Valentino Rossi – Πρώτη συνέντευξη

Επαναλαμβάνει πως λυπάται, ελπίζει για γρήγορη επάνοδο
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

7/9/2017

Πρώτη συνέντευξη του Valentino Rossi που εξηγεί το πώς έγινε το ατύχημα και απαντά στους επικριτές της ψηφιακής εποχής, που γρήγορα καταδικάζουν με σχόλια σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης. Ο Valentino Rossi είχε τραυματιστεί πριν λίγες μέρες σε προπόνηση Enduro, σπάζοντας το πόδι του. Ήταν η δεύτερη φορά φέτος. Η προπόνηση Enduro και Motocross είναι κάτι που επιβάλλεται για τους αναβάτες, παρόλο που εγκυμονεί κινδύνους.

Valentino πως έγινε το ατύχημα;

Ναι, δυστυχώς… ήμουν με φίλους με Enduro μοτοσυκλέτες και βγήκαμε για βόλτα και προπόνηση στους λόφους γύρω από το Urbino. Είναι κάτι που κάνω συχνά, κάτι που κάνω από 18 χρονών, μαζί με τον πατέρα μου, κάτι δηλαδή που κάνω χρόνια. Δυστυχώς όμως πολύ κοντά στο τέλος της βόλτας, πλησιάζοντας μία στροφή ενώ κατέβαινα με πολύ μικρή ταχύτητα, ξήλωσα νομίζω μία πέτρα, τέλος πάντων έχασα το τιμόνι και για να μην πέσω έβαλα πόδι κάτω, όμως ήταν κατηφόρα και όλο το βάρος της μοτοσυκλέτας έπεσε πάνω στο πόδι μου που λειτούργησε σαν μοχλός και έσπασε.

Είχες λοιπόν ένα πετυχημένο χειρουργείο, πες μας πως είσαι τώρα σωματικά και πώς αισθάνεσαι που δεν αγωνίζεσαι, ιδιαίτερα στην έδρα σου

Το πόδι πονάει, αλλά γενικά νιώθω καλά. Το μυαλό είναι το πρόβλημα, ψυχικό είναι το βάρος γιατί είναι πολύ κρίμα αυτό που έγινε, κλωτσώντας όλες τις πιθανότητες για το πρωτάθλημα και φυσικά χάνοντας την ευκαιρία να αγωνιστώ στο Misano μπροστά σε όλο το κοινό, τους φίλους μου, τον κόσμο αυτό.. είναι ντροπή. Πρέπει επίσης να ζητήσω συγνώμη από την ομάδα μου που χάνω έναν τόσο σημαντικό αγώνα, αγώνες… αλλά δυστυχώς είναι αυτό που είναι - και τώρα πρέπει να αγωνιστούμε για να επιστρέψουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Ακούστηκαν και ειπώθηκαν πολλά, ο κόσμος σχολιάζει κριτικάροντας την μέθοδο προπόνησης, τις επιλογές σου, το να κάνεις Enduro – Motocross… Τι απαντάς; Πόσο χειρότερος θα ήσουν στον αγώνα, αν δεν τα έκανες αυτά;

Τα λέμε συνέχεια, μιλάμε συνέχεια για αυτό.. Εμείς είμαστε αναβάτες μοτοσυκλέτας και η καλύτερη εξάσκηση είναι… να οδηγείς μοτοσυκλέτα. Δυστυχώς η οδήγηση μοτοσυκλέτας δεν είναι πάντα ακίνδυνη. Υπάρχουν φορές που δεν προπονούμαστε με μοτοσυκλέτα γιατί είναι πολύ επικίνδυνο. Δυστυχώς για εμένα φέτος υπήρξαν δύο περιστατικά, οπότε τώρα πρέπει να βρούμε έναν άλλο τρόπο…

Τελικά πότε επιστρέφεις; Θα είναι σε πίστα που δεν πιέζει πολύ το πόδι; Θα είναι στο Motegi, τι λένε οι γιατροί;

Λοιπόν… έχω μάθει από την προηγούμενη φορά, πως σε αυτή την φάση, σε αυτό το στάδιο της ανάρρωσης πρέπει να πηγαίνεις μέρα με την ημέρα. Εξαρτάται από το τραύμα το ίδιο, από τον πόνο. Δουλεύουμε ήδη, με στόχο να μειώσουμε τον χρόνο όσο γίνεται. Μετά είναι το Aragon αλλά πιστεύω ότι θα είναι πολύ δύσκολο, μόλις 20 μέρες από την επέμβαση να επιστρέψω στον αγώνα. Θέλουμε το διπλάσιο ή 40 μέρες το ελάχιστο. Τελευταία φορά τόσο χρειάστηκα. Αυτή την φορά όμως το σπάσιμο είναι σε καλύτερο σημείο, λιγότερο επώδυνο, είναι όμως πολύ νωρίς να πω κάτι. Αν δεν μπορέσω στο Aragon, θα προσπαθήσω να επιστρέψω στο Motegi.

Valentino οι οπαδοί όμως θα είναι στο Misano, θα είναι στον αγώνα, έχεις κάποιο μήνυμα για αυτούς;

(Κοιτώντας την κάμερα και χαιρετώντας): Γεια σε όλους από εμένα… Είναι πολύ κρίμα που δεν αγωνίζομαι στο Misano, στο σπίτι μου, αλλά θα παλέψω δυνατά, θα εργαστώ σκληρά για την επιστροφή και σας ευχαριστώ όλους για την υποστήριξη!

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.