Kawasaki Z400: To 750 του σήμερα

Όταν η οικονομία αλλάζει τις κατηγορίες
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

31/5/2019

Μόλις επιστρέψαμε πίσω στην αντιπροσωπεία το καινούριο Z 400 μετά από την επταήμερη συμβίωση μαζί του. Φυσικά το μετρήσαμε και το δυναμομετρήσαμε και στο τεστ που θα δημοσιεύσουμε στο προσεχές τεύχος του ΜΟΤΟ θα αναλύσουμε λεπτομερώς κάθε πτυχή των δυνατοτήτων του.

Μέχρι τότε όμως μπορούμε να πούμε δύο λόγια για την συνολική εικόνα που αποκομίσαμε και κυρίως για την θέση που έχει πλέον αυτή η μοτοσυκλέτα μέσα στην νέα ελληνική πραγματικότητα. Το Z 400 είναι κάτι παραπάνω από μια γυμνή έκδοση του supersport Ninja 400, το οποίο θυμίζουμε πως κέρδισε στον πρώτο αγώνα που συμμετείχε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας πέρσι, στα χέρια του νεαρού Παπανικολάου.  

Το Z 400 έχει πλέον αναλάβει το ρόλο που είχε το Z 750 τις “παλιές, καλές εποχές”. Όπως εκείνη η μοτοσυκλέτα της Kawasaki, έτσι και το νέο Z 400 απευθύνεται σε νέους αναβάτες που θέλουν να αποκτήσουν την πρώτη τους “μεγάλη” μοτοσυκλέτα. Αναλογικά κοστίζει τα ίδια λεφτά, αν λάβουμε υπόψη μας τις μειώσεις των μισθών μετά την οικονομική κρίση.

Οπότε το ερώτημα είναι αν μπορεί με τους μισούς κυλίνδρους και τα σχεδόν μισά κυβικά να προσφέρει στον αναβάτη του ό,τι προσέφερε το Z 750. Η απάντηση είναι ένα απόλυτο ΝΑΙ. Στο κοντέρ ξεπερνά εύκολα τα 170 km/h που για την κατηγορία των γυμνών μοτοσυκλετών είναι  συνήθως η μέγιστη ταχύτητα ταξιδιού που μπορεί να αντέξει ο σβέρκος σου. Το μέγεθός του είναι σαφώς πιο ογκώδες από εκείνο των 250-300 κυβικών και κάνει αισθητή την παρουσία του όταν το παρκάρεις μπροστά στην καφετέρια. Σίγουρα ο ήχος του δικύλινδρου κινητήρα δεν έχει την γοητεία του τετρακύλινδρου, αλλά έχουμε ακούσει αυτόν τον δικύλινδρο κινητήρα με ελεύθερη εξάτμιση και αποκτά μια ιδιαίτερα άγρια χροιά μετά τις 6000 στροφές. Οι “φουσκωμένες” εξωτερικές διαστάσεις προσφέρουν και περισσότερους χώρους για δύο άτομα. Προφανώς το Z 400 δεν είναι υπόδειγμα άνεσης για δύο άτομα λόγω της δίπατης σέλας, όμως για βόλτες μέσα στην πόλη και εντός νομού, δεν είναι ανυπόφορο για δύο άτομα. Άλλωστε το ίδιο ακριβώς επίπεδο άνεσης είχε και το Z 750, κάτι που καθόριζε συνολικά και το πεδίο δράσης και χρήσης του.

Μακάρι να πέσει η ανεργία στους νέους και οι τράπεζες να αρχίσουν να δίνουν πιο εύκολα δάνεια ώστε να αγοράζουμε Ζ 900, όμως όσο η κατάσταση παραμένει ως έχει, το Z 400 μπορεί να παίξει το ρόλο που είχε πριν μερικά χρόνια του Ζ 750.

Δοκιμή: Husqvarna FS 450 Supermoto by Wolf Racing team

Διασκεδάζοντας στην πίστα Wolf/Motul στη Σπάρτη
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

20/9/2018

Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται και εκείνη η Δευτέρα στα μέσα του καυτού Ιουλίου ξεκίνησε πραγματικά υπέροχα. Το πρόγραμμα για εμάς ήταν αρκετά βαρύ εκείνη την ημέρα, καθώς έπρεπε να βρεθούμε στην Σπάρτη, στην πίστα που διαχειρίζεται η Wolf-Motul Racing Team. Εκεί μας περίμεναν τρεις μοτοσυκλέτες της Husqvarna, καθώς o Γιώργος Παρασκευάς πέρα από την αγωνιστική ομάδα και την λειτουργία της πίστας στην Σπάρτη, έχει ενταχθεί και στο επίσημο δίκτυο αντιπροσώπων της Husqvarna. Το Vitpilen 701 που θα έχουμε πλήρες τεστ σε επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ, καθώς και αυτή η αγωνιστική FS 450 είναι μοτοσυκλέτες που ανήκουν στην Wolf-Motul Racing team.

Μετά την οδήγηση μέσα στην πίστα, θα παίρναμε το Vitpilen 701 και το Svartpilen 401 θα  συνεχίζαμε νότια για την ολοκλήρωση της φωτογράφησης εντός και εκτός δρόμου.

Με το φως του ηλίου να δύει μετά τις εννέα τον Ιούλιο, δεν ήταν παράξενο που εκείνη την Δευτέρα η δουλειά τράβηξε έως αργά.

 Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεσαι ενέργεια και καλή διάθεση για να βγάλεις την δουλειά και το FS 450 φρόντισε από πολύ νωρίς το πρωί να γεμίζει με ατελείωτες ποσότητες αδρεναλίνης το αίμα μας.

Είχαμε πολλά χρόνια να οδηγήσουμε ένα καθαρόαιμο αγωνιστικό supermoto και μάλιστα μέσα σε μια από τις καλύτερες πίστες καρτ στην Ελλάδα. Σχεδόν είχαμε ξεχάσει πόσο φανταστικές είναι στην οδήγηση αυτές οι πανάλαφρες μονοκύλινδρες μοτοσυκλέτες με τους 60 ίππους στον τροχό, τα slick ελαστικά και το κοφτερό στήσιμο του πλαισίου.

Πραγματικά είναι δύσκολο να κάνεις συγκρίσεις με τα “τύπου-supermoto” που βγάζουν πινακίδα και βασίζονται σε μοτοσυκλέτες on-off.

Την διαφορά δεν την κάνουν οι τροχοί των 17”, ούτε η πρόσφυση των slick ελαστικών. Όλη η μαγεία των αγωνιστικών supermoto όπως αυτή η Husqvarna FS 450 είναι στην αμεσότητα και την ακρίβεια που εκτελούν τις εντολές του αναβάτη τους.

Στις πρώτες στροφές παραλίγο να κάνουν επιτόπια μανούβρα, μέχρι να συνηθίσουμε το απίστευτα άμεσο εμπρός σύστημα. Οι αναρτήσεις της συγκεκριμένης μοτοσυκλέτας είναι βελτιωμένες και ρυθμισμένες ειδικά για αυτή την πίστα. Οπότε η σταθερότητα  για την οποία είναι διάσημα τα πλαίσια των Husky συνδυαζόταν με τις σωστές αποσβέσεις των αναρτήσεων και τον άριστο έλεγχο της μετατόπισης των φορτίων κατά την επιτάχυνση και την επιβράδυνση. Ο μονόδρομος συμπλέκτης και το αγωνιστικό traction control θα βάλουν σε τάξη τον πίσω τροχό αν χρειαστεί, όμως αυτή η μοτοσυκλέτα πατάει με τόση σιγουριά πάνω στην άσφαλτο που δεν δείχνει να τα έχει ανάγκη.

Ο πολύστροφος αγωνιστικός κινητήρας πυροβολεί ακατάπαυστα στις ευθείες και ανεβάζει σαν τρελός στροφές, όμως και πάλι, περισσότερο σε εκπλήσσει με την γραμμική παροχή της δύναμης και την αίσθηση απόλυτου ελέγχου που σου δίνει.

Έχει περάσει αρκετός και ρός από την ημέρα που κατεβήκαμε από την σέλα του FS 450, αλλά ακόμα δυσκολευόμαστε να την βγάλουμε από το μυαλό μας…