Ducati Streetfighter V4: Σίγουρα στο Pikes Peak και στην αγορά το 2020

Επίσημα η αποκάλυψη του πρωτότυπου
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

13/6/2019

Η ιστορία για τη δημιουργία και την επαναφορά του Streetfighter, που απουσιάζει αρκετά χρόνια απ’ τη γκάμα της Ducati, με τον πανίσχυρο V4 κινητήρα της ιταλικής εταιρείας αναδύεται στην επικαιρότητα ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Ξεκίνησε από την επιθυμία του κόσμου, πράγμα καθόλου τυχαίο καθώς η Streetfighter αποτελεί μιας απ’ τις πιο ποθητές μοτοσυκλέτες για τους Ducatisti, οι οποίοι χρόνια τώρα αναμένουν την αναγέννησή της. Κατέληξε με την ξεκάθαρη επιβεβαίωση από τον ίδιο τον Domenicalli, που ενημέρωσε πως το μοντέλο θα βγει στην παραγωγή, κι από εκεί και πέρα ήταν θέμα χρόνου. Πλέον η Ducati με ένα επίσημο δελτίο τύπου ανακοινώνει πως η Streetfighter V4 θα είναι διαθέσιμη στην αγορά τον Μάρτιο του 2020 και θα είναι σίγουρα πιο φθηνή απ' την custom Streetifhgter της Officine GP Design.

Παράλληλα όμως, η Ducati ξεδιαλύνει το τοπίο σχετικά με την συμμετοχή του Carlin Dune στον αγώνα της ανάβασης του Pikes Peak στην Exhibition Powesport κατηγορία αφού πλέον ανακοίνωσε το όνομα του μοντέλου με το οποίο θα λάβει μέρος. Τον Ιανουάριο του 2019 που είχε ξαναέρθει στην επιφάνεια του θέμα της Streetfighter, μέσα απ’ τη συμμετοχή του Dunne στο Pikes Peak, τότε που όλοι έσπευσαν να αναγγείλουν τον ερχομό του μοντέλου χωρίς να είναι τίποτα σκαλισμένο σε πέτρα. Βασίστηκαν στο γεγονός ότι δίπλα απ’ το όνομα του Dunne έγραφε πως το μοντέλο με το οποίο θα συμμετέχει “θα ανακοινωθεί” (TBA= To Be Announced) κι έτσι δημιούργησαν τις φήμες. Τώρα, μαζί με το δελτίο τύπου αυτό άλλαξε σε 2019 Ducati Pikes Peak Prototipo και πλέον είναι σκαλισμένο σε πέτρα πως θα το δούμε… Όχι πως δεν το είχαμε πει, αλλά αυτό ήταν βασισμένο στην αίσθηση, που με την σειρά της ισχυροποιούνταν από ειδήσεις όπως η εμφάνιση του πρωτότυπου για δοκιμή στην πίστα Pergusa, νότια της Ιταλίας.

Ένα μικρό ερωτηματικό ήταν φυσικά για τον κυβισμό του κινητήρα, και ήταν μικρό γιατί απλά δεν είχε επιβεβαιωθεί. Ήταν απίθανο η Ducati να χρησιμοποιούσε κάτι τόσο εξιδεικευμένο όπως τον χιλιάρι της έκδοσης R. Τελικά η επιβεβαίωση ήρθε και ο V4 κινητήρας θα είναι αυτός των 1.100cc, που στην Panigale V4 / S αποδίδει 214hp στις 13.000rpm και 12,6kgm ροπής. Μπορούμε να πούμε σχεδόν εκ του ασφαλούς πως η Streetfighter δεν θα βγει έκδοση R, σε περίπτωση που κάποιος έχει μία τέτοια αποροία. Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι παρά τη γυμνή φύση του μοντέλου, ή μάλλον ακριβώς για αυτό, η Ducati αποφάσισε να το εξοπλίσει με αεροδυναμικά βοηθήματα, όπως έκανε πέρσι η MV Agusta στην Brutale 1000 που η ιπποδύναμή της με το αγωνιστικό κιτ αγγίζει τους 212hp.

Ο Domenicali σχετικά με την απόφαση της Ducati να παρουσιάσει επίσημα για πρώτη φορά το πρωτότυπο Streetifighter στην ανάβαση του Pikes Peaks είπε: “Η Streetfighter V4 είναι μια Panigale για να την οδηγείς στο δρόμο, οπότε δεν υπάρχει καλύτερο πεδίο δοκιμής απ’ την ανάβαση του Pikes Peak για τη μοτοσυκλέτα που πρόκειται να είναι η δυνατότερη Streetfighter παραγωγής που έχει υπάρξει.” Έκλεισε τις δηλώσεις του λέγοντας πως το μοντέλο παραγωγής θα παρουσιαστεί στη φετινή EICMA. Με βάση τα λεγόμενα του Domenicali συμπεραίνουμε πως ο κινητήρας απ’ την Panigale V4 θα μεταφερθεί αυτούσιος στην Streetfighter χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές ώστε να φέρει έμπρακτα τον τίτλο της δυνατότερης Streetfighter μοτοσυκλέτας, ξεπερνώντας την Brutale 1000 σε ιπποδύναμη. Οι ομοιότητες με την Panigale όμως δεν σταματούν εκεί, αφού οι ζάντες είναι ίδιες, όπως και τα Stylema της Brembo και το πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας.

Ετικέτες

SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης και ADXTG 400 στον "προθάλαμο" της Αλάσκας! [Gallery]

Συναντήσεις με Έλληνες της διασποράς και συγγενείς
SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης - Καναδάς
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

2/7/2025

Με το ταξίδι να συνεχίζεται στον Καναδά, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ολοκλήρωσε το σκέλος από το Winnipeg έως το Dawson Creek, διασχίζοντας τέσσερις καναδικές πολιτείες στη σέλα του SYM ADXTG 400.

Σε αυτό το σκέλος ο Μητσάκης βίωσε ατελείωτες ευθείες αλλά και συγκινητικές συναντήσεις με Έλληνες της διασποράς και στη σέλα του SYM ADXTG 400 ετοιμάζεται πλέον για το θρυλικό Alaska Highway, με την Αλάσκα να αποτελεί τον επόμενο σταθμό του ταξιδιού του στη Β. Αμερική. Δείτε φωτογραφίες από το ταξίδι του.

SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης - Καναδάς

Ας δούμε όμως τι έχει να μας πει ο ίδιος ο Μητσάκης στη δεύτερη ανταπόκριση του:

“Στην πόλη Winnipeg, για τρεις μέρες «χάθηκα» μέσα σε μια τεράστια αγκαλιά αγαπημένων συγγενών και φίλων – η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνος ήταν η οικοδεσπότης μου. Τραπεζώματα με ελληνικές γεύσεις, ατελείωτες συζητήσεις για τα δρώμενα στην πατρίδα, επισκέψεις στις εγκαταστάσεις της ελληνικής κοινότητας και στον ελληνορθόδοξο ναό του Αγίου Δημητρίου, συναντήσεις με Έλληνες της τοπικής παροικίας. Παντού συνάντησα Ελλάδα κι αυτό με συγκίνησε ιδιαίτερα…  

Ανανεώνοντας το ραντεβού μας για την επιστροφή, αποχαιρέτησα την Αθανασία και αναχώρησα με την πυξίδα να δείχνει δυτικά. Τις επόμενες μέρες, οδηγώντας στη διαδρομή Winnipeg-Regina-Edmonton-Dawson Creek (2.000 χλμ.), το SYM ADXTG 400 διέσχισε απροβλημάτιστα 4 καναδικές πολιτείες (Manitoba, Saskatchewan, Alberta, British Columbia). Όμως, με την ασφάλτινη λωρίδα του οδικού άξονα Trans-Canada να έχει την μορφή μιας ατελείωτης ευθείας, εγώ έφτασα στα πρόθυρα νευρικής κρίσης εξαιτίας των απέραντων επίπεδων εκτάσεων που θώπευε η απελπισμένη ματιά μου…

SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης - Καναδάς

Δύο υπήρξαν, ωστόσο, οι δυνατές αναμνήσεις που βίωσα στη διάρκεια της συγκεκριμένης διαδρομής: η επίσκεψή μου στο κατάστημα της MIKEL COFFEE που λειτουργεί εδώ και 5 χρόνια στην πόλη Regina του κεντρικού Καναδά (πρόσφατα άνοιξε και δεύτερο κατάστημα στην πόλη), όπως και το δείπνο που απόλαυσα με το αξιολάτρευτο ζεύγος Ντούλια (Γιώργος & Λίζα) στην κατοικία τους στη Regina…

Η λύτρωση στο μαρτύριο των βασανιστικών ευθειών ήρθε με την άφιξή μου στην κωμόπολη Dawson Creek. Εδώ άφηνα πίσω μου τις μονότονες πεδιάδες και ξεκινούσα την πορεία μου πάνω στον φημισμένο οδικό άξονα ALASKA HIGHWAY. Με αφετηρία την Dawson Creek, ο ALASKA HIGHWAY θα με οδηγούσε μετά από 2.400 χλμ. στην καρδιά της Αλάσκας, έχοντας διασχίσει τα Βραχώδη όρη. Πάμε λοιπόν Αλάσκα…”