Το “αγωνιστικό” Honda GB 500 που οραματίστηκε η XTR

Από κουκλί σε… άγριο κουκλί
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

12/1/2021

Προς το τέλος των 80ies έως και τις αρχές των 90ies, τα ιαπωνικά εργοστάσια είχαν πάθει υστερία με τα neo-retro και τις… τσοπεριές! Οι σχεδιαστές προσπαθούσαν να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους και ως αποτέλεσμα είδαμε πανέμορφες μοτοσυκλέτες. Μία από αυτές ήταν και τα μονοκύλινδρα Honda GB 400/500 Clubman που είχαν ως πηγή έμπνευσης τον αγώνα του Isle Of Man και συνολικά την βρετανική κουλτούρα των μονοκύλινδρων café-racer.

Άλλωστε και τα γράμματα GB ταυτίζονται με τα αρχικά Great Britain. Ο αερόψυκτος κινητήρας έμοιαζε πολύ με τους μονοκύλινδρους των XL-R 600/XR 600/Dominator 650, αλλά όπως πάντα, οι μηχανικοί της Honda είχαν βάλει το χεράκι τους σε κάθε σημείο του ώστε να ταιριάζει απόλυτα με τον street χαρακτήρα των GB 400/500 ενώ είχε μανιβέλα και μίζα. Ανέβαζε περισσότερες στροφές, είχε μεγαλύτερο ψυγείο λαδιού και πιο μακριές σχέσεις ταχυτήτων. Πέρα από τη γυμνή έκδοση, για ένα διάστημα υπήρχε και μια έκδοση με σταθερό φαίρινγκ.  

Στις μέρες μας έχουν αποκτήσει συλλεκτική αξία και αν βρεις ένα GB 500 σε άριστη κατάσταση θα το χρυσοπληρώσεις. Αν είναι σε μέτρια ή κακή κατάσταση, τότε θα σου κοστίσει ακόμα περισσότερο, διότι δεν υπάρχουν σε άμεση διάθεση τα εξειδικευμένα εξαρτήματα που έχει πάνω του και η εύρεση γνήσιων ανταλλακτικών δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, άρα ούτε και φτηνή. Υπό αυτό το πρίσμα, το δημιούργημα της XTR δεν αποτελεί βεβήλωση του υπέροχου GB 500, αλλά μια προσπάθεια να παραμείνει στη ενεργό δράση.

Η κεντρική ιδέα ήταν να φτιάξουν ένα GB 500 σαν εκείνο που θα έφτιαχνε το HRC στην υποθετική περίπτωση που ήθελε να τρέξει σε αγώνες. Ο κινητήρας τώρα έχει 600 κυβικά, χρησιμοποιώντας ένα μεγαλύτερης διαμέτρου έμβολο της Wiseco και τον στρόφαλο του XL600R. Ο εκκεντροφόρος έχει διαφορετικού σχήματος “αμύγδαλα” και το αριστερό καπάκι του κινητήρα είναι μαγνησίου από XR 600.

Η μίζα μαζί με τα γρανάζια της έχει καταργηθεί για να γλιτώσουν βάρος, όπως και η μπαταρία είναι τύπου Li-po και ζυγίζει μερικά γραμμάρια. Το ατσάλινο περιμετρικό πλαίσιο έχει φυσικά πολλές αλλαγές, όχι όμως ως προς τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του. Βέβαια οι αλλαγές στο ψαλίδι, το πιρούνι και τα πίσω αμορτισέρ, επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τα συνολικά γεωμετρικά χαρακτηριστικά της μοτοσυκλέτας.

Τα φρένα είναι της Brembo, όμως μαζί με το πιρούνι προέρχονται από ένα Aprilia RS 125 και δυστυχώς γράφουν “Aprilia” πάνω τους… “Βεβήλωση” για τους φανατικούς οπαδούς της Honda είναι και το ρεζερβουάρ, που προέρχεται από Yamaha TZ 125. Στον κόσμο του Restomod βέβαια, όλα αυτά είναι… ψιλά γράμματα.

Aprilia RSV1000 2026 - Αντίπαλος των Panigale V2, R9 και Street Triple RS 765

Κατοχύρωση εκ νέου του εμβληματικού ονόματος, με άρωμα νέου δικύλινδρου Sport μοντέλου
Aprilia RSV1000 - Κατοχύρωση ονόματος
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

11/3/2025

Δεκαπέντε χρόνια μετά το τέλος του δικύλινδρου RSV1000 Mille, το 2010 και την αντικατάστασή του από την RSV4 μοτοσυκλέτα της Aprilia, η μητρική Piaggio κατοχυρώνει ξανά το όνομα της δικύλινδρης Superbike της, με τις πρώτες σκέψεις να δείχνουν φυσικά έναν νέο αντίπαλο στις πιο οικονομικές δικύλινδρες και τρικύλινδρες προτάσεις που πλέον αγωνίζονται στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supersport.

Με τις επιδόσεις αλλά και τις τιμές των τετρακύλινδρων Superbike να βρίσκονται πλέον στα ύψη, αφορώντας ολοένα και μικρότερο κοινό, οι εταιρείες αναγεννούν την ιδέα της Sport οδήγησης με λιγότερους κυλίνδρους, πιο βατές ιπποδυνάμεις και χαμηλότερες τιμές, αποσκοπώντας στην προσέλκυση ευρύτερης βάσης αναβατών.

Η Ducati με το Panigale V2, η Triumph με το Street Triple RS 765 και η Yamaha με το R9, έχουν δείξει τα τελευταία χρόνια πως δικύλινδρα και τρικύλινδρα μοντέλα μπορούν να ανταγωνιστούν με επιτυχία τα τετρακύλινδρα στα WorldSSP, ενώ παράλληλα μοτοσυκλέτες όπως το Aprilia RS660, το Honda CBR500RR, το Yamaha R7, το Triumph Daytona 660, το Suzuki GSX-8R, κ.α. αποτελούν τίμιες sport προτάσεις, για καθημερινή οικονομική αλλά και διασκεδαστική μετακίνηση.

RSV1000

Έχοντας τα παραπάνω στο μυαλό, η κίνηση της Piaggio να κατοχυρώσει εκ νέου το όνομα RSV1000 Mille -αρχικά στις Η.Π.Α.-, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί προάγγελο για την επιστροφή ενός δικύλινδρου sport μοντέλου στην γκάμα της εταιρείας, το οποίο θα προσπαθεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του RS660 των 100 hp και του RSV4 των… 217 hp.

Εάν όντως το Noale σκέφτεται κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να ακολουθήσει δυο δρόμους. Ο πρώτος είναι ο ακριβότερος, τον οποίο και συνήθως αποφεύγουν όποτε μπορούν τα εργοστάσια, και αφορά στην εξέλιξη μιας ολοκαίνουργιας πλατφόρμας. Ο δεύτερος και πιο οικονομικός θα ήταν να προσαρμόσουν στη νέα RSV1000 Mille τον ήδη εξελιγμένο -και πολύ πιο ταπεινό σε επιδόσεις- V2 που έχει φορεθεί προηγουμένως στα Shiver και Dorsoduro και είχε παραχθεί σε κυβισμούς 750, 900 και 1.200. Πλέον ο συγκεκριμένος V2 παράγεται στην Κίνα μέσω της συνεργασίας Piaggio-Zonsen, ενώ αρχικά είχε κυκλοφορήσει στα 896 κ.εκ. για το Shiver 900, τώρα ετοιμάζεται έκδοσή του στα 996 κ.εκ. για την επερχόμενη κινέζικη naked μοτοσυκλέτα Zonsen Cyclone SR1000 που είχαμε δει ως πρωτότυπο το 2021.

Η SR1000 μοιράζεται το πλαίσιο χωροδικτύωμα του Shiver, καθώς και τη βασική αρχιτεκτονική του κινητήρα, έχοντας μονόμπρατσο ψαλίδι και ένα τεράστιο πίσω ελαστικό 240.

Mille

Στα 996 κ.εκ. ο V2 αυτός αποδίδει 105 hp, ενώ πληροί τις κινέζικες προδιαγραφές ρύπων που πλησιάζουν εκείνες της Ευρώπης. Μια ιπποδύναμη χαμηλή για sport μοτοσυκλέτα του λίτρου, αλλά στα πρότυπα της νέας sport οικονομικής κατηγορίας, και συνοδευόμενη με τη σεβαστή ροπή των χιλίων κυβικών. Παρόλα αυτά, το Dorsoduro 1200 απέδιδε 130 hp από την έκδοση του κινητήρα στα 1.197 κ.εκ. δείχνοντας πως η Aprilia θα μπορούσε να βγάλει εύκολα περισσότερους ίππους αν το επιθυμεί. Θυμίζουμε πως το Aprilia RSV1000 Mille R στις τελευταίες του εκδόσεις παραγωγής απέδιδε κοντά ή και λίγο πάνω από τους 140 hp. 

Ένας ακόμη παράγοντας για την ιταλική εταιρεία με το έντονο αγωνιστικό προφίλ θα ήταν και η δυνατότητα αγωνιστικής εμπλοκής της νέας RSV1000 σε Πρωταθλήματα όπως το WorldSSP, ακόμα και μια νέα κατηγορία στο MotoGP που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τη Moto3.