Νέος boxer 1.800 κυβικών απ' την BMW!

Στοχεύοντας στο μέλλον...
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

7/12/2018

Το ότι η Bmw είχε βλέψεις για τη δημιουργία ενός μεγαλύτερου κινητήρα boxer δεν ήταν ευρέως διαδεδομένο στον ειδικό τύπο και στον ευρύτερο χώρο εκτός κι αν είστε ένας απ’ τους αναγνώστες του ΜΟΤΟ. Τότε σίγουρα θα είχατε δει να το αναφέρουμε την περίοδο που η BMW κατέθετε τα έγγραφα για τα νέα μοντέλα της στο CARB. Όπως καταλάβατε δεν αναφερόμαστε στον νέο κινητήρα του ολοκαίνουργιου R1250GS που με το σύστημα μεταβλητού χρονισμού και βύθισμα βαλβίδων αποτελεί τον πιο δυνατό boxer της εταιρείας αλλά σε αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει. Στην προκείμενη περίπτωση ο σκοπός της BMW ήταν να τραβήξει τα βλέμματα αλλά και το ενδιαφέρον του κόσμου παρουσιάζοντας τον πρωτότυπο κινητήρα της, με έναν διαφορετικό τρόπο αντί να τον έχει τοποθετημένο σε σταντ, σε κάποιο διεθνές σαλόνι.

Έτσι, συνεργάστηκε με την CUSTOM WORKS ZON προσφέροντάς τους τον κινητήρα της με σκοπό να δημιουργήσουν μια custom μοτοσυκλέτα. Η CUSTOM WORKS ZON δημιουργήθηκε πριν από 15 χρόνια απ’ τους Yuichi Yoshizawa και Yoshikazu Ueda στην Ιαπωνία και έκτοτε έχει κερδίσει πολλά βραβεία σε διαγωνισμούς custom μοτοσυκλετών, αυξάνοντας την φήμη της. Ο Yuichi Yoshizawa σε δηλώσεις του σχετικά με την συνεργασία τους με την BMW ανέφερε: “Είναι μεγάλη τιμή και παράλληλα μεγάλη πρόκληση να καταφέρω να δημιουργήσω μια μοτοσυκλέτα, χρησιμοποιώντας τον πρωτότυπο boxer για μια εταιρεία με τόσο μεγάλη παράδοση”. Ο σχεδιασμός του κινητήρα παραπέμπει σε αυτόν των κινητήρων της δεκαετίας του ’60 όμως έχει μεγαλύτερη χωρητικότητα (κοντά στα 1.800 κυβικά ένα συμπέρασμα που απορρέει απ’ το R18) ενώ είναι αεροελαιόψυκτος και διαθέτει ωστήρια για την κίνηση των βαλβίδων.

Τώρα όσον αφορά την εμφάνιση της Departed -όπως ονομάστηκε απ’ την ZON- σχεδιάστηκε ώστε να θυμίζει τις υπερτροφοδοτούμενες μοτοσυκλέτες του Ernst Henne που είχε δημιουργήσει τη δεκαετία του ’20 και ’30, καταρρίπτοντας πολλά ρεκόρ ταχύτητας. Οι μεγάλες ζάντες 21’’ μπροστά και 26’’ πίσω κάνουν ακόμη πιο πομπώδη την εμφάνιση της μοτοσυκλέτας, ενώ το πιρούνι τύπου girder είναι εξίσου εντυπωσιακό και κατασκευασμένο από αλουμίνιο. Το μονόμπρατσο ψαλίδι είναι ατσάλινο σωληνωτό, ενώ δένει πάνω στο πλαίσιο με τέτοιο τρόπο ώστε να κρύβει το αμορτισέρ. Ακόμη το ρεζερβουάρ, η σχεδόν μεταλλική σέλα και το μεταλλικό κομμάτι που έχει τοποθετηθεί στη θέση του προβολέα είναι χειροποίητα, ενώ το φινίρισμά τους προσδίδει μια πιο old skool αίσθηση. Η Departed έλαβε μέρος στο φετινό Hot Rod Custom Show που πραγματοποιήθηκε στην Yokohama για 27η φορά, αναδείχτηκε ως η καλύτερη μοτοσυκλέτα του διαγωνισμού ανάμεσα σε 650 μοτοσυκλέτες, παίρνοντας το “Best of Show Motorcycle” βραβείο.

Μετά το τέλος του άρθρου ακολουθεί αναλυτικό gallery

Πολλοί μπορεί εύλογα να αναρωτηθείτε που θα μπορούσε να φανεί χρήσιμος ένας κινητήρας τόσο μεγάλων διαστάσεων και κυβικών. Οι φήμες θέλουν να εξοπλίζει ένα cruiser που θα προορίζεται για την αμερικάνικη αγορά ώστε να ανταγωνιστεί τους θηριώδης κινητήρες της Harley και Indian. Αυτό όμως δεν αποκλείει να τον δούμε και σε κάποιο neoretro μοντέλο, δημιουργώντας μια νέα οικογένεια R9T ή ακόμη και σε κάποιο μεταμοντέρνο power-cruiser ώστε να χτυπήσει το Diavel της Ducati.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”