Honda - Βοήθημα ισορροπίας!

CES2017: Η μοτοσυκλέτα που ισορροπεί μόνη της
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/1/2017

Χθες ήταν η πρώτη ημέρα της Έκθεσης CES (Consumer Technology Association) και μέσα στην μαγεία όλων όσων συνέβησαν, τα βλέμματα απέσπασε η παρουσίαση της Honda με την τεχνολογία Riding Assist, δείχνοντας ένα NC 750S, να μπαίνει στην σκηνή μόνο του, ακολουθώντας το UNI-CUB, την κινητή καρέκλα της Honda που το MOTO είχε «οδηγήσει» ανάμεσα σε ελάχιστους Ευρωπαίους στο Tokyo Motor Show το 2015, δύο χρόνια περίπου αφότου είχαν κυκλοφορήσει οι πρώτες φωτογραφίες.

Οι παρουσία αυτών των δύο μαζί, είναι σημαντική όπως θα δούμε παρακάτω.

(Για την παρουσίαση στο κοινό, είχαν τοποθετήσει τα μακριά αυτά μανιτάρια για την ώρα που θα τέλειωνε η μπαταρία του συστήματος)

Πριν την είσοδο του αυτο-οδηγούμενου NC750S στην σκηνή, είχαν προηγηθεί είκοσι λεπτά παρουσίασης από τον πρόεδρο της Honda Αμερικής και τον κ. Yoshiyuki Matsumoto πρόεδρο του R&D της Honda. Κατά την διάρκεια αυτής της παρουσίασης αναπτύχθηκε εν συντομία το πλάνο της Honda για το μέλλον και οι κινήσεις που έχει κάνει εξαγοράζοντας start-up εταιρίες για να εισέλθει άμεσα στην εποχή για την οποία (σύμφωνα με την ίδια) έχει ορίζοντα ωρίμανσης το 2040.

Ο πίθηκος που εξερευνά την τεχνολογία, είναι ο τρόπος της Honda να δείξει ότι αυτή την στιγμή απλά παίζουμε προσπαθώντας να ανακαλύψουμε τα εργαλεία του μέλλοντος

Όλα αυτά βέβαια θα είχαν περάσει λίγο-πολύ απαρατήρητα, αν το NC750 δεν ερχόταν μόνο του στην σκηνή, κι αν η Honda δεν μας έδειχνε ένα video που σαν υπάκουο σκυλάκι, το NC750 ακολουθούσε εκτός κτηρίου μία χαμογελαστή ερευνήτρια της Honda. Δεν λείπει και το έξυπνο μοντάζ που παρουσιάζει το NC να «κοιτά δεξιά και αριστερά» βγαίνοντας από την πόρτα… Μία τέτοια εικόνα, ενός κανονικού μοντέλου, πολλαπλασίασε τον αντίκτυπο.

Σε αντίθεση λοιπόν με το BMW VISION NEXT 100 που είναι απλά ένα στατικό πρωτότυπο το Riding Assist της Honda είναι λειτουργικό (ή στο περίπου, όπως θα εξηγήσουμε) και παράλληλα ένα μεγάλο βήμα πίσω από το Motobot της Yamaha. Η διαφορά με το Vision Next της BMW, είναι ότι η Honda δεν χρησιμοποιεί γυροσκόπια για να ισορροπήσει, ενώ το Motobot πρακτικά δεν ισορροπεί στατικά, μπορεί όμως και οδηγεί πολύ-πολύ καλύτερα… ας δούμε όμως τι έχει φτιάξει η Honda.

Καταρχήν η επιλογή του NC ως πλατφόρμα υλοποίησης δεν είναι καθόλου τυχαία και μάλιστα είναι ένας από τους βασικούς λόγους που η Honda μπορεί να δείξει ένα υπάρχον μοντέλο να κινείται μόνο του - αν δεν υπήρχε το NC στην γκάμα της, τότε θα βλέπαμε κάτι τελείως φουτουριστικό να ανεβαίνει στην σκηνή και όχι ένα υπάρχον μοντέλο. Ο λόγος είναι η τεράστια κλίση του δικύλινδρου προς τα εμπρός, με τους κυλίνδρους σχεδόν παράλληλους με το έδαφος και το ρεζερβουάρ τοποθετημένο κάτω από την σέλα, που αφήνουν άπλετο χώρο για την ανάπτυξη ενός τέτοιου συστήματος σε ένα νευραλγικό σημείο για την γεωμετρία της μοτοσυκλέτας. Ψηλά και ακριβώς στο κέντρο. Η Honda δεν αποκαλύπτει τίποτα πίσω από την τεχνολογία αυτή την στιγμή, όμως λέγοντας ο κ. Matsumoto ότι δεν χρησιμοποιεί γυροσκόπια αλλά την τεχνολογία του UNI-CUB και σε συνδυασμό με την μαρτυρία συνεργάτη που βρίσκεται στην CES και είδε από κοντά την μοτοσυκλέτα, μπορούμε να πούμε πάρουμε μία ιδέα από το τι συμβαίνει. Στο NC που χρησιμοποιούν για την επίδειξη της τεχνολογίας, έχουν τοποθετήσει ένα ηλεκτρικό μοτέρ στην έξοδο του κιβωτίου το οποίο και δίνει κίνηση στον πίσω τροχό. Η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου μοτέρ είναι η ταχύτητα εναλλαγής της φοράς κίνησης σε εκατοστά του δευτερολέπτου καθώς και ο πολύ ακριβής έλεγχός του, ώστε να πραγματοποιεί μικροσκοπικές κινήσεις του πίσω τροχού μπρος και πίσω. Τόσο μικροσκοπικές που είναι σαν απλά να διατηρεί την τάση στην αλυσίδα.

Αυτή βέβαια είναι η λεπτομέρεια του συστήματος, αλλά σημαντική: Γιατί μαρτυρά, μαζί με άλλες λεπτομέρειες, ότι δεν πρόκειται για πλήρως λειτουργική μοτοσυκλέτα αλλά ένα μοντέλο επίδειξης, εντυπωσιακής, το μόνο σίγουρο. Όλο το «μυστικό» βρίσκεται κρυμμένο πάνω από τον κινητήρα, εκεί που κανονικά θα ήταν ο αποθηκευτικός χώρος για ένα κράνος, ενώ πίσω από τον φουτουριστικό προβολέα κρύβονται τα όργανα πλοήγησης και η κάμερες, που στο video φαίνεται να ενεργοποιούνται σε καθεστώς «παρακολούθησης» από ένα διακόπτη στη βάση του προβολέα.

Γνωρίζοντας την καινοτομία των τροχών του UNI-CUB, δεν γίνεται να μην κάνεις έναν παραλληλισμό με την εμφάνιση του προβολέα, καθώς οι φωτεινοί κύλινδροι παραπέμπουν στην πατέντα του εμπρός τροχού. Το UNI-CUB είναι σαν εκείνα τα παλιά ποδήλατα, με έναν τεράστιο εμπρός τροχό κι έναν μικρό πίσω. Ο εμπρός τροχός όμως, αποτελείται από πολλούς κυλίνδρους που εξασφαλίζουν την πλάγια κίνηση εκτός από την εμπρός, σε συνδυασμό και με τον αντίστοιχο μικρότερο πίσω.

Το Riding Assist δεν σηματοδοτεί στροφή στην πορεία της Honda αλλά πίστη στον δρόμο που είχε πάντα, εκείνον της τεχνολογικής υπεροχής

Αντί για γυροσκόπια που βασίζονται στην αδράνεια κι έτσι προσθέτουν βάρος, για να ισορροπήσουν την μοτοσυκλέτα βασίστηκαν στην τεχνολογία του UNI-CUB που σημαίνει δεκάδες μικροσκοπικές κινήσεις κάθε δευτερόλεπτο σε πίσω τροχό και σε τιμόνι παράλληλα με τον εσωτερικό μηχανισμό σταθεροποίησης. Ένα άλλο στοιχείο, είναι το μοχλικό σύστημα που μετατρέπει την γωνία κάστερ και αυξάνει το ίχνος σε επίπεδα cruiser μοτοσυκλέτας, μία πρόσθετη λύση σε ένα πιθανό μέλλον που οι μοτοσυκλέτες οδηγούνται μόνες τους… Αυτή την στιγμή το Riding Assist της Honda είναι μονάχα μία επίδειξη τεχνολογικής υπεροχής και δεν μιλάμε για μία λειτουργική μοτοσυκλέτα, παρόλο που η υλοποίησή του πάνω σε ένα NC δείχνει σαν να είναι αυτό ακριβώς, κάτι έτοιμο.

Θα θυμίσω ένα κομμάτι από την ανάλυση του Motobot της Yamaha, που είχα κάνει για το περιοδικό μέσα από την συνέντευξη του επιστήμονα της ρομποτικής στην Yamaha. Στο διασυνδεδεμένο μέλλον της κίνησης στους δημόσιους δρόμους που έρχεται σύντομα, ή καλύτερα που θα γενικευτεί, αφού υπάρχει ήδη στο παρόν, η μόνη αστάθμητη παράμετρος θα μείνει η μοτοσυκλέτα. Το Motobot της Yamaha είναι η πρώτη προσπάθεια στην ιστορία της ανθρωπότητας, να μάθει σε μία μηχανή όλες εκείνες τις απίστευτα πολλές λειτουργίες του ανθρώπινου εγκεφάλου όταν οδηγεί μοτοσυκλέτα και το πέτυχε σε μεγάλο βαθμό. Το Riding Assist της Honda είναι η πρώτη προσιτή κατασκευαστικά λύση για την αυτόνομη κίνηση. Μαζί με σχεδιαστικές ασκήσεις όπως της BMW και όλα όσα έχουμε δει από την Kawasaki και σιγά-σιγά από όλους τους κατασκευαστές, τα βήματα αυτά αποτελούν κινήσεις προς την επίλυση του παραπάνω προβλήματος. Την θέση δηλαδή της μοτοσυκλέτας στο διασυνδεδεμένο και εν πολλοίς –δυστυχώς- ελεγχόμενο μέλλον στους δημόσιους δρόμους. Τοποθετώντας την ασπίδα της ασφάλειας και του μηδενισμού των τροχαίων, ο κόσμος θα πεισθεί να παραδώσει ένα κομμάτι ελευθερίας, όπως έχει αντίστοιχα παραδώσει ελευθερίες για να χρησιμοποιήσει το μέσο που επικοινωνούμε αυτή την στιγμή, για παράδειγμα. Τα λόγια του υπευθύνου της Honda Αμερικής έρχονται για να μην αφήσουν περιθώρια παρερμηνείας. Το R&D της Honda δημιούργησε, καιρό τώρα, ένα τμήμα στην silicon valley που σκοπό έχει την εξαγορά καινοτόμων start-up εταιριών, τις στρατηγικές συνεργασίες και την παρακολούθηση ουσιαστικά της τεχνολογίας. Να θυμίσω ότι και το Motobot της Yamaha ξεκίνησε σαν ιδέα από ένα σκοτεινό κτήριο στο Τόκυο, γιατί ήταν αργά το απόγευμα και είχαν φύγει όλοι, και υλοποιείται στην silicon valley, από το αντίστοιχο τμήμα της Yamaha…

Όπως αναφέρθηκε στην παρουσίαση της Honda, το διασυνδεδεμένο μέλλον δεν ανήκει ούτε στην ίδια, ούτε μπορεί να το υλοποιήσει και μόνη της. Χρειάζεται να μπουν τα πρωτόκολλα για την επικοινωνία οχήματος με όχημα, και οχήματος με υποδομή (V2V και V2I) πράγμα που για να γίνει απαιτείται η συμμετοχή όλων των κατασκευαστών αλλά και των κυβερνήσεων. Βήμα το οποίο έχει προχωρήσει το τελευταίο διάστημα με γεωμετρική πρόοδο, έναντι του αρχικού προγραμματισμού. Στο τέλος, ναι, θα έχουμε αυτόνομες μοτοσυκλέτες που θα παρκάρουν μόνες τους και θα στέκονται μόνες τους, που δεν θα κλέβονται και δεν ίσως να μας αποτρέπουν και από παραβάσεις, όμως πρόκειται για ένα μέλλον που δεν θα έρθει το ίδιο γρήγορα για όλους. Κι εδώ που είμαστε εμείς, ευτυχώς(;) θα αργήσει πολύ περισσότερο…  

Ετικέτες

Η θέση της Triumph για το Brexit

Ανεπηρέαστη η εταιρία σε κάθε ενδεχόμενο
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/12/2018

Ένα από τα αστεία που λέγονται αυτή την στιγμή στην Μ. Βρετανία είναι πως θα ήθελαν για πρωθυπουργό τον Τσίπρα, ώστε να αλλάξει το δεδομένο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, μάλιστα η συνέχεια του αστείου είναι πως η ενασχόληση του φανταστικού αυτού «Άγγλου Αλέξη Τσίπρα» θα ήταν καλό να σταματά αμέσως μετά την αναστροφή του δημοψηφίσματος. Τέτοιου είδους αστεία, όχι με τον Τσίπρα απαραίτητα, είναι γενικευμένα δίνοντας μία αρκετά διαφορετική εικόνα σχετικά με την επιθυμία να φύγουν οι Άγγλοι, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έναντι εκείνης που ίσχυε έως τώρα. Βέβαια σύσσωμος ο εμπορικός και επιχειρηματικός κόσμος ήταν εξ αρχής αντίθετος με κάτι τέτοιο, ακόμη και με την ίδια την δημιουργία του δημοψηφίσματος.

Στην Triumph έθεσαν εξαιρετικά όμορφα τον ίδιο προβληματισμό, σε αντίστοιχη ερώτησή μου πριν λίγες ημέρες, λέγοντας χαρακτηριστικά πως κάποιοι άνθρωποι πληρώνονται για να «τρέξουν την χώρα». Οι πολιτικοί είναι εκεί για να δουλέψουν έχοντας επιλεχτεί με βάση την ικανότητά τους να παίρνουν τις σωστές αποφάσεις, κι αν είναι να μετακυλήσουν τις σοβαρότερες εξ αυτών στον λαό, τότε για να συγκρατηθούν οι όροι της δημοκρατίας θα πρέπει πολύ απλά να δοθούν οι ίδιες ευκαιρίες σε όλους, να έχουν όλοι την ίδια πληροφόρηση και αντίστοιχη παιδεία. Διαφορετικά οι δημαγωγοί έχουν εύκολη δουλειά, η ρητορική του συναισθήματος επιβάλλεται της λογικής κι αυτό έχει προγραφτεί από τα αρχαία χρόνια ως κατάλυση της δημοκρατίας. Πράγματι με τον τρόπο αυτό αναφέρθηκαν στην Ελλάδα ως την χώρα που εκτός από το να γεννήσει την δημοκρατία, ταυτόχρονα περιέγραψε και τους κινδύνους απέναντί της αλλά και τους εχθρούς της, με την δημαγωγία να είναι από τους πρώτους και τους αρχαίους να την κατακρίνουν και να την κυνηγούν. Εμείς, (οι σύγχρονοι λαοί δηλαδή) δεν κάνουμε κάτι τέτοιο με τον τρόπο που θα έπρεπε, και τα γεγονότα που οδήγησαν στο Brexit είναι ένα παράδειγμα. Η τεχνολογία έχει επιφέρει μία έξαρση της δημαγωγίας τελευταία, μέσα από τον τρόπο που λειτουργούν πλέον τα κοινωνικά δίκτυα, πράγμα που διαφαίνεται κι από τις πολιτικές αναταράξεις ανά τον κόσμο συνολικά. Κανείς λοιπόν από την Triumph δεν επιθυμεί την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, παρόλο που ως εταιρία και ως λειτουργία εταιρικής δομής, θα επηρεαστούν ελάχιστα από οποιοδήποτε αποτέλεσμα.

όταν δραστηριοποιείσαι σε ολόκληρο τον κόσμο δεν μπορείς να βασίζεσαι σε μία μόνο περιοχή παραγωγής

Συνομιλώντας με τους ανθρώπους της Triumph αυτές τις ημέρες στην Πορτογαλία, κατά την αποκλειστική παρουσίαση των νέων Scrambler 1200, ανέπτυξαν τους παραπάνω προβληματισμούς και θέσεις, λέγοντας παράλληλα πως είναι μία παγκόσμια εταιρία. Δραστηριοποιούνται σε τόσες χώρες και τόσες αγορές, που το Brexit είναι μονάχα μία από τις πολιτικές αναταράξεις που παρακολουθούν αυτή την στιγμή! Προφανώς η σημαντικότερη, από την στιγμή που επηρεάζει άμεσα την χώρα που διαμένουν και ως φυσικά πρόσωπα, αλλά ως εταιρική δομή αναμένεται να τους προξενήσει από τα μικρότερα προβλήματα.

«Ξέρεις ο κόσμος δεν καταλαβαίνει πώς λειτουργούν τα πράγματα, γιατί αναγκάζεται να τα απλοποιεί έτσι σύνθετα που έχουν γίνει όλα. Διατηρούμε εργοστάσια παραγωγής στην Ταϊλάνδη και την Βραζιλία και μάλιστα σε διαφορετικές τοποθεσίες και σίγουρα ένας λόγος είναι το κόστος, αλλά δεν είναι μονάχα αυτός! Οι περισσότεροι μένουν σε αυτό και μόνο, θεωρώντας πως μπορείς να είσαι σε ένα σημείο και να παράγεις εκατοντάδες χιλιάδες μοτοσυκλέτες. Υπάρχει όριο στον βαθμό παραγωγής πριν το περιβάλλον μίας περιοχής αρχίσει να επιβαρύνεται δυσανάλογα! Για παράδειγμα οι Κινέζοι κάτι τέτοια τα προσπερνούν και οφείλουν –και εκεί- την ανάπτυξη τους, αν και με τεράστιο κόστος.»

«Από εκεί και πέρα όταν δραστηριοποιείσαι σε ολόκληρο τον κόσμο δεν μπορείς να βασίζεσαι σε μία μόνο περιοχή παραγωγής, είναι θέμα ασφάλειας πλέον. Από μία φυσική καταστροφή, έως μία πολιτική αναταραχή, θα πρέπει να μπορείς να εξυπηρετήσεις τις αγορές που έχεις παρουσία ανεξάρτητα του τι συμβαίνει στις υπόλοιπες. Το Brexit είναι ένα καλό παράδειγμα, δεν τον νοιάζει τον Αμερικανό –για παράδειγμα- τι θα κάνουν οι Άγγλοι, εκείνος θα πρέπει να έχει το ανταλλακτικό του αν το ζητήσει»

«Κι όμως, ενώ κανείς δεν ασχολείται με το που φτιάχνονται τα αυτοκίνητα, ο ίδιος κόσμος έχει μεγαλύτερη ευαισθησία με τις μοτοσυκλέτες και την καταγωγή τους. Σε εμάς τους Έλληνες αυτό είναι ακόμη πιο έντονο, αλλά βρίσκουμε και αιτίες για να το κάνουμε. Να το πούμε κι αυτό. Από την άλλη ο τομέας της ασφάλειας είναι πολύ σημαντικός, κι εσείς το ξέρετε αυτό καλά, πριν από σχεδόν δεκαπέντε χρόνια δεν πήρε φωτιά το εργοστάσιο στην Αγγλία;»

«Ναι έτσι είναι με τις χώρες καταγωγής, αν θέλουμε να βάλλουμε αυτόν τον ορισμό, απλά πάντα ενέχει ο κίνδυνος να γενικεύουμε προς χάρη ευκολίας. Για παράδειγμα υπάρχει λόγος που δεν πήγαμε στην Κίνα, παρόλο που βλέπουμε πως εκεί μπορείς αν θέλεις και το κυνηγήσεις - να κατασκευάσεις με την καλύτερη ποιότητα. Εμείς δεν είμασταν ευχαριστημένοι με αυτό, αλλά δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να χαρακτηρίσει αυτή μας η απόρριψη το σύνολο των Κινέζικων μοτοσυκλετών. Είναι όμως γεγονός πως η πλειοψηφία αυτό κάνει και δεν εξετάζει κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Εμείς πάντως ξεκινήσαμε πριν χρόνια ένα νέο εργοστάσιο στην Ταϊλάνδη και σταδιακά προσθέσαμε κι άλλα. Ήταν τότε κατά την μεγάλη φωτιά που πήρε το εργοστάσιο στην Αγγλία σταματώντας για κάποιους μήνες την παραγωγή. Σε μία παγκόσμια εταιρία αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει. Αν κοπεί το νερό στο Λος Άντζελες για παράδειγμα, δεν περιμένεις να ακούσεις πως δεν υπάρχει πλέον Coca Cola στην Ελλάδα. Αυτή θα πρέπει να συνεχίσει να παράγεται».

«Αν και σε εμάς το εργοστάσιο εμφιάλωσης που είχαν το έκλεισαν, ωστόσο ναι, σε κάθε περίπτωση μία εταιρία με παγκόσμια παρουσία πρέπει να εξ απλώνεται, και μόνο για λόγους μεταφοράς και αποθήκευσης να το δει κανείς. Αν όμως αύριο δεν είσαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση τι γίνεται στην πραγματικότητα; Ετοιμάζεστε με κάποιο τρόπο;»

«Κανείς αυτή την στιγμή στην Αγγλία, ούτε και οι καλύτερα πληροφορημένοι, δεν γνωρίζουν τι θα συμβεί στην πραγματικότητα. Ούτε και κάνουμε κάποιες κινήσεις από τώρα ως εταιρία, ακριβώς γιατί δεν γνωρίζει κανείς τους όρους με τους οποίους θα φύγουμε, αν φύγουμε. Τότε μπορεί να χρειαστεί να εξετάσουμε κάθε χώρα διαφορετικά, αυτό δεν γίνεται σε αυτό το στάδιο της συζήτησης. Είναι μάταιο να σπαταλάς χρόνο για να κάνεις εικασίες. Ελπίζουμε να μην έρθει εκείνη η ώρα, αν όμως έρθει, τότε και το πιο δύσκολο σενάριο το θεωρούμε πρακτικά μία εύκολη υπόθεση, δίχως ανυπέρβλητα εμπόδια ή χρονοτριβές. Έχουμε ήδη τόσους πολλούς διαφορετικούς προμηθευτές στην λίστα με τους ελεγμένους για την ποιότητά τους, που ανά πάσα στιγμή μπορούμε να προσαρμοστούμε για την οποιαδήποτε δυναμική που θα επικρατήσει».

«Ο πρώτος καιρός θα είναι σίγουρα δύσκολος αλλά μονάχα ως προς ένα μέρος, καθώς τα υπόλοιπα θα συνεχίσουν με την ίδια ταχύτητα ανεπηρέαστα. Έχουμε ένα πολύ ισχυρό πλάνο για τα επόμενα χρόνια και θα μείνουμε προσηλωμένοι σε αυτό».