Το φορτηγό της Kawasaki

Εξωπραγματικό και φτιαγμένο από την Volvo
20/2/2017

Το φορτηγό “χρηματαποστολής” της Kawasaki

Μεταφέροντας την πράσινη αρμάδα του AMA SX

 

Έχετε αναρωτηθεί πως ταξιδεύει ο εξοπλισμός των μεγάλων αμερικάνικων ομάδων κατά τη διάρκεια των τριάντα συνολικά αγώνων Supercross και Motocross; Η Kawasaki Αμερικής αφιέρωσε το 14ο επεισόδιο της σειράς “ Science of Supercross” στο θέμα αυτό, παρουσιάζοντας το φορτηγό που μεταφέρει την ομάδα των Eli Tomac και Josh Grant.

Φυσικά προκάλεσε ντελίριο ενθουσιασμού όχι μόνο στους εραστές των δίτροχων αγώνων αλλά και σε όλους τους  λάτρεις του “Big is Better” ανά την υφήλιο φτάνοντας σχεδόν το ένα εκατομμύριο προβολών μέσα σε λίγες μέρες.  Πρόκειται για ένα Volvo της σειράς VLN η οποία διατίθεται αποκλειστικά στις Η.Π.Α. και τον Καναδά και τα μεγέθη πραγματικά εντυπωσιάζουν.

 

Αρχικά το φορτηγό της Monster Energy Kawasaki racing team είναι ό,τι πιο βαρύ μπορεί να κυκλοφορήσει στους δρόμους αφού το βάρος του αγγίζει το ανώτατο όριο των 36 τόνων που ισχύει στη Β. Αμερική.  Στις δεξαμενές του χωράνε 2.500 λίτρα νερού και 1.300 λίτρα καυσίμου, ενώ στο εσωτερικό της νταλίκας υπάρχουν κουζίνα, τουαλέτα, ντουζ, meeting room, χώρος για τις μοτοσυκλέτες των αγωνιζομένων και αρκετά ανταλλακτικά για να στηθούν ακόμη πέντε με έξι αγωνιστικές μοτοσυκλέτες.

Ένα στοιχείο στο οποίο αξίζει να σταθεί κανείς, είναι πως παρά τον πλήρη εξοπλισμό που υπάρχει μέσα στο φορτηγό, δε γίνεται καμία επισκευή σε κινητήρες, πέρα από τη βασική συντήρηση. Μάλλον η εξέλιξη των τετράχρονων κινητήρων έχει ανέβει σε επίπεδα Formula1…

Οδηγός του είναι ο Brian Barnhart ο οποίος  πίσω από τη θέση του οδηγού κάνει κατά τη διάρκεια μιας χρονιάς περίπου 80.000 χλμ. Για να μετακινηθεί μεταξύ των δύο τελευταίων αγώνων του Supercross (Νέα Υόρκη και Λας Βέγκας) κάνει κάτι περισσότερο από 4.000 χλμ σε μόλις δύο ημέρες, φυσικά έχοντας έκτακτο, για την περίσταση, βοηθό.

Ο Brian, γνωστός στο χώρο και ως “Big B” ξεκίνησε την καριέρα του ως μηχανικός στους αγώνες Supercross αλλά γρήγορα προτίμησε τη θέση πίσω από το τιμόνι και τα αλλεπάλληλα ταξίδια. Πλέον στο βιογραφικό του έχει περισσότερα από 15 χρόνια προϋπηρεσίας έχοντας δουλέψει με αναβάτες θρύλους όπως ο Jeremy McGrath και ο James Stewart.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε πρόσφατη συνέντευξή του στην οποία περιέγραφε τη διαφορά των αγωνιζόμενων κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Σύμφωνα με τον Brian, οι αναβάτες των προηγούμενων δεκαετιών “ζούσαν” τους αγώνες αφού βρισκόντουσαν στον τόπο διεξαγωγής αρκετές μέρες πριν τον αγώνα. Αντίθετα, πλέον οι σημερινοί αναβάτες φτάνουν την τελευταία στιγμή στα paddocks προκειμένου να ακολουθήσουν όσο πιο πιστά γίνεται το εβδομαδιαίο πρόγραμμα οδήγησης και προπόνησης στο σπίτι τους.

Τέλος για όσους ενδιαφέρεστε και αναρωτιέστε πόσο κοστολογείται το φορτηγό γεμάτο, η Kawasaki κάνει λόγο για… μόλις $ 2.000.000! 

 

Noel Zanocz και FANTIC XX125 - Παγκόσμιοι Πρωταθλητές FIM Junior MX 2024 [VIDEO]

Με τη Fantic να κατακτά και τη 2η θέση, με τον Simone Mancini
Fantic champions
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

18/7/2024

Τα μεγαλύτερα διεθνή ταλέντα του μοτοκρός από 40 χώρες συγκεντρώθηκαν στην Ολλανδία το Σαββατοκύριακο 13-14 Ιουλίου για να στέψουν τους Παγκόσμιους Πρωταθλητές Νέων του 2024 και η Fantic Factory Racing βγήκε στην κορυφή με έναν αξέχαστο τερματισμό κάνοντας το 1-2 στην κορυφαία κατηγορία των 125 κυβικών χάρη στις εντυπωσιακές νίκες των Noel Zanocz και Simone Mancini.

Έχοντας κερδίσει πέντε από τους επτά γύρους της EMX125 αυτή τη σεζόν, οι αναβάτες της Fantic ήταν μεταξύ των φαβορί στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FIM Junior Motocross που πραγματοποιήθηκε στην ολλανδική αμμώδη πίστα του Heerde. Οι έντονες βροχοπτώσεις πρόσθεσαν έξτρα δυσκολία στην πρόκληση, αλλά ο Noel Zanocz έσπευσε να υπενθυμίσει σε όλους γιατί ηγείται του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος από την εντυπωσιακή νίκη του στην έναρξη της σεζόν στη βαθιά άμμο της Riola Sardo μέχρι και σήμερα. Ο Noel Zanocz, εκπροσώπησε την Ουγγαρία, ενώ ο Simone Mancini, (3ος στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, EMX125), φορούσε περήφανα το Ιταλικό “Maglia Azzurra” . Τέλος με Fantic XX125 αγωνίστηκε και ο Douwe Van Mechgelen για το Βέλγιο, που προκρίθηκε στη δέκατη θέση του ομίλου του, σε μια πίστα στην οποία είχε κερδίσει μόλις πριν από μια εβδομάδα στους Dutch Nationals.

Mancini

Στον 1ο αγώνα ο Mancini είχε μια καλή εκκίνηση στρίβοντας 2ος και κατάφερε να πάρει το προβάδισμα στον πρώτο γύρο. Ο Zanocz κέρδισε γρήγορα έδαφος για να βάλει τον εαυτό του στη δεύτερη θέση στους πρώτους γύρους, πριν περάσει τον Mancini στον 5ο γύρο. Ο Ούγγρος αναβάτης δεν κοίταξε πίσω και πέτυχε μια κυριαρχική νίκη, ενώ ο Mancini έχασε μια θέση στον τελευταίο γύρο, και τερμάτισε 3ος. Ο Van Mechgelen τερμάτησε στην P13 για την ομάδα του Βελγίου, καθώς είχε μια μικρή πτώση δύο γύρους πριν το τέλος και ενώ ήταν ένατος.

Στον 2ο αγώνα ο Mancini βγήκε γρήγορα από την μπάρα και κέρδισε την εκκίνηση για άλλη μια φορά. Ο Ιταλός μπόρεσε να δημιουργήσει ένα άνετο προβάδισμα στους πρώτους γύρους και κέρδισε τον αγώνα.

Zanocz

Ο Zanocz είχε να κάνει αρκετή δουλειά μετά από μια μέτρια εκκίνηση, αλλά κατάφερε να επιστρέψει και να περάσει τη γραμμή του τερματισμού στη δεύτερη θέση, εξασφαλίζοντας έτσι το 1-2 που τον έστεψε Παγκόσμιο Πρωταθλητή 125cc. Δυστυχώς, ο Van Mechgelen αντιμετώπισε ένα μικρό πρόβλημα και αναγκάστηκε να αποσυρθεί στον 2ο αγώνα, αλλά το ασημένιο μετάλλιο για τον Mancini ολοκλήρωσε ένα αξέχαστο Σαββατοκύριακο για την Fantic.

Noel Zanocz: “Είναι πολύ συγκινητικό για μένα. Ήμουν πρώτος στα χρονομετρημένα, είχα μια εκκίνηση στο top-10 στον 1ο αγώνα και κέρδισα μ’ ένα άνετο προβάδισμα. Πρέπει να ομολογήσω ότι ένιωσα πίεση στον 2ο αγώνα και το ξεκίνημά μου ήταν κακό. Στην τρίτη στροφή, «βρήκα νεκρά» και παραλίγο να πέσω. Έχασα πολλές θέσεις και βρέθηκα έξω από το top 20. Κατάφερα να ανέβω πολύ γρήγορα στο top 10. Όταν ήμουν δεύτερος, προσπάθησα να πιάσω τον Mancini, αλλά με μόνο δύο γύρους για το τέλος, είπα στον εαυτό μου ότι ήταν καλύτερα να κερδίσω τον τίτλο με 1-2, αντί να πάρω το ρίσκο να χάσω τα πάντα. Είμαι πραγματικά χαρούμενος με την επίδοσή μου, ειδικά στον δεύτερο αγώνα όπου έπρεπε να δουλέψω πολύ σκληρά. Από τότε που ξεκίνησα το μοτοκρός , πάντα ονειρευόμουν να γίνω Παγκόσμιος Πρωταθλητής και σήμερα πραγματοποίησα τ’ όνειρό μου, γράφοντας ιστορία για την Ουγγαρία. Αυτό με κάνει πολύ χαρούμενο ”

Simone Mancini: “Τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν ένα αρκετά καλό Σαββατοκύριακο. Το Σάββατο, είχα τον πέμπτο ταχύτερο χρόνο και ήμουν ένατος στα χρονομετρημένα της Κυριακής. Πέτυχα μια καλή εκκίνηση στον 1ο αγώνα και πρωτοστάτησα για περίπου δέκα λεπτά, τερματίζοντας 3ος τελικά. Στον 2ο αγώνα, ξεκίνησα μπροστά και κέρδισα, κάτι που μου έδωσε τη δεύτερη θέση συνολικά. Είμαι πολύ χαρούμενος που φέρνω στην Ιταλία το ασημένιο μετάλλιο”.