Χρεοκόπησε η Norton (ξανά)!

Τα χρέη νίκησαν τον Stuart Garner
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

30/1/2020

Η Norton είναι μια από τις παλαιότερες εταιρείες μοτοσυκλετών στην Αγγλία, καθώς ιδρύθηκε το 1898 και το 1902 κατασκεύασε τη πρώτη της μοτοσυκλέτα. Το τελευταίο κεφάλαιο στην πολυτάραχη πορεία της στο πέρασμα του χρόνου ξεκίνησε το 2008, όταν έγινε CEO ο Stuart Garner, ο οποίος προσπάθησε να αναβιώσει τις ένδοξες ημέρες της Norton μέσα απ’ τη δημιουργία νέων μοντέλων. Μέσα σε 12 χρόνια κατάφερε να δημιουργήσει την V4RR, μια απ' τις πιο εντυπωσιακές superbike, όπου μαζί με τον McGuiness έλαβαν μέρος στο Isle Of Man ΤΤ. Ωστόσο, φέτος ο Βρετανός θρύλος των road racing υπέγραψε συμβόλαιο με την Kawasaki για τη συμμετοχή του στο IOMTT. Ο Garner επένδυσε και στη neoretro κατηγορία, επαναφέροντας το θρυλικό Commando με ένα νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα 961cc, ενώ πρόσφατα δημιούργησε μια supersport μοτοσυκλέτα, την Superlight ώστε μαζί με τον Peter Hickman να λάβουν μέρος στο North West 200, που πραγματοποιείται στους δρόμους της Βόρειας Ιρλανδίας.

O CEO της Norton, Stuart Garner

 

Ωστόσο, παρά τον εμπλουτισμό της γκάμας της Norton, τόσο οι πωλήσεις όσο και οι δυνατότητες παραγωγής της δεν ήταν αρκετές για να προσφέρουν τα απαραίτητα κέρδη και ανάπτυξη για ένα σίγουρο μέλλον. Το ποτήρι άρχισε να ξεχειλίζει τον περασμένο Νοέμβριο, όταν η Norton ανακοίνωσε πως έψαχνε για επενδυτές βάζοντας προς πώληση το 5% των μετοχών της με στόχο να αποκτήσει ρευστό για να εξασφαλίσει τα λειτουργικά της έξοδα και να αποπληρώσει τα χρέη της. Η “ανατολή” της νέας χρονιάς, βρήκε την Norton να έχει μεν μειώσει το δημόσιο χρέος της, όμως κλήθηκε στις δικαστικές αίθουσες αφού έφτανε τα €353.269. Τότε, η αγγλική εταιρεία κέρδισε λίγο χρόνο, αναβάλλοντας τη δίκη για τις 12 Φεβρουαρίου, ενώ υποχρεώθηκε να πληρώσει τους φόρους που της αναλογούν μέσα σε δύο μήνες. Αν χρωστούσε στο ελληνικό δημόσιο θα ήταν πιο τυχερή, από την άλλη με το ελληνικό δημόσιο δεν θα έπαιρνε ποτέ άδεια λειτουργίας...

Τώρα οι εξελίξεις βρίσκουν το εργοστάσιο μοτοσυκλετών από το Leicestershire, μαζί με δύο άλλες εταιρείες του CEO Stuart Garner, τα Priest House Hotel και Donington Hall, να διοικούνται πλέον από τη λογιστική εταιρεία BDO, από τη στιγμή που χρεοκόπησε η Norton. Ο ρόλος της BDO δεν είναι συμβουλευτικός, αλλά εκτελεστικός, παίρνοντας τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις με βάση τα στοιχεία που έχει για την αποπληρωμή των οφειλών του Stuart Garner. Υπεύθυνος για την αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων είναι ο Lee Causer και όπως δήλωσε στις τοπικές εφημερίδες ο στόχος του είναι να πραγματοποιήσει όλες τις απαραίτητες ενέργειες ούτως ώστε κατά το διάστημα που οι εταιρείες διοικούνται απ’ την BDO να μην επηρεαστούν οι πελάτες, υπάλληλοι και προμηθευτές αλλά να επωφεληθούν. “Το καθήκον μας είναι να αποφασίσουμε ποια είναι η καλύτερη στρατηγική και να την εφαρμόσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται ώστε να προστατέψουμε και τα οφέλη των δανειστών, έχοντας όμως υπόψιν μας να μην δημιουργούνται εντάσεις σε κανένα. Αυτή τι στιγμή αξιολογούμε τη θέση κάθε εταιρείας με στόχο να καταλήξουμε στις επιλογές που έχουμε για το μέλλον τους και να προχωρήσουμε με την καλύτερη δυνατή.”

BOAK: Νέα αποζημίωση στην κοινοπραξία ΑΚΤΩΡ – ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ

Καθυστερήσεις στις απαλλοτριώσεις οδηγούν σε νέα οικονομική επιβάρυνση του Δημοσίου
ΒΟΑΚ
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

10/10/2025

Μετά την πρόσφατη αποζημίωση των 21 εκατ. ευρώ για το τμήμα Νεάπολη–Άγιος Νικόλαος, ο ανάδοχος (ΑΚΤΩΡ – ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ) του έργου Χερσόνησος–Νεάπολη ζητά πλέον 124 εκατ. ευρώ, επικαλούμενος καθυστερήσεις λόγω έλλειψης ωριμότητας των απαλλοτριώσεων

Η υπόθεση αφορά το τμήμα του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης (ΒΟΑΚ) από Χερσόνησο έως Νεάπολη, που υλοποιείται από την κοινοπραξία ΑΚΤΩΡ – ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ. Το έργο, μήκους 22,44 χιλιομέτρων, λαμβάνει παράταση 16,3 μηνών καθώς οι καθυστερήσεις στην παράδοση των απαλλοτριωμένων χώρων εμπόδισαν την πρόοδο των εργασιών.

Η αρχική ημερομηνία ολοκλήρωσης, του κυβερνητικά πολυδιαφημισμένου έργου, είχε οριστεί για τις 21 Απριλίου 2027, ωστόσο, όπως σημειώνεται στην απόφαση του Υπουργείου Υποδομών, “δεν διαπιστώθηκαν εργασίες που θα μπορούσε να εκτελέσει ο ανάδοχος για να περιορίσει τις καθυστερήσεις”, αναλαμβάνοντας εμμέσως την ευθύνη. Έτσι, το υπουργείο αποδέχτηκε το δικαίωμα του αναδόχου να ζητήσει αποζημίωση, το ακριβές ύψος της οποίας παραμένει άγνωστο, καθώς “θα οριστικοποιηθεί μετά την υποβολή όλων των απαιτούμενων δικαιολογητικών και την εξέτασή τους από την Αναθέτουσα Αρχή”.

Η εξέλιξη αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει το υψηλό κόστος που προκαλούν οι ελλείψεις ωριμότητας στα μεγάλα έργα υποδομής. Οι καθυστερήσεις στις απαλλοτριώσεις, που δεν αποτελούν ευθύνη του αναδόχου, μεταφράζονται σε σημαντικές αποζημιώσεις προς τις εταιρείες, τις οποίες τελικά επωμίζεται το Δημόσιο.

Το έργο Χερσόνησος–Νεάπολη περιλαμβάνει:

  • 22,44 χλμ. αυτοκινητόδρομου με πλάτος οδοστρώματος 21,5 μ.
  • 9,65 χλμ. παράπλευρου και κάθετου δικτύου
  • 12 γέφυρες μονού κλάδου (1,7 χλμ.)
  • 5 σήραγγες συνολικού μήκους 6,75 χλμ.
  • 5 ανισόπεδους κόμβους

Το τμήμα αυτό αποτελεί το δεύτερο εργοτάξιο του ΒΟΑΚ που έχει ξεκινήσει κατασκευές, μετά το Νεάπολη–Άγιος Νικόλαος, όπου οι εργασίες προχωρούν. Το έργο των 14,5 χιλιομέτρων, με κόστος 186 εκατ. ευρώ, υλοποιείται επίσης από την ΤΕΡΝΑ και την ΑΚΤΩΡ και έχει ενταχθεί στο Ταμείο Ανάκαμψης.

Η νέα διεκδίκηση των 124 εκατ. ευρώ επαναφέρει στο προσκήνιο το ζήτημα της επαρκούς προετοιμασίας των μεγάλων έργων πριν από τη δημοπράτησή τους, ένα θέμα που, όπως φαίνεται, κοστίζει ακριβά στην πολιτεία και κατ’ επέκταση στους πολίτες.