William Dunlop: Στο ιρλανδικό Motorcycle Hall of Fame

Δίπλα στα ονόματα του θείου και του πατέρα του
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

14/1/2019

Η τραγική είδηση για το χαμό του William Dunlop έσκασε σαν βόμβα στην οικογένειά του, στις 7 Ιουλίου του 2018 και κυρίως στην σύντροφό του που ήταν έγκυος στο δεύτερό τους παιδί... Το ατύχημα διαδραματίστηκε κατά την συμμετοχή του στον αγώνα “Skerries 100” και ειδικότερα κατά την διάρκεια των δοκιμών, όπου ο αναβάτης έπεσε στο Sam’s Tunnel –ένα επικίνδυνο σημείο της διαδρομής- υποκύπτοντας αμέσως στα τραύματά του.
Ο William ξεκίνησε να αγωνίζεται το 2000, σε ηλικία μόλις 15 ετών συμμετέχοντας στους αγώνες των 125cc. Κατά την διάρκεια της αγωνιστικής του καριέρας κατάφερε να πάρει 108 νίκες στους ιρλανδικούς αγώνες δρόμου, ενώ κέρδισε τέσσερις φορές το North West 200 και επτά το Ulster Grand Prix, που αποτελούν τους πιο σημαντικούς αγώνες της χώρας. Παράλληλα, είχε πολλές συμμετοχές στο Isle Of Man TT σε διάφορες κατηγορίες, εκεί που ο αδερφός του Michael κυριαρχεί όντας ο πρώτος αναβάτης που ολοκλήρωσε τον αγώνα κάτω από 17 λεπτά.
Έξι μήνες μετά, η διοργάνωση αποφάσισε να αποδώσει τις δέουσες τιμές, περιλαμβάνοντας το όνομά του στο ιρλανδικό Motorcycle Hall of Fame κατά τη διάρκεια της ετήσιας απονομής των βραβείων, που θα γίνει στο Belfast στις 19 Ιανουαρίου. Το όνομα του William θα βρίσκεται πλέον δίπλα στο όνομα του πατέρα του Robert και του θρυλικού Joey Dunlop, που και αυτοί έχασαν τη ζωή τους κάνοντας αυτό που αγαπούσαν. Το βραβείο θα παραδοθεί στην μητέρα του Louise και στην Janine τη σύντροφό του. Σε δηλώσεις που έκανε η μητέρα του όσον αφορά τον φόρο τιμής είπε: “Είμαστε ακόμη σοκαρισμένοι απ’ το τραγικό συμβάν το προηγούμενο καλοκαίρι, αλλά όποιο βραβείο έχει δοθεί στην οικογένεια Dunlop ήταν πάντοτε ξεχωριστό. Με αυτό το βραβείο είναι όμορφο που θα αναγνωριστεί ότι το όνομα της οικογένειας Dunlop αποτελεί υπολογίσιμη δύναμη ακόμη και τώρα, αλλά θα είναι μια συναισθηματικά φορτισμένη βραδιά.” Επίσης δεν παρέλειψε να αναφέρει πως μετά το τραγικό συμβάν η οικογένεια έχει δεχτεί με το παραπάνω την αγάπη και την καλοσύνη των θαυμαστών του, ενώ είπε: “Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο. Ο William αγαπήθηκε απ’ όλους και είμαστε πολύ περήφανοι για τις επιτυχίες του, όπως για όλα τα αγόρια μου.”
Κατά την τελετή απονομής των βραβείων, στο ξενοδοχείο Crowne Plaza του Belfast, θα συμπεριληφθούν στο ιρλανδικό Motorcycle Hall of Fame και οι αναβάτες αγώνων McCallen, Johnny Rea, Eddie Laycock και Alan Irwin. Τέλος θα γίνει και η απονομή του βραβείου του καλύτερου Ιρλανδού αναβάτη της χρονιάς, ένα βραβείο που τα τελευταία τρία χρόνια παίρνει ο παγκόσμιος πρωταθλητής των Superbike Jonathan Rea.

Suzuka 8 Hours: Ο Johann Zarco μιλά για απίστευτα δύσκολες συνθήκες αγώνα

Η Honda HRC και ο Johann Zarco ήταν και πάλι στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου
Zarco
Από τον

Παύλο Καρατζά

5/8/2025

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, οι Johann Zarco και Takumi Takahashi ανέβηκαν στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου της Suzuka 8 Hours, κατακτώντας παράλληλα την 4η συνεχόμενη νίκη της Honda HRC στον εμβληματικό αγώνα.

Η Honda επέλεξε να συμμετέχει με μόλις δύο αναβάτες την φετινή χρονιά, τους Johann Zarco και Takumi Takahashi. Η συγκεκριμένη επιλογή μόνο εύκολη δεν ήταν, καθώς το δίδυμο χρειάστηκε να οδηγήσει για σχεδόν τέσσερις ώρες ο καθένας σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες που είχαν διαθέσιμους τρεις αναβάτες.

Η ομάδα της Honda κατάφερε να πάρει την καρό σημαία με διαφορά 34 δευτερολέπτων από την εργοστασιακή ομάδα Yamaha Racing Team.

Ο Johann Zarco δήλωσε: “Οι 8 ώρες Suzuka είναι ένας αγώνας που απολαμβάνω πολύ και το να βρίσκομαι στην καλύτερη μοτοσυκλέτα, μια μοτοσυκλέτα που είναι ευχάριστη να οδηγείς, είναι απολύτως σπουδαίο. Ταυτόχρονα, σήμερα ήταν τόσο, μα τόσο δύσκολο, σε απίστευτα δύσκολες συνθήκες. Κατάφερα να διατηρήσω τον έλεγχο στην πίστα, όπως περίμενα, αλλά η ξεκούραση μεταξύ των sessions ήταν πολύ πιο δύσκολη από ό,τι πίστευα. Στη συνέχεια, την τελευταία ώρα, βγήκε ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και πρόσθεσε μερικούς επιπλέον γύρους στην τελευταία περίοδο που ήταν στην πίστα ο Takumi, γεγονός που μου έδωσε λίγο περισσότερο χρόνο για να ξεκουραστώ. Όταν ήρθε η στιγμή να οδηγήσω, βγήκε άλλο ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και με βοήθησε να επανέλθω σιγά σιγά στο ρυθμό μου, οπότε τελικά όλα πήγαν πολύ καλά.”

Στην συνέχεια είπε πως ο Takumi ήταν πολύ δυνατός, ανεξάρτητα από την ζέστη. Το πλάνο ήταν καλό και τα επτά pit stops έκαναν την διαφορά. Είπε επίσης πως πέρυσι ο Takahashi πήρε την καρό σημαία, όμως φέτος ήταν προσχεδιασμένο να τελειώσει τον αγώνα ο ίδιος, το οποίο ήταν πραγματικά πανέμορφο. Η μοτοσυκλέτα έγινε πιο διαχειρίσιμη μόλις έπεσε η θερμοκρασία και η διαφορά των τριάντα δευτερολέπτων έδωσε στην ομάδα τους μία ασφάλεια. Μάλιστα δήλωσε πως η πίστα σε μερικά σημεία ήταν αρκετά σκοτεινή και δεν μπορούσε να κατέβει το 2:09, έτσι απόλαυσε την οδήγηση έως τον τερματισμό.