Μετατροπή Suzuki GSX-R Κ7 σε GSX-R 1100 του 1989

Από την Café Rider Custom στο Ντουμπάι
Suzuki GSX-R K7 μετατροπή σε 1100
Από το

motomag

19/7/2023

Ο βελτιωτικός οίκος Café Rider Custom συνεργάστηκε με τη γερμανική εταιρεία αγωνιστικών φαίρινγκ Ricambi Weiss, για να χαρίσουν σε GSX-R 1000 K7 του 2007 εμφάνιση από GSX-R 1100 του 1989!

Η δεκαετία των 80s συνεχίζει να ασκεί μεγάλη γοητεία και στους φαν της μοτοσυκλέτας, ένας εκ των οποίων είναι και ο Nipun Benny, κάτοικος Ντουμπάι, γνωστός και ως “living in the eighties” στο instagram. O εν λόγω κύριος είχε στην κατοχή του ένα GSX-R 1000 K7, αλλά το σαράκι τον έτρωγε…

Κάπου εδώ εμφανίζεται η Café Rider Custom, η οποία πήρε το συγκεκριμένο GSX-R 1000 K7, το “έγδυσε” από τα πλαστικά του και το “έντυσε” με άλλα της Ricambi Weiss, κάνοντας το να μοιάζει με το GSX-R 1100 του 1989! Όπως φαίνεται από τις φωτογραφίες, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις, τα φρένα και ο πίνακας οργάνων έχουν μείνει ως είχαν. Τα πλαστικά ωστόσο, τα φωτιστικά σώματα και οι εξατμίσεις έχουν αποκτήσει το απαραίτητο ρετρό look.

Suzuki GSX-R K7 μετατροπή σε 1100

Οι τεχνικές δυσκολίες που παρουσιάστηκαν στην πορεία του εγχειρήματος έχουν να κάνουν κυρίως με την τοποθέτηση του φαίρινγκ, καθώς ο σχεδιασμός που είχε κάνει η Suzuki τότε ήταν για έναν αεροελαιόψυκτο τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα 1.127 κυβικών απόδοσης 134 ίππων, ο οποίος χρησιμοποιούσε καρμπιρατέρ για την τροφοδοσία του, αντί για την τεχνολογία ψεκασμού του Κ7. Οι ίδιες δυσκολίες αφορούν και στην τοποθέτηση των διπλών στρογγυλών προβολέων.

Suzuki GSX-R K7 μετατροπή σε 1100

Για να γίνει όσο το δυνατόν πιο εύκολα η μετατροπή, όπως λέει ο Fahim Rehmann από την Café Rider Custom, τα πλαστικά αποτελούνται από τρία κομμάτια. Το μπροστινό μέρος και τα πλαϊνα που καλύπτουν τον κινητήρα είναι ένα ενιαίο κομμάτι GRP (Glass Reinforced Plastic). Από το ίδιο υλικό είναι η καρίνα και το πίσω μέρος που φιλοξενεί την σέλα του οδηγού χωρίς να προβλέπει θέση για τον συνεπιβάτη, ενώ όλα τα GRP εξαρτήματα έρχονται άβαφα από το εργοστάσιο. Το ρεζερβουάρ του Κ7 φαίνεται να έχει βαφτεί, χωρίς άλλες παρεμβάσεις.

Suzuki GSX-R K7 μετατροπή σε 1100

Ο Fahim δεν αποκαλύπτει τι άλλο έχει κάνει όσον αφορά στο τεχνικό κομμάτι, όπως το πώς έκανε τα φαίρινγκ να δέσουν πάνω στο πλαίσιο και να χωρέσει το ψυγείο της υγρόψυξης. Όπως λέει ο τετρακύλινδρος εν σειρά κινητήρας των 185 ίππων παραμένει ως είχε, χωρίς μετατροπές. Μόνο οι δύο εξατμίσεις του Κ7, έχουν αλλαχτεί με αντίστοιχες της Yoshimura. Στα έξτρα ανήκουν επίσης τα φλας που είναι χωνευτά μέσα στο φαίρινγκ και δεν εξέχουν δεξιά και αριστερά, όπως στην περίπτωση του 1.100, ενώ μανιτάρια έχουν τοποθετηθεί εκεί για να προστατέψουν το ειδικά κατασκευασμένο φαίρινγκ.

Suzuki GSX-R K7 μετατροπή σε 1100

Ο Fahim κατάφερε αυτό που ήθελε και με το παραπάνω, δημιουργώντας μια μοναδική σύνδεση ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον, με τη γοητευτική εμφάνιση μιας από τις πιο όμορφες Superbike της ιστορίας και σύγχρονες λύσεις σε κινητήρα, πλαίσιο, αναρτήσεις και φρένα.

Ετικέτες

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες