Maverick Vinales: Κάτοικος Qatar με στόχο την κορυφή

Μια προσπάθεια να εξελιχθεί σε όλους τους τομείς
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

9/12/2019

Τα πράγματα στα MotoGP έχουν αλλάξει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Από την εποχή που οι αναβάτες έπιναν αλκοόλ και κάπνιζαν πάνω στη μοτοσυκλέτα τους πριν την εκκίνηση (βλ. Barry Sheene) έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο, που υποβάλλουν τον εαυτό τους σε ένα εξαντλητικό πρόγραμμα, τόσο διατροφής όσο και προπόνησης, τα οποία επιμελούνται από ειδικούς διατροφολόγους, γυμναστές κ.ο.κ. Αυτές είναι μερικές από τις “θυσίες” που πρέπει να κάνει πλέον κάποιος, αν θέλει να αποκομίσει το 100% (κάποιες φορές το 110%) του δυναμικού του, αφού ο ανταγωνισμός έχει φτάσει σε άλλο επίπεδο. Από την άλλη, η πίεση που δημιουργείται μέσα από αυτή τη διαδικασία είναι τεράστια και σε συνδυασμό με τα ψυχολογικά παιχνίδια που κάνουν οι αναβάτες μεταξύ τους, μπορεί να οδηγήσει πολλές φορές και στην ψυχολογική κατάρρευση, με πιο πρόσφατο και αντιπροσωπευτικό παράδειγμα τον Johann Zarco.

Επάνω σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκε και ο Maverick Vinales, εργοστασιακός αναβάτης της Yamaha και ομόσταβλος του Γιατρού, όταν αποφάσισε να γίνει μόνιμος κάτοικος του Qatar από τον Σεπτέμβρη που μας πέρασε. Οι λόγοι είναι πολλοί, όπως ανέφερε σε μια πρόσφατη συνέντευξή του. Ο πιο σημαντικός ήταν πως θα συνεργαστεί με την Qatar Motorsports Academy και το Losail Ciruit Sports Club, με στόχο να γίνει ακόμη πιο ανταγωνιστικός και να φτάσει πιο κοντά στο να εκπληρώσει το στόχο του, που δεν είναι άλλος απ’ το να γίνει Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Οι θερμοκρασίες στο Qatar είναι πολύ καλύτερες για προπόνηση αυτό το διάστημα αφού κυμαίνονται από 25 έως 30 οC και δεν θα χρειάζεται να πραγματοποιούνται σε κλειστούς χώρους. Παράλληλα θα μπορεί να πηγαίνει και σε track day με τις συνθήκες να είναι ιδανικές -σχεδόν πάντα- πράγμα που δεν θα μπορούσε να κάνει αν έμενε στη χιονισμένη Andorra της Ισπανίας.

Στον περσινό αγώνα του Qatar, είχε επισκεφτεί την ακαδημία και είχε εντυπωσιαστεί με τις εγκαταστάσεις της, αλλά και τους προπονητές που διαθέτει. Πολλοί από αυτούς είναι πρώην αγωνιζόμενοι στα MotoGP και είναι αρκετά γρήγοροι και ανταγωνιστικοί μέσα στην πίστα, έχοντας έτσι τη δυνατότητα να πιέσουν τον Vinales και να του δώσουν το κίνητρο για περαιτέρω βελτίωση. Όπως τόνισε μάλιστα, δεν έχει σημασία ότι δεν θα βρίσκεται στη σέλα της Μ1, αφού ο ανταγωνισμός είναι το ζητούμενο, ο οποίος θα υπάρχει αφου θα οδηγά μοτοσυκλέτες αντίστοιχων επιδόσεων με αυτές των προπονητών του. Παράλληλα, ο ίδιος συνεργάζεται και με την Aspire, μια υπερσύγχρονη αθλητική ακαδημία με εκπληκτικές εγκαταστάσεις. Η οδήγηση της μοτοσυκλέτας διαφοροποιείται κατά πολύ απ’ τα περισσότερα αθλήματα και οι μύες των αναβατών χρειάζεται να έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά –αν θέλετε- ώστε να ανταπεξέλθουν πλήρως στις αντίξοες συνθήκες που καταπονούν το σώμα. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα, που ορισμένοι αναβάτες υποβάλλονται σε επεμβάσεις, όπως αυτή που έκανε στους πήχεις ο Quartararo για να αφαιρέσει τους υμένες των μυών, ώστε να μπορούν να διαστέλλονται κατά τη διάρκεια του αγώνα. Στην περίπτωση του Vinales και της Aspire, ο στόχος τους είναι δημιουργήσουν ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα προπόνησης που αφενός μεν να ενισχύει την αντοχή και αφετέρου να δίνει τα ζητούμενα χαρακτηριστικά σε διάφορες μυϊκές ομάδες, όπως παραδείγματος χάριν στους τετρακέφαλους που πρέπει να μην πιάνονται όταν είναι σφιγμένοι, με τα γόνατα σε κλειστή γωνία.

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο όμως είναι πως η Aspire δεν εστιάζει αυστηρά στην φυσική κατάσταση, αλλά δίνει και τη δέουσα σημασία στην ψυχική υγεία των αθλητών της. Μέσα από το πρόγραμμά της ενημερώνει και “εκπαιδεύει” τα μέλη της σχετικά με τη διαχείριση δύσκολων καταστάσεων, όπως φερ’ ειπείν να μη χάνουν την ψυχραιμία τους σε δύσκολες περιόδους. Κάτι που δεν κατάφερε να κάνει ο Zarco, όταν από εκεί που μαχόταν για μια θέση στο βάθρο στη σέλα της Μ1, βρέθηκε στις τελευταίες θέσεις με την ΚΤΜ.

Η επιλογή του Vinales να μετακομίσει στο Qatar δείχνει ιδανική μέσα απ’ τις συνεργασίες του και είναι σίγουρο πως απ’ την πλευρά του θα καταβάλει το 100% για να είναι όσο ανταγωνιστικός γίνεται. Έτσι, το μπαλάκι πέφτει στη Yamaha και οφείλει να φανεί αντάξια των προσδοκιών, προσφέροντας μια ανταγωνιστική μοτοσυκλέτα. Όπως ανέφερε ο Vinales, στόχος τους είναι να εξελίξουν την Μ1 και να γίνει ανταγωνιστική σε όλες τις πίστες και καιρικές συνθήκες και παράλληλα να βελτιωθεί η συμπεριφορά της στις παρατεταμένες στροφές και στις μεγάλες ευθείες.

Ετικέτες

Suzuki V2 650: Η Ευρώπη αποχαιρετά τον απέθαντο V2 μετά από 26 χρόνια!

"Κέρδιζε" ευρωπαϊκές προδιαγραφές για 26 χρόνια!
Suzuki V2 650: Η Ευρώπη αποχαιρετά τον απέθαντο V2 μετά από 26 χρόνια!
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

1/9/2025

Σε αγορές που δεν συμμορφώνονται με τις Euro 5+ προδιαγραφές θα συνεχίσει να πωλείται κανονικά, όμως για την ΕΕ το 2026 θα σημάνει και την κατάργηση του Suzuki SV650, της πρώτης και όπως όλα δείχνουν της τελευταίας μοτοσυκλέτας των Ιαπώνων με τον αειθαλή V2 κινητήρα που ώθησε στην επιτυχία και το best seller της ελληνικής αγοράς DL 650 V-Strom.

H Suzuki είναι ένας πραγματικός καλλιτέχνης στο να διατηρεί στην παραγωγή κινητήρες της που σχεδιάστηκαν πριν από πολλά χρόνια έχοντας κερδίσει κατά κράτος τους ανταγωνιστές της σε αυτόν τον τομέα της μακράς παραμονής σε παραγωγή. Τελευταίο παράδειγμα είναι ο μονοκύνδρος 400άρης των DR-Z, τον οποίο οι Ιάπωνες κατάφεραν να συμμορφώσουν με τις Euro 5+ προδιαγραφές για να προσφέρουν τη μοτοσυκλέτα τους ξανά στην Ευρώπη.

Ένας κινητήρας ήρθε λοιπόν αλλά κάποιος άλλος φεύγει για το Hamamatsu και στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για ένα από τα πλέον δημοφιλή μοτέρ και της ελληνικής αγοράς αφού έχουμε να κάνουμε με τον V2 κινητήρα των 645 κ.εκ. και περιεχόμενη γωνία κυλίνδρων στις 90 μοίρες.

Suzuki V2 κινητήρας 650 κ.εκ. - τέλος εποχής

Ο εν λόγω κινητήρας έγινε περισσότερο γνωστός στο ελληνικό κοινό λόγω της τεράστιας επιτυχίας που σημείωσε στην Ελλάδα το V-Strom 650 το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης 10ετίας της εμπορικής του σταδιοδρομίας. Όμως η Suzuki τον παρουσίασε για πρώτη φορά στο παγκόσμιο κοινό το 1999 με την έλευση της πρώτης γενιάς του SV650 το οποίο έχει συμπληρώσει ένα τέταρτο του αιώνα στην παραγωγή. Αυτό κάνει το κινητήρα αυτό έναν από τους μακροβιότερους στη σύγχρονη εποχή μας, ο οποίος κατάφερε μάλιστα να "κερδίσει" τέσσερεις προδιαγραφές Euro με διαρκή βέβαια εξέλιξη και βελτιώσεις. 

Οι αλλαγές που δέχτηκε όλο αυτό το διάστημα δεν αλλάξαν καθόλου τον χαρακτήρα του που εντυπωσίασε πριν από 26 χρόνια με την ελαστικότητα, την εξαιρετικά χαμηλή του κατανάλωση αλλά και την γραμμικότατη απόδοσή του, χαρακτηριστικά που συγκαταλέγονται στα θετικά του ακόμη και σήμερα και είναι άμεσα συγκρίσιμα με αντίστοιχου κυβισμού δικύλινδρους κινητήρες με σαφώς πιο σύγχρονη σχεδίαση. Φαίνεται πως η Suzuki τον σχεδίασε από τότε για να μείνει πολλά χρόνια στην παραγωγή και το γεγονός ότι θα συνεχίζει να παράγεται για άλλες αγορές εν έτει 2025 ίσως και να μην το πίστευε ούτε η ίδια η ιαπωνική εταιρεία.

Λογικά η Suzuki θα μπορούσε να κάνει τον κινητήρα της να συμμορφωθεί και με τις Euro 5+. Όμως η πλατφόρμα που προσφέρει ο νέος εν σειρά δικύλινδρος των 776 κ.εκ. είναι εκείνη που έχουν επιλέξει να επενδύσουν οι Ιάπωνες ειδικά για τις αγορές της ΕΕ τη στιγμή που ο μικρότερης χωρητικότητας V2, δεμένος στο πλαίσιο χωροδικτύωμα του SV650, θα συνεχίσει να είναι διαθέσιμος σε αγορές εκτός Ευρώπης, όπως οι ΗΠΑ και τα επόμενα χρόνια. Άλλωστε εκεί η Suzuki πουλάει ακόμη κανονικά το DR650S (!), με το V-Strom 650 θα αντιμετωπίσει πρόβλημα;

Suzuki V2 κινητήρας 650 κ.εκ. - τέλος εποχής

Ο αειθαλής κινητήρας δέχτηκε πολλές αλλαγές όλα αυτά τα χρόνια για να παραμείνει επίκαιρος, κυρίως για να μπορεί να περνά τις ολοένα και αυστηρότερες προδιαγραφές. Οι πιο σημαντικές από αυτές ήταν η αλλαγή των καρμπυρατέρ με ηλεκτρονικό ψεκασμό το 2003, ενώ το 2007 τα μπουζί σε κάθε κύλινδρο έγιναν δύο από ένα και οι κύλινδροι απέκτησαν αντιτριβική επίστρωση, για να μειωθούν περαιτέρω οι τριβές και κατά συνέπεια η κατανάλωση και οι εκπομπές ρύπων.

Από τότε που είδαμε για πρώτη φορά τον κινητήρα τις πιο εκτεταμένες αλλαγές τις δέχτηκε όταν παρουσιάστηκε η γενιά του SV650 που υπάρχει μέχρι και σήμερα, με τους Ιάπωνες να προχωρούν σε περισσότερες από 60 αλλαγές στα μηχανικά του μέρη -νέα πιστόνια με αντιτριβική επίστρωση, αναθεώρηση του ψεκασμού, νέος εκκεντροφόρος εξαγωγής οι πιο σημαντικές-, όχι μόνο για τη συμμόρφωση αλλά και για τη συνολική βελτίωση της απόδοσής και της λειτουργίας του και την "θωράκισή" του αναφορικά με τις μελλοντικές εκπομπές ρύπων.

Τότε ήταν που η Suzuki πρόσθεσε και το Low RPM Assist που αυξάνει ελαφρώς τις στροφές όταν ο αναβάτης αφήνει τη μανέτα του συμπλέκτη με πρώτη σχέση στο κιβώτιο και ξεκινά από στάση, όπως και τη λειτουργία "Easy Start" όπου με μόνο ένα πάτημα του κουμπιού η μίζα γυρνάει μέχρι να πάρει μπροστά το μοτέρ.

Η ευρωπαϊκή σταδιοδρομία του κινητήρα, που τα κατάφερε περίφημα όλο αυτό το διάστημα και στον τομέα της αξιοπιστίας, φτάνει στο τέλος της και από εδώ και πέρα θα έχει ενδιαφέρον να δούμε για πόσο καιρό ακόμη θα τον κρατήσει στην παραγωγή η Suzuki.