Suzuki: Το σίριαλ "Turbo" καλά κρατεί!

Συνεχίζεται η αέναη εξέλιξη της turbo μοτοσυκλέτας της
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

11/11/2019

Το 2013, η Suzuki αποφάσισε να μας αφήσει με το σαγόνι στο πάτωμα όταν παρουσίασε το Recursion. Ένα πρωτότυπο με δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα 588cc, με έναν ΕΕΚ, που τροφοδοτούνταν με τεράστιες ποσότητες αέρα απ’ το Turbo και την ιπποδύναμή του να φτάνει τους 100 ίππους. Αισθητικά, ξέφευγε απ’ την σχεδιαστική ταυτότητα της Suzuki, με  μονόμπρατσο ψαλίδι, εντυπωσιακές ζάντες και φαίρινγκ που παραπέμπουν σε neoretro café racer.

Δυστυχώς, το μόνο που κάνει η Suzuki έκτοτε είναι να εξελίσσει σταθερά τόσο τον κινητήρα (από την άλλη ευτυχώς, μιας και δεν δείχνει να παρατά τα σχέδιά της), που τον είδαμε να αυξάνεται σε κυβισμό και να αποκτά δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους όσο και το πλαίσιο, που την τελευταία φορά ήταν ενεργό μέρος του intercooler.

Τώρα, η Suzuki κατέθεσε νέες πατέντες σχετικά με την εξέλιξη του concept και παράλληλα επιβεβαίωσε από τη μεριά της το ρεπορτάζ μας με τα μοντέλα που δεν θα δούμε το 2020, αφού δεν υπήρξε καν υπόνοια για πρωτότυπο στην EICMA. Όπως φαίνεται όμως απ’ τα σχέδιά της, συνεχίζεται η εξέλιξη καθώς υπάρχουν μεγάλες αλλαγές τόσο στον κινητήρα όσο και το πλαίσιο. Το ευτύχημα είναι πως το μονόμπρατσο ψαλίδι παραμένει, με μόνο τις ζάντες να αλλάζουν σχέδιο.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: Είναι η τρίτη φορά που βλέπουμε το πλαίσιο του Recursion να αλλάζει (ή καλύτερα του ΧΕ7 ή ακόμη καλύτερα του GSX700T, αφού όλα αυτά είναι τα ονόματα που έχουν χρησιμοποιηθεί για την turbo μοτοσυκλέτα της). Αρχικά ήταν αλουμινένιο, έπειτα έγινε χωροδικτύωμα με ενεργό ρόλο ως κύκλωμα του intercooler, ενώ τώρα έχει αλλάξει αρχιτεκτονική. Συγκεκριμένα παραμένει ατσάλινο σωληνωτό χωροδικτύωμα με πλάκες που συνδέουν το ψαλίδι με αυτό και δένουν στο πίσω μέρος του κινητήρα. Ωστόσο, δεν είναι ευδιάκριτο αν το νέο πλαίσιο εξακολουθεί να είναι μέρος του κυκλώματος του intercooler.

Τα υπόλοιπα σχέδια της Suzuki εστιάζουν κυρίως στην χωροταξία, τη θέση της τουρμπίνας και τη νέα θέση του καταλύτη. Το σύστημα εξαγωγής είναι εμφανώς τροποποιημένο με το turbo (βλ. #3 στα σχέδια) να βρίσκεται όσο το δυνατόν πιο κοντά στην εξαγωγή για την εξάλειψη του turbo lag και είναι μεταξύ των δύο ψυγείων. Για αυτό το λόγο μειώθηκε και το πλάτος του κάτω ψυγείου στο μισό.  Επιπλέον, χρησιμοποιείται ένας μεγάλης διαμέτρου σωλήνας σχήματος L (ανεστραμμένο βλ. #51) που στέλνει τα καυσαέρια στον καταλύτη (#50) και μετά καταλήγουν στο τελικό που βρίσκεται κάτω από τον κινητήρα για την καλύτερη συγκέντρωση των μαζών χαμηλά και στο κέντρο της μοτοσυκλέτας. Ολόκληρη η τροποποίηση του συστήματος εξαγωγής έγινε αφενός μεν όπως είπαμε για την εξάλειψη του turbo lag και αφετέρου για να φτάνει πιο γρήγορα ο καταλύτης στην απαραίτητη θερμοκρασία για τη σωστή λειτουργία του.

Τα σχέδια χωρίς τα ψυγεία μας αποκαλύπτουν περισσότερες πληροφορίες, με την εισαγωγή του turbo (βλ. #33) που έρχεται από το φίλτρο αέρα, ενώ ο σωλήνας #34 μεταφέρει τον πεπιεσμένο αέρα στο intercooler που βρίσκεται στο πάνω μέρος του κινητήρα, πριν περάσει στους αυλούς εισαγωγής. Όπως και στα παλιότερα σχέδια της Suzuki, έτσι και εδώ βλέπουμε πως έχει διατηρηθεί το υγρόψυκτο ψυγείο λαδιού (#27) που βρίσκεται δίπλα απ’ το φίλτρο (#28), το οποίο καταλαμβάνει λιγότερο χώρο απ’ τα κλασικά.

Ετικέτες

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…