O Valerio Boni πέτυχε ρεκόρ Guinness διανύοντας 1.233 χιλιόμετρα σε 24ωρες με Vespa 50 κυβικών

Νέο ρεκόρ απόστασης μέσα σε ένα 24ωρο από scooter 50 κυβικών
motomag O Valerio Boni πέτυχε ρεκόρ Guinness διανύοντας 1.233 χιλιόμετρα σε 24ωρες με Vespa 50 κυβικών
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

17/4/2024

Ο κάτοχος πέντε ρεκόρ Guinness τα τελευταία τρία χρόνια, Valerio Boni αποφάσισε στα 65 του χρόνια να προσθέσει ακόμη ένα στο όνομα του αυτή τη φορά με μία δίχρονη Vespa 50 κυβικών στην ισπανική πίστα Terramar.

Η ιστορία του ρεκόρ του Boni ξεκινά επί εποχής Covid, όταν ο ίδιος ανακάλυψε πως στη βάση δεδομένων Guinness υπήρχε μία κατηγορία για τη μεγαλύτερη απόσταση που έχει διανύσει ένα scooter 50 κυβικών μέσα σε 24 ώρες και το οποίο ανήκε από το 2005 στον Αυστραλό Mark Brown.

O Valerio Boni πέτυχε ρεκόρ Guinness διανύοντας 1.233 χιλιόμετρα σε 24ωρες με Vespa 50 κυβικών

Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα μπήκε η ιδέα στο μυαλό του Boni ο οποίος εργάζεται ως δημοσιογράφος και ειδικεύεται σε κινητήρες μικρής χωρητικότητας, να σπάσει το ρεκόρ των 928 χιλιομέτρων που είχε πετύχει ο Brown. Αξίζει να αναφερθεί για την ιστορία πως ο Boni 45 χρόνια πριν, σε ηλικία 20 ετών, με την ίδια Vespa 50 κυβικών είχε καταφέρει να διανύσει 940 χιλιόμετρα μέσα σε 24 ώρες ωστόσο τότε δεν είχε ζητήσει να πιστοποιηθεί επίσημα από την οργάνωση Guinness το ρεκόρ, αν και εκείνοι το είχαν καταγράψει.

Και κάπως έτσι ο Boni το έβαλε σκοπό να πάρει πίσω ένα ρεκόρ το οποίο πίστευε πως του ανήκ,ε σχεδόν 50 χρόνια αργότερα. Η προσπάθεια του Ιταλού υποστηρίχθηκε από την ομάδα της Epoca Motors και τους φίλους του, Ivo Viscasillas και Cristian Noguera, οι οποίοι τον βοήθησαν για τους ανεφοδιασμούς που πραγματοποιούνταν... εν κινήσει!

Σε αντίθεση με το 1979 που είχε επιλεχθεί η πίστα της Pirelli στη Vizzola Ticino, τώρα επιλέχθηκε η πίστα Terramar η οποία βρίσκεται 40 χιλιόμετρα μακριά από την Βαρκελώνη και έχει κατασκευαστεί το μακρινό 1923.

O Valerio Boni πέτυχε ρεκόρ Guinness διανύοντας 1.233 χιλιόμετρα σε 24ωρες με Vespa 50 κυβικών

Όσον αφορά τον σχεδιασμό της προσπάθειας, υπήρξε μία μικρή διαφοροποίηση σχετικά με τον αρχικό στόχο της απόστασης που είχαν θέσει. Σε πρώτη φάση το πλάνο ήταν να διανύσουν 960 χιλιόμετρα με ταχύτητα 40 χλμ./ώρα -το νόμιμο όριο της νομοθεσίας του 1979- και στη συνέχεια να φτάσουν τα 1.080 χιλιόμετρα με ταχύτητα 45 χλμ./ώρα η οποία είναι η νόμιμη μέγιστη ταχύτητα για μοτοποδήλατο στην Ευρώπη.

Ωστόσο οι κατευθυντήριες γραμμές της οργάνωσης Guinness άφησαν ελεύθερο το όριο ταχύτητας, υπό την προϋπόθεση ότι ο κινητήρας συμμορφώνεται με έναν κινητήρα μαζικής παραγωγής. Έτσι, η Vespa των 50 κυβικών του Boni θα μπορούσε να κινείται με ταχύτητά περίπου 55 χλμ./ώρα κατά τη διάρκεια της προσπάθειας.

O Valerio Boni πέτυχε ρεκόρ Guinness διανύοντας 1.233 χιλιόμετρα σε 24ωρες με Vespa 50 κυβικών

Στις 6 Μαρτίου η ώρα του Boni και της Vespa 50 είχε φτάσει. Ο Ιταλός ξεκίνησε να διανύει τον έναν γύρο μετά τον άλλον στην πίστα Terramar ενώ οι ανεφοδιασμοί γινόταν εν κινήσει. Στις 7 Μαρτίου στις 5 το πρωί ο Boni είχε καταφέρει να σπάσει το ρεκόρ των 928 χιλιομέτρων που κρατούσε ο Brown.

Φυσικά ο Boni δεν σταμάτησε εκεί και συνέχισε για να γράψει όσο το δυνατόν περισσότερα χιλιόμετρα με την "ταπεινή" Vespa 50 του 1979. Ο Boni λίγες ώρες αργότερα θα συμπλήρωνε 615 γύρους στην πίστα Terramar έχοντας διανύσει 1.233,07 χιλιόμετρα, βάζοντας την υπογραφή του στο νέο ρεκόρ Guinness το οποίο τυπικά κατοχυρώθηκε μετά από κάποιες μέρες καθώς όλα τα στοιχεία ελέγχονται στο Λονδίνο.

O Valerio Boni πέτυχε ρεκόρ Guinness διανύοντας 1.233 χιλιόμετρα σε 24ωρες με Vespa 50 κυβικών
Ετικέτες

Yamaha: Κατοχύρωσε πατέντα για αερόσακο σε μοτοσυκλέτα

Νέα διπλώματα ευρεσιτεχνίας δίνουν λύσεις σε ένα παλιό πρόβλημα
Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα
Από το

motomag

30/4/2025

Πατέντες δείχνουν πως η Yamaha εργάζεται πάνω στην εξέλιξη των αερόσακων θέλοντας να τους ενσωματώσει σε μοτοσυκλέτες της με στόχο να βελτιωθεί η πιθανότητα επιβίωσης του αναβάτη σε τροχαίο ατύχημα.

Στην αυτοκινητοβιομηχανία οι αερόσακοι έχουν αποδείξει την αξία τους στη σωτηρία οδηγού και επιβατών και έχουν καθιερωθεί ως το κυριότερο δευτερεύον σύστημα παθητικής ασφαλείας που υποστηρίζει στο μέγιστο το βασικό, τη ζώνη ασφαλείας- χωρίς αυτή ο αερόσακος μπορεί να γίνει ακόμη και απειλητικός για τη ζωή του οδηγού και των υπόλοιπων επιβαινόντων.

Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας Οδικών Μεταφορών των ΗΠΑ (NHTSA), περισσότερες από 50.000 ζωές σώθηκαν από τους αερόσακους μόνο στις ΗΠΑ μεταξύ 1987 και 2017. Παγκοσμίως, εκτιμάται ότι αποτρέπουν περίπου 70.000 θανάτους κάθε χρόνο, ένα νούμερο που είναι λογικά πολύ μεγαλύτερο στην πραγματικότητα.

Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα

Ωστόσο, ενώ τα αυτοκίνητα εξοπλίζονται εδώ και καιρό υποχρεωτικά με αυτή την τεχνολογία, οι αερόσακοι έχουν μια εξειδικευμένη ύπαρξη στην ενσωμάτωσή τους στις μοτοσυκλέτες- με εξαίρεση το Honda Gold Wing που διατίθεται με αερόσακο. Τους συναντάμε συνήθως ως μέρος του τεχνικού ρουχισμού του αναβάτη.

Τώρα και η Yamaha μπαίνει στο παιχνίδι με μια νέα ιδέα γύρω από την εφαρμογή του αερόσακου στα δίκυκλα σε συνδυασμό με αισθητήρες. Οι μοτοσυκλέτες διαφέρουν θεμελιωδώς από τα αυτοκίνητα σε πολλές πτυχές που σχετίζονται με την ασφάλεια. Ως αποτέλεσμα, ένας αερόσακος μοτοσυκλέτας πρέπει να αντιδρά πολύ πιο γρήγορα και να ενεργοποιείται με μεγαλύτερη ακρίβεια από τον αντίστοιχο αερόσακο αυτοκινήτου. Επιπλέον, οι κινήσεις μιας μοτοσυκλέτας σε περίπτωση ατυχήματος είναι πιο πολύπλοκες - εκτός από την καθαρή επιβράδυνση, παίζουν ρόλο και οι κινήσεις κλίσης και περιστροφής. Συνεπώς, το σύστημα αισθητήρων πρέπει να επεξεργάζεται σημαντικά περισσότερες πληροφορίες προκειμένου να διασφαλίζεται η ενεργοποίηση χωρίς σφάλματα. Αυτά τα τεχνικά εμπόδια ευθύνονται εν μέρει για το γεγονός ότι η Gold Wing της Honda παραμένει μέχρι στιγμής η μόνη μοτοσυκλέτα παραγωγής με αερόσακο.

Η Yamaha κατέθεσε μια πατέντα που αφορά ειδικά τη βελτίωση της τεχνολογίας αισθητήρων για τους αερόσακους στις μοτοσυκλέτες. Η τεχνολογία περιλαμβάνει τη χρήση δύο αισθητήρων επιτάχυνσης - συγκρίσιμων με τις μονάδες αδρανειακής μέτρησης (IMU) αλλά το κυριότερο είναι ότι ο ένας από τους αισθητήρες τοποθετείται μπροστά από το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας και ο άλλος πίσω από αυτό. Αυτό επιτρέπει στο σύστημα να ανιχνεύει με ακρίβεια την κίνηση σε τρεις διαστάσεις - οριζόντιες, πλευρικές και κατακόρυφες.

Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα

Η διάταξη αυτή επιτρέπει στη μονάδα ελέγχου να ανιχνεύει μια πιθανή σύγκρουση και την κατεύθυνσή της ιδιαίτερα γρήγορα και αξιόπιστα. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την ενεργοποίηση του αερόσακου σε κλάσματα του δευτερολέπτου - πριν ο ίδιος ο αναβάτης προσκρούσει σε εμπόδιο.

Η Yamaha R1 στο επίκεντρο

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η Yamaha χρησιμοποιεί ως μοντέλο αναφοράς στα σχέδια ευρεσιτεχνίας μια supersport μοτοσυκλέτα, τη YZF-R1 όπου η πρόκληση είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Η σπορ θέση οδήγησης, με κλίση προς τα εμπρός, σημαίνει ότι το κεφάλι του αναβάτη βρίσκεται πολύ κοντά στο μπροστινό μέρος της μοτοσυκλέτας.

Η επιλογή του συγκεκριμένου μοντέλου από τη Yamaha ως παράδειγμα θα μπορούσε να είναι μια ένδειξη ότι ο ιαπωνικός κατασκευαστής είναι πρόθυμος να αντιμετωπίσει τα πιο σύνθετα σενάρια ενσωμάτωσης αερόσακων - και να μην επικεντρωθεί μόνο σε μοτοσυκλέτες τουρισμού ή πόλης. Ωστόσο οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν για να κατοχυρώσουν τις πατέντες τους και δίκυκλα στα σχέδια που μπορεί να μην έχουν καμία σχέση με την τελική εφαρμογή.

Tricity με αερόσακο;

Εκτός από το R1, η πατέντα δείχνει επίσης το τρίτροχο σκούτερ Tricity της Yamaha με σύστημα αερόσακου. Όπως έχετε διαβάσει και εδώ η Autoliv παρουσίασε επίσης ένα πρωτότυπο αερόσακου σε ένα Piaggio MP3, άμεσο ανταγωνιστή του Tricity, σε εμπορικές εκθέσεις το 2023. Φαίνεται ότι οι κατασκευαστές προσδοκούν ιδιαίτερα υψηλές δυνατότητες από τα αστικά οχήματα που είναι προσανατολισμένα στην ασφάλεια.

Συμπερασματικά το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της Yamaha δείχνει ότι η ανάπτυξη των αερόσακων για μοτοσυκλέτες συνεχίζει στον δρόμο της εξέλιξης - με έμφαση στην έξυπνη τεχνολογία αισθητήρων και την αλγοριθμική ακρίβεια. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σαφές: αν ο αερόσακος σε δύο τροχούς πρόκειται να έχει πραγματικότητα στο μέλλον, αυτό ακριβώς το είδος προσέγγισης -η εξέλιξη των αισθητήρων- είναι απαραίτητο για να ξεπεραστούν τα τεχνικά εμπόδια. Οι κάμερες (ή ραντάρ), σε συνδυασμό ίσως με λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε αυτό.