνε να στροβιλίζουν τον παγωμένο αέρα σε όλο σου το σώμα.
 
Με το 300DS έχεις τη ρυθμιζόμενη σε δύο θέσεις ύψους ζελατίνα να προστατεύει αποτελεσματικά το στήθος και τον λαιμό σου, ενώ ταυτόχρονα η στενή επαφή των εσωτερικών των ποδιών με το ρεζερβουάρ και το φαίρινγκ, αποτρέπει στον παγωμένο αέρα να έρθει σε άμεση επαφή με την πιο ευαίσθητη περιοχή του σώματός σου. Μπορεί να μην έχεις αποθηκευτικό χώρο κάτω από τη σέλα, όμως έχεις μια κανονική σχάρα πίσω για να δέσεις εύκολα μεγάλα αντικείμενα και φυσικά υπάρχει στα αξεσουάρ η επιλογή μπαγκαζιέρας ή ολόκληρης τριπλέτας. Μιας και μιλάμε για εξοπλισμό, πέρα από τη ρυθμιζόμενου ύψους ζελατίνα και τη σχάρα, το 300DS έχει φώτα LED εμπρός-πίσω, θύρα φόρτισης USB και πλήρες trip master στα ψηφιακά όργανα με ένδειξη κατανάλωσης. Επίσης έχει ένα γιγαντιαίο για την κατηγορία ρεζερβουάρ 16 λίτρων, που σε συνδυασμό με την μικρή πραγματική μέση κατανάλωση, σε απαλλάσσουν από τις συχνές επισκέψεις στα βενζινάδικα.
 
Στον πίνακα των οργάνων η μέση κατανάλωση καθ’ όλη τη διάρκεια του τεστ ήταν μόλις 3,2 λίτρα για κάθε 100 χιλιόμετρα. Οι δικές μας οι πραγματικές μετρήσεις έδειξαν πως ο κινητήρας του 300DS σπάνια έκαιγε πάνω από 4,5 λίτρα στους ανοιχτούς δρόμους (συνήθως ήταν 4,2-4,5) όπου λόγω κυβικών ο κινητήρας δουλεύει σε υψηλές στροφές και το γκάζι είναι τέρμα ανοιχτό, ενώ ήθελε κάτω από τέσσερα λίτρα μέσα στο κέντρο της πόλης όπου ο κινητήρας δούλευε περισσότερη ώρα στις μεσαίες. Να πούμε εδώ πως το 300DS δεν έχει το “κινέζικο σύνδρομο” της υπερβολικά κοντής τελικής μετάδοσης, οπότε στους ανοιχτούς δρόμους διατηρεί τα 120km/h χωρίς να δουλεύει ο κινητήρας στα κόκκινα. Υπάρχει ακόμα μία σημαντική διαφορά του 300DS από τον κανόνα του κινέζικου ανταγωνισμού. Μιλάμε για την ποιότητα λειτουργίας του κινητήρα της μητρικής Loncin, ο οποίος είναι γενικά πολιτισμένος, με μικρά επίπεδα κραδασμών στις υψηλές στροφές και απουσία “φτηνών” μηχανικών θορύβων. Μάλιστα η εξάτμιση ακολουθεί το παράδειγμα του 500DS, παράγοντας έναν αρκετά βαρύ ήχο. 
 
Πισώπλατη μαχαιριά
Εκείνο που μας είχε εντυπωσιάσει περισσότερο στο 500DS ήταν η οδηγική του συμπεριφορά στη γρήγορη οδήγηση, που όχι μόνο έπαιζε στα ίσια με τον καταξιωμένο ιαπωνικό ανταγωνισμό της κατηγορίας του, αλλά ήταν και καλύτερο. Μετά βέβαια μας προσγείωσε κάπως απότομα το 650DSX που κινείται σε πολύ ρηχά νερά σε αυτόν τον τομέα. Οπότε πριν καβαλήσουμε το 300DS, δεν είχαμε σαφή εικόνα για το τί να περιμένουμε σε ότι αφορά τα δυναμικά χαρακτηριστικά του. Λόγω της σωστής εργονομίας της θέσης οδήγησης, η πρώτη εντύπωση ήταν αυθόρμητα θετική και το 300DS ακολουθεί φυσικότητα τις εντολές του αναβάτη, χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις από το σώμα. Το πιρούνι είναι σωστά ρυθμισμένο σε αποσβέσεις συμπίεσης και επαναφοράς, ενώ στέλνει στα χέρια σου ποιοτικές πληροφορίες χωρίς να γίνεται φλύαρο.
 
Η κατανομή του βάρους είναι ουδέτερη και τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του πλαισίου ισορροπούν ιδανικά μεταξύ σταθερότητας και ευελιξίας. Όμως όλα αυτά τα πολύ σημαντικά πλεονεκτήματα δέχονται πισώπλατη μαχαιριά από τα πολύ κακής ποιότητας κινέζικα ελαστικά. Ειδικά όταν κάνει κρύο μπορεί να γίνουν επικίνδυνα για τον αρχάριο στους κλασσικούς ελληνικούς δρόμους των πόλεων. Το επίπεδο πρόσφυσης που προσφέρουν μέχρι να ζεσταθούν καλά είναι πραγματικά απαράδεκτο. Το 300DS με δευτέρα και τρίτη έκανε παντιλίκια αν άνοιγες απότομα το γκάζι μέσα στη στροφή και σπίναρε ξεκινώντας από το φανάρι, μόλις ο πίσω τροχός πάταγε πάνω στην άσπρη γραμμή των διαβάσεων. Μιλάμε για μοτοσυκλέτα που έδειξε στο δυναμόμετρο 24,3 ίππους στις 8.500 στροφές και 2,3kg/m ροπής στις 6.500, όχι για δίχρονο 500…
 
Κι αν αυτό για κάποιους έχει την πλάκα του και το βρίσκουν διασκεδαστικό, τα πράγματα μπορούν να γίνουν δυσάρεστα όταν χρειαστεί να φρενάρεις απότομα. Το ABS είναι από μόνο του αρκετά ευαίσθητο και ενεργοποιείται σχετικά νωρίς, όμως με αυτά τα λάστιχα τα πράγματα γίνονται πολύ πιο ζόρικα διότι αναγκάζεται να αμολάει τα φρένα αμέσως και για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Στις μετρήσεις επιδόσεων όπου γίνονται σε πολύ καλής ποιότητας άσφαλτο, η δύναμη των φρένων και η λειτουργία του ABS ήταν μια χαρά. Όμως στη συνηθισμένη ελληνική άσφαλτο που απαιτείται η βοήθεια των ελαστικών, το ABS σήκωνε τα χέρια ψηλά. Ασυζητητί τα πετάς στα σκουπίδια αν κοστολογείς τα κόκκαλά σου πάνω από 200-250 ευρώ που κάνει ένα καλό ζευγάρι επώνυμων ελαστικών σε αυτές τις διαστάσεις.
 
Άλλο ένα πράγμα που εμείς τουλάχιστον θα βγάζαμε πάνω από το 300DS αμέσως είναι τα κάγκελα. Ούτε στο 500DS μας άρεσαν εμφανισιακά, αλλά τουλάχιστον εκεί δεν ενοχλούσαν με το πλάτος τους. Στο 300DS όμως έχουν δύο ανούσιες επεκτάσεις δεξιά-αριστερά που μέσα στην κίνηση της πόλης είναι ό,τι πρέπει για να κοπανάς πάνω στις γωνίες των προφυλακτήρων των αυτοκινήτων. Επίσης ως κατασκευή αμφιβάλουμε αν προσφέρουν κάποια σοβαρή προστασία στα πλαστικά ή το τιμόνι σε περίπτωση πτώσης. 
 
Επί της ουσίας
Μπορεί η επιλογή των ελαστικών να ήταν τεράστιο λάθος και η σχεδίαση των κάγκελων να γίνεται μερικές φορές ενοχλητική, όμως αντίστοιχα τεράστιο λάθος θα ήταν να κρατήσεις μόνο αυτά και να παραβλέψεις τα πλεονεκτήματα ουσίας του 300DS. Διότι καλής ποιότητας λάστιχα θα βρεις εύκολα να του βάλεις, όπως πολύ εύκολα μπορείς να ξεβιδώσεις τα κάγκελα. Εκείνο που δεν θα βρεις εύκολα σε αυτή την κατηγορία κυβισμού και τιμής είναι τα επίπεδα άνεσης που προσφέρει το 300DS, η εξαιρετική οικονομία χρήσης, η συνολική ποιότητα λειτουργίας του κινητήρα, οι ποιοτικές αναρτήσεις του και όσο παράξενο κι αν ακούγεται, σπάνια θα βρεις τα σωστά γεωμετρικά χαρακτηριστικά και τη σωστή εργονομία  που κάνουν την οδήγησή του εύκολη σε όλες τις συνθήκες. Με άλλα λόγια, το 300DS έχει στο DNA του τα βασικά στοιχεία του 500DS και παρά τις μάλλον αναμενόμενες εκπτώσεις ποιότητας σε κάποια σημεία λόγω κατηγορίας και τιμής, κρατά ψηλά τη σημαία της Voge.   
 
Δυναμομέτρηση
Ομαλός και γραμμικός σε απόδοση ο κινητήρας της Loncin με καθαρή λειτουργία από τις χαμηλές στροφές, μικρή κατανάλωση και ελάχιστους μηχανικούς θορύβους
 
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
 
Αντιπρόσωπος:MOTO TREND
Τιμή:4.245 €
 
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
Μήκος (mm):2040
Ύψος (mm):1330
Μεταξόνιο (mm):1370
Απόσταση από το έδαφος (mm):-
Ύψος σέλας (mm):810
Ίχνος (mm):-
Γωνία κάστερ (˚):-
Απόσταση σέλας - τιμονιού (mm):640
Απόσταση σέλας - μαρσπιέ (mm):650
Απόσταση μαρσπιέ - τιμονιού (mm):880
Απόσταση πίσω σέλας - πίσω μαρσπιέ (mm):420
 
ΜΕΤΡΗΣΗ ΒΑΡΟΥΣ
155kg
(χωρίς καύσιμο: 143kg )
 
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος:Ατσάλινο σωληνωτό
Πλάτος (mm):820
Βάρος κατασκευαστή, κενή / γεμάτη (kg):-/155
 
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος:Υγρόψυκτος, μονοκύλινδρος με 2 ΕΕΚ και 4 β/κ
Διάμετρος επί διαδρομή (mm):78 x 61,2
Χωρητικότητα (cc):292
Σχέση συμπίεσης:11:01
Ισχύς (ΗΡ/rpm):28,2/8.500
Ροπή (kg.m/rpm):2,6/7.000
Ειδική ισχύς (ΗΡ/l):96,6
Τροφοδοσία:Ψεκασμός
Σύστημα εξαγωγής:1 σε 1
Σύστημα λίπανσης:Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης:Μίζα
 
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Συμπλέκτης:Υγρός πολύδισκος
 
ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ
Ρύθμιση βαλβίδων (km):12.000
Αλλαγή λαδιού (km):4.000
Ποσότητα λαδιού με/χωρίς φίλτρο (l):-/1,3
Φίλτρο λαδιού / αλλαγή (km):Τύπου φυσιγγίου/ 4.000
 
ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΑΠΟ ΣΤΑΣΗ
Km/hSecΜέτρα
0-502,18 
0-1007,83 
0-14029,14 
ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΣΤΑΣΗ
ΜέτραSeckm/h
0-40015,73 
0-1.00031,91 
 
ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΜΑ
Km/hSec
80-14026,74
 
ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΕΝ ΚΙΝΗΣΕΙ (sec/μέτρα)
Km/h4η5η
40-803,04/21,578,48/142,61
80-12011,26/318,8412,07/331,84
 
ΦΡΕΝΑΡΙΣΜΑ
Km/hSec
120-403,32
 
ΚΙΛΑ ΑΝΑ ΙΠΠΟ
 Κενή
Θεωρητικά5,1
Πραγματικά-
 
ΠΙΣΩ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Μοχλισμού με μονό αμορτισέρ
Διαδρομή (mm):-
Ρυθμίσεις:Προφόρτιση ελατηρίου
ΤΡΟΧΟΣ
Ζάντα:4,5 x 17
Ελαστικό:150/60-17
ΦΡΕΝΟ
Μονός δίσκος με ABS
 
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Οθόνη LCD με ενδείξεις για ταχύτητα, στροφές, σχέση κιβωτίου, θήρα USB, φώτα LED εμπρός και πίσω, σχάρα, ρυθμιζόμενη σε ύψος ζελατίνα, ABS
 
ΕΜΠΡΟΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Τηλεσκοπικό πιρούνι Upside/Down
Διαδρομή/Διάμετρος (mm):-41mm
Ρυθμίσεις:Καμία
ΤΡΟΧΟΣ
Ζάντα:3 x 17
Ελαστικό:110/80-17
ΦΡΕΝΟ
Μονός δίσκος με ABS
 
ΔΥΝΑΜΟΜΕΤΡΗΣΗ
Ισχύς (ΗΡ/rpm):24,3/8.300
Ροπή (kg.m/rpm):2,3/6.500
 
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ
Μέση4,2
Ελάχιστη3,2
Μέγιστη5
Αυτονομία (km):380
Αυτονομία ρεζέρβας (km):-
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):16/-

 

Superbike test: Ducati Panigale V4S vs Aprilia RSV4RF

Στις Σέρρες, στα Μέγαρα και στο δρόμο
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

25/5/2018

Δύο από τα μεγαλύτερα, ακριβότερα και φυσικά σημαντικότερα συγκριτικά test της χρονιάς, βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη εδώ στο ΜΟΤΟ. Ήδη έχετε πάρει μια πρόγευση για το MEGA TEST που ετοιμάζουμε και παραδοσιακά θα προσπαθήσουμε να το χωρέσουμε στα τεύχη του Ιουλίου και του Αυγούστου. Ταυτόχρονα όμως κάναμε μια τεράστια παραγωγή για τα δεδομένα της εποχής, πραγματοποιώντας τη δοκιμή και το συγκριτικό τεστ δύο εξωτικών ιταλικών superbike. Είναι από τις λίγες φορές στην ιστορία του ειδικού τύπου στην Ελλάδα, που ένα συγκριτικό τεστ γίνεται ΚΑΙ στις δύο πίστες της χώρας μας.

Η ολοκαίνουρια Ducati Panigale V4S και η ολοκληρωτικά ανανεωμένη Aprilia RSV4RF, βρέθηκαν μαζί στα Μέγαρα και λίγες ημέρες αργότερα διασταύρωσαν ξανά τα ξίφη τους στην πίστα των Σερρών. Όμως πραγματικά άξιζε τον κόπο, όχι μόνο διότι είχαμε περισσότερο χρόνο να απολαύσουμε την οδήγησή τους, αλλά κυρίως διότι είδαμε κάθε πτυχή του χαρακτήρα τους. Πραγματικά δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο διαφέρει η συμπεριφορά τους όταν τις οδηγείς στα Μέγαρα και όταν τις οδηγείς στις Σέρρες. Η μέρα με την νύχτα! Το ίδιο και στο δρόμο, όπου λειώσαμε από ένα ζευγάρι λάστιχα στην κάθε μία τους.

 

Φυσικά κάναμε και μετρήσεις επιδόσεων με τα όργανα ακριβείας (V-Box GPS 100Hz) και δυναμομετρήσεις, παραμένοντας πιστοί στο δόγμα να έχουμε δικά μας στοιχεία πριν πιάσουμε στα χέρια μας τα πληκτρολόγια. Οι μετρήσεις επιδόσεων έχουν γίνει από τις πιο δύσκολες φάσεις σε ένα τεστ superbike πλέον και ίσως γι΄αυτό ελάχιστα μέσα σε όλο τον κόσμο κάνουν δικές τους μετρήσεις στις μέρες μας. Οι επιδόσεις που έχουν αυτές οι μοτοσυκλέτες δεν χωράνε στους δημόσιους δρόμους. Τα launch control, τα wheelie control και τα traction control βοηθούν μεν να χουφτώσεις το γκάζι χωρίς φόβο, αλλά την ίδια στιγμή οι εξωπραγματικές ταχύτητες που πιάνουν, απαιτούν μεγάλες και εντελώς άδειες ευθείες.

Όλο το team επί τω έργω, μαζί με το Yamaha MT-09SP που άδραξε την ευκαιρία της δοκιμής σε μια πίστα και φυσικά με τον Κώστα Πολίτη που πρόσφερε πολύτιμη βοήθεια
 

Κι επειδή μια δεύτερη γνώμη είναι πάντα απαραίτητη σε αυτές τις περιπτώσεις, ο πρωταθλητής Κώστας Πολίτης μας έκανε την τιμή να είναι μαζί μας για δύο μέρες στις Σέρρες και να μας προσφέρει τη δική του άποψη γι' αυτές τις μοτοσυκλέτες από τη θέση ενός αγωνιζόμενου. Όσοι δεν τον γνωρίζετε, αρκεί να ψάξετε στα αρχεία με τα ρεκόρ ταχύτερου γύρου σε Τρίπολη, Μέγαρα και Σέρρες… Μέχρι και στο ξεφόρτωμα του βαν μας βοήθησε, κι ας ήταν χαράματα της Παρασκευής, μετά από μία μέρα οδήγηση στην πίστα και επιστροφή οδικώς στην Αθήνα…  

Αυτές οι μοτοσυκλέτες είναι τόσο σύνθετες, που η οπτική του καθενός από εμάς, μπορεί να αλλάξει το τελικό συμπέρασμα που θα βγάλεις. Η Ducati κατάφερε για άλλη μια φορά να χαράξει τον δικό της δρόμο και να φτιάξει μια V4 που δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τις V4 της Aprilia και της Honda. Βασικά δεν έχει καμία σχέση ούτε με την δική της Desmosedici RR! Την ίδια στιγμή, η Aprilia βρήκε τρόπο να βγάλει 20 ολόκληρα άλογα παραπάνω στον τροχό από το προηγούμενο μοντέλο! Και δεν είναι μόνο αυτά τα χαρακτηριστικά που χρειάζονται να αναλυθούν εις βάθος. Έχουμε και μια νέα γενιά ηλεκτρονικών σε αυτές τις μοτοσυκλέτες, που πλέον παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην απόδοσή τους και την συμπεριφορά τους. Δύο κουμπιά να πατήσεις και τους αλλάζεις εντελώς την προσωπικότητα. Ποια όμως και πότε πρέπει να τα πατήσεις; Θέλει χρόνο και χιλιόμετρα στη σέλα για να απαντήσεις, ακόμα και σε αυτό το φαινομενικά απλό ερώτημα.

Η σύγκριση στην πίστα των Μεγάρων ανέδειξε εντελώς διαφορετικά στοιχεία του χαρακτήρα των δύο μοτοσυκλετών
 

Οι ημιενεργητικές αναρτήσεις της Ohlins που έχει η Ducati, μας ενθουσίασαν σε κάποιους τομείς και μας απογοήτευσαν σε κάποιους άλλους. Το ίδιο και το cornering ABS της Bosch, που έχει εντελώς διαφορετική συμπεριφορά στο Aprilia και διαφορετική στο Ducati.

Η λίστα με τις ομοιότητες και τις διαφορές είναι τεράστια και όσα περισσότερα πράγματα κάναμε πάνω στις σέλες τους, τόσο περισσότερο μεγάλωνε.

Επιστρέφοντας στη γραφείο μετά από αυτή την δεκαήμερη συμβίωση με δύο μοτοσυκλέτες που ξεχειλίζουν δύναμη, ταχύτητα και υψηλή τεχνολογία, έχουμε μαζέψει στοιχεία και εμπειρίες για να γεμίσουμε μια ολόκληρη βιβλιοθήκη.

Δύο μοτοσυκλέτες τόσο κοντά και ταυτόχρονα τόσο μακριά σε φιλοσοφία και προσέγγιση...
 

Εύκολα γράφεις ένα ολόκληρο άρθρο που αφορά μόνο την αεροδυναμική των φαίρινγκ τους και ποιες αλλαγές ουσίας έχουν από τα προηγούμενα μοντέλα.

Οπότε από το επόμενο τεύχος ξεκινάμε με το πλήρες τεστ της Ducati Panigale V4S και θα ακολουθήσει το τεστ της Aprilia RSV4RF και το συγκριτικό των δύο μοτοσυκλετών. Μακάρι να είχαμε τον χώρο να τα βάζαμε όλα μαζί στο ίδιο τεύχος, αλλά όπως έχετε ήδη καταλάβει είναι αδύνατον να χωρέσουν όσα κάνουμε αυτές τις μέρες σε μία μόνο έκδοση. Κι έρχονται και άλλα…      

 

Aντικαταστήσαμε τις αγαπημένες μας λεοπάρ κουβέρτες με αυτές τις καινούριες τιγρέ. Ο Άκης Γεωργόπουλος που τις εισάγει έχει και ζέβρα για τους χορτοφάγους…
 

Αυτή είναι η δεύτερη φορά που ο Κώστας Πολίτης συμμετέχει σε τεστ του ΜΟΤΟ. Η πρώτη ήταν το 2001, πάλι στις Σέρρες, όταν κάναμε συγκριτικό τα αγωνιστικά R6 του Σάκη Συνιώρη και το R1 του Σάκη Πουρνάρα.

Η Panigale V4S είναι πραγματικός Tyre-Killer. Όμως τα ειδικά ελαστικά που φοράει και το μεγάλο μπουλόνι στο μονόμπρατσο, μας δημιούργησαν πολλούς μπελάδες σε αυτό το τεστ.

Τη δεύτερη ημέρα στις Σέρρες βάλαμε στο RSV4RF τα νέας γενιάς Pirelli Diablo Rosso II Corsa και θα σας έχουμε συγκριτική δοκιμή με τα Pirelli Diablo Supercorsa που φοράει από το εργοστάσιο
 
 
Τρεις γενιές V2 Ducati σε μια φωτογραφία. Αν είχαμε και ένα 851…
 
Κούκλα η 1299 Panigale Final Edition, αλλά η νέα V4 αλλάζει το επίπεδο στον τομέα των επιδόσεων. Όχι μόνο για την Ducati…
Ετικέτες