Ducati MotoE - Επίσημη αποκάλυψη τεχνικών χαρακτηριστικών

150hp και 225 κιλά στο πρώτο στάδιο εξέλιξης του project
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

1/7/2022
H Ducati αποκάλυψε τα κυριότερα τεχνικά χαρακτηριστικά της πρωτότυπης ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας της για το Παγκόσμιο Κύπελο MotoE, χαρακτηριστικά που στο πρώτο στάδιο εξέλιξης είναι πανομοιότυπα με εκείνα της απερχόμενης Energica Ego Corsa MotoR.
 
Ο κωδικός εξέλιξης της πρώτης ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας της Ducati είναι ο V21L, ένα πρωτότυπο μοντέλο που από το 2023 θα αποτελέσει το αποκλειστικό αγωνιστικό όχημα των 18 αγωνιζομένων του Παγκοσμίου Κυπέλου MotoE, της ηλεκτρικής υποστηρικτικής κατηγορίας του MotoGP.
Το project έχει μεγάλη στρατηγική σημασία για το ηλεκτρικό μέλλον της Ducati, οδηγώντας στην ανάπτυξη πολύτιμης τεχνογνωσίας για τα επερχόμενα ηλεκτρικά μοντέλα παραγωγής της εταιρείας.
Για τη δημιουργία της μοτοσυκλέτας, το εργοστάσιο της Bologna ένωσε μηχανικούς, σχεδιαστές και τεχνικούς από τη Ducati και την Ducati Corse, το αγωνιστικό τμήμα της φίρμας, δημιουργώντας μια μοναδική ομάδα, ενώ η εταιρεία συμβουλεύτηκε και τους τεχνικούς του Volkswagen Group που ειδικεύονται στην ηλεκτροκίνηση. 
 
Επιπλέον για την περαιτέρω εξέλιξη του V21L, οι Ιταλοί βρίσκονται σε συνεχή επαφή με το Κέντρο Αριστείας του Salzgitter στη Γερμανία (κέντρο του Volkswagen Group που ειδικεύεται στην εξέλιξη και στην ανακύκλωση των μπαταριών) αλλά και με μάρκες του Group, όπως την Porsche και Lamborghini.
 
Το τμήμα R&D της Ducati ανέλαβε τη διοίκηση του project, μαζί με τον σχεδιασμό και τις εργαστηριακές δοκιμές του ηλεκτροκινητήρα, ενώ το Centro Stile Ducati είναι υπεύθυνο για το design και την τελική εμφάνιση της μοτοσυκλέτας. 
Το αγωνιστικό τμήμα Ducati Corse εξελίσσει τα ηλεκτρονικά, το λογισμικό, την αεροδυναμική και τελικά τη συναρμολόγηση της μοτοσυκλέτας, τις δοκιμές στην πίστα και την διαδικασία απόκτησης και ανάλυσης δεδομένων.
 
 
Το αποτέλεσμα σήμερα είναι ήδη ικανοποιητικό, αναφέρει η Ducati. Η MotoE πρωτότυπη μοτοσυκλέτα της εταιρείας ζυγίζει 225 κιλά (12 κιλά λιγότερα από το ελάχιστο βάρος των κανονισμών των Dorna & FIM για την κάλυψη της απόστασης του αγώνα), και μέγιστη ιπποδύναμη 110 Kw (150 hp) και 14,27 kgm ροπής, για μια τελική ταχύτητα 275 χλμ/ώρα στην πίστα του Mugello.
 
Η μπαταρία του V21L χαρακτηρίζεται από ένα σχήμα που ακολουθεί τις γραμμές της μοτοσυκλέτας στο μέσο της, ενώ ζυγίζει 110 κιλά και έχει χωρητικότητα 18 kWh με πρίζα φόρτισης 20 kW στην ουρά. H μπαταρία αποτελείται από 1.152 κυλινδρικές κυψέλες τύπου 21700.
 
Ο εναλλάκτης ζυγίζει 5 κιλά, ενώ το μοτέρ 21 κιλά με μέγιστη ταχύτητα περιστροφής τις 18.000 rpm σχεδιάστηκε από συνεργάτη της Ducati (για την ώρα δεν μας δίνουν το όνομα του), ενώ το όλο σύστημα βασίζεται σε τάση 800V.
Μια από τις πιο προηγμένες τεχνολογικές λύσεις της μοτοσυκλέτας αφορά στο σύστημα ψύξης. Το V21L διαθέτει αποδοτικό και εξελιγμένο σύστημα υγρόψυξης, με διπλό κύκλωμα σχεδιασμένο για τις διαφορετικές ανάγκες του μοτέρ / εναλλάκτη και της μπαταρίας. 
 
Έτσι επιτυγχάνεται σταθερή απόδοση κινητήρα και ταχύτητα φόρτισης, καθώς δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς τη μπαταρία να κρυώσει για να ξεκινήσει τη διαδικασία. Η MotoE μοτοσυκλέτα της Ducati μπορεί να ξεκινήσει τη φόρτιση αμέσως μόλις μπει στα pits, ενώ χρειάζονται περίπου 45 λεπτά για να φορτιστεί από το 0 στο 80%.
H θήκη της μπαταρίας κατασκευάζεται από carbon fibre, ζυγίζει 3,7 κιλά, ενώ αποτελεί φέρων τμήμα του πλαισίου, όπως με το αλουμινένιο μονοκόκ μπροστινό πλαίσιο του Panigale V4.
 
Το αλουμινένιο ψαλίδι ζυγίζει 4,8 κιλά ενώ έχει γεωμετρία παραπλήσια με της Desmosedici MotoGP μοτοσυκλέτας. Το υποπλαίσιο που φέρει τη σέλα και την ουρά είναι και αυτό κατασκευασμένο από carbon fibre.
Αξίζει να σημειωθεί εδώ η εντελώς διαφορετική προσέγγιση της Ducati σε σχέση με την Energica, την προκάτοχο της στο MotoE, όσον αφορά στην αρχιτεκτονική της ηλεκτρικής της μοτοσυκλέτας. Συγκρίνετε την V21L με την Energica Ego Corsa MotoE (φωτό άνω), που διαθέτει πλαίσιο χωροδιοκτύωμα, διαφορετική θέση στο αμορτισέρ αλλά και στα ηλεκτρονικά, μπαταρία που δείχνει λες και μπήκε σαν... τελευταία σκέψη, κατόπιν σχεδιασμού της μοτοσυκλέτας, κ.α. Σαφώς πληρέστερη, πιο ολιστική και πιο λειτουργική είναι η μοτοσυκλέτα της Ducati, πολύ πιο κοντά στις βενζινοκίνητες μοτοσυκλέτες απ' ότι η προσπάθεια της Energica.
 
Στις αναρτήσεις η μοτοσυκλέτα φορά ανάποδο πιρούνι Ohlins NPX 25/30 με διάμετρο καλαμιών 43 mm, προερχόμενο από τη Superleggera V4, και ένα μονό αμορτισέρ TTX36 πίσω. Το σύστημα ολοκληρώνεται με σταμπιλιζατέρ της Ohlins, ενώ οι αναρτήσεις είναι πλήρως ρυθμιζόμενες.
 
Την πέδηση έχει αναλάβει η Brembo, που έχει προβλέψει για τις ειδικές ανάγκες της βαριάς για την ώρα κατηγορίας MotoE. Μπροστά το V21L φορά δυο ατσάλινους δίσκους 338.5 mm μεγάλου πάχους με φτεράκια εσωτερικά για καλύτερη απαγωγή της θερμότητας στην ακραία χρήση στην πίστα.
 
Τους δίσκους “δαγκώνουν” δυο ακτινικές δαγκάνες GP4RR M4 32/36, ενώ ακτινική είναι και η αντλία φρένου PR19/18. Πίσω η δαγκάνα P34 πιάνει σε δίσκο 220 mm, και πάχους 5 mm, με αντλία φρένου PS13. Οι αγωνιστικές ομάδες μπορούν να επιλέξουν να εφοδιάσουν τη μοτοσυκλέτα και με μανέτα ενεργοποίησης του πίσω φρένου στο αριστερό γκριπ.
Η Ducati συνεχίζει να εξελίσσει και να δοκιμάζει τη μοτοσυκλέτα σε πίστες Παγκοσμίου, με κορυφαίους αναβάτες εξέλιξης τους Michele Pirro, Alex De Angelis και Chaz Davies, υπό την επίβλεψη του Υπεύθυνου Εξέλιξης των MotoGP μοτοσυκλετών της εταιρείας, Marco Palmerini.
 
Εξελίσσοντας τα ηλεκτρονικά, στόχος της Ducati ήταν να αποκτήσει το V21L απόκριση γκαζιού ανάλογη με εκείνη ενός βενζινοκίνητου μοντέλου, με αντίστοιχα παραπλήσια αίσθηση στα ηλεκτρονικά βοηθήματα (Ducati Traction Control, Ducati Slide Control, Ducati Wheelie Control και Riding Modes).
Το project του V21L συνεχίζει να προχωρά με αμείωτο ρυθμό προς το 2023, το έτος όπου η Ducati θα αναλάβει ως “μονομάρκα” το Παγκόσμιο Κύπελο MotoE.
 
Το επόμενο στάδιο του σχεδίου της Ducati είναι να εξελίξει περαιτέρω τη μοτοσυκλέτα αλλά και την τεχνογνωσία της μέσω των αγώνων του MotoE, στοχεύοντας -μόλις το επιτρέψει η τεχνολογία όπως αναφέρουν και οι ίδιοι- στη δημιουργία μιας ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας παραγωγής που θα είναι σπορ, ελαφριά και συναρπαστική, ικανή να ικανοποιήσει όλους τους ενθουσιώδεις οπαδούς της φίρμας.
 

MotoGP - ΚΤΜ και Red Bull σε κοινή γραμμή για να "κλέψουν" τον Jorge Martin απ' την Ducati

Λογικό είναι όλες οι ομάδες να θέλουν να κάνουν τον Martinator δικό τους από το 2025
Jorge Martin
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

15/5/2024

Το που θα πάει ο Jorge Martin το 2025 αποτελεί ένα τεράστιο ερωτηματικό καθώς ολοένα και πληθαίνουν οι φήμες πως τελικά αυτός θα βρεθεί εκτός Ducati. Μην ξεχνάμε πως ο Martin έχει δηλώσει πως τον ενδιαφέρει μόνο να βρει θέση σε εργοστασιακή ομάδα και τίποτα παραπάνω.

Τώρα σύμφωνα με την Ισπανική Marca, στο μεταγραφικό παιχνίδι έχει μπει εκτός από την Aprilia και η KTM η οποία όπως φαίνεται θέλει να ντύσει στα πορτοκαλί τoν Ισπανό αναβάτη. Φυσικά Honda και Yamaha θα ήθελαν να φέρουν τον Martin στις ομάδες τους ωστόσο η μη ανταγωνιστικότητα τους είναι ένας απαγορευτικός παράγοντας για τον αναβάτη της Prima Pramac Racing που θέλει μεν εργοστασιακή ομάδα, αλλά παράλληλα έχει εθιστεί στις νίκες.

Θα αναρωτηθείτε εύλογα μα καλά τι κάνει η Ducati; Αυτό που έκανε πάντα… περιμένει στη γωνία ζυγίζοντας τα δεδομένα. Με τον Marc Marquez να βρίσκει σιγά-σιγά τα πατήματα του και να εντυπωσιάζει με την GP23, το να τον δούμε στην εργοστασιακή ομάδα της Ducati Lenovo Team δίπλα στον Pecco Bagnaia από το 2025 είναι πλέον πολύ πιθανό. Από την άλλη οι πιθανότητες να κρατήσει ο Enea Bastianini την θέση του στην ομάδα μάλλον θα λέγαμε πως είναι πολύ μικρές αν σκεφτούμε πως ο ερχομός του Marquez στην ομάδα θα έφερνε και αύξηση στη δημοφιλία της ιταλικής ομάδας.

MotoGP - ΚΤΜ και Red Bull σε κοινή γραμμή για να φέρουν τον Jorge Martin στην ομάδα

Στον αντίποδα ο Jorge Martin ο οποίος και φέτος εντυπωσιάζει με τα αποτελέσματα του -μην ξεχνάμε πριν από μερικές ημέρες κέρδισε και τους δύο αγώνες στο Le Mans- βλέπει πως η εργοστασιακή θέση στην Ducati συνεχώς απομακρύνεται με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, οπότε μία αλλαγή στρατοπέδου δεν θα ήταν καθόλου παράξενη. Αν τώρα πάλι μιλήσουμε για Aprilia και KTM τότε είναι δεδομένο πως η Aprilia δεν έχει το οικονομικό μέγεθος για να φέρει τον Martin στην ομάδα της. Από την άλλη η KTM έχει τους πόρους ενώ έχει και την Red Bull η οποία θα βάλει χείρα βοηθείας στο οικονομικό κομμάτι.

Ωστόσο εκτός από το οικονομικό κομμάτι στην εξίσωση για την μεταγραφή του Martin στην ΚΤΜ πρέπει να βάλουμε και τον Pedro Acosta ο οποίος μπορεί να είναι αναβάτης της GASGAS ωστόσο προορίζεται για την εργοστασιακή ΚΤΜ. Με τον Brad Binder να έχει εξασφαλισμένη την θέση του για το επόμενο έτος, η δεύτερη θέση στην ομάδα θα παραμείνει ανοικτή -η αυστριακή εταιρεία δεν προτίθεται να ανανεώσει το συμβόλαιο του Jack Miller ο οποίος ενδεχομένως να μετακομίσει και πάλι στην Honda στην οποία έκανε τα πρώτα του βήματα στο MotoGP.

Οι επόμενοι αγώνες θα ξεκαθαρίσουν πολλά στα μεταγραφικά σενάρια του MotoGP, ενώ οι μάνατζερ των αναβατών ακονίζουν ήδη τα μαχαίρια τους καθώς πρόκειται για ένα παιχνίδι το οποίο πολλές φορές παίζεται χωρίς ίσους όρους.