Πωλείται εξακύλινδρο Honda CBX στην κούτα του!

Από τον

Μπάμπη Μέντη

8/5/2020

Ποτέ δεν θα σταματήσει να μας κινεί το ενδιαφέρον οποιαδήποτε είδηση έχει να κάνει με την ανακάλυψη σε κάποια σκοτεινή αποθήκη μιας ολοκαίνουριας μοτοσυκλέτας που έμεινε απούλητη για ολόκληρες δεκαετίες. Πόσο δε μάλλον, όταν πρόκειται για μια εξακύλινδρη αερόψυκτη Honda CBX του 1982, Η οποία βρίσκεται ακόμα μέσα στην κούτα της, όπως ακριβώς την παρέλαβε ο τοπικός αντιπρόσωπος της Καλιφόρνια από τη γραμμή συναρμολόγησης της Honda στο Ohio. Η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα έχει πάνω της μόλις 1,2 μίλια, όσα δηλαδή έκανε πάνω στο δοκιμαστικό δυναμόμετρο του τελικού ελέγχου στο τέλος της γραμμής παραγωγής και είναι από τα τελευταία εξακύλινδρα CB που κατασκεύασε η Honda πριν σταματήσει την παραγωγή.

Τα περισσότερα εξαρτήματα των εξακύλινδρων CBX κατασκευάζονταν στην Ιαπωνία, όμως η συναρμολόγηση γινόταν στο εργοστάσιο της Honda στο Ohio, μαζί με την Goldwing, όχι μόνο γιατί οι ΗΠΑ ήταν η βασική αγορά αυτών των μοντέλων, αλλά και για φορολογικούς λόγους. Όπως κι αν έχει, αυτή είναι μια από τις ελάχιστες ευκαιρίες για να αγοράσεις μια ολοκαίνουρια CBX και μάλιστα από επίσημο αντιπρόσωπο της Honda και όχι από ιδιώτη. Η τιμή δεν έχει καθοριστεί, καθώς η πώλησή της γίνεται μέσω του Bring a Trailer, ενός διαδικτυακού τόπου πλειστηριασμών κάθε είδους “μοναδικών” οχημάτων με συλλεκτική ή συναισθηματική αξία. Λέτε να δίνει και διετή εγγύηση;

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway.

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”