Αργεί το ηλεκτρικό μέλλον της Ducati!

Προτεραιότητα τα συνθετικά καύσιμα
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/4/2021

Πριν από σχεδόν ενάμιση χρόνο, τον Ιανουάριο του 2019, ο CEO της Ducati, Claudio Domenicali, συμμετείχε στην ανάδειξη των νικητή του διαγωνισμού MotoStudent, στην πίστα της Aragon. Ο συγκεκριμένος διαγωνισμός αφορά ομάδες φοιτητών μηχανολόγων από όλο τον κόσμο, οι οποίες καλούνται να σχεδιάσουν, να εξελίξουν και να κατασκευάσουν μια πρωτότυπη μοτοσυκλέτα. Ο διαγωνισμός συμπεριλαμβάνει κατηγορίες για μοτοσυκλέτες με κινητήρες εσωτερικής καύσης και με ηλεκτροκινητήρες, οπότε ο Domenicali εκμεταλλεύτηκε το γεγονός για να δώσει το στίγμα για το ηλεκτρικό μέλλον της Ducati. "Το μέλλον είναι ηλεκτρικό, δεν απέχουμε πολύ από το να ξεκινήσουμε την μαζική παραγωγή", είχε δηλώσει τότε.

Παρά τις δηλώσεις Domenicali και παρά το γεγονός ότι η αγορά των ηλεκτρικών προσελκύει όλο και περισσότερο το νεανικό κοινό, δεν έχει υπάρξει καμία εξέλιξη στην "ηλεκτρική προοπτική" του ιταλικού εργοστασίου. Ακόμη και τώρα, που η εταιρεία δυσκολεύεται να προσελκύσει νέους αναβάτες (λόγω της τιμολογιακής της πολιτικής), ο Αντιπρόεδρος Πωλήσεων της Ducati, Franceso Milicia, δεν προσανατολίζεται ακόμη στα ηλεκτρικά. "Αν θα βάλουμε σύντομα στην παραγωγή ένα ηλεκτρικό Ducati; Όχι", δήλωσε ο Milica. "Πιστεύουμε ότι για τις είδος των μοτοσυκλετών που κατασκευάζουμε τώρα, μια ηλεκτρική μοτοσυκλέτα δεν μπορεί να εγγυηθεί την απόλαυση, την αυτονομία, το βάρος κ.τ.λ. που προσδοκούν οι αναβάτες των Ducati."Εξετάζουμε προσεκτικά άλλες εναλλακτικές για μηδενικές εκπομπές ρύπων, όπως τα συνθετικά καύσιμα. Άλλες φίρμες μέσα στο γκρουπ μας (το Volkswagen Group), όπως η Porsche, στρέφονται προς τα εκεί και είναι κάτι που μας απασχολεί κι εμάς μεσοπρόθεσμα."

Μπορεί να υπάρχει ένα… ελάχιστο ποσοστό Ducatisti που θα απογοητευτούν από αυτές τις δηλώσεις, αλλά μέσα σε αυτές αποτυπώνεται με ακρίβεια το τι ισχύει με την τεχνολογία των ηλεκτρικών σήμερα. Τα εργοστάσια που κατασκευάζουν ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, ακόμη παλεύουν να βρουν την χρυσή τομέα ανάμεσα στην απόδοση και την αξιοπιστία, με την αυτονομία και το κόστος. Η Harley Davidson το έμαθε αυτό με τον δύσκολο τρόπο…

Παρόλα αυτά, η Ducati δεν ξεγράφει ολοκληρωτικά την προοπτική μιας ηλεκτρικής πλατφόρμας. "Εξετάζουμε και δουλεύουμε πάνω στα ηλεκτρικά", πρόσθεσε ο Milicia. "Αποτελούμε κομμάτι ενός γκρουπ που κινείται ταχύτατα προς την ηλεκτροκίνηση και αποτελεί μια πολύ καλή ευκαιρία για την Ducati. Πάντα προσπαθούμε να φτιάχνουμε το καλύτερο για τους πελάτες μας. Εκεί που έχουμε επικεντρωθεί περισσότερο τα τελευταία πέντε χρόνια, είναι η βελτίωση της ποιότητας και της αξιοπιστίας των προϊόντων μας."

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: