Με το νέο Yamaha Tracer 900 στην Κεφαλονιά

Πόσο κόστισε και πως ταξιδεύει το ανανεομένο Tracer 900
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/8/2018

Σήμερα συμπληρώνω σχεδόν 20 μέρες συμβίωσης με το καινούριο Yamaha Tracer 900 και ανάμεσα σε όσα έχω κάνει μαζί του αυτές τις ημέρες ήταν και ένα ταξίδι-αστραπή δικάβαλος στην Κεφαλονιά.

 

Βασικά, ο αρχικός προγραμματισμός ήθελε να κάτσουμε έξι ημέρες στο καταπράσινο νησί του Ιονίου, αλλά με αυτόν τον σκατόκαιρο που έκανε τον Ιούλιο, η παραμονή μας εκεί περιορίστηκε σε μόλις δύο ημέρες.

Καθώς το Tracer 900 δεν είναι δικό μου αλλά μας το έχει παραχωρήσει η ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Α.Ε.Ε. δεν είχε κάποιον έξτρα εξοπλισμό για την μεταφορά αποσκευών, ούτε είχα εγώ στη διάθεση μου κάποιου είδους tank-bag ή σάκους που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω.

Με λίγη φαντασία κατάφερα να μετατρέψω σε tank-bag έναν μαλακό σάκο πλάτης που είχα και χάρη στο πλατύ και επίπεδο ρεζερβουάρ, ήταν αρκετά σταθερό πάνω στην μοτοσυκλέτα καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής Αθήνα-Κυλλήνη των 280 χιλιομέτρων.

Ούτε πίσω έχει σχάρα, όμως και εδώ με λίγη δημιουργική φαντασία βρήκαμε τη λύση. Χαλαρώσαμε εντελώς τα λουριά ενός μεγάλου μήκους σάκου πλάτης και έτσι όλο του το βάρος ακούμπαγε στις μακριές χειρολαβές του συνεπιβάτη και δεν καταπονούσε την πλάτη του. Εδώ να προσθέσω ότι ο συνεπιβάτης που είχα είναι μακράν ο πιο γκρινιάρης που υπάρχει πάνω στον πλανήτη γη (για την γυναίκα μου μιλάω φυσικά!) και το γεγονός ότι δεν έβγαλε άχνα, ούτε όταν πηγαίναμε, ούτε όταν γυρίζαμε δείχνει εν μέρει και πόσο άνετη και σωστά εργονομικά είναι η πίσω σέλα του Tracer 900. Εμπρός είναι εξίσου καλή και θα ήταν ψέμα αν έλεγα ότι με κούρασε σε αυτή την τρίωρη διαδρομή, αλλά παρά το μεγάλο μήκος της σιγά-σιγά σε σπρώχνει εμπρός, επειδή είναι κάπως κατηφορική και επειδή τα μαρσπιέ είναι αρκετά πίσω τοποθετημένα.

Η νέα μεγαλύτερη και ρυθμιζόμενη σε ύψος ζελατίνα κάνει πολύ καλή δουλειά σε ότι αφορά την προστασία από την πίεση του αέρα και γενικά δεν έχω κανένα αρνητικό σχόλιο επ’ αυτού. Ίσως ο αεροδυναμικός θόρυβος να είναι λίγο πιο έντονος απ’ όσο θα ήθελα μετά τα 130km/h αλλά συνολικά η άνεση στην εθνική βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο.

Άλμα προόδου σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο είναι σίγουρα η σταθερότητα στις υψηλές ταχύτητες. Αν χουφτώσεις το γκάζι εξακολουθεί να ελαφρώνει, αλλά με σταθερό γκάζι το νέο Tracer 900 πατάει με σιγουριά στο έδαφος, είτε έχει ένα άτομο στη σέλα, είτε δύο άτομα και ψιλο-χύμα δεμένους δύο σάκους πάνω του.

Ένα άλλο εντυπωσιακό στοιχείο του νέου μοντέλου είναι η εμφανώς μικρότερη κατανάλωση όταν οδηγάς στρωτά. Σε αυτό το ταξιδάκι η μέση κατανάλωση ήταν στα 5,2 λίτρα και με το ρεζερβουάρ των 18 λίτρων έβγαλα άνετα αυτονομία άνω των 280 χιλιομέτρων. Σημαντική η μεγάλη αυτονομία, διότι η τιμή της βενζίνης στην Κεφαλονιά είναι μόνο για τα μέλη της οικογένειας του Λάτση και του Βαρδυνογιάννη.

Αυτά που δεν μου αρέσουν όσο στο νέο Tracer 900 είναι ακριβώς τα ίδια που δεν μου άρεσαν και στο προηγούμενο μοντέλο και πίστευα ότι η Yamaha θα τα είχε κάνει, διότι είναι εξόφθαλμα ελαττώματα. Το βασικότερο είναι οι χούφτες στο τιμόνι, που προσθέτουν βάρος και όγκο αλλά καμία απολύτως προστασία. Το δεύτερο είναι οι ενδείξεις στα όργανα. Σίγουρα οι πιο απαιτητικοί μπορούν να πάρουν την έκδοση GT με τα έγχρωμα όργανα της R1, όμως και η βασική έκδοση του νέου Tracer 900 θα έπρεπε να είχε βελτιωθεί. Δεν με χαλάνε καθόλου τα μονόχρωμα ψηφιακά όργανα και είναι απολύτως τίμια για την τιμή που κάνει η βασική έκδοση του Tracer 900. Όμως η Yamaha θα έπρεπε με την ευκαιρία της ανανέωσης να προσθέσει μια ένδειξη αυτονομίας ή τουλάχιστον να βελτιώσει την ακρίβεια του δείκτη βενζίνης. Μέχρι και τα 180 χιλιόμετρα σου δείχνει ότι το ρεζερβουάρ είναι  εντελώς γεμάτο (!!!) και μετά από λίγο αρχίζουν να σβήνουν οι μπάρες η μία μετά την άλλη κάθε 20-30 χιλιόμετρα που κάνεις. Πραγματικά δεν έχει νόημα η βαθμονόμηση που έχουν κάνει στο δείκτη βενζίνης.

Να πούμε όμως και δύο λόγια για την αγαπημένη μου Κεφαλονιά που είχα σχεδόν δέκα χρόνια να επισκευτώ. Με εξαίρεση την χυδαία ακριβή βενζίνη, η Κεφαλονιά φέτος τον Ιούλιο ήταν από τα πιο φτηνά νησιά για να κάνει ένα ζευγάρι ποιοτικές διακοπές. Εμείς είχαμε έδρα τον Πόρο, όπου με 20-25 ευρώ έτρωγαν δύο άτομα του σκασμού, ακόμα και σε ψαροταβέρνα (έδωσα 23 ευρώ για ψητό λαυράκι, καλαμαράκια, χωριάτική και δύο αναψυκτικά). Λόγω του βροχερού καιρού, για μπάνιο προλάβαμε να πάμε μόνο στην Σκάλα, όπου δύο ξαπλώστρες με μαλακό στρώμα είχαν 10 ευρώ (χωρίς το μαλακό στρώμα είχαν 7 ευρώ οι δύο), ο freddo σερβιρισμένος στην παραλία με μπουκαλάκι νερό είχε 3,5 ευρώ και ένα μεγάλο club sandwich με τηγανιτές πατάτες είχε 7 ευρώ.  Τα εισιτήρια του πλοίου με επιστροφή για δύο άτομα και την μοτοσυκλέτα (άνω 250cc) ήταν 60 ευρώ περίπου. Με το Tracer 900 έκαψα ακριβώς 20 ευρώ βενζίνη για να πάω (ταχύτητα ταξιδιού 130-140km/h) και 25 ευρώ όταν γύριζα (ταχύτητα ταξιδιού 130-150km/h).

Ducati Panigale V4 Tricolore Italia - Στα 103.000 ευρώ, ξεπούλησε ήδη… [VIDEO]

Στα χρώματα της GP-24 του Francesco Bagnaia με την οποία θριάμβευσε στο Mugello, και σε 163 αριθμημένα αντίτυπα
Ducati Panigale V4 Tricolore Italia
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

21/3/2025

Η περιορισμένης παραγωγής συλλεκτική Ducati Panigale V4 Tricolore Italia μας υπενθυμίζει ότι η Ιταλία έχει και ένα ακόμη διάσημο εθνικό χρώμα, το Azzurro (το μπλε του ουρανού), που χρησιμοποιεί στον αθλητισμό και όχι μόνο.

Αναμφίβολα η πιο διάσημη εθνική ομάδα της Ιταλίας είναι εκείνη του ποδοσφαίρου, γνωστή στους φίλους του σπορ και με τα παρατσούκλια της "Squadra Azzurra" και "Azzuri" που υιοθετούν έμμεσα και τα υπόλοιπα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα της γειτονικής χώρας. Μέσω αυτής έχει γίνει γνωστό παγκοσμίως το Savoy azure χρώμα που είναι βαθιά ριζωμένο στην ιστορία της χώρας με τον Οίκο της Σαβοΐας, από όπου πήρε και το όνομά του, να το χρησιμοποιεί αρχικά πριν από 700 περίπου χρόνια, ενώ σήμερα είναι επίσημα εθνικό σύμβολο της Ιταλίας, έχοντας αλλάξει όνομα στο πιο... δημοκρατικό "blu italiano" και κάνει την εμφάνισή του, εκτός από τον αθλητισμό, σε κρατικές υπηρεσίες και στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας.

Όλα αυτά χρειάζεται να τα υπενθυμίσουμε ώστε να μην υπάρξει παρεξήγηση που σε μια έκδοση "tricolore" της Ducati δεν κυριαρχεί η ιταλική σημαία ή το κόκκινο χρώμα αλλά το μπλε, το οποίο πηγαίνει πολύ στο superbike των Ιταλών. Η διαφορά εδώ γίνεται με το συνθετικό Italia δίπλα στο Tricolore, ενώ πρόσφατα το Borgo Panigale είχε παρουσιάσει Panigale V4 Tricolore (χωρίς το συνθετικό Italia, σε έκδοση 1.000 μοτοσυκλετών) στην κλασική τριχρωμία λευκό-κόκκινο-πράσινο της σημαίας της γειτονικής μας χώρας.

Το περιορισμένης παραγωγής Panigale V4 Tricolore Italia δημιουργήθηκε για να τιμήσει το Borgo Panigale, τη νίκη του Pecco στο περυσινό GP του Mugello με μια GP24 βαμμένη σε σπέσιαλ χρωματισμούς, και παράλληλα τη "Γιορτή της Δημοκρατίας" (Festa della Repubblica), την εθνική εορτή των Ιταλών.

Ducati Panigale V4 Tricolore Italia

Η Panigale V4 Tricolore Italia παρουσιάστηκε στο ιταλικό Υπουργείο με την περίεργη ονομασία “Υπουργείο Επιχειρήσεων και Made in Italy” ως ένα συλλεκτικό μοντέλο περιορισμένης παραγωγής μόλις 163 αριθμημένων μοτοσυκλετών, όπου το 1 αντιπροσωπεύει τη νίκη του Pecco στο Mugello και το 63 αφορά στο αγωνιστικό νούμερο του Πρωταθλητή ΜοτοGP 2022-23.

Ducati Panigale V4 Tricolore Italia

Αν τώρα έχετε τα 103.000 ευρώ που κοστίζει η μοτοσυκλέτα στην Ελλάδα (σσ. σε μια twilight στιγμή, η τιμή υπήρχε εδώ και καιρό... πριν ανακοινωθεί η μοτοσυκλέτα!), αλλά δεν έχετε κάνει ακόμα την κίνησή σας, να σας γλιτώσουμε από το τρέξιμο αναφέροντας πως και τα 163 αντίτυπα της συλλεκτικής έκδοσης έχουν ήδη προ-πωληθεί.

Η συγκεκριμένη έκδοση είναι με διαφορά η ακριβότερη του Panigale V4, αφού η μοτοσυκλέτα βάσης κοστίζει από 32.800 ευρώ, η S φτάνει τα 39.800 ευρώ, και η V4 Tricolore τα 65.000 ευρώ.

Ducati Panigale V4 Tricolore Italia

Η παραπάνω “τσουχτερή” τιμή οφείλεται εν μέρει στο γεγονός πως η έκδοση Tricolore Italia έρχεται φορτωμένη με κάποια ακριβά αξεσουάρ, αλλά και στο ότι θα κατασκευαστεί σε περιορισμένα αντίτυπα. Ακόμα κι έτσι όμως, δυσκολευόμαστε να δικαιολογήσουμε την τόσο αυξημένη τιμή, κάτι όμως που δεν φαίνεται να προβλημάτισε τους 163 αγοραστές της έκδοσης.

Όσον αφορά στον V4 κινητήρα Desmosedici Stradale των 1.103 κ.εκ., αυτός παραμένει στους 216 ανακοινώσιμους ίππους, με την Ducati να μην έχει προβεί σε έξτρα βελτίωση της απόδοσής του.

Ducati Panigale V4 Tricolore Italia

Πέρα από τη μοναδική βαφή, το Tricolore Italia ξεχωρίζει για τα εξής έξτρα αξεσουάρ:

  • Τροχοί από ανθρακονήματα για μικρότερο συνολικά κατά 950 γραμμάρια μη-αναρτώμενο βάρος και βελτιωμένη ευελιξία -μικρότερη αδράνεια κατά 12% μπροστά και 19% πίσω
  • Πρώτη εφαρμογή σε μοτοσυκλέτα παραγωγής του νέου συστήματος πέδησης Front Brake Pro+ με Brembo GP4 Sport Production monobloc ακτινικές τετραπίστονες δαγκάνες και δίσκους 338,5mm
  • Ξηρός συμπλέκτης με carbon προστατευτικό
  • Ρυθμιζόμενα μαρσπιέ από billet αλουμίνιο
  • GPS τηλεμετρίας
  • Ρεζερβουάρ με την υπογραφή του Francesco Bagnaia
  • Κάλυμμα σέλας από Alcantara
  • Carbon φτερά, οδηγός αλυσίδας, προστατευτικά στις φτέρνες, προστασία ψαλιδιού, κ.α.
  • Κουκούλα μοτοσυκλέτας
  • Billet αγωνιστική τάπα ρεζερβουάρ
  • Φόρμα αναβάτη και κράνος στα χρώματα της μοτοσυκλέτας
  • Ειδική ξύλινη κούτα παράδοσης, και πιστοποιητικό γνησιότητας