Πέντε μοντέλα που ΔΕΝ θα δούμε το 2020

Για να ξέρουμε τι μας περιμένει
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

11/7/2019

Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να ξεκαθαρίσουμε λίγο το τοπίο σχετικά με το ποια μοντέλα που περιμένουμε και έχουν δημιουργήσει μεγάλη προσμονή, δεν θα δούμε του χρόνου. Ας ξεκινήσουμε με μια από τις πιο πολυσυζητημένες μοτοσυκλέτες που είναι σίγουρο ότι δεν θα μπει στην παραγωγή το 2020.

No1: Suzuki GSX-1300R Hayabusa

Το Hypersport μοντέλο της Suzuki μετρά 20 χρόνια απ' τη δημιουργία του, το 1999, και ήταν η πρώτη μοτοσυκλέτα παραγωγής με τελική μεγαλύτερη από 300km/h. Έκτοτε δέχτηκε αρκετές ανανεώσεις, ενώ το 2008 παρουσιάστηκε και η τελευταία πλέον γενιά της για την ευρωπαϊκή αγορά. Να τονίσουμε πως η Hayabusa συνεχίζει να παράγεται κανονικά αλλά πλέον δεν πληροί της προδιαγραφές Euro4 της Ε.Ε., με αποτέλεσμα να είναι διαθέσιμη μόνο σε συγκεκριμένες αγορές παγκοσμίως. Όπως έχουμε γράψει στο παρελθόν η Suzuki δουλεύει πάνω στη δημιουργία της τρίτης γενιάς της θρυλικής Hypersport μοτοσυκλέτας και καταθέτει ανά τακτά χρονικά διαστήματα πατέντες γι' αυτή. Τα πράγματα όμως έχουν ξεφύγει, διότι οι περισσότεροι με το που δουν τις πατέντες τις συνδέουν με τον άμεσο ερχομό του μοντέλου, όμως στην πραγματικότητα δεν θα γίνει το 2020 αλλά το 2021. Όποτε οι επεξεργασμένες φωτογραφίες και τα διάφορα video που υπάρχουν στο διαδίκτυο με το νέο Hayabusa εξοπλισμένο με turbo κινητήρα και πιο αιχμηρή εμφάνιση, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

 

No2: Suzuki Recursion

Το φουτουριστικό, αλλά με κλασική συνάμα σχεδίαση, concept της Suzuki κοντεύει να κλείσει δεκαετία, από τότε που εμφανίστηκε πρώτη φορά. Ήταν εξοπλισμένο με έναν δικύλινδρο κινητήρα turbo 600cc, με έναν επικεφαλής εκκεντροφόρο και τράβηξε την προσοχή του κοινού, όμως δεν το είδαμε ποτέ να παίρνει “σάρκα και οστά”. Το εργοστάσιο απ’ το Hamamatsu συνεχίζει όλα αυτά τα χρόνια την εξέλιξη τόσο του κινητήρα, που μεγάλωσε σε κυβισμό και απέκτησε δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους, όσο και του πλαισίου με ενεργό ρόλο στο σύστημα εισαγωγής του αέρα στον κινητήρα, που είδαμε στις πιο πρόσφατες πατέντες της. Παρ' όλα αυτά παραμένει σχεδόν απίθανο να το δούμε στο άμεσο μέλλον. Γενικότερα η Suzuki έχει βάλει μπροστά -από πέρσι κιόλας- ένα πενταετές πλάνο για τη δημιουργία ενός νέου εργοστασίου 40 στρεμμάτων που θα ενισχύσει τις δυνατότητές της στην παραγωγή νέων μοντέλων και στην εξέλιξή τους. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που δεν παρουσιάζει τόσα πολλά νέα μοντέλα συγκριτικά με το πιο ένδοξο παρελθόν της. Άλλος ένα είναι ότι έχει στρέψει την προσοχή της στις ασιατικές αγορές, στις οποίες επενδύει περισσότερο (με πιο πρόσφατη τη δημιουργία του Gixxer250) με αποτέλεσμα αυτό να έχει αντίκτυπο στα μοντέλα που προορίζονται για την παγκόσμια αγορά και κατ’ επέκταση την συρρίκνωση της γκάμας της.

 

No3 & No4: Kawasaki SC-01 Spirit Charger και SC-02 Soul Charger

Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει απ’ το Tokyo Motor Show και την έκθεση στο Μιλάνο, τότε που η Kawasaki παρουσίασε ένα σκίτσο και έναν κινητήρα από μελλοντικά concept της, τα οποία δεν έχουν ξαναεμφανιστεί. Με αφορμή τη δημιουργία των H2 και H2R παρουσίασε τον κινητήρα του SC-01 Spirit Charger, έναν τετρακύλινδρο κινητήρα, υπερτροφοδοτούμενο και μικρότερο από 1.000cc. Στο Μιλάνο αργότερα, παρουσίασε μόνο ένα σκίτσο απ’ το SC-02 Soul Charger, χωρίς να μπαίνει σε λεπτομέρειες. Έκτοτε, το ιαπωνικό περιοδικό Young Machine έχει ασχοληθεί αρκετά με τα concept της Kawasaki και έχει δημιουργήσει ψηφιακά επεξεργασμένες εικόνες, που εικάζουν πώς θα ήταν η μοτοσυκλέτα αν έμπαινε στην παραγωγή. Μάλιστα, το έχει μετονομάσει σε Mach και έχει επεξεργαστεί τον κινητήρα του ZX-6R, βάζοντάς του ένα αντίστοιχο σύστημα υπερτροφοδότησης σαν αυτό του H2. Ως προς την εμφάνιση παραπέμπει σε αυτήν των ομώνυμων μοντέλων απ’ τα 80ies, ενώ οι τροχοί είναι ακτινωτοί και δείχνουν μεγαλύτεροι από 17 ίντσες. Η αλήθεια είναι πως η Kawasaki Heavy Industries έχει όλη την τεχνογνωσία και τις εγκαταστάσεις να δημιουργήσει μια μοτοσυκλέτα σαν αυτή, όμως μέχρι στιγμής δεν έχει δώσει νέα σημάδια πως ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο.

 

No5: Honda RVF1000R

Το σενάριο της δημιουργία της RVF1000R δεν είναι αποτελεί κάποιο τρανταχτό νέο. Συζητήθηκε αρχικά μετά την δημιουργία της απλησίαστης σε τιμή RCV213-S, ενώ έκτοτε έχει απασχολήσει πολλές φορές την επικαιρότητα. Το 2017 μάλιστα, η Honda είχε καταθέσει πατέντες σχετικά με την εξέλιξη μιας μοτοσυκλέτας με V4 κινητήρα και τότε για ακόμη μια φορά το Young Machine έσπευσε να δημιουργήσει άλλη μια ψηφιακή απεικόνιση για το πως θα ήταν η έκδοση παραγωγής. Το πρώτο εξάμηνο του 2019 έχει ήδη περάσει και αρκετές ιστοσελίδες του ξένου τύπου έχουν αναφερθεί στην παρουσίαση του μοντέλου φέτος, όμως η Honda δεν έχει δείξει κάποιο νέο σχέδιό της. Βέβαια, το γεγονός ότι μιλάμε για τη Honda, που είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση επειδή είναι πάρα πολύ προσεκτική ώστε να μην διαρρέουν τα μυστικά της, κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα. Σίγουρα, η έλευση των προδιαγραφών Euro5 και το γεγονός ότι φέτος το CBR1000RR Fireblade SP2 πάει άπατο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Motul WSBK, καθώς είναι απ’ τις πιο απαρχαιωμένες τεχνολογικά μοτοσυκλέτες στο θεσμό, αποτελούν δύο απ’ τους πιο σημαντικούς λόγους να δούμε την RVF1000R στην παραγωγή το 2020. Απ’ την άλλη η σιωπή της Honda αφήνει αρκετά ερωτηματικά και γι' αυτό το λόγο και την αφήσαμε τελευταία στη λίστα μας, κρατώντας πάντα μικρό καλάθι.

Τα νέα μοντέλα που θα δούμε σχεδόν σίγουρα στην αγορά το 2020 είναι το KTM 390 Adventure, ενώ πολύ πιθανό είναι να συνοδευτεί απ’ τον ερχομό του SMC 790. Απ’ τη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου περιμένουμε τον ερχομό του νέου Suzuki V-Strom 1000, που ο κατασκοπευτικός φακός το έχει ήδη φωτογραφίσει σε προχωρημένο στάδιο της εξέλιξής του. Ακόμη, η πράσινη ιαπωνική εταιρεία ετοιμάζει την επαναφορά των θρυλικών τετρακύλινδρων μοτοσυκλετών των 250cc και τα πράγματα πλέον είναι αρκετά προχωρημένα σχετικά με το Ninja 250. Όμως το μικρό τετρακύλινδρο superbike είναι πολύ πιθανό να μην έρθει στην ευρωπαϊκή αγορά αλλά να περιοριστεί μόνο στις ασιατικές αγορές, εκεί που το δικύλινδρο Honda CBR250RR έχει κάνει πάταγο. Ακόμη, αναμένουμε την έλευση των νέων μοντέλων της Harley Davidson, όπως το Bareknuckle, καθώς και τα υπόλοιπα νέα της μοντέλα.

EICMA: Moto Morini Corsaro GT 2026 – Ξανά στο Μιλάνο η δικύλινδρη crossover [Gallery]

Ισχυρότερη από τα δικύλινδρα 600-700 της κατηγορίας με 95 ίππους – Με σύστημα παρατήρησης τυφλού σημείου
Moto Morini Corsaro GT 2026 EICMA
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

5/11/2025

Το Moto Morini Corsaro GT που παρουσιάστηκε πέρσι στο Μιλάνο έδωσε και πάλι το “παρών” στο περίπτερο της εταιρείας αναμένοντας ακόμη την ημέρα που θα περάσει στη μαζική παραγωγή ως μία από τις πιο ελκυστικές σχεδιαστικά προτάσεις στις μεσαίες crossover.

Όπως γνωρίζουν πολύ καλά οι αναγνώστες του περιοδικού που έχουν διαβάσει και τη συνέντευξη του γενικού διευθυντή της εταιρείας Alberto Monni, η Moto Morini κάνει τα πράγματα πολύ διαφορετικά από άλλες ευρωπαϊκές που ανήκουν πλέον σε κινέζικο όμιλο. Για να το θέσουμε όπως αρμόζει στην περίπτωση το όνομα της Moto Morini δεν είναι απλά ένα αυτοκόλλητο σε μια μοτοσυκλέτα που κατασκευάζεται στην Κίνα. O ιστορικός κατασκευαστής, ο οποίος ανήκει από το 2018 στο Zhongneng Vehicle Group, έχει την έδρα του στην Ιταλία εκεί όπου σχεδιάζει ο ίδιος της μοτοσυκλέτες της γκάμας του, με δικό του προσωπικό, ενώ ο ίδιος πραγματοποιεί και την εξέλιξή τους.

Το Corsaro GT που αναμένεται να περάσει στην παραγωγή φέτος είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της φιλοσοφίας και κερδίζει και φέτος το ενδιαφέρον των επισκεπτών της έκθεσης, ως μία από τις πιο ελκυστικές μεσαίου κυβισμού crossover.

Moto Morini Corsaro GT 2026

Σχεδιασμένο από τον πρώην διευθυντή σχεδίασης της MV Agusta, Adrian Morton, το Corsaro GT είναι το πιο τουριστικό μοντέλο της πλατφόρμας και τοποθετείται δίπλα στο γυμνό και το σπορ μοντέλο της ομώνυμης οικογένειας, με τα οποία μοιράζεται τον V2 κινητήρα με την περιεχόμενη γωνία των 90 μοιρών, το πλαίσιο, το πιρούνι και το αλουμινένιο ψαλίδι του, ενώ έχει μισό φαίρινγκ, διαφορετική σέλα και διαφορετική, πιο όρθια θέση οδήγησης.

Το ανεστραμμένο πιρούνι είναι πλήρως ρυθμιζόμενο με καλάμια στα 43 χλστ. και το αμορτισέρ με το μοχλικό ρυθμίζεται σε προφόρτιση ελατηρίου. Η διαδρομή του πίσω τροχού είναι ίδια με του γυμνού Corsaro και του Sport, στα 145 χλστ., ενώ 145 χλστ. είναι και η διαδρομή του πιρουνιού. Στα φρένα έχουμε δίσκους 320 χλστ. και ακτινικά τοποθετημένες μονομπλόκ δαγκάνες της Brembo τεσσάρων εμβόλων.

Ο V2 κινητήρας των 749 κ.εκ. αποδίδει 95 ίππους και 7,5 kg.m ροπής στις 9.500 και 7.000 σ.α.λ. με τη μοτοσυκλέτα να ζυγίζει 205 κιλά χωρίς υγρά. Το ρεζερβουάρ έχει χωρητικότητα 18 λίτρων, η σέλα απέχει από το έδαφος 840 χλστ. και το μεταξόνιο των 1.500 χλστ. θέλει να συνδυάζει ευελιξία στις χαμηλές ταχύτητες και σταθερότητα στις υψηλότερες.

Το Corsaro GT έχει καλό επίπεδο εξοπλισμού με full LED φωτιστικά σώματα, TFT οθόνη με ενσωματωμένο σύστημα πλοήγησης και συνδεσιμότητα, Cornering ABS και ρυθμιζόμενη ζελατίνα, ενώ στον εξοπλισμό περιλαμβάνεται και σύστημα ανίχνευσης τυφλού σημείου. Η μοτοσυκλέτα θα έπρεπε να βρίσκεται στις ευρωπαϊκές εκθέσεις από τον περασμένο Ιούλιο, σύμφωνα με όσα μας είχε πει ο Monni στο τεύχος #663. Το χρονοδιάγραμμα δεν τηρήθηκε και εμείς θα σας ενημερώσουμε για τις προθέσεις της Moto Morini με την πρώτη ευκαιρία που θα βρούμε να μιλήσουμε μαζί τους εδώ στο Μιλάνο.