Θα παρουσιάσει νέα μοντέλα η Benelli QJ!

Διέρρευσαν πληροφορίες
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

9/1/2020

Στο περσινό Σαλόνι του Μιλάνου, η Benelli QJ παρουσίασε πολλές νέες μοτοσυκλέτες, με το Leonchino 800 σε δύο εκδόσεις (τη βασική και την Trail) να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Διαθέτει τον νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα χωρητικότητας 754cc, ο οποίος πλέον είναι ο μεγαλύτερος σε κυβισμό που έχει η εταιρεία. Ακόμη, ένα απ’ τα best seller μοντέλα της σε παγκόσμια κλίμακα, το TRK 502X, ανανεώθηκε ριζικά για το 2020, τόσο μηχανολογικά όσο και αισθητικά.

Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης τύπου του κινέζικου κολοσσού, διέρρευσε μια φωτογραφία με το πλάνο παρουσίασης των μοτοσυκλετών της Benelli QJ για το 2020. Όπως μπορείτε να δείτε και από την φωτογραφία, η εταιρεία θα ασχοληθεί με την παρουσίαση των μοτοσυκλετών που είχε στην EICMA, κυρίως το πρώτο εξάμηνο του 2020. Απ’ τον Μάιο κι έπειτα η Benelli ξεκινά να εστιάζει στηn παρουσίαση νέων μοντέλων, τα οποία έλειπαν απ’ το Σαλόνι του Μιλάνου. Ανάμεσα σε αυτά βρίσκεται και ένα ήδη υπάρχον μοντέλο, το τετρακύλινδρο 600Ν ή Tornado 600 (όπως ονομάζεται), το οποίο μέχρι στιγμής δεν πληρούσε τις προδιαγραφές Euro4 και προορίζεται για τις υπόλοιπες αγορές του κόσμου. Το 600Ν όπως το ονομάζει πλέον η Benelli, είναι μια μοτοσυκλέτα στην οποία θα επενδύσει αρκετά η QJ, καθώς θα παρουσιάσει άλλες δυο εκδόσεις του, την RR και την GT, λίγο πριν το τέλος του 2020. Κρίνοντας απ’ τα ονόματά τους και μόνο μπορούμε να πούμε πως πρόκειται για supersport και sport touring μοτοσυκλέτες, εφοδιασμένες με τον τετρακύλινδρο κινητήρα, αλλά αυτό δεν είναι απόλυτο καθώς υπάρχουν διάφορα παραδείγματα κινέζικων μοτοσυκλετών των οποίων τα ονόματα δεν αντανακλούν τη πραγματικότητα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό της Zontes με τα T310 X και T, όπου το πρώτο αντί να είναι η on-off έκδοση, όπως συνηθίζεται σε όσα μοντέλα έχουν το γράμμα Χ, είναι η sport touring. Οπότε δεν μπορούμε με απόλυτη σιγουριά σε ποια κατηγορία θα ανήκουν τα 600 GT και RR της Benelli. Επίσης, παραμένει άγνωστο αν θα πληρούν τις νέες προδιαγραφές της Ε.Ε.

Παράλληλα, για όσους περιμένουν το νέο μοντέλο της Harley Davidson, το 338 που βασίζεται πάνω στην πλατφόρμα του Benelli BN350, έχουμε ευχάριστα νέα καθώς θα παρουσιαστεί το καλοκαίρι, στα μέσα Ιουνίου, οπότε θα είναι κατά πάσα πιθανότητα στην αγορά μέσα στο 2020.

Ακόμη, η Benelli θέλοντας να επεκτείνει τη γκάμα των κλασσικών μοτοσυκλετών της, ασχολείται με τη δημιουργία μιας μεγαλύτερης σε κυβισμό έκδοσης του Imperiale 400, το Imperiale 530, η οποία είναι η μοναδική κλασσική μοτοσυκλέτα της μέχρι τώρα. Με βάση την ονομασία του μοντέλου, γίνεται αντιληπτό πως θα έχει κινητήρα χωρητικότητας 530cc, ενώ το γεγονός ότι πρόκειται για το Imperiale επιβεβαιώνεται πολύ εύκολα. Αρκεί να πατήσει κάποιος στο Google Translate τη μετάφραση του Imperiale από τα Ιταλικά στα Κινέζικα για να το εξακριβώσει…

Στο τελευταίο τετράμηνο της χρονιάς παρατηρούμε πως ο κινέζικος κολοσσός θα παρουσιάσει το TRK800. Ήταν αναμενόμενο, καθώς η δημιουργία πολλών και διαφορετικών μοντέλων με κοινά στοιχεία, όπως το πλαίσιο και τον κινητήρα, αποτελεί πάγια τακτική της Benelli QJ, οπότε δεν μας εκπλήσσει ιδιαίτερα η παρουσίασή του. Όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, αναμένεται να δούμε το TRK800 αρχικά ως πρωτότυπο στην EICMA του 2020.

Triumph Tracker 400/Thruxton 400 2026 – Παρουσιάστηκαν με τιμές για Ελλάδα!

Με διαφορές σε πλαίσιο/ανάρτησες - Και ισχυρότερο κινητήρα κατά δύο ίππους
Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/12/2025

Η Triumph διευρύνει ακόμη περισσότερο την γκάμα των μονοκύλινδρων 400ριών της με Tracker 400 και Thruxton 400 με αισθητική εμπνευσμένη από τους flat track αγώνες και τα cafe racers αντίστοιχα.

Περιμέναμε ένα αλλά τελικά η Triumph παρουσίασε δύο μονοκύλινδρα 400άρια φτάνοντας έτσι την οικογένεια στα πέντε συνολικά μοντέλα, μαζί με τα Speed 400, Scrambler 400 X και Scrambler 400 XC.

Οι δύο μοτοσυκλέτες έχουν αισθητικές κυρίως διαφορές με τις άλλες εκδόσεις και μεταξύ τους φυσικά με το φαίρινγκ του 400ριού Thruxton να μας είναι γνωστό εδώ και καιρό από τις κατασκοπικές φωτογραφίες που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου πολύ καιρό πριν από την παρουσίασή του. 

Οι δύο μοτοσυκλέτες φέρουν επίσης και μία ισχυρότερη έκδοση του μονοκύλινδρου μοτέρ με τη μέγιστη ισχύ να ανεβαίνει κατά 5% περίπου και να φτάνει τους 41,42 ίππους από 39,42 που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Αλλαγή στη ροπή δεν υπάρχει και έτσι η μέγιστη τιμή παραμένει στα 3,82 kg.m αλλά να κάνει την εμφάνισή της 1.000 στροφές ψηλότερα, στις 7.500 σ.α.λ., με το 80% αυτής να είναι διαθέσιμο από τις 3.000 σ.α.λ. Η αύξηση στην ισχύ προήρθε από νέο εκκεντροφόρο αλλά και την εκ νέου χαρτογράφηση του ψεκασμού.

Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026

Σε σχέση με τη μοτοσυκλέτα βάσης που είναι το Spped 400, το Tracker 400 έχει φαρδύτερο τιμόνι κατά 23 χλστ., το οποίο είναι και χαμηλότερο κατά 134 ολόκληρα χλστ. Παράλληλα τα μαρσπιέ έχουν τοποθετηθεί 86 χλστ. πιο πίσω και 27 χλστ. ψηλότερα, με το νέο τρίγωνο της εργονομίας να δίνει μια πιο σπορ και επιθετική θέση οδήγησης. Διαφορετική είναι και η σέλα, όπως και το κάλυμμα-κοκοβιός της σέλας στο κομμάτι του συνεπιβάτη, οι ζάντες και το ρεζερβουάρ, με τo Tracker 400 να ξεχωρίζει από το μικρό του μασκάκι, αλλά και τα μεγάλα numver plates εκατέρωθεν της σέλας, όπως και από τους αποκλειστικούς χρωματισμούς.

Το Thruxton 400 έχει επίσης διαφορετικό ρεζερβουάρ -και από το Tracker-, αν και η χωρητικότητα είναι ίδια στα 13 λίτρα, ενώ ζυγίζει και τρία κιλά περισσότερα λόγω του φέρινγκ, με το βάρος του να φτάνει τα 176 κιλά πλήρες υγρών. Του Tracker βρίσκεται στα 173 κιλά. Το φαίρινγκ είναι αυτό που κάνει και τη μεγαλύτερη διαφορά στην αισθητική της μοτοσυκλέτας, που έχει κλιπόν και διαφορετική θέση οδήγησης, ενώ οι Βρετανοί αναφέρουν και μικρές αλλαγές στο πλαίσιο αποκλειστικά για τη συγκεκριμένη εκδοχή της μοτοσυκλέτας. Σε αυτήν την περίπτωση και έναντι του Speed 400 τα κλιπόν είναι 40 χλστ. πιο στενά και 246 χλστ. πιο χαμηλά τοποθετημένα με μπόλικο βάρος να φορτίζει πλέον τον εμπρός τροχό. Παράλληλα, τα μαρσπιέ βρίσκονται στην ίδια θέση με εκείνα του Tracker 400.

Μικρές διαφορές έχουμε και στη γεωμετρία του πλαισίου μεταξύ των δύο μοτοσυκλετών. Το Tracker 400 έχει μεταξόνιο στα 1.371 χλστ. με κάστερ και ίχνος στις 24,4 μοίρες και 107,6 χλστ. αντίστοιχα, ενώ το Thruxton 400 έχει μεταξόνιο στα 1.376 χλστ. με κάστερ στις 24,5 μοίρες και ίχνος στα 101,5 χλστ. 

Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026

H Triumph αναφέρει ότι καθεμιά από τις δύο νέες μοτοσυκλέτες έχει το δικό της set up στις αναρτήσεις ώστε να ταιριάζει καλύτερα στη φιλοσοφία της έκδοσης και τη θέση οδήγησης, με το πιρούνι να είναι ανεστραμμένο στα 43 χλστ. Η διαδρομή του είναι 140 χλστ. στο Tracker και 135 χλστ. στο Thruxton ενώ και το μονό αμορτισέρ και στις δύο περιπτώσεις δίνει διαδρομή 130 χλστ.

Και οι δύο μοτοσυκλέτες έχουν 17ρες χυτές ζάντες αλουμινίου που είναι διαφορετικής σχεδίασης μεταξύ των δύο μοντέλων και ελαστικά 110/70 και 150/60 εμπρός και πίσω αντίστοιχα. Ως πρώτης τοποθέτησης ελαστικά για το Thruxton επιλέχθηκαν τα Pirelli Diablo Rosso IV, ενώ για το Tracker έχουμε τα Pirelli MT60 RS και τα δύο εξαιρετικές επιλογές για τόσο προσιτές μοτοσυκλέτες.

Τέλος, ίδιο είναι το σύστημα πέδησης και στις δύο περιπτώσεις με το κύριο έργο της επιβράδυνσης να αναλαμβάνει 300άρης εμπρός δίσκος και ακτινικά τοποθετημένη 4πίστονη δαγκάνα της ByBre. 

Το Tracker 400 θα είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα από τον ερχόμενο Μάρτιο με τιμή 6.390 ευρώ και το Thruxton 400 από τον Φεβρουάριο του 2026, με τιμή 6.690 ευρώ. Και τα δύο συνοδεύονται από εργοστασιακή εγγύηση δύο ετών χωρίς περιορισμό στα διανυθέντα χιλιόμετρα.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στις συλλογές που ακολουθούν.