EICMA 2024: Italjet Speedster 125 και 200 - Με συμβατικό πιρούνι και ακραίο design

Εξαιρετικά αιχμηρός, επιθετικός και γεμάτος τεμνόμενες επιφάνειες, γρίλιες και φτερά σχεδιασμός - Πιο οικονομικά από τα dragster
Italjet Speedster
Από το

motomag

11/11/2024

Στα πλαίσια της EICMA 2024 παρουσιάστηκαν τα πρώτα δυο μέλη της νέας οικογένειας Speedster της Italjet που ξεχωρίζουν όπως θα περίμενε κανείς από το ακραία επιθετικό design τους, αλλά και από το συμβατικό πιρούνι και τα περισσότερα πλαστικά, σε αντίθεση με το εναλλακτικό σύστημα διεύθυνσης των Dragster και το εκτεθειμένο πλαίσιο χωροδικτύωμα.

Το νέο Speedster, είναι ένα σπορ σκούτερ μικρού κυβισμού που διατηρεί ατόφιο τον ακραίο σχεδιαστικό χαρακτήρα και την ποιότητα της Italjet, εξοπλισμένο με δύο μονοκύλινδρους, τετράχρονους, τετραβάλβιδους, υγρόψυκτους κινητήρες των 125cc και 200cc με δύο εκκεντροφόρους, αποδίδοντας 12,5 ίππους στις 9.500σ.α.λ. με ροπή 1,07 kgm στο 125 και 17,5 ίππους στις 8.000σ.α.λ. με ροπή 1,58 kgm στις 7.750 στροφές ανά λεπτό στο 200.

To design, όπως και στα Dragster, είναι μοναδικό, με πάρα πολλές αιχμές και τεμνόμενες επιφάνειες, με αεροδυναμικά βοηθήματα (!), προεξοχές, ουρά με τρύπα στη μέση, και απουσία ζελατίνας που τονίζει το στενό τιμόνι που θυμίζει έργο τέχνης.

Speedster

Και προστατευτικά για τις μανέτες έχουμε να δίνουν μια έξτρα αγωνιστική νότα στο αποτέλεσμα, και αλουμινένια εξαρτήματα όπως το σταντ, τα μαρσπιέ και τις χειρολαβές συνεπιβάτη, στα floorboards και σε μια λεπτομέρεια στο φίλτρο αέρα. Κόκκινες λεπτομέρειες ergal έχουμε στον κινητήρα και στο τιμόνι, και συνολικά τα Speedster σε αφήνουν το ίδιο άφωνο όπως και τα dragster, δείχνοντας μοναδική προσοχή στη λεπτομέρεια και στο design που σήμερα κανείς άλλος κατασκευαστής εξεζητημένων σπορ scooter δεν προσφέρει. Δείτε και τους προβολείς όμως, τη φανταστική γρίλια μπροστά, ακόμα και τη σέλα του συνεπιβάτη που θυμίζει σέλα από superbike μοτοσυκλέτα.

Ίσως να αποτελεί ιεροσυλία να αναφερθούμε στους αποθηκευτικούς χώρους και στις ευκολίες ενός τέτοιου σχεδιαστικού αριστουργήματος, όμως για την ιστορία υπάρχει μικρός κάδος κάτω από τη σέλα, και αδιάβροχη θύρα USB στο πάνω μέρος της ποδιάς, ενώ η εκκίνηση είναι με Keyless σύστημα.

Το σύστημα μετάδοσης έχει CVT και ιμάντα, την εξάτμιση κοσμεί ένα τελικό της Akrapovic με Carbon καπάκι, και οι δισκόπλακες έχουν σχήμα τύπου Μαργαρίτα με την μπροστά να είναι στα 240mm και την πίσω στα 175mm. Οι μαύρες ζάντες των 12 και 13 ιντσών είναι από χυτό αλουμίνιο φέροντας πάνω τους κόκκινα σιρίτια, με διαστάσεις ελαστικών 120-70 μπροστά και 130-70 πίσω. Στα φρένα συναντάμε μια διπίστονη δαγκάνα εμπρός και μια μονοπίστονη πίσω, με σύστημα ABS, ενώ στον τομέα της ανάρτησης έχουμε συμβατικό πιρούνι (φάουλ, με τόσο προχωρημένο design το ήθελε το ανεστραμμένο του), ενώ πίσω ξεφεύγει από τα κοινά Scooter της κατηγορίας του, έχοντας εξοπλιστεί με ρυθμιζόμενη monoshock ανάρτηση ως προς την προφόρτιση ελατήριου, σε σχεδόν οριζόντια διάταξη.

Το Speedster θα είναι διαθέσιμο από το καλοκαίρι του 2025, σε δύο εντυπωσιακούς χρωματικούς συνδυασμούς, αυτού του Μαύρου/Κίτρινου και του Μαύρου/Κόκκινου.

Ετικέτες

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
New Model Inline Moto Guzzi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

New Model Inline Moto Guzzi

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

New Model Inline Moto Guzzi

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.

New Model Inline Moto Guzzi