Ανανεώνεται ο κινητήρας των GSX-R και V-Strom 250!

Νέες πατέντες κατέθεσε η Suzuki
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

1/4/2020

Όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν, οι προδιαγραφές Euro5 είναι ήδη σε ισχύ και το 2020 είναι η τελευταία χρονιά για να ξεστοκάρουν οι εταιρείες τα Euro4 μοντέλα τους, καθώς απ’ την 1η Ιανουαρίου του 2021, όλες οι καινούργιες μοτοσυκλέτες προς πώληση θα πρέπει να πληρούν τις Euro5 προδιαγραφές.

Με την υιοθέτηση όλο και πιο αυστηρών προδιαγραφών ρύπων απ’ την Ε.Ε., η γκάμα της Suzuki έχει χάσει το τρένο της εξέλιξης και έτσι η παραγωγή μερικών μοντέλων της για την Ευρώπη, όπως τα GSX-1300R Hayabusa, GSX-R 600 και GSX-R 750  έχει σταματήσει. Ωστόσο, όπως έχετε διαβάσει το “γεράκι” της Suzuki θα επανέλθει δριμύτερο, το 2021. Μέχρι τότε, η Suzuki έχει στρέψει την προσοχή της στην ανανέωση ενός άλλου επίσης σημαντικού μοντέλου της ευρωπαϊκής αγοράς – όπως αποδείχτηκε – του V-Strom 250.

Συγκεκριμένα, πατέντες που κατέθεσε πρόσφατα αφορούν την εξέλιξη του κινητήρα ώστε να πληροί τις Euro5 προδιαγραφές. Σε αυτό το σημείο να θυμίσουμε ότι ο δικύλινδρος εν σειρά των 248,3cc με τους 23,8 πραγματικούς ίππους και τα 2,73kgm στις 6.500 στροφές είχε πρωτοπαρουσιαστεί στο Inazuma 250, ενώ χρησιμοποιείται και από το GSX-R 250.

Όπως φαίνεται απ’ τα σχέδια, οι αλλαγές της Suzuki εστιάζουν στο σύστημα εξαγωγής. Συγκεκριμένα αποκτά έναν δεύτερο καταλύτη που βρίσκεται πιο κοντά στην εξαγωγή και διαθέτει δύο αισθητήρες "λ". Η χρήση δύο αισθητήρων "λ", έναν να αναλύει τα καυσαέρια πριν την κατάλυση και έναν που αναλύει μετά την έξοδό τους απ’ τον πρώτο καταλύτη, βοηθά στην λήψη περισσότερων δεδομένων για την καλύτερη και ακριβέστερη ρύθμιση του μείγματος, μειώνοντας έτσι τις εκπομπές ρύπων.

Φωτογαρφία του κινητήρα που χρησιμοποιείται στα υφιστάμενα V-Strom 250 και GSX-R 250. Οι διαφορές στην εξαγωγή είναι ξεκάθαρες

 

Τώρα το αν ή κατά πόσο θα επηρεαστούν οι επιδόσεις του κινητήρα παραμένει άγνωστο, όμως δεν αναμένεται να χάσει τα βασικά χαρακτηριστικά του, τα οποία δεν είναι άλλα απ’ τις καλές επιταχύνσεις μεταξύ 70-90km/h. Επίσης, δεν ξέρουμε αν θα υπάρξουν και αισθητικές αλλαγές στα μοντέλα που χρησιμοποιούν τον δικύλινδρο των 248,3cc ή αν η Suzuki θα περιοριστεί μόνο στις βασικές τροποποιήσεις του κινητήρα, ώστε τα GSX-R και V-Strom 250 να γίνουν Euro5. Το μόνο σίγουρο είναι πως η εξέλιξη του V-Strom 250 δεν θα σταματήσει, καθώς έχει μεγάλη απήχηση στους Ευρωπαίους αναβάτες.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”