Ducati MotoE - Επίσημη αποκάλυψη τεχνικών χαρακτηριστικών

150hp και 225 κιλά στο πρώτο στάδιο εξέλιξης του project
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

1/7/2022
H Ducati αποκάλυψε τα κυριότερα τεχνικά χαρακτηριστικά της πρωτότυπης ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας της για το Παγκόσμιο Κύπελο MotoE, χαρακτηριστικά που στο πρώτο στάδιο εξέλιξης είναι πανομοιότυπα με εκείνα της απερχόμενης Energica Ego Corsa MotoR.
 
Ο κωδικός εξέλιξης της πρώτης ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας της Ducati είναι ο V21L, ένα πρωτότυπο μοντέλο που από το 2023 θα αποτελέσει το αποκλειστικό αγωνιστικό όχημα των 18 αγωνιζομένων του Παγκοσμίου Κυπέλου MotoE, της ηλεκτρικής υποστηρικτικής κατηγορίας του MotoGP.
Το project έχει μεγάλη στρατηγική σημασία για το ηλεκτρικό μέλλον της Ducati, οδηγώντας στην ανάπτυξη πολύτιμης τεχνογνωσίας για τα επερχόμενα ηλεκτρικά μοντέλα παραγωγής της εταιρείας.
Για τη δημιουργία της μοτοσυκλέτας, το εργοστάσιο της Bologna ένωσε μηχανικούς, σχεδιαστές και τεχνικούς από τη Ducati και την Ducati Corse, το αγωνιστικό τμήμα της φίρμας, δημιουργώντας μια μοναδική ομάδα, ενώ η εταιρεία συμβουλεύτηκε και τους τεχνικούς του Volkswagen Group που ειδικεύονται στην ηλεκτροκίνηση. 
 
Επιπλέον για την περαιτέρω εξέλιξη του V21L, οι Ιταλοί βρίσκονται σε συνεχή επαφή με το Κέντρο Αριστείας του Salzgitter στη Γερμανία (κέντρο του Volkswagen Group που ειδικεύεται στην εξέλιξη και στην ανακύκλωση των μπαταριών) αλλά και με μάρκες του Group, όπως την Porsche και Lamborghini.
 
Το τμήμα R&D της Ducati ανέλαβε τη διοίκηση του project, μαζί με τον σχεδιασμό και τις εργαστηριακές δοκιμές του ηλεκτροκινητήρα, ενώ το Centro Stile Ducati είναι υπεύθυνο για το design και την τελική εμφάνιση της μοτοσυκλέτας. 
Το αγωνιστικό τμήμα Ducati Corse εξελίσσει τα ηλεκτρονικά, το λογισμικό, την αεροδυναμική και τελικά τη συναρμολόγηση της μοτοσυκλέτας, τις δοκιμές στην πίστα και την διαδικασία απόκτησης και ανάλυσης δεδομένων.
 
 
Το αποτέλεσμα σήμερα είναι ήδη ικανοποιητικό, αναφέρει η Ducati. Η MotoE πρωτότυπη μοτοσυκλέτα της εταιρείας ζυγίζει 225 κιλά (12 κιλά λιγότερα από το ελάχιστο βάρος των κανονισμών των Dorna & FIM για την κάλυψη της απόστασης του αγώνα), και μέγιστη ιπποδύναμη 110 Kw (150 hp) και 14,27 kgm ροπής, για μια τελική ταχύτητα 275 χλμ/ώρα στην πίστα του Mugello.
 
Η μπαταρία του V21L χαρακτηρίζεται από ένα σχήμα που ακολουθεί τις γραμμές της μοτοσυκλέτας στο μέσο της, ενώ ζυγίζει 110 κιλά και έχει χωρητικότητα 18 kWh με πρίζα φόρτισης 20 kW στην ουρά. H μπαταρία αποτελείται από 1.152 κυλινδρικές κυψέλες τύπου 21700.
 
Ο εναλλάκτης ζυγίζει 5 κιλά, ενώ το μοτέρ 21 κιλά με μέγιστη ταχύτητα περιστροφής τις 18.000 rpm σχεδιάστηκε από συνεργάτη της Ducati (για την ώρα δεν μας δίνουν το όνομα του), ενώ το όλο σύστημα βασίζεται σε τάση 800V.
Μια από τις πιο προηγμένες τεχνολογικές λύσεις της μοτοσυκλέτας αφορά στο σύστημα ψύξης. Το V21L διαθέτει αποδοτικό και εξελιγμένο σύστημα υγρόψυξης, με διπλό κύκλωμα σχεδιασμένο για τις διαφορετικές ανάγκες του μοτέρ / εναλλάκτη και της μπαταρίας. 
 
Έτσι επιτυγχάνεται σταθερή απόδοση κινητήρα και ταχύτητα φόρτισης, καθώς δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς τη μπαταρία να κρυώσει για να ξεκινήσει τη διαδικασία. Η MotoE μοτοσυκλέτα της Ducati μπορεί να ξεκινήσει τη φόρτιση αμέσως μόλις μπει στα pits, ενώ χρειάζονται περίπου 45 λεπτά για να φορτιστεί από το 0 στο 80%.
H θήκη της μπαταρίας κατασκευάζεται από carbon fibre, ζυγίζει 3,7 κιλά, ενώ αποτελεί φέρων τμήμα του πλαισίου, όπως με το αλουμινένιο μονοκόκ μπροστινό πλαίσιο του Panigale V4.
 
Το αλουμινένιο ψαλίδι ζυγίζει 4,8 κιλά ενώ έχει γεωμετρία παραπλήσια με της Desmosedici MotoGP μοτοσυκλέτας. Το υποπλαίσιο που φέρει τη σέλα και την ουρά είναι και αυτό κατασκευασμένο από carbon fibre.
Αξίζει να σημειωθεί εδώ η εντελώς διαφορετική προσέγγιση της Ducati σε σχέση με την Energica, την προκάτοχο της στο MotoE, όσον αφορά στην αρχιτεκτονική της ηλεκτρικής της μοτοσυκλέτας. Συγκρίνετε την V21L με την Energica Ego Corsa MotoE (φωτό άνω), που διαθέτει πλαίσιο χωροδιοκτύωμα, διαφορετική θέση στο αμορτισέρ αλλά και στα ηλεκτρονικά, μπαταρία που δείχνει λες και μπήκε σαν... τελευταία σκέψη, κατόπιν σχεδιασμού της μοτοσυκλέτας, κ.α. Σαφώς πληρέστερη, πιο ολιστική και πιο λειτουργική είναι η μοτοσυκλέτα της Ducati, πολύ πιο κοντά στις βενζινοκίνητες μοτοσυκλέτες απ' ότι η προσπάθεια της Energica.
 
Στις αναρτήσεις η μοτοσυκλέτα φορά ανάποδο πιρούνι Ohlins NPX 25/30 με διάμετρο καλαμιών 43 mm, προερχόμενο από τη Superleggera V4, και ένα μονό αμορτισέρ TTX36 πίσω. Το σύστημα ολοκληρώνεται με σταμπιλιζατέρ της Ohlins, ενώ οι αναρτήσεις είναι πλήρως ρυθμιζόμενες.
 
Την πέδηση έχει αναλάβει η Brembo, που έχει προβλέψει για τις ειδικές ανάγκες της βαριάς για την ώρα κατηγορίας MotoE. Μπροστά το V21L φορά δυο ατσάλινους δίσκους 338.5 mm μεγάλου πάχους με φτεράκια εσωτερικά για καλύτερη απαγωγή της θερμότητας στην ακραία χρήση στην πίστα.
 
Τους δίσκους “δαγκώνουν” δυο ακτινικές δαγκάνες GP4RR M4 32/36, ενώ ακτινική είναι και η αντλία φρένου PR19/18. Πίσω η δαγκάνα P34 πιάνει σε δίσκο 220 mm, και πάχους 5 mm, με αντλία φρένου PS13. Οι αγωνιστικές ομάδες μπορούν να επιλέξουν να εφοδιάσουν τη μοτοσυκλέτα και με μανέτα ενεργοποίησης του πίσω φρένου στο αριστερό γκριπ.
Η Ducati συνεχίζει να εξελίσσει και να δοκιμάζει τη μοτοσυκλέτα σε πίστες Παγκοσμίου, με κορυφαίους αναβάτες εξέλιξης τους Michele Pirro, Alex De Angelis και Chaz Davies, υπό την επίβλεψη του Υπεύθυνου Εξέλιξης των MotoGP μοτοσυκλετών της εταιρείας, Marco Palmerini.
 
Εξελίσσοντας τα ηλεκτρονικά, στόχος της Ducati ήταν να αποκτήσει το V21L απόκριση γκαζιού ανάλογη με εκείνη ενός βενζινοκίνητου μοντέλου, με αντίστοιχα παραπλήσια αίσθηση στα ηλεκτρονικά βοηθήματα (Ducati Traction Control, Ducati Slide Control, Ducati Wheelie Control και Riding Modes).
Το project του V21L συνεχίζει να προχωρά με αμείωτο ρυθμό προς το 2023, το έτος όπου η Ducati θα αναλάβει ως “μονομάρκα” το Παγκόσμιο Κύπελο MotoE.
 
Το επόμενο στάδιο του σχεδίου της Ducati είναι να εξελίξει περαιτέρω τη μοτοσυκλέτα αλλά και την τεχνογνωσία της μέσω των αγώνων του MotoE, στοχεύοντας -μόλις το επιτρέψει η τεχνολογία όπως αναφέρουν και οι ίδιοι- στη δημιουργία μιας ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας παραγωγής που θα είναι σπορ, ελαφριά και συναρπαστική, ικανή να ικανοποιήσει όλους τους ενθουσιώδεις οπαδούς της φίρμας.
 

MotoGP - Το πρόβλημα του arm pump για τον Quartararo εμφανίζεται ξανά "λόγω της συμπεριφοράς της M1"

Το συγκεκριμένο πρόβλημα έχει εμφανιστεί και σε άλλους αγώνες φέτος σε πιο ήπια μορφή
motomag MotoGP – Το πρόβλημα του arm pump για τον Quartararo εμφανίζεται ξανά λόγω της συμπεριφοράς της M1
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

1/5/2024

Ο Fabio Quartararo μετά το τέλος του αγώνα της Jerez έκανε γνωστό πως κατά τη διάρκεια του αγώνα αντιμετώπισε arm pump -σύνδρομο του διαμερίσματος αντιβραχίου-, αναφέροντας με δηλώσεις του πως "η οδηγική συμπεριφορά της Yamaha M1 δυσχεραίνει το πρόβλημα".

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Quartararo αντιμετωπίζει πρόβλημα arm pump, με το συγκεκριμένο θέμα να κάνει για πρώτη φορά την εμφάνιση του τον Ιούλιο του 2019, ενώ για να απαλλαχθεί από αυτό  ο αναβάτης της Yamaha υπεβλήθη το 2021 σε χειρουργική επέμβαση.

Για όσους δεν γνωρίζουν, το arm pump είναι το συχνότερο ιατρικό πρόβλημα για τους αναβάτες του MotoGP, πριν πιάσουμε τις πτώσεις. Το σύνδρομο του διαμερίσματος αντιβραχίου εμφανίζεται μετά από έντονη άσκηση ενώ όταν η άσκηση σταματήσει, αυτό εξαφανίζεται. Το πρόβλημα όταν κάποιος πάσχει από αυτό το σύνδρομο είναι πως εκτός από τον πόνο, δεν έχεις δύναμη στο χέρι σου… οπότε φανταστείτε πως ένας αναβάτης του MotoGP προσπαθεί για παράδειγμα να φρενάρει με δύναμη πριν μπει σε μία στροφή αλλά δεν έχει δύναμη στο χέρι για να πατήσει τα φρένα.

MotoGP – Το πρόβλημα του arm pump για τον Quartararo εμφανίζεται ξανά λόγω της συμπεριφοράς της M1

Κάποιες φορές οι αναβάτες ακολουθούν ήπια αντιμετώπιση -χάπια, ειδικές ασκήσεις για τους μύες- αλλά στο τέλος οι περισσότεροι καταλήγουν στο χειρουργείο καθώς είναι η μοναδική λύση στο πρόβλημα -σημειώστε όμως πως ακόμη και αν εγχειριστείς το arm-pump μπορεί να επανέλθει αργότερα στο προσκήνιο.

Κάτι τέτοιο συνέβη στον Fabio Quartararo στον αγώνα της Jerez -αλλά και σε κάποιους  προηγούμενους αγώνες όπως ο ίδιος αναφέρει- με τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή του 2021 να εξηγεί πως το πρόβλημα αυτό αυξάνεται λόγω της δυσκολίας στην οδήγηση της Yamaha M1.

“Από την αρχή έκανα καλή εκκίνηση, αλλά στον αγώνα σπριντ ήταν και ο παράγοντας τύχη που έπαιξε τον ρόλο του. Καλή εκκίνηση έκανα και στον αγώνα της Κυριακής αλλά δεν κατάφερα να κερδίσω τόσες πολλές θέσεις.

Στον αγώνα της Κυριακής παλέψαμε από τον πρώτο γύρο με την πρόσφυση του πίσω ελαστικού και δυσκολευόμουν πολύ να στρίψω, οπότε αναγκαζόμουν να στρίβω στα φρένα με αποτέλεσμα να έχω το θέμα με το χέρι μου.

Έτσι έπρεπε από τα μέσα του αγώνα μέχρι το τέλος να επιβραδύνω. Όταν οδηγείς σφιγμένος δεν είναι καλό. Στους 10 τελευταίους γύρους απλά έκανα βόλτες γιατί αντιμετώπιζα θέμα με το arm pump.

Δεν ήταν έκπληξη για εμένα που συνέβη αυτό -το πρόβλημα του arm pump- καθώς η μοτοσυκλέτα φέτος το έχει προκαλέσει (σε πιο ήπια μορφή) και σε άλλους αγώνες. Αυτή τη φορά ήταν στο όριο. Σε κάποιους αγώνες το είχα, αλλά όχι τόσο πολύ και όχι τόσο νωρίς.

Η Jerez επίσης είναι μία πίστα που επιδεινώνει τα ελαττώματα της μοτοσυκλέτας μας. Όταν αισθάνεσαι καλά, όλα είναι τέλεια. Όταν οδηγείς και πιέζεις πολύ τη μοτοσικλέτα στη συγκεκριμένη πίστα τα πράγματα δεν πάνε καλά γιατί η αδυναμία μας βρίσκεται στις στροφές και στην πρόσφυση, κάτι που σε αυτή την πίστα τα χρειάζεσαι ώστε να πας καλά.

Στον επόμενο αγώνα του Le Mans θεωρώ πως θα είναι καλύτερα τα πράγματα καθώς έχει λιγότερο φρενάρισμα”.

MotoGP – Το πρόβλημα του arm pump για τον Quartararo εμφανίζεται ξανά λόγω της συμπεριφοράς της M1

O Fabio Quartararo είχε ένα Σαββατοκύριακο στη Jerez το οποίο όπως φάνηκε είχε τα πάνω και τα κάτω του ωστόσο και στις δοκιμές της Δευτέρας που πραγματοποιήθηκαν μετά τον αγώνα δεν είδαμε να καλυτερεύουν τα πράγματα όσον αφορά τους χρόνους της M1 παρά τα νέα εξαρτήματα που δοκίμασαν.

Μένει να δούμε αν ο αναβάτης της Yamaha θα προσθέσει στη λίστα με τα αρνητικά που συμβαίνουν φέτος όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι και αυτό του συνεχιζόμενου προβλήματος του arm pump.

MotoGP

Ετικέτες