Νέος “μνηστήρας” για τη Norton!

Θέλει να την αγοράσει ο πρώην Διευθυντής Marketing!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

10/3/2020

H Norton ξεκίνησε να παίρνει τον κατήφορο από το 2019, αφού είχε στερέψει από κεφάλαια στην προσπάθειά της να αναπτύξει τη γκάμα της. Προς το τέλος του 2019, ξεκίνησε να πουλά τις μετοχές της στο διαδίκτυο σε μια προσπάθειά της να αποκτήσει ρευστότητα, αφού τα χρέη της στο δημόσιο είχαν αυξηθεί. Ωστόσο, δεν κατάφερε να τα αποπληρώσει πλήρως και βρέθηκε στις δικαστικές αίθουσες. Στις αρχές της νέας δεκαετίας, τον Φεβρουάριο του 2020, έπεσε στο γκρεμό με την χρεωκοπία της και μπήκε υπό καθεστώς διαχείρισης. 

Αυτή τη στιγμή, η δημόσια λογιστική εταιρεία BDO (Binder Dijker Otte) είναι ο διαχειριστής της Norton Motorcycles (και των υπόλοιπων εταιρειών του Stuart Garner, CEO της Norton) και ο στόχος της είναι η επανασύσταση της φίρμας με σκοπό να πουληθεί.

 

τη ατελείωτη λίστα με τους “μνηστήρες”, που περιλαμβάνει από την MV Agusta μέχρι κινέζικους και ινδικούς κολοσσούς (Zogshen και Siddhartha Lal αντίστοιχα) έρχεται να προστεθεί άλλο ένα όνομα: ο Steve Murray. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος ήταν κάτι παραπάνω από απλός υπάλληλος της Norton, στη θέση του Διευθυντή Marketing και operations director, καθώς ήταν και μέτοχός της.

Έμεινε πιστός μέχρι το τέλος στη Norton και παρότι απολύθηκε δεν πούλησε τις μετοχές του, πιστεύοντας στην ανάπτυξή της. Αυτή τη στιγμή το ενδιαφέρον για την απόκτηση της Norton είναι τεράστιο όπως αναφέρει η BDO και είναι αρκετά δύσκολο για τον Steve Murray να ανταγωνιστεί στα ίσα τους υπόλοιπους ενδιαφερόμενους.

Ωστόσο, οι γνώσεις του σε ό,τι αφορά την εταιρεία, η ιστορία του με αυτή και το σχέδιό του για την διάσωσή της, μπορούν να του δώσουν το πλεονέκτημα. “Είναι ένα σχέδιο για μια εξαιρετική αγγλική φίρμα και βασίζεται στις ίδιες της αξίες”, ανέφερε ο Murray, ενώ τόνισε πως η απόκτησή της είναι αρκετά δύσκολη διότι τα πνευματικά της δικαιώματα είναι διασκορπισμένα, με άλλους να έχουν τα δικαιώματα για τις ονομασίες των μοντέλων, άλλους να έχουν τη γραμμή παραγωγής, άλλους να έχουν τα δικαιώματα του λογότυπου κ.ο.κ.

Η λίστα με αυτούς που ενδιαφέρονται να αποκτήσουν τη Norton έχει κλείσει και πλέον το μόνο που μένει είναι να κάνουμε είναι υπομονή μέχρι να δούμε σε ποιανού τα χεριά θα καταλήξει.

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: